Μακεδονικοί διάλεκτοι στην βόρεια Ελλάδα

6 Ιαν 2011

ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΖΑΜΑΡΛΑ ΣΤΗΝ ΑΡΝΙΣΣΑ (ΟΣΤΡΟΒΟ)



http://www.tastv.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=417:2011-01-06-18-06-09&catid=1:latest-news&Itemid=99
The cusom that is featured at the first two videos has a purpose to introduce the younger teens to the parts of the body. The man compares the parts of the body with everyday items and also mentiones their real names. He speaks perfectly well in Macedonian in his native Voden dialect. Here is what I was able to hear:

Шо има тука?
Тука има ночута,
ќе и дајме на бабите,
да варат конците.

Тука има лопати
ќе и дајме на лаќарте
да одат на лаќта

Tука има копани,
ќе и дајме на жените,
да бељат платното

Тука шо има?
Штици има,
ќе и дајме на самарџиите
да прават самари
да го носе магарето
да носат вреќи.

Шо има тука?
Тука има фортоми
ќе и дајме на дуќанте да и продават

Шо има тука?
Дај а раката, да го нааш.
Јајца, а браво.
Големи са, убави са?
Тука има две обетки и едно куре
ќе и дајме на жените да клават на ушите.

Шо има тука?
Гаска. Типун.
Ќе и дајме на воденичарите,
да затворат воденицата.

Црна овца, бело месо,
Нова година

The culmination of the custom (in bold) is to introduce the name for the male sexual organs to the younger teens, and to introduce them to the world of adults. 

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

EΛΛAΔA Hμερομηνία δημοσίευσης: 08-01-11

«Πράσινο φως» από Ε.Ε. για το πάρκο Ελλάδας, Αλβανίας, Mακεδονίας

Του Γιωργου Λιαλιου

Πριν από δύο δεκαετίες, οι σχέσεις της Ελλάδας με την Αλβανία και τη Μακεδονία περιορίζονταν σε αντεγκλήσεις για τις μειονότητες και τους λαθρομετανάστες.
Σήμερα, οι τρεις χώρες βρίσκονται ένα βήμα πριν από τη δημιουργία ενός κοινού πάρκου στις Πρέσπες, μια κίνηση συμβολική αλλά με ουσιαστικό περιεχόμενο, που δείχνει ένα άλλο επίπεδο πολιτικού πολιτισμού.
Πριν από λίγες ημέρες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε επιτέλους το πράσινο φως και τώρα η πρώτη διασυνοριακή συμφωνία προστασίας οικοτόπου στα Βαλκάνια παίρνει τον δρόμο της για την Ευρωβουλή.

Οσοι έχουν επισκεφθεί την περιοχή των Πρεσπών έχουν σίγουρα πολλά να διηγηθούν. Η ποικιλία της ζωής είναι τέτοια, που συνθέτει ένα πραγματικό εργαστήρι της φύσης: λίμνες και υγρά λιβάδια, αλπικά λιβάδια των βουνών, μοναδικά και σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας ξεχωρίζουν, καθιστώντας την περιοχή μοναδική. Η σπάνια βιοποικιλότητα της Πρέσπας περιλαμβάνει περισσότερα από 260 είδη πουλιών, 1.500 είδη φυτών, 23 είδη ψαριών, 60 είδη θηλαστικών, πολλά από τα οποία είναι ενδημικά, δηλαδή συναντώνται μόνο στην Πρέσπα και πουθενά αλλού στον κόσμο. Μέσα σε όλο αυτόν τον φυσικό πλούτο ξεχωρίζουν τα σπάνια υδρόβια πουλιά που φωλιάζουν εδώ, δηλαδή τα δύο είδη πελεκάνων, ο αργυροπελεκάνος και ο ροδοπελεκάνος, οι λαγγόνες, τα 7 είδη ερωδιών, οι σταχτόχηνες και οι χαλκόκοτες. Μάλιστα στην Πρέσπα βρίσκεται η μεγαλύτερη «αναπαραγωγική αποικία» αργυροπελεκάνων στον κόσμο, που περιλαμβάνει 1.200 - 1.400 ζευγάρια.

Πώς γίνεται ένας τόσο μεγάλος φυσικός πλούτος να έχει δημιουργηθεί σε μια τόσο μικρή έκταση; Από τη μια πλευρά οι λίμνες -η Μικρή και η Μεγάλη Πρέσπα- και από την άλλη πλευρά το κλίμα, η γεωλογία (γρανιτικά και ασβεστολιθικά πετρώματα) και το έντονο ανάγλυφο συντέλεσαν στη δημιουργία ενός μικρού φυσικού παραδείσου. Αυτή είναι η αιτία άλλωστε που η Πρέσπα κατοικείται αδιάλειπτα από το 6000 π. Χ. μέχρι σήμερα.

Η σπάνια βιοποικιλότητα είναι ένας από τους βασικούς λόγους που η Πρέσπα είναι από τις λίγες περιοχές που προστατεύονται από τόσους πολλούς εθνικούς, ευρωπαϊκούς, διεθνείς νόμους και συμβάσεις. Στη λεκάνη των Πρεσπών υπάρχουν 4 εθνικά πάρκα και αρκετές περιοχές που προστατεύονται από διεθνείς συνθήκες, όπως τη Σύμβαση Ραμσάρ. Διοικητικά, η Μικρή Πρέσπα ανήκει στην Ελλάδα, εκτός από ένα μικρό τμήμα στα νοτιοανατολικά που ανήκει στην Αλβανία, ενώ η Μεγάλη Πρέσπα ανήκει και στις τρεις χώρες, με την ΠΓΔΜ να καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της.

Το χρονικό

Οι συζητήσεις για τη δημιουργία ενός ενιαίου προστατευόμενου χώρου ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Το 2000 έγινε το πρώτο βήμα, με την ίδρυση του Διασυνοριακού Πάρκου Πρεσπών, την πρώτη διασυνοριακή προστατευόμενη περιοχή στα Βαλκάνια. Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι τρεις πλευρές καλλιέργησαν σταδιακά την εμπιστοσύνη, ανέπτυξαν κοινά ερευνητικά προγράμματα, ενώ τοπικοί δήμοι και μη κυβερνητικές οργανώσεις από τις τρεις χώρες άνοιξαν παράθυρα συνεργασίας. Στις αρχές του 2010, οι ηγέτες των τριών χωρών συναντήθηκαν στις Πρέσπες και υπέγραψαν διακρατική συμφωνία, προκειμένου να υπάρχει ένα νομικά δεσμευτικό κείμενο για τις αμοιβαίες υποχρεώσεις της Ελλάδας, της Αλβανίας και της Μακεδονίας.
Ενα κείμενο που θα ορίσει πλέον ένα συγκεκριμένο, «κοινοτικών προδιαγραφών» πλαίσιο για την προστασία της περιοχής. Πριν από λίγες ημέρες -και με αρκετή καθυστέρηση- η συμφωνία εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πλέον πήρε τον δρόμο της για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και κατόπιν για τα εθνικά κοινοβούλια των τριών χωρών. Ολα δείχνουν ότι οι Πρέσπες θα αποτελέσουν σύντομα ένα ιδιαίτερο παράδειγμα περιβαλλοντικής συνεργασίας στα Βαλκάνια.

Ανώνυμος είπε...

πολύ καλό μακεδονικό και όχι ελληνικό έθιμο...
το οποίο παρουσιάζεται από έναν γνωστό αυτόχθονο οστροβίτη μακεδόνα , δάσκαλο σε ελληνικό σχολείο....
λάτρη του μακεδονικού πολιτισμού...
και κάτοχο πλούσιου μακεδονικού πολιτιστικού θησαυρού...
παρεπιμπτόντως επειδή οι χρυσαυγίτες εθνικιστές ισχυρίζονται ότι στα μακεδονικά γλέντια της ελληνικής μακεδονίας του αιγαίου τα τραγούδια είναι εισαγώμενα από το μακεδονικό κράτος , ας αρχίζουμε να τραγουδάμε τραγούδια των παππούδων μας...
υπάρχουν συλλογές μακεδονικών τραγουδιών από την αιγαιατική μακεδονία πολλπλάσιες σε αριθμό και ποιότητα από αυτές στην μακεδονία του βαρδάρη...
αρκεί να τις ψάξουμε και να τις αγκαλιάσουμε..
γιατί η καρδιά της μακεδονίας βρίσκεται στην αιγαιατική περιοχή της, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο πατέρας της μακεδονικής γλώσσας , ο κρστε μισίρκωφ , από την πέλλα/πόστολ γιαννιτσών..
και ο ήρωας της αντιοθωμανικής μακεδονικής επανάστασης του Ιλιντεν , ο γκότσε ντέλτσεφ από το κιλκίς / κούκους ...

Ανώνυμος είπε...

The cusom that is featured at the first two videos has a purpose to introduce the younger teens to the parts of the body. The man compares the parts of the body with everyday items and also mentiones their real names. He speaks perfectly well in Macedonian in his native Voden dialect. Here is what I was able to hear:

Шо има тука?
Тука има ночута,
ќе и дајме на бабите,
да варат конците.

Тука има лопати
ќе и дајме на лаќарте
да одат на лаќта

Tука има копани,
ќе и дајме на жените,
да бељат платното

Тука шо има?
Штици има,
ќе и дајме на самарџиите
да прават самари
да го носе магарето
да носат вреќи.

Шо има тука?
Тука има фортоми
ќе и дајме на дуќанте да и продават

Шо има тука?
Дај а раката, да го нааш.
Јајца, а браво.
Големи са, убави са?
Тука има две обетки и едно куре
ќе и дајме на жените да клават на ушите.

Шо има тука?
Гаска. Типун.
Ќе и дајме на воденичарите,
да затворат воденицата.

Црна овца, бело месо,
Нова година

The culmination of the custom (in bold) is to introduce the name for the male sexual organs to the younger teens, and to introduce them to the world of adults.