Ποιος απελευθερώθηκε το 1912;

Posted on November 28, 2011 by nomadicuniversality
του Άκη Γαβριηλίδη

Τη χρονιά που έρχεται, η Θεσσαλονίκη ετοιμάζεται να γιορτάσει τα «εκατό χρόνια από την απελευθέρωσή της».

Για την ακρίβεια, αυτοί που προς το παρόν ετοιμάζονται να τα γιορτάσουν είναι οι επίσημοι και οι αρχές της πόλης, καθώς και οι επαγγελματίες του είδους (υπεύθυνοι πρακτορείων, διοργανωτές εκθέσεων/ συνεδρίων κ.ο.κ.). Ως προς το θέμα μάλιστα αυτό, προέκυψε ήδη μία διαφωνία: ποιες αρχές είναι οι αρμόδιες για τον εορτασμό; Ο δήμος της Θεσσαλονίκης, ή μήπως το σύνολο των τοπικών αρχών του ευρύτερου οικιστικού συγκροτήματος[1];

Πριν όμως τη διαφωνία αυτή, νομίζω ότι υπάρχει ένα βασικότερο ερώτημα που καλό θα ήταν να τεθεί και να συζητηθεί στο δημόσιο χώρο: με ποια ακριβώς έννοια χρησιμοποιείται εδώ ο όρος «απελευθέρωση»;

Περισσότερα εδώ

Οι Μακεδονο-ρωμαϊκοί Πόλεμοι: πράξη δεύτερη

Της C. Benjamin Tracy, B.A., Αγγλικά και Λατινικά, M.S. Ed.



Η δεύτερη πράξη στο θέατρο του πολέμου μεταξύ της Μακεδονίας και της Ρώμης (197 - 148 π.Χ.) αποκαλύπτει μια πλούσια ιστορία αρχαίων διμερών και τριμερών διαπραγματεύσεων, πολιτικής ίντριγκας και στρατιωτικών συμμαχιών, για να μην αναφέρουμε προδοσία και διαίρεση. Η δεκαετίες μετά τον Φίλιππο E’ - την εποχή των Μακεδόνων βασιλέων Περσέα (178 - 168 π.Χ.) και Ανδρίσκου η «Φιλίππου ΣΤ‘» (150 - 148 π.Χ.)-περιλαμβάνει δύο Mακεδονο-Ρωμαϊκές επαναστάσεις. Η μία με αποτέλεσμα την ρωμαϊκή κατάκτηση και κατάτμηση της Μακεδονίας σε τέσσερις επαρχίες το 168 π.Χ. Η δεύτερη οδήγησε σε μια Μακεδονική εξέγερση που νίκησε τον ρωμαϊκό στρατό, ένωσε προσωρινά τις τέσσερις επαρχίες, και επέκτεινε την κυριαρχία της Μακεδονίας, συμπεριλαμβάνοντας την Θεσσαλία, το 149 π.Χ.
Η Ρώμη είχε αναγκαστεί να αναγνωρίσει την Μακεδονία ως κυρίαρχο έθνος με σημαντική δύναμη. Για το λόγο αυτό η Σύγκλητος και ο Λαός της Ρώμης (SPQR), ετοιμάστηκαν να ματαιώσουν μια μακεδονική και μια καρχηδονική αναβίωση/ συμμαχία, με την έγκριση ενός νέου στρατού και την εκλογή νέου πραιτοριανού. Το όνομα του πραιτοριανού ήταν Quintus Caecilius Metellus, και οι διαταγές του ήταν να συντρίψει γρήγορα κάθε αντίσταση.

Ένα χρόνο αργότερα ο :Quintus Metellus νίκησε τον Ανδρίσκο στην Πύδνα, ακριβώς εκεί όπου ο βασιλιάς Περσέας είχε ηττηθεί στη μάχη της Πύδνας είκοσι χρόνια νωρίτερα. Γι αυτήν την νίκη ο Metellus βραβεύτηκε από τη Γερουσία με τον τίτλο του Μacedonicus, κι ως εκ τούτου τελειώνει η μακεδονική ανεξαρτησία, με την προσάρτηση του έθνους και την ίδρυση της πρώτης Ρωμαϊκής ανατολικής επαρχίας. Η Ρώμη εξασφάλισε και πάλι τον έλεγχο της Μακεδονίας και τη χώρισε σε τέσσερις δημοκρατίες, αναθέτοντας Ρωμαίο κυβερνήτη σε κάθε μια.

Εν τω μεταξύ, η Καρχηδόνα, αμέσως μετά, καταστράφηκε, επιτρέποντας στη Ρώμη να μεταφερθεί στο κενό εξουσίας στην Ελλάδα, κάτι το οποίο ο Φίλιππος E’ είχε προβλέψει τριάντα χρόνια νωρίτερα. Η Ρώμη απέκτησε τον έλεγχο από το εσωτερικό και απορρόφησε όλες τις ελληνικές πόλεις-κράτη. Και ο Φίλιππος είχε προειδοποιήσει τους Έλληνες για τον τρόπο λειτουργίας της Ρώμης: κρατούσε αντίπαλες φατρίες σε πόλεμο μεταξύ τους μέχρι την ώρα της πλήρης υποταγής όλων, σε αυτήν.
Πριν από τον Δεύτερο Μακεδονο-ρωμαϊκό Πόλεμο, οι Έλληνες και οι σύμμαχοί τους είχαν προσφύγει στη Ρώμη για στρατιωτική υποστήριξη εναντίον του Φιλίππου. Ρωμαίοι πρεσβευτές είχαν φθάσει στον Φίλιππο υποστηρίζοντας σε αυτόν ότι η παρουσία τους στις πόλεις-κράτη δεν ήταν κατοχή, αλλά αμυντική απάντηση εναντίον της στρατιωτικής προέλαση των Μακεδόνων. Ο Φίλιππος είχε απορρίψει το επιχείρημά τους, αντιλαμβανόμενος τα πραγματικά κίνητρα τους: την υποταγή της Ανατολής. Αμέτρητες διαιτησίες και αντιπροσωπείες μεταξύ του Φιλίππου και των Ελλήνων άρχισαν, στη συνέχεια, ο πρώτος πείθοντας τους δεύτερους για τα κίνητρα της Ρώμης. Προφητικά, οι Μακεδόνες απεσταλμένοι, κατά τη διάρκεια μιας σύσκεψης στο Παναιτωλικό Συνέδριο, προειδοποίησαν τους Έλληνες εκπροσώπους για τους πραγματικούς στόχους της Ρώμης: αφήνοντας τις «λεγεώνες τους να εγκατασταθούν σε αυτά τα μέρη θα έχετε τον ζυγό τους στους ώμους σας. Τότε θα είναι πολύ αργά και όλα μάταια για να ζητήσετε τον Φίλιππο ως σύμμαχό σας, όταν θα έχετε τους Ρωμαίους ως άρχοντες σας» (Λίβιος, Ab Urbe condita 31.29). Οι Μακεδόνες απεσταλμένοι θύμισαν στους Έλληνες την κατάληψη των Συρακουσών από την Ρώμη που έγινε με το πρόσχημα της αποκατάστασης της ελευθερίας από την καταπίεση των Καρχηδονίων .

Ωστόσο αιώνες δυσπιστίας, αντιπαλότητας και ένοπλου αγώνα μεταξύ της Μακεδονικής αυτοκρατορίας και τις Ελληνικές πόλεις-κράτη παρότρυναν τους δεύτερους και τους συμμάχους τους να επιδιώξουν διμερείς σχέσεις με τη Ρώμη, αντί με τους Μακεδόνες. Οι πολιτικές και στρατιωτικές συμμαχίες στη συνέχεια ενισχύθηκαν μεταξύ των συνασπισμών της Ελλάδας, τους σύμμαχους της Περγάμου και της Ρόδου, και τη Γερουσία και το Λαό της Ρώμης, ενάντια στις δυνάμεις της Μακεδονίας. Έτσι άρχισε η είσοδος της Ρώμης στην Ανατολή, το καλοκαίρι του 200 π.Χ.
Ποτέ πριν οι Μακεδόνες, οι Ελληνικές πόλεις-κράτη ή οι σύμμαχοι τους στα ανατολικά του Αιγαίου, είχαν δει μια τέτοια δύναμη, όπως αυτή του ρωμαϊκού στρατού: ξένα όπλα, όπως το κοφτερό σαν ξυράφι ισπανικό σπαθί, την ελαφριά θωράκιση για το σώμα, τις τακτικές παρατάξεις ως σύνολο, τη διαίρεση σε διάφορα τμήματα, με τις γραμμές των στρατοπέδων σε τακτά διαστήματα, με νέα στρατηγική και μηχανήματα όπως ο σχηματισμό τestudo (χελώνα) , και τον Κριό (πολιορκητικό εμβολο). Οι παραδοσιακές βαλλίστρες και οι πελταστές που χρησιμοποιούνταν από τους Μακεδόνες και Ανατολικούς στρατούς δεν μπορούσαν να συγκριθούν με τους στρατιωτικούς μηχανισμούς της Ρώμης, σύμφωνα με τον Λίβιο, και το πολεμικό στυλ της Ρώμης είχε μπερδέψει τις στρατηγικές τακτικές του Φιλίππου, τρομοκρατώντας ολόκληρη την Ανατολή. Ο Φίλιππος ο ίδιος είχε δηλώσει ότι κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι ένα τέτοιο στρατόπεδο θα ήταν ένα στρατόπεδο βαρβάρων (Λίβιος, Ab Urbe condita 31.35). Αντιθέτως (Βιβλία 31- 45) ο Λίβιος, εκθέτει το αδάμαστο πνεύμα, την ανδρεία και στους αιώνες αποδεδειγμένη εφευρετικότητα του Μακεδονικού στρατού, βλέποντας τον από μακριά με τις κόκκινες και χρυσές πανοπλίες του, με τις συμπαγείς μακριές σάρισες τους. Οι Μακεδονικές λεγεώνες των εκατοντάδων ήταν γνωστές για τις ψυχολογικές στρατιωτικές τακτικές τους, όπως αυτήν της τοποθέτησης του βασιλικού αντίσκηνου μπροστά στο προπύργιο με εμφανή υπεροχή ώστε να εμπνεύσει τρόμο στον εχθρό και να εμπνεύσει ελπίδα στους άνδρες τους, ως επίδειξη της δική τους αυτοπεποίθησης. (Λιβιος, Ab Urbe Condita 32.5).

Ο Λίβιος επίσης απεικονίζει τις πολλές μάχες, αντιπροσωπείες και πολιτικά επιχειρήματα μεταξύ Μακεδονίας και Ελλάδας, και Μακεδονίας και Ρώμης. Μεταξύ της εξαιρετικά λεπτομερής περιγραφής, υπάρχει ένας ενδιαφέρον και τεταμένος διάλογος μεταξύ του βασιλιά Φιλίππου, των Ελλήνων απεσταλμένων και τον τριάντα ετών Ρωμαίο στρατηγό / πρόξενο, Titus Quinctius Flamininus (198 π.X.). Ο διάλογος έλαβε μέρος μέσα στην θάλασσα κοντά στην Νίκαια, το κάθε μέρος, μέσα από τα αντίστοιχα αγκυροβολημένα πολεμικά πλοία του, φωνάζοντας τα επιχειρήματά του. (Ab Urbe condita 32.32).

Όταν Φλαμινίνος ζήτησε από τον Φίλιππο να βγουν στην ακτή για να μιλήσουν και να ακούσουν πιο άνετα ο ένας τον άλλον, ο Φίλιππος αρνήθηκε. Ο Ρωμαίος ύπατος ρώτησε: «Ποιον, τότε, φοβάσαι;»
Ο Φίλιππος απάντησε, δείχνοντας ένα υπερήφανο και βασιλικό πνεύμα, «Δεν φοβάμαι κανέναν, εκτός από τους αθάνατους θεούς. Αλλά δεν εμπιστεύομαι την καλή πίστη όλων όσων βλέπω, και λιγότερο από όλους μπορώ να εμπιστεύομαι τους Αιτωλούς (τους Έλληνες)».
"Αλλά αυτός," απάντησε ο Φλαμινίνος, "είναι ένας κίνδυνος εξίσου αισθητός από όλους όσους έρχονται σε μια σύσκεψη με έναν εχθρό, αν δεν υπάρχει καλή πίστη."
«Παρ 'όλα αυτά, Tito Quinctius,» αμφισβήτησε ο Φίλιππος, «ο Φίλιππος και ο Φαινεας [ο Αιτωλός αξιοματούχος] δεν είναι ίσης ανταμοιβής για υπουλότητα, αν πρόκειται να υπάρξει μια πράξη προδοσίας. Γι αυτό δεν θα ήταν τόσο δύσκολο για τους Αιτωλούς να επιλέξουν έναν άλλον επικεφαλής αξιοματούχο, όσο θα ήταν για τους Μακεδόνες να βρουν έναν βασιλιά να βάλουν στη θέση μου."

Όταν οι απεσταλμένοι και ο Φλαμινίνος διέταξαν τον Φίλιππο να αποχωρήσει από την Ελλάδα, ο Φίλιππος είχε υποστηρίξει ότι δεν ήταν σε θέση να του πουν ποια ήταν τα όρια της Ελλάδας ... στην ίδια την Αιτωλία οι Αγραίοι, οι Αποδοτοι, και οι Αμφίλοχοι, που κατείχαν ένα πολύ μεγάλο μέρος του Αιτωλικού εδάφους, δεν ήταν Έλληνες.

Τα επιχειρήματα υποκίνησαν περαιτέρω την εχθρότητα μεταξύ Μακεδονίας και Ρώμης, με αποτέλεσμα τη τελευταία μεγάλη μάχη που πραγματοποιήθηκε το 197 π.Χ. στο ύψωμα Κυνός Κεφαλές. Η βίαιη εμπλοκή, που παρεμποδίστηκε από μια ξαφνική ομίχλη, αξίωσε τελικά την ήττα της Μακεδονίας και τη νίκη της Ρώμης, με κόστος πολλών Μακεδονικών απωλειών.

Η Μάχη του Κυνός Κεφαλές είχε ως αποτέλεσμα μια ανακωχή -που ζήτησε ο Φίλιππος- που έγινε αμέσως αποδεκτή από τον Φλαμινίνο, αν και με μεγάλη πικρία των δύστροπων συμμάχων του, τους Αιτωλούς Έλληνες, που διαμαρτυρήθηκαν και αμφισβήτησαν τον Ρωμαίο ύπατο, ο οποίος αμέσως τους επέκρινε. Εκτεταμένες συνεδριάσεις του Συμβουλίου ακολούθησαν, με πιο προκλητικούς διαλόγους και διαπραγματεύσεις μεταξύ του Φλαμινίνου, του Φιλίππου (ο οποίος συμμορφώθηκε με τους όρους του Φλαμινίνου), και των Έλληνων απεσταλμένων.

Οι πόλεις-κράτη παραμείναν ως προτεκτοράτα της Ρώμης, και η Μακεδονία και η Ρώμη εισήρθε σε μια εκεχειρία που θα διαρκούσε μέχρι τον πρόωρο θάνατο του Φιλίππου, το 179 π.Χ.. Ο θάνατος του άφησε το θρόνο στον υιοθετημένο γιο και διάδοχό του, τον Περσέα. Ο νέος, νεαρός βασιλιάς, αγανάκτησε με τους συμβιβασμούς παράλυσης που είχαν ενσωματωθεί στην εκεχειρία, και υποκίνησε το έθνος του να ξεκινήσει μια επανάσταση εναντίον της Ρώμης και του ελληνικού προτεκτοράτο της, για να ανακτήσει την υπεροχή και την εξουσία της Μακεδονίας, εγκαινιάζοντας τον τρίτο από τους τέσσερις μακεδονικούς πολέμους με τη Ρώμη.

(Δημοσιεύτηκε, στην αγγλική γλώσσα, στο περιοδικό UMD Voice, στο ανοιξιάτικο τεύχος 2011)

ΒΕΡΑ ΦΩΤΕΒΑ (1926-2011)

Το κείμενο που ακολουθεί είναι δημοσιευμένο στο Μακεδονικό Περιοδικό «ΛΟΖΑ» στο τεύχος 18, Οκτώβρης 2011

ΠΕΘΑΝΕ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΣΣΑ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΡΙΑ ΒΕΡΑ ΦΩΤΕΒΑ

1926-2011

Η Ευδοκία Φώτεβα-Βέρα γεννήθηκε στο ηρωικό χωριό Ντ’μπενι (Δενδροχώρι) της Καστοριάς, την ημέρα που γιορτάζεται η επανάσταση του Ίλιντεν στις 2 Αυγούστου 1926.

Δημοτικό τελείωσε στο χωριό και γυμνάσιο πήγε στην Καστοριά. Ο πατέρας ήταν ο Νίκολα Μπάλεβ και η μάνα της η Νέβενα Μάνγκοβα και οι δυο τους από οικογένειες με επαναστατική παράδοση.

Το καλοκαίρι του 1940 οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ. Πήρε μέρος στο αντιφασιστικό αγώνα. Στις 26 Δεκέμβρη του 1945 στη Θεσ/νίκη ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, ο Νίκος Ζαχαριάδης, αναγνώρισε επίσημα τη μακεδονική οργάνωση ΝΟΦ σαν δημοκρατική, αντιφασιστική, μειονοτική οργάνωση όπου και η Βέρα ήταν μέλος της. Την αναγνώριση αυτή την έκανε ο Ν. Ζαχαριάδης πάλι στη Θεσ\νίκη στις 15 Ιούλη του 1946.

Συμμετείχε στο 1ο Συνέδριο του ΝΟΦ στις 13 Ιανουαρίου του 1948 αλλά και στο 2ο στις 25 Μαρτίου του 1949 που έγινε στο χωριό Νίβιτσι (Ψαράδες) της Πρέσπας.

Πήρε μέρος σε όλο τον στρατιωτικό αγώνα από την αρχή έως το 1949 και με το όπλο αλλά και σαν πολιτικός καθοδηγητής στην περιοχή της Καστοριάς, Φλώρινας αλλά και μέχρι τα χωριά της Πτολεμαΐδας, έτσι όπως μου είπε σε μία από τις συζητήσεις που κάναμε στο σπίτι της στα Σκόπια. Πήρε μέρος στο 2ο Συνέδριο της ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ που έγινε στη Βουδαπέστη 1-6 Δεκέμβρη το 1948.

Στις 9 Οκτωβρίου 2005 μου χάρισε το βιβλίο της που εκδόθηκε το 2004 «Ντο πέκολοτ ι νάζατ» («Στην κόλαση και πίσω»). Ήξερε ελληνικά και βρεθήκαμε αρκετές φορές σ’ αυτό το ιστορικό σπίτι απ’ όπου έχουν περάσει ιστορικά στελέχη του Μακεδονικού κινήματος αλλά και του ελληνικού, όπως π.χ. ο Μάρκος Βαφειάδης.

Όσες φορές την είχα πάρει τηλέφωνο μου έλεγε να περάσω από το φτωχικό της διαμέρισμα κοντά στο κέντρο της πόλης Σκόπια. Δεν είχε καμία βίλα ή κανένα πλούσιο διαμέρισμα. Αυτό που την χαρακτήριζε ήταν το πάθος που διέκρινε για να μιλάει για τους αγώνες τους δικούς της, του άνδρα της, του Μίντσο Φώτεβ (στέλεχος του Μακεδονικού και Κομμουνιστικού κινήματος).

Στα τελευταία χρόνια της ζωής της μπόρεσε να πάει στο κατεστραμμένο χωριό της, αλλά και στον ομαδικό τάφο κοντά στη Φλώρινα των 800 και πλέον νεκρών σε εκδήλωση του ΚΚΕ. Προσκύνησε, έκλαψε στο μέρος που είναι θαμμένοι οι αντάρτες αγωνιστές. Θέλησε να πει και δυο λόγια αλλά οι επίσημοι δεν την άφηναν και μου μετέφερε το παράπονό της. Υπάρχει η σχετική φωτογραφία στον “Ριζοσπάστη” που προσκυνάει και κλαίει.

Με μεγάλο παράπονο μου έλεγε πως με τη λήξη του εμφυλίου τον Αύγουστο του 1949 στο Μπουρέλι της Αλβανίας δίκασε η ηγεσία του ΚΚΕ τη Βέρα, τον άντρα της, τον Μηνά, τον Μητρόφσκι, την Ουρανία και όλη την ηγεσία του ΝΟΦ πως τάχατες αυτοί φταίγαν για την ήττα και πως ήταν Τιτικοί πράκτορες. Το δικαστήριο έγινε σε ένα στάβλο του ιππικού, μέσα σε μια σκηνή. Ο Παρτσαλίδης γυρνούσε και έλεγε ότι ο αγώνας χάθηκε από αυτά τα καθάρματα.

Η Βέρα στάλθηκε στη Σιβηρία κατ’ ευθείαν από το Μπουρέλι. Εκεί υπήρχαν στα στρατόπεδα εξόριστοι από όλες τις Δημοκρατίες. Από τη Β’ρκοτά της εξορίας στην άκρη της Σ.Ε. τους φέραν εκεί για δουλειά τη Βέρα και άλλους. Η Βέρα ανήκε στην 7η Μπριγάδα.

Με τη διαμαρτυρία της Βέρας στον Χρουτσόφ σε μια επίσκεψή του λύθηκε το πρόβλημα των εξόριστων Μακεδόνων.

Ένας από τους εξόριστους, ο Μιχάλης Μάλλιος, πήγε για να σπουδάσει στη Μόσχα, παντρεύτηκε μια ανιψιά του Χρουτσόφ, έζησε στη Μόσχα και πέθανε στη Μόσχα.

Η Βέρα γέννησε το παιδί της στην εξορία, γι’ αυτό την μετέφεραν σε καλύτερο μέρος και μετά στην Γιουγκοσλαβία.

Οι ηγέτες του ΝΟΦ ήταν οι πρώτοι που πήγαν στις εξορίες της ΕΣΣΔ. Ο Ν. Ζαχαριάδης αλλά και ο Μ. Παρτσαλίδης ήταν από τους πρώτους που άνοιξαν το δρόμο για Σιβηρίες. Εκεί κατέληξε τελικά και ο Ν. Ζαχαριάδης.

Επί Χρουτσόφ το 1954 για να κάνει τις στέπες καλλιεργήσιμη γη πήγε εκεί όπου ήταν και η Βέρα και τότε βρήκε ευκαιρία να ανεβεί στην εξέδρα και να συναντηθεί μαζί του και του λέει: - Γιατί μας κρατάτε εδώ;

Τότε έμαθε ο Ν. Χρουτσόφ για τους Μακεδόνες εξόριστους στο Καζαχτσάν στην Τσελινά (ακαλλιέργητη γη).

Ο Χρουτσόφ τους είπε αν θέλετε να πάτε Τασκένδη να πάτε. Η Βέρα προτίμησε να πάει στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Η Βέρα έτσι όπως την γνωρίζουν όλοι οι πολιτικοί πρόσφυγες στη Δημοκρατία της Μακεδονίας μέχρι το τέλος της ζωής της ήταν άνθρωπος αγωνιστικός, μιλούσε με πάθος, αυτοκαθοριζόταν κομμουνίστρια και Μακεδόνισσα.

Κρίμα που δεν μπόρεσα να πάω στην κηδεία της, γιατί πήρα sms την ημέρα που έγινε η κηδεία (αρχές Μαρτίου 2011). Αν προλάβαινα από τη στιγμή που πήρα το γραπτό μήνυμα σε 3.30 ώρες να φθάσω, θα πήγαινα για να τιμήσω την ηρωίδα του Μακεδονικού και ελληνικού κινήματος.

Ευτυχώς όμως μας έχει αφήσει το βιβλίο της και πολλά άλλα γραπτά που το περιοδικό μας ευελπιστεί να τα δημοσιεύσει (βλέπε το εξώφυλλο του βιβλίου της «Λόζα», Νο 14 Οκτ. 2008). Σχετικό άρθρο για τη Βέρα υπάρχει και στην εφημερίδα «Νόβα Ζόρα», Νο 6, Οκτ. 2010, σελ.12.

Η φωτογραφία στο εξώφυλλο με το αστέρι είναι από το 1945 τότε που πήγαν να χτυπήσουν τους Αλβανούς μπαλίστες (φασίστες) στο Τέτοβο της Γιουγκοσλαβίας.

Οι κληρονόμοι του πνεύματος και του πολιτισμού

Άρθρο του Γιάννη Πούνιου
Σπουδαστή στο «Μαξίμειο».

Οι κληρονόμοι του πνεύματος και του πολιτισμού

«Στον Αδάμ, τον πρώτο άνθρωπο, δόθηκε η φυσική ζωή. Αντίθετα, στον έσχατο Αδάμ, το Χριστό, δόθηκε το Πνεύμα, κι έγινε πηγή ζωής». Προς Κορινθ.Α΄, 15 45.
Στο moto μιας απάντησης του καθηγητή Μαλιγκούδη (‘Ε’, 1-9-01) διαβάσαμε: «Για να κληρονομήσει κανείς πρέπει να είναι σε θέση ν’ αντιλαμβάνεται. Κληρονομιά είναι, σε τελική ανάγκη, ο Πολιτισμός…»

Η παραπάνω ρήση του Τόμας Μαν έχει πολλούς αποδέκτες – όχι μονάχα τον Παπαθεμελή. Να αντιλαμβάνεσαι λοιπόν, να έχεις επίγνωση…

Να ερμηνεύεις πανανθρώπινα τη Κληρονομιά.

Να συντονίζεις το Λόγο με τις δυνάμεις του Ωραίου και της Αλήθειας, της Ευγένειας και της Καλοσύνης. Να εισχωρείς στο πνεύμα της, να πορεύεσαι προς την Αρμονία, στο δρόμο του απόλυτου καλού.

Ο Κληρονόμος του κλασικού πολιτισμού δεν ορίζεται από την εύνοια της τύχης, δεν υπάρχει περιούσιος λαός. Αερολογήματα της πολιτικής και νεοπλουτισμός δεν οδηγούν στον Όλυμπο, δεν έχουν θέση στο «Ευ ζην», στους μεγάλους σκοπούς, στα αθάνατα έργα.

Ο Κληρονόμος είναι Μορφωμένος Άνθρωπος, δεν ζει με προκαταλήψεις. Επιλέγει υψηλά ιδανικά, στοχεύει στην πνευματική ανανέωση. Γίνεται Διαφωτιστής, Ευεργέτης των λαών. Παίρνει στα χέρια του μια υπόθεση, όχι μιας μερίδας, ενός λαού, αλλά Όλων. Μιλάει παντού, διασκελίζει τα σύνορα των εθνών και των τάξεων. Βλέπει πιο μακριά από τους άλλους, τους κατευθύνει προς το γενικό και μόνιμο όφελος. Μέσα στις διχόνοιες και τους εγωισμούς προβάλει το συμφιλιωτικό του έργο. Σηκώνει τη σημαία της λογικής και του Δικαίου, δεν σχετίζεται με «καλούς και κακούς», με «νικητές και ηττημένους». Πατρίδα του είναι όλη η Γη.

Ο Κληρονόμος είναι Ελεύθερος, ανεξάρτητος από δουλείες και ματαιότητες. Δεν αγαπά κτητικά, υστερόβουλα. Γνωρίζει ποιος είναι, κοπιάζει για την αδελφοσύνη των λαών. Απεχθάνεται τη βία ή τις πιέσεις, δεν υιοθετεί το δόγμα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Είναι σεβαστός επαναστάτης, εναντιώνεται στο ρεύμα και στους ισχυρούς.

Ο ευγενής αγώνας του Κληρονόμου είναι πως θα μεταδώσει την τέχνη του, πως θα πολλαπλασιάσει τα δώρα του. Έχει απέραντο πεδίο δράσης μέσα στη μοιρολατρία των πολλών, στην μεγαλομανία των ολίγων. Διδάσκει αυθεντικά τους απαίδευτους, όχι με παθητικές γνώσεις και πτυχία, αλλά με το παράδειγμα του. Γνωρίζει ότι η Κληρονομιά έχει περιορισμούς, δεν περιέχει ολοκληρωμένη εικόνα, δεν είναι Αυτοσκοπός. Γι’ αυτό δεν αντικαθιστά τις Επιστήμες κι αποφεύγει να την εμπλέξει σε εθνικιστικούς καβγάδες. Παρεμβαίνει όμως με τις αλληγορίες, όπως τις παραβολές.

Όποιος κατανοεί την Αντιγόνη αντιμετωπίζει το πρόβλημα της μόνιμης δικαίωσης της ανθρωπιάς. Δεν θεωρεί ανήθικο ν' αντισταθεί κάποιος στους νόμους, ή στις σκοπιμότητες της εξουσίας, προκειμένου να σωθούν τρίτοι από τη δυστυχία.

Όποιος δεν σέβεται το Λαϊκό Πολιτισμό δεν μπορεί να εντρυφήσει στο «γνώθι σε αυτόν». Δεν κατανοεί, επομένως και δεν πείθει για τον «ανώτερο πολιτισμό». Κοντολογίς δεν έχει ανθρώπινο βάθος.

Η Κληρονομιά στην εποχή μας δεν πρέπει να παρερμηνεύεται από τα «καλά και συμφέροντα». Είναι κατάπτωση να προσφέρεται για εγωπαθή κατανάλωση και εμπορικότητα. Με τον οικουμενικό χαρακτήρα της μπορεί να την χαίρονται όλοι.

Η ιερή παρακαταθήκη είναι ο θεμέλιος λίθος για-να οικοδομηθεί ο αθέατος ναός, που μέσα σ’ ένα καταρρέοντα από τον υλισμό κόσμο, θα προσφερθεί ως καταφύγιο. Είναι το στέκι των ασυμβίβαστων, η σταθερή βάση των οραματιστών. Η αντίρροπη δύναμη προς την υπερβολή και την αταξία, την αλαζονεία και την αντίδραση.

Είναι το πνεύμα αλληλεγγύης, οι δυνάμεις συνοχής των λαών.

Είναι το Κύρος, η Ηθική Συνείδηση, το πανίσχυρο Μέλλον μας που προστατεύει τη Ζωή.

Η διακήρυξη της ανεξαρτησίας του πνεύματος

«Εργάτες του πνεύματος, σύντροφοι σκορπισμένοι στον κόσμο ολόκληρο, που πέντε χρόνια σας χώρισαν οι στρατοί, η λογοκρισία και το μίσος των εθνών, που αλληλοπολεμιούνται, σας απευθύνουμε την ώρα αυτή, όπου πέφτουν οι φραγμοί και ξανανοίγουν τα σύνορα, μια Έκκληση για να συγκροτήσουμε και πάλι την αδελφική ένωση μας - αλλά μια ένωση καινούργια, πιο σταθερή από ότι ήταν πριν. Ο πόλεμος έσπειρε τη σύγχυση στις γραμμές μας. Οι περισσότεροι διανοούμενοι έθεσαν στην υπηρεσία των κυβερνήσεων την επιστήμη τους, την τέχνη τους, τη λογική τους. Δεν επιθυμούμε να κατηγορήσουμε κανένα, ούτε και να απευθύνουμε καμία μομφή. Γνωρίζουμε την αδυναμία της ψυχής του κάθε μεμονωμένου ατόμου όπως και την φοβερή δύναμη των μεγάλων ομαδικών ρευμάτων: ξέρουμε πώς αυτά συμπαρέσυραν τις ατομικές ψυχές, κι’ έφθασε μόνο μια στιγμή, γιατί τίποτα δεν είχε προβλεφθεί για να τους αντισταθεί. Ας μας διδάξει τουλάχιστον για το μέλλον, η πείρα. Και πρώτα - πρώτα ας διαπιστώσουμε τις καταστροφές που συσσώρευσε η καθολική σχεδόν απάρνηση της διανόησης του κόσμου και η εκούσια υποδούλωσή της στις αφηνιασμένες δυνάμεις. Οι στοχαστές, οι καλλιτέχνες, πρόσθεσαν στη φοβερή θεομηνία που κατάτρωγε τη σάρκα και το πνεύμα της Ευρώπης, ένα ανυπολόγιστο ποσοστό δηλητηριασμένου μίσους. Αναζήτησαν στο οπλοστάσιο της γνώσης τους, της μνήμης τους, της φαντασίας τους, παλιούς και καινούργιους λόγους, ιστορικούς, επιστημονικούς, λογικούς, ποιητικούς, που έτρεφαν πιο πολύ το μίσος • εργάστηκαν για να, καταστρέψουν την αμοιβαία κατανόηση και αγάπη των ανθρώπων. Και με τούτο ασχήμυναν, εξευτέλισαν, ταπείνωσαν, κατεβαράθρωσαν τη Σκέψη, που ωστόσο ήταν οι αντιπρόσωποι της. Την έκαμαν όργανο των παθών και (δίχως ίσως να το ξέρουν) τον εγωιστικών συμφερόντων μιας κοινωνικής ή πολιτικής ορδής ενός κράτους, μιας παράταξης ή μιας τάξης. Και τώρα, απ' αυτήν την άγρια σύρραξη, απ’ όπου όλα τα μέρη που πολεμούσαν, νικητές και ηττημένοι, βγαίνουν καθημαγμένα, φτωχεμένα και, στο βάθος της καρδιάς τους (μ’ όλο που δεν το ομολογούν) ντροπιασμένα και ταπεινωμένα απ’ αυτήν την κρίση της παραφροσύνης, η Σκέψη, που εκτέθηκε και αυτή μέσα στους ανταγωνισμούς τους βγαίνει μαζί τους όμοια ξεπεσμένη.

…Ας σταθούμε λοιπόν ορθοί! Ας απαλλάξουμε το πνεύμα μας απ’ αυτούς τους συμβιβασμούς, απ’ αυτές τις ταπεινωτικές συμμαχίες, απ’ αυτές τις ανομολόγητες δουλείες. Το πνεύμα δεν είναι υπηρέτης κανενός. Εμείς είμαστε οι υπηρέτες του πνεύματος. Δεν έχουμε άλλον κύριο. Πλαστήκαμε για να κρατάμε, για να υπερασπίσουμε το φως του και για να συνασπίσουμε γύρω του, όλους τους παραπλανημένους ανθρώπους. Το καθήκον μας είναι να διατηρήσουμε ένα σταθερό σημείο, να δείξουμε το πολικό άστρο ανάμεσα στη λαίλαπα των παθών, μέσα στη νύχτα. Ανάμεσα σ’ αυτά τα πάθη της έπαρσης και της αμοιβαίας καταστροφής, δεν έχουμε να κάνουμε καμιά επιλογή. Τα απορρίπτουμε όλα. Αναλαμβάνουμε την υποχρέωση να υπηρετούμε την ελεύθερη Αλήθεια, δίχως σύνορα, δίχως όρια, δίχως φυλετικές ή ταξικές προλήψεις. Βέβαια, δεν θα πάψει να μας ενδιαφέρει η ανθρωπότητα! Για αυτήν εργαζόμαστε, μα για αυτήν στο σύνολο της. Δεν γνωρίζουμε τους λαούς. Γνωρίζουμε το λαό – μοναδικό και παγκόσμιο - το λαό που υποφέρει, που αγωνίζεται, που πέφτει και ξανασηκώνεται και που πάντα προχωρεί στον τραχύ δρόμο, τον διαποτισμένο απ’ τον ιδρώτα και το αίμα του, το λαό όλων των ανθρώπων, όλων όμοια των αδερφών μας. Και για να αποκτήσουν, όπως και εμείς, συνείδηση αυτής της αδερφοσύνης πρέπει να υψώσουμε πάνω από τους ανταγωνισμούς τους, το σύμβολο της κιβωτού της διαθήκης - το ελεύθερο, το ένα, και το πολλαπλό, το αιώνιο Πνεύμα».

Τα λόγια αυτά τα έγραψε ο Ρολλάν, την ημέρα της υπογραφής της ειρήνης. Αναρίθμητες χιλιάδες ανθρώπων τα υιοθέτησαν από τότε που γράφτηκαν και οι εκλεκτοί όλων των χωρών συντάχθηκαν γύρω από αυτό το μήνυμα. Η ευρωπαϊκή δημοκρατία του πνεύματος ορθώνεται, αθέατη, μέσα στους κόλπους των λαών και των εθνών, είναι η κοινή πατρίδα που τα σύνορα της είναι ορθάνοιχτα σε όποιον θέλει να κατοικήσει σ’ αυτήν. Κυβερνιέται μόνο απ’ το νόμο της δικαιοσύνης και δεν έχει άλλο εχθρό, εκτός απ’ το μίσος και την έπαρση των εθνών. Εκείνος που διαλέγει για πατρίδα τον αθέατο χώρο της, γίνεται πολίτης του κόσμου, κληρονόμος όχι μόνο ενός λαού, αλλά όλων. Σε οποιαδήποτε χώρα κι αν βρεθεί έχει το αίσθημα πως βρίσκεται στο ίδιο του το σπίτι, όποια γλώσσα κι αν μιλάει, του φαίνεται πως μιλάει τη μητρική του γλώσσα, είτε αναφέρεται σ’ όλο το παρελθόν, είτε σ’ όλο το μέλλον.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

1. «Δεν υπάρχει τίποτε σκεπασμένο που δεν θα ξεσκεπαστεί, και τίποτε κρυφό που δεν θα μαθευτεί. Ό,τι λοιπόν, λέτε στο σκοτάδι θα ακουστεί στο φως και ότι ψιθυρίζετε σε κλειστό χώρο θα ανακοινωθεί στα φανερά. Σε σας όμως, φίλοι μου, λέω: Μη φοβηθείτε αυτόν, που σκοτώνουν το σώμα και ύστερα δεν μπορούν τίποτε περισσότερο να κάνουν».

Ο Ιησούς προς το λαό και τους μαθητές Λουκά 12,(2-4)

2. «Μην περηφανεύεστε για τους λίγους μεγάλους άνδρες που γεννήθηκαν στη γη σας κι αντέχουν στους αιώνες, χωρίς τη δική σας αξία. Συλλογιστείτε καλύτερα πως τους φερθήκατε εκείνη την εποχή και πως εσείς ακολουθείτε την διδασκαλία τους». Αϊνστάιν.

3. Είτε γιος φιλόσοφου, είτε γιος του Σπάρτακου μπορείς να κληρονομήσεις. Εκείνος που βάζει αντιμέτωπο τον Σωκράτη με τον απόστολο Παύλο, μάλλον δεν εννόησε, ούτε τον πρώτο, ούτε τον δεύτερο. Όλα τα ποτάμια, μικρά και μεγάλα, χύνονται στον ίδιο αποδέκτη. Υποκλίνομαι σε κάθε ρυάκι συνεισφοράς στην ανθρώπινη σοφία.

4. Όλα τα ιερά και πολύτιμα πράγματα, τα υψηλά και ωραία των ανθρώπων όταν τα μοιραζόμαστε με τους άλλους αποκτούν περισσότερη αξία.

5. Ό,τι δεν σε πείθει, μπορείς να το συλητήσεις, να το φιλοσοφήσεις, ακόμη και να το απορρίψεις. Αν αυτό που απορρίπτεις είναι μια αλήθεια, θα την ξαναβρείς πάλι μπροστά σου, ίσως πιο δυναμική, μέχρι να την αποδεχθείς. Ο Shopenhouer είπε: «Η κάθε αλήθειας περνάει τρία στάδια. Πρώτα γελοιοποιείται. Μετά πολεμείται. Και τελικά γίνεται αποδεκτή, ως αυτονόητη» (βλέπε Χριστιανισμός, κίνηση της γης, πτώση ανελεύθερων καθεστώτων κλπ).

6. Οι μορφωμένοι και πνευματικοί άνθρωποι δεν τιμούν με την παρουσία τους εκδηλώσεις μιλιταριστικών κύκλων. Ειδικά στη χώρα μας δείχνουν την πλάτη τους σε εθνικιστές κι ακραίους που συγκεντρώνονται προκειμένου να αναλύσουν την «σλαβική επιβουλή», τον «εξ ανατολών βάρβαρο», τους «βρωμερούς μετανάστες», την «προδοσία του ονόματος» κ.ο.κ. διότι το πνεύμα απεχθάνεται το μίσος και τη βαβέλ. (Η κρίση είναι το πραγματικό πρόβλημα και γι’ αυτό οι Έλληνες δεν πρέπει να αποπροσανατολίζονται από τους εμπαθείς συμπατριώτες).

7. «…Αν ήσασταν γνήσια τέκνα του Αβραάμ, θα κάνατε τα έργα του Αβραάμ. Εσείς όμως θέλετε να με σκοτώσετε, έναν άνθρωπο που σας κήρυξα την αλήθεια, όπως την έμαθα από το Θεό. Τέτοιο πράγμα δεν το έκανε ο Αβραάμ…».

(Ο Χριστός προς του Φαρισαίους Ιωάν. 8,39)


ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

1) Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ του Νορβηγού Jostein Gaarder.

2) ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

3) ΑΠΑΝΤΑ ΡΟΜΑΙΝ ΡΟΛΛΑΝ ( Το ημερολόγιο και η διαθήκη μιας πνευματικής ακτινοβολίας)

4) ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΠΕΗ: Η Ελλάδα που αγάπησα. Η Ελλάδα της χρεοκοπίας.

Προσοχή: α. Επίκαιρη η ταινία «451 Φαρενάιτ», εφόσον «Τα βιβλία κυβερνούν τον κόσμο» Βολταίρος

β. Ζητώ συγγνώμη από τους αναγνώστες…όντως δύσκολο καιροί.

Σελ. 11
ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ
Εφημ. "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" (Σερρων)
Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Θεσσαλονίκη, 26-10-2011

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

των ντόπιων, γηγενών Μακεδόνων

Με την ανοιχτή επιστολή απευθυνόμαστε προς την Πολιτική και Θρησκευτική Ηγεσία, τους πολιτικούς παράγοντες, αλλά και προς όλους τους επωνύμους και ανώνυμους Έλληνες πολίτες για να γνωστοποιήσουμε τις απόψεις μας ως προς τα τεκταινόμενα από τους εμπόρους του πατριωτισμού, από εθνοκάπηλους και πατριδοκάπηλους εθνικιστές.
Καλούμε όλους τους Έλληνες, ανεξάρτητα από την κομματική τους τοποθέτηση και ανεξάρτητα από τη θέση τους στα εθνικά θέματα, σε ένα κοινό μέτωπο, κατά της βίας, κατά της επικίνδυνης εθνικιστικής υστερίας και μισαλλοδοξίας, που καλλιεργούν κάποιοι κήρυκες του σκοταδισμού, καθοδηγούμενοι από ελληνοκάπηλα εθνικιστικά, ρατσιστικά Κέντρα, τα οποία προγραμματίζουν το «συνέχθειν» και χλευάζουν το «συμφιλείν έφην»: προγραμματίζουν το μίσος, τη διχόνοια και ειρωνεύονται την ΑΓΑΠΗ, την πανανθρώπινη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Αυτοί οι «υπερπατριώτες» απευθύνουν πρόσκληση για συμμετοχή σε ημερίδα με θέματα «το Μακεδονικό, τη μακεδονική γλώσσα, την προπαγάνδα των γειτόνων στο διαδίκτυο και την «πληρωμένη» εισβολή τους στους Πολιτιστικούς Συλλόγους των ντόπιων Μακεδόνων, τους μηχανισμούς θωράκισης των Συλλόγων και την διαφύλαξη του ελληνικού πολιτισμού στη Δυτική Μακεδονία από προαποφασισμένες πρακτικές ξένων και εγχώριων Κέντρων».
Γράφουν στην πρόσκληση για «πληρωμένη εισβολή στους Πολιτιστικούς Συλλόγους και ενός πολιτισμού, που κινδυνεύει από προαποφασισμένες πρακτικές ξένων και ενίοτε, εγχώριων Κέντρων».
Είναι ηλίου φαεινότερου, ότι υπονοούν τα μέλη των διοικητικών Συμβουλίων των Πολιτιστικών Συλλόγων των ντόπιων Μακεδόνων. Έμμεσα ονομάζονται από τους εθνικιστές μίσθαρνα όργανα, πράκτορες και προδότες! «Αιδώς Αργείοι»! Ντροπή στους «φύλακες του εθνοφασισμού»! Δεν έχουν τίποτα ιερό και όσιο. Σπιλώνουν αξιοπρέπειες, εκβιάζουν συνειδήσεις! Δημιουργούν ανασφάλεια και υποσκάπτουν την ομόνοια. Καλλιεργούν ενσυνείδητα τη βία, την ανομία, το μίσος, τη διχόνοια, πρακτικές άλλων σκοτεινών εποχών.
Άσχετοι δημοσιογράφοι, ματαιόδοξοι πρώην πρεσβευτές, εμπορεύονται αλόγιστα τις έννοιες του Έθνους και του Πολιτισμού προκειμένου να αναδειχτούν κοινωνικά και περάσουν από την αφάνεια στην πνευματοπολιτική «ανώτερη» τάξη.
Με τη φασίζουσα νοοτροπία, που τους διακρίνει, επιλέγουν για επίτευξη των στόχων τη διαστρέβλωση, την εθνοκάπηλοι, την κινδυνολογία, τη συκοφαντία, τη λασπολογία. Για τους κήρυκες της διχόνοιας, της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού, του σκοταδισμού επιβάλλεται να ενεργοποιηθεί ο νόμος για «απόπειρα πρόκλησης και διέγερσης των πολιτών σε βιαιοπραγία», πριν υπάρξουν συνέπειες, πριν είναι αργά!
Η απόπειρα πρόκλησης και διέγερσης διαφαίνεται ολοκάθαρα στα δημοσιευθέντα στον τοπικό τύπο από δημοσιογράφο-συνεργάτη αυτών. Γράφουν: «Η παραπληροφόρηση και η παραπλάνηση των λαών στο βωμό του πολιτισμού πρέπει να εντοπίζονται και αποβάλλονται από τις ίδιες τις κοινωνίες, η δομή των οποίων εξαρτάται άμεσα από τα αντανακλαστικά τους σε τέτοιες περιπτώσεις». Με λύπη τονίζουμε, ότι οι διοργανωτές Ημερίδων για να προβαίνουν σε τέτοιου είδους εμφυλιοπολεμικές ενέργειες, για να έχουν τέτοιο «αέρα», πιθανόν να χρηματοδοτούνται από τα «μυστικά κρατικά κονδύλια» από τους φόρους του απλού Έλληνα πολίτη και να εκτελούν «άνωθεν εντολές»! Ευχόμαστε να μην συμβαίνει κάτι τέτοιο. Εάν η φευγαλέα σκέψη μας είναι πραγματικότητα. εμείς οι ντόπιοι Μακεδόνες απαντούμε: Σπέρνετε ανέμους, θα θερίσετε θύελλες!

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ
Οι στοχευμένες προσπάθειες μιας ομάδας εθνικιστών της πατρίδας μας να καταστείλουν με μέσο την κινδυνολογία, τη λασπολογία, τη συκοφαντία, τη διαστρέβλωση, το δημοκρατικό δικαίωμα έκφρασης στα μακεδονικά γλέντια των ντόπιων, να τραγουδούν στη μητρική τους γλώσσα τα γεμάτα συναίσθημα και λυρισμό εκατοντάδες μακεδονικά τραγούδια, οι προσπάθειες να «ενοχοποιήσουν», να σπιλώσουν τους πολιτιστικούς συλλόγους των γηγενών Μακεδόνων, υποδεικνύοντας οι οργανωτές της Ημερίδας «μηχανισμούς θωράκισης από την πληρωμένη εισβολή» είναι άκρατος νεοφασισμός, που μόνον στην Ελλάδα ανθίζει. Είναι μια προσχώρηση στην τελετουργία της βίας, του φόβου και του τρόμου.
Οι προσπάθειες τους να τρομοκρατήσουν, φιμώσουν και στη συνέχεια να καθοδηγήσουν τα Διοικητικά Συμβούλια των ντόπιων πολιτιστικών Συλλόγων με τελικό στόχο τον περαιτέρω εξελληνισμό, την περαιτέρω γενιτσαροποίηση των ντόπιων, αποτελούν κινήσεις εκφασισμού της πολιτικής, πολιτιστικής και κοινωνικής ζωής του τόπου. Με την προσχεδιασμένη ένταση, τις προβοκατόρικες μεθοδεύσεις επαναφέρουν στη μνήμη των μεγαλύτερων σε ηλικία τις σκοτεινές εποχές, τα μαύρα χρόνια στα μέσα του περασμένου αιώνα, τότε, που ο αδελφός πολεμούσε αδελφό, τότε, που η μάνα αναμαλλιασμένη σπάραζε επάνω στο άψυχο κορμί του σπλάχνου της, τότε, που με τα κομμένα κεφάλια των ντόπιων παίζανε ποδόσφαιρο! Μας θυμίζουν το Γολγοθά των «σλαβόφωνων», τα μαρτύρια τους, που διηγώντας τα είναι να κλαις!
Καταγγέλλουμε τις εμφυλιοπολεμικές, διχαστικές διακηρύξεις, που δημοσίευσαν στον τοπικό τύπο και στο Ιντερνετ.
Αποτελούν πρόσκληση, σάλπισμα για εξέγερση, βία και αιματοχυσία! Στρέφονται κατά της πατρίδας μας κατά της εθνικής ομοψυχίας, που έως σήμερα απολαμβάνουν Αρμένιοι, Βλάχοι, Θρακιώτες, Μικρασιάτες, Ρομά, ντόπιοι Μακεδόνες, Σαρακατσάνοι και Πόντιοι στη Μακεδονία μας. Οι προβοκατόρικες αντεθνικές ενέργειές τους πρέπει να συναντήσουν την καθολική αντίδραση όλων των δημοκρατικών πολιτών, όλων των κομμάτων, όλων των πολιτειακών παραγόντων.
Επιβάλλεται να διαφυλάξουμε σαν την κόρη του οφθαλμού μας την ελεύθερη έκφραση αλλά και τον πολιτιστικό πλούτο της κάθε μιας πληθυσμιακής εθνικής η γλωσσικής ομάδας, που προαναφέρουμε. Μόνο ο πολιτισμός, μια πολυπολιτισμική επίθεση ίσως αναστρέψει το κλίμα σωβινισμού, το «πας μη Έλλην βάρβαρος» και στη θέση ριζώσει στην ψυχοσύνθεση των υπερεθνικόφρων Ελλήνων το του θεανθρώπου «ουδέν έστι άρρεν ουδέ θήλυ... πάντες εσμέν», εδραιωθεί μέσα στο είναι τους το ανθρωπιστικό ιδεώδες και ανθίσει το οικουμενικό πανανθρώπινο πνεύμα, η Χάρτα του Ρήγα Φεραίου.
Οι επίδοξοι «φρουροί του εθνικισμού» ας έχουν υπόψη, ότι ζούμε στον 21ο αιώνα και όχι στον μεσαίωνα με τις λαιμητόμους. Ανήκουμε στην Ε.Ε. και το Διεθνές Δικαστήριο αποδίδει «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι». Ο πλανήτης Γη είναι σήμερα ένα μεγάλο χωριό. Οι ειδήσεις μεταδίδονται αστραπιαία. Με τις αντιδημοκρατικές, ανελεύθερες ενέργειες «αναβαθμίζουν την Ελλάδα» κατατάσσοντας την η Ευρωπαϊκή Ένωση και η παγκόσμια κοινότητα στη «ζηλευτή θέση» της πιο ανελεύθερης, φασιστικής χώρας της Βαλκανικής και ολόκληρης της Ευρώπης. Θα είναι οι μόνοι υπαίτιοι για τη διατάραξη των σχέσεων Ελλάδας και Διεθνών Οργανισμών. Τους καθιστούμε υπόλογους για τον εθνικό διασυρμό.
Τίθεται το ερώτημα. Ποιος πολιτικός η θρησκευτικός ηγέτης, ποιος δήμαρχος, ποιος πολιτειακός, παράγοντας, ποιος πολιτιστικός σύλλογος-σωματείο αλλά και ποιος ανώνυμος, απλός πολίτης θα επικυρώσει με την παρουσία του στην Ημερίδα, το καταστροφικό, προβοκατόρικο έργο των διοργανωτών εθνικιστών; Τα ακόλουθα επιβεβαιώνουν περίτρανα των λόγων μας το αληθές και αποτελούν απάντηση στους οργανωτές της Ημερίδας και όχι μόνον.
1. Η μεγάλη παγκοσμίου εμβέλειας κοινωνιολόγος-διεθνολόγος και συγγραφέας περιωπής, η οποία τιμά τη χώρα διεθνώς κ. Α. Καρακασίδου, προσφυγικής-ποντιακής καταγωγής και όχι μακεδονικής, καταγόμενη από το χωριό Ασσυρο Θεσ/νικης γράφει σε ένα από τα δεκάδες εκδοθέντα βιβλία της με τίτλο «Μακεδονικές ιστορίες και πάθη 1870-1990». Είναι ένα βιβλίο εθνογραφικής ιστορίας, ένας παραδειγματικός απολογισμός της διαμόρφωσης του ελληνικού έθνους.
Διαβάζουμε στο βιβλίο: «η οικοδόμηση του έθνους στην Ελληνική Μακεδονία»: υπήρξε μακρόχρονη και πολύπλοκη διαδικασία, κατά την οποία το επεκτεινόμενο ελληνικό Κράτος εισέδυσε στις τοπικές κοινότητες της περιοχής και μετασχημάτισε ριζικά τις οικονομικές, πολιτικές, πολιτιστικές, θρησκευτικές, κοινωνικές και πολιτισμικές σχέσεις της ύστερης Οθωμανικής εποχής».
«Εκτός από την Εκκλησία οι προσπάθειες των τοπικών Ελληνόφωνων εμπορικών ελίτ και ο θεσμός του σχολείου έπαιξαν κεντρικό ρόλο σε αυτή την διαδικασία εξελληνισμού των σλαβόφωνων».

2. Ο τύπος δημοσίευσε:
«Λέγεται ΛΕΝΑ ΔΙΒΑΝΗ, είναι 47 ετών. Τυγχάνει επίκουρος Καθηγήτρια του Πανεπιστήμιου Αθηνών, όπου διδάσκει Ιστορία Εξωτερικής Πολιτικής στη Νομική Σχολή. Είχε δώσει στο παρελθόν συνέντευξη στην Ελευθεροτυπία:
ΛΕΝΑ ΔΙΒΑΝΗ: «Εξηγώ στους φοιτητές μας, ότι δεν υπάρχει Αλήθεια, ούτε στην Ιστορία, ούτε πουθενά. Διότι το ζήτημα της Ελληνικής ταυτότητας είναι σχετικά πρόσφατο κατασκεύασμα. Έχουμε γαλουχηθεί με την αντίληψη, πως είμαστε Έθνος Ανάδελφον, πως δεν κάναμε ποτέ επιθετικό πόλεμο, πως μόνο τα Δίκαιά μας ζητούσαμε και πως οι Μεγάλες Δυνάμεις φταίνε για όλα. Πρέπει να δείτε πως αντιδρούν οι φοιτητές, όταν ανακαλύπτουν ότι το μεγαλύτερο κακό στη χώρα το έκαναν πάντοτε οι υπερπατριώτες!»

3. Ο Ούγγρος ιστορικός ISTYAN KERTESZ σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε υπό τον τίτλο «Ποιοι είναι οι Μακεδόνες;» στο περιοδικό HISTORIA της Βουδαπέστης αποφαίνεται ότι «εκατό χιλιάδες (100.000) Μακεδόνες ζουν στην πόλη και στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης και προσθέτει:
«Την ταυτότητα των Μακεδόνων, που ζουν εντός των ορίων διαφόρων κρατών (δηλαδή εκτός Σκοπίων) και ενισχύει η κοινή γλώσσα και ο πολιτισμός». «Η γλώσσα τους συγγενεύει με τη βουλγαρική και τη σερβοκροατική».

4. Ο Ελβετός καθηγητής κ. R.A. Reiss διορίστηκε το 1914 από την ίδια την Ελληνική Κυβέρνηση για να κάνει μια εθνογραφική έρευνα στην Ελληνική Μακεδονία, στις Νέες Χώρες. Τόνισε στο πόρισμα ο κ. R.A. Reiss: “Αυτούς, που αποκαλείτε βουλγαρόφωνους, εγώ θα τους ονόμαζα απλώς Μακεδόνες. Τα Μακεδονικά δεν είναι η γλώσσα, που μιλούν στη Σόφια, ούτε στο Βελιγράδι. Πρόκειται για μια ξεχωριστή σλαβική γλώσσα, όπως είναι σε μας στην Ελβετία τα romanne, που μιλιούνται δίπλα στα Ιταλικά. Επαναλαμβάνω, ότι η μεγάλη μάζα των κατοίκων της Μακεδονίας παραμένει απλώς Μακεδονική». (Reiss Dr. R.A. “Rapport sur la nouveles provinces greques” Φεβρουάριος 1915).
Ερώτηση: Η Ελληνική Κυβέρνηση γιατί εξαφάνισε, καταχώνιασε το πόρισμα της έκθεσης του κ. R.A. Reiss 1915;

5. Στις 9 Ιουλίου 2000 ο τότε Υπουργός και σημερινός Πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου σε συνέντευξη του στο Φλας, τόνιζε: «Ποσώς με ενδιαφέρει, εάν κάποιος ονομάζεται Πομάκους η Βούλγαρος, Μουσουλμάνος η Τούρκος»!
Σε ερώτηση του δημοσιογράφου, εάν αυτή η τοποθέτηση ανοίγει το δρόμο για αναγνώριση μακεδονικής μειονότητας, ο κ. Γ. Παπανδρέου απάντησε: «Εάν κάποιος αισθάνεται κάτι ανάλογο η Ελλάδα δεν έχει να τοποθετηθεί».
Ερώτηση: Αφού η Ελλάς δεν έχει να τοποθετηθεί προς τι οι διχαστικές Ημεριδες; Τι φοβούνται;

6. Στις 23 Ιουλίου 1999 μια δημόσια έκκληση στον πρόεδρο του Ελληνικού Κοινοβουλίου και σε όλα τα ελληνικά κόμματα από εκπροσώπους Τουρκικής και Μακεδονικής μειονότητας, καθώς και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καλούσε την κυβέρνηση να αναγνωρίσει τη Σύμβαση Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πλήρη προστασία και διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου δήλωσε δημόσια μέσα στο Κοινοβούλιο, ότι η Ελλάδα δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από τις εθνικές μειονότητες και ότι οι συνθήκες τις οποίες έχει προσυπογράψει η Ελλάδα επιτρέπουν τον αυτοπροσδιορισμό των πολιτών, που ανήκουν σε μειονότητες.
Ερώτηση: Αφού η Ελλάδα δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από τις εθνικές μειονότητες και έχει υπογράψει τον αυτοπροσδιορισμό, γιατί μαίνονται τα εθνικιστικά ελληνικά κέντρα με διχαστικές Ημερίδες;

7. Ο αείμνηστος πολιτικός Λεωνίδας Κύρκος μια φωνή ευθύνης σύστησε σε φίλους και αντιπάλους λίγες ημέρες πριν το θάνατο του: «Σύγκρουση ιδεών ΝΑΙ, όχι βία και μισαλλοδοξία».

Μετά από όλα αυτά θέτουμε την ερώτηση: Προς τι ο καταστροφικός, εμφυλιοπολεμικός ελληνικός εθνικισμός, η προγραμματισμένη εθνικιστική μισαλλοδοξία, αφού ήταν γνωστό παγκόσμια, ότι η πατρίδα μας είναι μια πολυπολιτισμική χώρα, που στο έδαφος της καταγράφονται διαφορές και ιδιαιτερότητες, που συνθέτουν παγκόσμιο πολιτιστικό πλούτο και όχι δυνητική απειλή, όπως προβοκατόρικα ισχυρίζονται οι οργανωτές της ημερίδας.
Αυτόχθονες Μακεδόνες, Βλάχοι, Ρομά, Πόντιοι, Μικρασιάτες, Θρακιώτες, Σαρακατσάνοι, αποτελούμε όλοι μαζί εδω στην Ελληνική Μακεδονία μια ειρηνική πληθυσμιακή ομάδα, όπου τα μέλη της έχουν αναπτύξει μεταξύ τους φιλικές, συγγενικές σχέσεις (κουμπαριές, γάμοι, κτλ.).
Παίρνουν και δίνουν πολιτιστικά στοιχεία, ανταλλάσσουν ό.τι πιο ωραίο και αληθινό έχει κάθε επιμέρους γλωσσική η εθνική ομάδα.
Χορεύουν οι πρόσφυγες και τραγουδούν τα τραγούδια των ντόπιων Μακεδόνων και οι ντόπιοι τους χορούς των Ποντίων! Μοιράζονται χαρές και λύπες: Μοιράζονται τον ενθουσιασμό, τη χρυσαφένια Ανατολή των γηγενών Μακεδόνων, των συμπολιτών τους, οι οποίοι, επί τέλους, μετά από τόσες διώξεις, απαγορεύσεις και λύπες, φοβέρες, κρεμάλες και θάνατο του περασμένου αιώνα, μετά από τόσα δάκρια και ζέλμπες μπορούν να τραγουδούν στη μητρική τους γλώσσα, τη μακεδονική, τα τόσο συγκινητικά, γεμάτα συναίσθημα και λυρισμό εκατοντάδες τραγούδια των πατέρων και παππούδων τους, να ακούνε μια θαυμάσια μακεδονική μουσική, να ξετυλίγουν το μακεδονικό πολιτιστικό μεγαλείο, το μακεδονικό πολιτισμό. Όλες οι επιμέρους ομάδες αποδέχτηκαν το γεγονός, ότι είναι καιρός πλέον και οι ντόπιοι Μακεδόνες να χαρούν, να ανασάνουν, να αποβάλλουν τον τρόμο και το φόβο του χωροφύλακα και τον φόβο από τις ρέγκες, τα μουρουνόλαδα, το εξοντωτικό κυνηγητό, τον
εξανδραποδισμό, το πρώτο ήμισυ του 20ο αιώνα. Πίστεψαν! Πίστεψαν οι γηγενείς Μακεδόνες, πως ήρθε η ώρα να ακούσει η ντόπια μητρική λαλιά, η μακεδονική γλώσσα τους χωρίς το φόβο του χωροφύλακα και τους ομαδικούς όρκους απαγόρευσης τους. Πίστεψαν, πως ήρθε ο καιρός να ακούσουν και από τα ελληνικά ΜΜΕ τα εκατοντάδες μακεδονικά τραγούδια και χοροί, τα ήθη και έθιμα των πατέρων και παππούδων, ο πολιτισμικός μακεδονικός πλούτος, που όμοιος τους δεν υπάρχει στα Βαλκάνια και όχι μόνον. Αυτός ο πλούτος, αυτό το πολιτιστικό μακεδονικό μεγαλείο αποτελεί για όλους τους Μακεδόνες, σε παγκόσμια κλίμακα μουσειακό είδος και σαν τέτοιο δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να το οικειοποιηθεί, να το εξελληνίσει η να το ενταφιάσει! Η Ε.Ε. και η Διεθνής Κοινότητα είναι στο πλευρό μας. «Έχουν γνώση οι φύλακες»!
Αλλάξετε κατεύθυνση κ.κ. Διοργανωτές της διχαστικής Ημερίδας. Εγκαταλείψτε τις εθνικιστικές, ρατσιστικές, προβοκατόρικες διακηρύξεις. Συνταχτείτε, ενωθείτε με τους Πόντιους, τους Θρακιώτες, τους ντόπιους Μακεδόνες, τους Βλάχους, τους Ρομά, τους Μικρασιάτες, που αποτελούν μια θαυμάσια συμπαγή οικογένεια. Τις φιλικές σχέσεις, που έχουν αναπτύξει μην τις διαταράξετε, μην σπείρετε ανέμους στις οικογένειες (μεικτοί γάμοι), γιατί η Θεια τιμωρία θα πέσει στις κεφαλές σας, γιατί θα θερίσετε θύελλες! Αλλάξετε πορεία και εστέ βέβαιοι, ότι θα προσφέρετε μέγιστη υπηρεσία στην Ελλάδα. Σε αντίθετη περίπτωση με τον πύργο σας, τον πύργο της δολοπλοκίας, της σκευωρίας, του παράφρονος εθνικισμού και ρατσισμού, τον πύργο του εθνικού διχασμού, μας υπενθυμίζετε για άλλη μια φορά το «μαίνεται η Ηρωδιάδα», αλλά πολύ περισσότερο το λαϊκό «φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης»!
Και να γιατί! Γράψατε στον τοπικό τύπο, δημοσιεύσατε, πως επιδιώκουν να κλέψουν τις παραδόσεις μας, να διαβάλλουν την εθνική μας συνείδηση με κάθε μέσο... τον «Πολιτισμό»! Τίθενται απλές αλλά καίριες ερωτήσεις: Ποιοι έκλεψαν παραδόσεις μακεδονικές, ποιοι εκβίασαν με τρομοκρατία συνειδήσεις; Ποιοι όρκιζαν ομαδικά κατοίκους ολόκληρων χωριών να μην μιλούν τη μακεδονική γλώσσα, ονομάζοντας την γύφτικη; Ποιοι τρομοκρατούσαν με τρύπημα της γλώσσας, κόψιμο αυτιών, ρέγγες και ρετσινόλαδα τους ντόπιους Μακεδόνες στην περίπτωση, που μιλούσαν το «ιδίωμα»; Ποιοι οικειοποιήθηκαν το μακεδονικό χριστουγεννιάτικο έθιμο «Σούρβα μπάμπω» και σήμερα το παρουσιάζουν ως ελληνικό; Ποιοι το μακεδονικό χορό «Ελένο μόμε» το εξελλήνισαν με την ονομασία «Ελένη κόρη» και το βάπτισαν αλεξανδρινό; Ποιοι το 1926-27 άλλαξαν ονόματα πόλεων, χωριών, βουνών, ποταμών, Αγίων στις μακεδονικές εκκλησιές και νεκρών στα μακεδονικά νεκροταφεία; Ποιοι κρέμασαν προβοκατόρικα στα δένδρα αδέλφια 28 και 32 ετών με τον 65χρονο πατέρα τους δεμένο στη ρίζα του δένδρου τοποθετώντας στα πόδια του καλαμιές για να τον κάψουν και με θεατές υποχρεωτικά ολόκληρο το χωριό μικρούς και μεγάλους, γέρους και νέους, γυναίκες με μωρά στην αγκαλιά μέσα σε μια ατμόσφαιρα αρχαίας τραγωδίας; Και όλα αυτά για να εξαναγκάσουν σε φυγή στα όμορα κράτη, τους ντόπιους κατοίκους προκειμένου να εγκαταστήσουν στα άδεια σπίτια πρόσφυγες της Μ. Ασίας!
Ποιοι ελληνοποίησαν τα επώνυμα όλων των γηγενών Μακεδόνων;
Ποιοι μεθοδικά, με δόλιες υποσχέσεις της δεκαετίας του 1950 και 1960 πλησίαζαν στα χωριά εκατοντάδες Μακεδόνες, γονείς Μακεδονόπουλων εφήβων και τους έπειθαν να στείλουν τα παιδιά τους στη νήσο Λέρο για να εκμάθηση δήθεν επαγγέλματος με έξοδα του κράτους, ενώ απώτερος σκοπός ήταν ο εξελληνισμός τους; Ποιοι οδηγούσαν στα μακεδονικά χωριά χιλιάδες γυναίκες με μωρά στην αγκαλιά στα ελληνικά νυχτερινά σχολεία για εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας; Ποιοι εξόριζαν στα νησιά δεκάδες γυναίκες με μικρά παιδιά και σε χρονικό διάστημα 15 μηνών πέθαναν όλοι από πείνα και δίψα, καθόσον οι στρατιωτικές Αρχές απαγόρευσαν στους νησιώτες να προσφέρουν περίθαλψη, να προσφέρουν φαγητό και νερό; Ποιοι και σήμερα ακόμη απαγορεύουν έμμεσα τη μακεδονική γλώσσα; Στους τηλεοπτικούς σταθμούς πανελλήνιας εμβέλειας αλλά και στους τοπικούς έχουμε ακούσει Βλάχικα, Ρομά, Ποντιακά, Τουρκικά αλλά ουδέποτε Μακεδονικά! Γιατί; Η μακεδονική γλώσσα έχει λέπρα; Ποιοι εξόρισαν χιλιάδες γηγενείς Μακεδόνες στην περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά και του Εμφυλίου Πολέμου; Πόσες άλλες χιλιάδες ντόπιοι Μακεδόνες βασανίζονταν ανελέητα στα Αστυνομικά Τμήματα; Είναι η όχι οι ντόπιοι Μακεδόνες το κάρφος των οφθαλμών; Στην αυλή του κρεμασμένου δεν μιλούν για σχοινί. Απόρρητα έγγραφα της Ελληνικής Πολιτείας επιβεβαιώνουν τα καταγγελλόμενα.
Εμείς οι αυτόχθονες μακεδόνες απαιτούμε από τη συντεταγμένη ελληνική πολιτεία μια συγγνώμη για τα εγκλήματα του περασμένου αιώνα και τίποτα περισσότερο. Μακάρι οι οργανωτές της Ημερίδας του διχασμού να αλλάξουν πορεία με Θεία Φώτιση και αγκαλιάσουν τον ντόπιο μακεδονικό πληθυσμό. Για τη συναδέλφωση εμείς πρώτοι δίνουμε το παρόν! Και αυτό, γιατί, όπως τραγούδησε ο μεγάλος μας ποιητής Κ. Παλαμάς: «Κι αν όλα στον κόσμο αυτό χαθούν κι αν όλα στα Τάρταρα γκρεμιστούν, δυο θεοί θα μείνουν ολόρθοι, στητοί επάνω στη γη, η ΑΓΑΠΗ η αιώνια και η αιώνια ΚΑΛΟΣΥΝΗ»!
Προς επίρρωση όλων των, ως άνω, και δικαίωση των θέσεων μας υπενθυμίζουμε:
(α) Την τόσο επίκαιρη συνέντευξη του πρωθυπουργού μας κ. Γ. Παπανδρέου με θέμα τις υπαρκτές η μη μειονότητες στην Ελλάδα, η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 29 Ιουλίου 2001.
(β) Τις θέσεις του ΟΗΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Γ. Παπανδρέου: «Εάν ήσαστε μουσουλμάνος της Θράκης και μιλούσατε τουρκικά και αισθανόσασταν και βλέπατε , ότι έχετε τουρκική καταγωγή κι εάν η Πολιτεία στην οποία ζούσατε σας το αμφισβητούσε, η φυσιολογική αντίδραση θα ήταν να αποξενωθείς από την Πολιτεία. Εάν η συγκεκριμένη Πολιτεία δεν αντιδρούσε αρνητικά, τότε αυτός ο άνθρωπος θα αισθανόταν πολύ πιο Έλληνας πολίτης και δεν θα αισθανόταν την ανάγκη , ότι θα πρέπει να κινηθεί εναντίον της Ελληνικής πολιτείας, για να μπορεί να βρει την ταυτότητα του η το δίκιο του».
Παρατήρηση των ντόπιων Μακεδόνων: Εάν στη θέση της λέξης Τούρκος, ήταν η λέξη Μακεδόνας, το συμπέρασμα θα ήταν το ίδιο η όχι;

Θέσεις ΟΗΕ και Συμβουλίου της Ευρώπης:

Εκθέσεις οργάνων, εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης επισημαίνουν συνεχώς από το 2005 ότι η Ελλάδα παραβιάζει τις διεθνείς συμβατικές υποχρεώσεις της (βλέπε: http://languagecharter) και την καλούν να λάβει περαιτέρω μέτρα προς την κατεύθυνση της αναγνώρισης της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι και τις ελευθερίας έκφρασης των μελών των Μακεδονικών και Τούρκικων Κοινοτήτων που ζουν στην Ελλάδα, υπενθυμίζοντας, ότι στο άρθρο 27 του Σύμφωνου του Συμβουλίου της Ευρώπης προβλέπεται πως «τα άτομα που ανήκουν σε Τουρκική η Μακεδονική Μειονότητα έχουν το δικαίωμα να απολαμβάνουν το δικό τους πολιτισμό , να ομολογούν και να ασκούν τις δικές τους θρησκευτικές πεποιθήσεις και να χρησιμοποιούν τη δική τους γλώσσα από κοινού με τα άλλα μέλη της ομάδας τους».
Επομένως, υπάρχει διεθνή συμβατική αναγνώριση όλων των εθνικών κοινοτήτων-μειονοτήτων Το πλήθος σχετικών κειμένων των αρμόδιων Διεθνών Οργανισμών με βάση διεθνή σύμφωνα δεσμεύουν την Ελλάδα, κάθε Έλληνα και κάθε ΗΜΕΡΙΔΑ να σεβαστούν το διεθνές δίκαιο, αλλά και την πολιτική της Ε. Ένωσης, της οποίας είναι μέλος (βλ. http://languagecharter.pokikhu/sites/languages/L.Macedonian-inRomania.htm
http://cm.greekhelsinki.gr/uploads/2007-files/vivlio-dimitraapokryfa-meionotites.doc )

Εμείς όλοι, «οι Βουλγαρόφωνοι, οι Σλαβόφωνοι, οι Νεσνάμηδες», όπως αποκαλούν τους ντόπιους Μακεδόνες, πράξαμε το καθήκον μας. Σας ενημερώσαμε. Η απόφαση είναι δική σας.
Τελειώνοντας έχουμε χρέος, καθήκον να απευθύνουμε χαιρετισμό σε όλους τους ντόπιους Μακεδόνες:

Αδελφέ μακεδόνα
Περιφρόνησε τους. Μην τους δίνεις σημασία. Άφησε τους να λυσσομανούν. Κανείς δεν πρόκειται να σε πειράξει. Σε προστατεύουν οι νόμοι, το σύνταγμα του κράτους και οι Διεθνείς Οργανισμοί Ευρωπαϊκή Ένωση-ΔΑΣΕ-ΟΗΕ. Ύψωσε με υπερηφάνεια το κεφάλι "Γκορε Γκλαβατα", γιατί σε περιπτώσεις υπεράσπισης της ελευθερίας είσαι πάντοτε πρώτος!
Άλλοι είναι οι ένοχοι, οι παράνομοι. Αν τολμούν ας πάνε στην Ευρώπη και ας φωνάξουν τι «δουλειές» κάνουν για να τους πάρουν για βρικόλακες απο τον μεσαίωνα και την Ιερά Εξέταση.

Οι ντόπιοι ορθόδοξοι Μακεδόνες

Μη στέρξεις να περικοπεί
έστω και μια καμπύλη
απο τα δαχτυλικά
αποτυπώματα σου.

Άρης Αλεξάνδρου

απόσπασμα απο το ποίημα «Την τρίτη ημέρα»

απο την συλλογή Ευθύτης Οδών 1959