Πρόταση της δημοτικής κίνησης «Ανοιχτή πόλη» για την ανάδειξη της Πλατείας Ελευθερίας σε «σχολείο» ιστορικής γνώσης.
Πρόταση να αναδειχτεί η πλατεία Ελευθερίας σε πολιτιστικό τοπίο - «σχολείο» ιστορικής γνώσης διατυπώνει η δημοτική κίνηση «Θεσσαλονίκη - Ανοιχτή Πόλη» με αφορμή τη σημερινή διεθνή ημέρα μνήμης των θυμάτων του ολοκαυτώματος.Σύμφωνα με τον επικεφαλής της δημοτικής κίνησης, δημοτικό σύμβουλο Τριαντάφυλλο Μηταφίδη, η συγκεκριμένη πλατεία έχει σημαδευτεί από σημαντικά ιστορικά γεγονότα, όπως το κίνημα των Νεότουρκων του 1908, ο εορτασμός της πρώτης Πρωτομαγιάς στην πόλη το 1909, το ξέσπασμα για τη δολοφονία των εργατών του Μάη του 1936 και η αρχή του μαρτυρίου των εβραϊκής καταγωγής Θεσσαλονικέων τον Ιούλιο του 1942.
Στην πρόταση της «Ανοιχτής πόλης» περιλαμβάνεται η αστική αναβάθμιση της περιοχής και η απελευθέρωσή της από τα αυτοκίνητα, προκειμένου να μετατραπεί σε δημόσιο ιστορικό χώρο, ενόψει και των εορτασμών για τα 100 χρόνια από την «απελευθέρωση» της Θεσσαλονίκης.
Παράλληλα, διατυπώνεται πρόταση για την ανάκτηση του αρχείου της εβραϊκής κοινότητας που βρίσκεται στη Μόσχα. «Το αρχείο αυτό έχει τεράστια σημασία για την Ελλάδα και την Ευρώπη, καθώς η σχετική ιστορία ξεκινά από το 1492, όταν άρχισε ο διωγμός των αλλοθρήσκων από την Ισπανία και οι Ισπανοεβραίοι κατέληξαν στη Θεσσαλονίκη», σχολιάζει ο κ. Μηταφίδης.
Τονίζει, άλλωστε, ότι έχει θέσει επανειλημμένα το αίτημα να ενταχθεί η Θεσσαλονίκη στο Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών, καθώς -όπως επισημαίνει- η πόλη είχε τα περισσότερα θύματα από τους ναζί αναλογικά με τον πληθυσμό της και σε σύγκριση με τις άλλες ελληνικές πόλεις.
Η ιστορία της πλατείας
Πριν το 1870 η πλατεία βρεχόταν κατά το ήμισυ από τη θάλασσα. Τότε άρχισε η κατεδάφιση της θαλάσσιας οχύρωσης της πόλης, στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μετά τις προσχώσεις διαμορφώθηκε το παραθαλάσσιο μέτωπο της πόλης, περίπου με τη σημερινή του μορφή. Στόχος των εργασιών αυτών ήταν, κυρίως, η εξυπηρέτηση της αυξημένης κίνησης των πλοίων. Ακολούθησε η διάνοιξη της σημερινής οδού Βενιζέλου, που αποτέλεσε την πρώτη μορφή της πλατείας Ελευθερίας. Πρώτο της όνομα ήταν «πλατεία Αποβάθρας» και δεύτερο «πλατεία Ολύμπου».
Μεγάλα καταστήματα, μπυραρίες, ξενοδοχεία και εστιατόρια έκαναν την εμφάνισή τους και η πλατεία αναδείχτηκε σε πόλο έλξης, όπου συγκεντρώνονταν έμποροι και αστοί, πρόξενοι και στρατιωτικοί των συμμαχικών δυνάμεων. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι εκεί έγινε και η υποδοχή του Βενιζέλου το 1916, όταν εγκατέστησε στη Θεσσαλονίκη την προσωρινή κυβέρνηση της Τριανδρίας.
Η μεγάλη πυρκαγιά του 1917 σηματοδότησε την αρχή του τέλους για την περιοχή, που «σημαδεύτηκε» αργότερα από τα γεγονότα του Μάη του '36 και τα βασανιστήρια των Εβραίων από τους Γερμανούς το 1942. Παράλληλα, τα σχέδια για την ανοικοδόμηση της Θεσσαλονίκης άλλαξαν το χαρακτήρα της πλατείας Ελευθερίας, που από τη δεκαετία του '50 και μετά έγινε χώρος στάθμευσης και αφετηρία λεωφορείων, όμως η περιοχή είχε ουσιαστικά υποβαθμιστεί.
http://www.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου