Η λέξη «γενοκτονία» Tου Aντωνη Kαρκαγιαννη Ο Αμερικανός πρόεδρος, ο Μπαράκ Ομπάμα, πιθανόν να έκανε ένα λάθος όταν υποσχέθηκε (αν το υποσχέθηκε) ότι θα αναγνωρίσει ως γενοκτονία τη σφαγή περίπου 1,5 εκατομμυρίων Αρμενίων από τους Τούρκους. Το θετικό για τον ίδιο είναι ότι δεν επανέλαβε το σφάλμα κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Τουρκία. Είπε βέβαια, ενώπιον της τουρκικής Εθνοσυνελεύσεως, διάφορα φοβερά για τη βάρβαρη συμπεριφορά της σουλτανικής Τουρκίας εναντίον των Αρμενίων, αλλά επιμελώς απέφυγε να προφέρει τη λέξη «γενοκτονία». Ετσι και οι Τούρκοι επίσημοι έμειναν ικανοποιημένοι (στο κάτω κάτω και οι ΗΠΑ έχουν δώσει δείγμα βάρβαρης συμπεριφοράς εναντίον λαών) και ο Αμερικανός πρόεδρος δεν διατάραξε τις σχέσεις με την Τουρκία, στις οποίες δίνει ιδιαίτερη σημασία. Αυτή η μέριμνα φαίνεται ότι οδήγησε τον Μπαράκ Ομπάμα στην ελαφρά, αλλά και πολύ ουσιαστική, αναδίπλωση σε σχέση με τα όσα έλεγε κατά την προεκλογική περίοδο. Δεν πιστεύω ότι μελέτησε εμβριθέστερα τα ιστορικά γεγονότα του 1915, όπου καταγράφεται η σφαγή των Αρμενίων, ούτε ότι εμβάθυνε στην έννοια και στο περιεχόμενο της λέξης «γενοκτονία» και αποφάσισε να μην την προφέρει, γιατί η έννοιά της δεν αντιστοιχεί με τα γεγονότα. Λόγοι σύγχρονης πολιτικής σκοπιμότητας τον ανάγκασαν να το κάνει. Ποια διαφορά υπάρχει ανάμεσα στη σφαγή των Αρμενίων και στη γενοκτονία; Από σφαγές είναι γεμάτη η Ιστορία. Η σφαγή είναι μέσο πολιτικό, με το οποίο η εξουσία προσπαθεί να αποσπάσει πολιτικά και υλικά αγαθά και κυρίως να επιβεβαιώσει την ισχύ και την κυριαρχία της. Οι σφαγές στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν σύνηθες φαινόμενο και είχαν ακριβώς αυτή την έννοια, της πολιτικής πράξης. Οι Αρμένιοι στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, προς τιμήν τους, ανέπτυξαν ποικιλόμορφη πολιτική δράση, επιδιώκοντας την εθνική τους συγκρότηση και ανεξαρτησία. Μοιραία ήρθαν σε σύγκρουση με την Αυτοκρατορία η οποία απάντησε «με τη λογική της υπέρτερης δύναμης», σφάζοντας 1,5 εκατομμύρια ανθρώπους άμαχους και αθώους στην πλειονότητα. Η σφαγή ήταν η άμεση απάντηση σε έναν υπόδουλο λαό που διεκδικούσε, ως λαός, τα πολιτικά του δικαιώματα. Η λέξη «γενοκτονία» επελέγη για να χαρακτηρίσει την εξόντωση των Εβραίων από τους χιτλερικούς κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Φαινόμενο ρατσιστικό, σχεδόν μοναδικό στην Ιστορία, με βαθιές ρίζες στον Μεσαίωνα, αλλά και στον ευρωπαϊκό 19ο αιώνα. Η γενοκτονία δεν έχει σχέση με τα πολιτικά δικαιώματα (με τα οποία δεν ασχολείται καν) αλλά με τα δικαιώματα του ανθρώπου, αυτά που πηγάζουν από την ανθρώπινη υπόσταση, ανεξάρτητα από τη θρησκεία, την εθνότητα, την τάξη, τη φυλή, το χρώμα ή οποιαδήποτε άλλη συλλογικότητα. Είναι δικαιώματα που αφορούν τον άνθρωπο ως άτομο και το προστατεύουν ακριβώς από τις πολιτικές συλλογικότητες όπως είναι το έθνος, η φυλή, η τάξη, η πλειοψηφία ή η μειοψηφία. Ενας μόνο άνθρωπος, μία μόνο κοινωνική μονάδα έχει δικαίωμα να τα διεκδικήσει εναντίον οποιασδήποτε πλειοψηφίας, φυλετικής, εθνικής, θρησκευτικής κ.λπ. Είναι η πιο μεγάλη και πιο οικουμενική κατάκτηση της Γαλλικής Επανάστασης και του Διαφωτισμού. Είναι απλώς ειρωνεία ή τραγική αντιφατικότητα ότι η αρχή των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σύντομα ήρθε σε σύγκρουση με μια άλλη αρχή της ίδιας Επανάστασης, την αρχή του συμπαγούς και ισχυρού εθνικού κράτους; Το χιτλερικό Γ΄ Ράιχ ήταν η κορύφωση του ευρωπαϊκού εθνικού και φυλετικού κράτους. Συνέλαβε και οργάνωσε αυτήν την τερατώδη επιχείρηση εξόντωσης των Εβραίων της Ευρώπης μόνο και μόνο επειδή είναι Εβραίοι και ως Εβραίοι δεν έχουν το δικαίωμα να είναι άνθρωποι. Το φαινόμενο είναι μοναδικό και η λέξη «γενοκτονία» ταιριάζει μόνο σ’ αυτό. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Σχόλιο: Το ενδιαφέρον αυτό άρθρο του παλαίμαχου δημοσιογράφου Αντώνη Καρκαγιάννη στην Καθημερινή της 30/04/2009 αναδεικνύει με ορθολογικό τρόπο την βασική διαφορά μεταξύ σφαγής και γενοκτονίας . Έμμεσα μας διαφωτίζει ότι οι θάνατοι των ελληνόγλωσσων ασιατών χριστιανών κατά την διάρκεια πολεμικών συγκρούσεων ανάμεσα στους διενεργούντες ένοπλο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα μουσουλμάνους Τούρκους και στους εξοπλισμένους από το ελληνικό κράτος ελληνόγλωσσους χριστιανούς και σύμμαχους του τακτικού ελληνικού στρατού εισβολής και κατοχής σε ξένη χώρα ουδεμία σχέση έχει με την λέξη ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ. Αντίθετα αποτελεί μία ακόμα απόδειξη της θρασύτητας του ελληνικού εθνικισμού η πρόσφατη καθιέρωση από το ελληνικό κοινοβούλιο ημέρας γενοκτονίας για τους ελληνόγλωσσους κατοίκους του Πόντου, στις 19 Μαϊου. Η υποκρισία και το ψέμμα είναι τόσο μεγάλη αν λάβουμε υπόψη ότι με βάση το δόγμα οτι στην Ελλάδα υπάρχει μόνο μία θρησκευτική μειονότητα , η μουσουλμανική της Θράκης, καθημερινά συντελείται ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ γενοκτονία σε βάρος των ΑΛΒΑΝΩΝ/ΑΡΒΑΝΙΤΩΝ, των ΒΛΑΧΩΝ , των δε ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ αγγίζει τα όρια της φυσικής γενοκτονίας. Η εθνική Μακεδονική κοινότητα Ελλάδος εκφράζοντας τα συναισθήματα όχι μόνο του ενός εκατομμυρίου ΕΘΝΙΚΑ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ με τόπο καταγωγής το ενταγμένο στο Ελληνικο Κράτος τμήμα της Μακεδονίας αλλά και όλων των εθνικών, γλωσσικών,θρησκευτικών ΜΗ αναγνωρισμένων κοινοτήτων της Ελλάδος οι οποίες αποτελούν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τόσο την παραπάνω απόφαση όσο και άλλες εθνικιστικές εκδηλωσεις όχι μόνο γιατι βασίζονται στην παραποίηση και διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας αλλά κυρίως γιατι αντιβαίνουν στην συνταγματική επιταγή για ανάπτυξη φιλικών σχέσων με τις γειτονικές χώρες και λαούς προκαλώντας τεράστια ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ζημιά στην χώρα ΜΑΣ αφού αντι της ανάπτυξης οικονομικών σχέσεων με την 70 εκατομμυρίων αγορά της Τουρκίας δαπανούμε 30 φορές περισσότερο από τον μέσο ευρωπαϊο για στρατιωτικούς εξοπλισμούς . Με την δικαιολογία του κακού γείτονα με τον οποίο είμαστε σύμμαχοι στο Ν.Α.Τ.Ο εδω και μισό αιώνα