Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑΣ

«Το πρώτο νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ θα είναι ένας νέος εκλογικός νόμος με μονοεδρικές περιφέρειες» δήλωσε ο σκληροπυρηνικός Στ. Τζουμακας στην ΤV, αποκαλύπτοντας την απόλυτη δίψα για εξουσία.

Δεν εκπλήσσει η κυνική ομολογία του, άλλωστε, όταν το υπάρχων καλπονοθευτηκό σύστημα χαρίζει στο πρώτο κόμμα 151 βουλευτές με μόνο 40,5% σε πεντακομματική Βουλή, ενώ ο νέος ενισχυμένος νόμος Παυλόπουλου προσφέρει αυτοδυναμία με 38,5%.

Ο κύριος Παπανδρέου φιλοδοξεί να κατεβάσει το κρίσιμο αυτό ποσοστό κάτω από το 33%, νομιμοποιώντας την λογική του κοινωνικού του ενός τρίτου που θα κυβερνά άνετα τους υπόλοιπους, αφού τούς εξαφανίσει πολιτικά!!!

Το σκιάχτρο της οικονομικής κρίσης στολισμένο με οικολογικές φιοριτούρες και εθνικούς κινδύνους αποπροσανατολίζει την Αριστερά που προσπαθεί να περιχαρακωθεί σαν θεσμική αντιπολίτευση προφυλαγμένη από τον κίνδυνο παρουσίας έκτου κοινοβουλευτικού κόμματος. Έτσι ο ακροδεξιός λαϊκιστής Καρατζαφέρης ψαρεύει ανενόχλητος στα θολά προεκλογικά νερά.

Υπενθυμίζουμε στον απελπισμένο ψηφοφόρο ότι ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις μεταδικτατορικά ήταν αυτοδύναμες εκτός από το ’89 –’90 όταν με το άλλοθι της κάθαρσης χρειάστηκαν 4 εκλογικές αναμετρήσεις σε λιγότερο από ένα χρόνο μέχρι να κατακτήσει ο κύριος Μητσοτάκης την αυτοδυναμία. Αφού συγχώρησαν εαυτούς και αλλήλους συνεχίζουν μέχρι σήμερα το ίδιο τροπάριο, πορευόμενοι ανεξέλεγκτοι με συνεχή σκάνδαλα που τροφοδοτούν με την εξουσία της αυτοδυναμία τους τα δυο μεγάλα κόμματα.

Σε κάθε δημοκρατική κοινωνία φυσική διέξοδος θα ήταν η ανάδειξη νέων πολιτικών σχημάτων από κοινωνικά κινήματα που θα διασφάλιζαν πρακτικά μια καλύτερη ποιότητα ζωής στον πολίτη. Όμως, η ανασφάλεια του μέσου Έλληνα που παραπαίει ανάμεσα σε οικονομικά αδιέξοδα και εθνικές ανάγκες που του δημιουργούν οι καταπιεστικοί κυβερνήτες του, τον τρομοκρατούν οδηγώντας τον πίσω στις αγκαλιές τους μέσα σε ένα φαύλο κύκλο εξάρτησης.

Όταν ο πολίτης ταυτίζει το κρατικό με το κομματικό συμφέρον, κραδαίνοντας μαζί τις ανάλογες σημαίες, τότε χαίρονται για το κατάντημα του οι ηγεσίες των κόμματων που τον ποδηγετούν. Η πολιτική ημιμάθεια του λαού μας διατηρεί στην εξουσία άλλωστε τα δυο νεποτικά κόμματα με τους επίγονους τριών οικογενειών να εναλλάσσονται τα τελευταία τριάντα χρόνια σε ένα καθεστώς δικομματικής φεουδαρχίας.

Η συνειδητοποίηση του Έλληνα πολίτη συνεπάγεται την διάλυση του δικομματισμού και την ανάδειξη στην Βουλή νέων ιδεολογικών σχηματισμών που θα προσφέρουν εναλλάχτηκες λύσεις συγκυβέρνησης σε μια λειτουργική Δημοκρατία.

NAUM-OFF

ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2009

Στις επόμενες βουλευτικές εκλογές , στις 4 Οκτωβρίου 2009, οι Μακεδόνες ψηφίζουμε Οικολόγους Πράσινους γιατί αυτό το κόμμα, που είναι πολύ κοντά στο να μπει στη Βουλή, έχει στο πρόγραμμα του ξεκάθαρες θέσεις για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μειονοτήτων.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος, για τον οποίο οι εθνικά Μακεδόνες θα πρέπει να ψηφήσουμε τους Οικολόγους Πράσινους: ο σημαντικότερος λόγος είναι ότι έχουν ως υποψήφιο βουλευτή στη λίστα τους για τον νομό Πέλλας, τον Γιώργο Κωνσταντίνου, έναν εθνικά Μακεδόνα ακτιβιστή για την οικολογία, τα δικαιώματα των Μακεδόνων και μέλος για πολλά χρόνια του ΕΕΣ-Ουρανιο Τόξο (αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι το Ουράνιο Τόξο και οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν συμφωνήσει για κάποια εκλογική συνεργασία. Και γιατί να το κάνουν αυτό, άλλωστε, οι Ο.Π . αφού το κόμμα των εθνικά Μακεδόνων είναι σχεδόν ανύπαρκτο στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας και το μόνο που το απασχολεί σε κάθε εθνική εκλογική αναμέτρηση είναι πώς θα βοηθηθεί το Πασοκ (και ιδιαίτερα ο κύριος Λιάνης) να πάρει την μερίδα του λέοντος από τις ψήφους των Μακεδόνων στο νομό Φλώρινας;).
Η πολιτική θέση των Οικολόγων Πράσινων δεν με ικανοποίει στο θέμα της διαμάχης της Ελλάδας για την ονομασία της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και θα προτιμούσα μια πιο θαρραλέα στάση τους: υπάρχει κράτος που ονομάζεται Μακεδονία γιατί υπάρχει Μακεδονικό έθνος και όχι το ανάποδο. Πριν υπάρξει μακεδονικό κράτος υπήρχαν Μακεδόνες σε όλη την γεωγραφική περιοχή που ονομάζεται Μακεδονία, πριν ακόμα αυτή μοιραστεί στα τέσσερα γειτονικά κράτη (Ελλάδα, Βουλγαρία, Σερβία και Αλβανία). Η θέση τους ότι κανείς δεν είναι πιο Μακεδόνας από όλους τους κατοίκους της Μακεδονίας, δεν με πείθει: δεν υπάρχουν ΠΙΟ Μακεδόνες από άλλους, υπάρχουν όμως οι ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ, σκέτο. Όλοι οι άλλοι κάτοικοι της Μακεδονίας αυτοπροσδιορίζονται ΕΘΝΙΚΑ με άλλο όνομα (Έλληνες, Βούλγαροι, Σέρβοι, Αλβανοί, Αρβανίτες, Ρομά η Αθίγγανοι, Τούρκοι, Βλάχοι, κτλ).
Σε αυτές τις εκλογές πρέπει οι Μακεδόνες να δείξουμε την δύναμη μας, ψηφίζοντας τους Ο.Π. και ιδιαίτερα στο νομό Πέλλας ,τον υποψήφιο τους ΓΙΩΡΓΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ. Ίσως, με αυτό τον τρόπο, και αλλά κόμματα, σε επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ο.Π. και βάλουν στις λίστες τους Μακεδόνες υποψηφίους, σε όλους τους Νομούς της Μακεδονίας, όπως γίνεται με τους Τούρκους στη Θράκη. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα οι Μακεδόνες δεν είχαν την πολιτική υποστήριξη από κανένα ελληνικό κόμμα, εάν εξαιρέσουμε το ΜΟΝΑΔΙΚΟ παράδειγμα της ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ (δεν συμμετέχει σε αυτές τις εκλογές) και κάποια μικρά αριστερά κόμματα.
ΚΑΛΗ ΨΗΦΟ, ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ!

ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ (KARADENIZ)

Πως είναι δυνατόν, η μουσική και χορευτική παράδοση να είναι κοινή σε δυο εθνικές ομάδες (στην ουσία, ίδια) και να μιλάμε για δυο ξεχωριστά έθνη (Ελληνο-Πόντιους και Τούρκους). Ελληνική, είναι; Τουρκική, είναι; Η απλά Ποντιακή, δηλαδή μιας μόνο εθνοτικής ομάδας με διαφορετικό θρήσκευμα (Ελληνορθόδοξοι και Μουσουλμάνοι); Τα περί αρχαίας ελληνικής καταγωγής, φυσικά, είναι για γέλια!
Ας μου εξηγήσει κάποιος, παρακαλώ, τι σημαίνει Ποντιακός ελληνισμός. Πόσοι «ελληνισμοί» υπάρχουν; Η είσαι Έλληνας η δεν είσαι! Γιατί να θέλεις να ξεχωρίσεις από τους υπόλοιπους Έλληνες, με αυτό τον τρόπο; Δεν έχω ακούσει κανέναν Κρητικό, για παράδειγμα, να μιλάει για Κρητικό ελληνισμό, η κάποιον Ηπειρώτη, κτλ.