Ανακοίνωση της Περιφερειακής Κίνησης Κρήτης
της Φιλελεύθερης Συμμαχίας
7 Ιανουαρίου 2010
Αντισημιτισμός, ξένη λέξη για την Κρήτη
Το βράδυ της 5ης Ιανουαρίου εκδηλώθηκε σοβαρή εμπρηστική ενέργεια κατά της Συναγωγής Ετς Χαίμ, λατρευτικού χώρου και πολύτιμου κόσμηματος της ιστορίας των Χανίων. Ο αντισημιτικός χαρακτήρας της επίθεσης υπήρξε πρόδηλος, ενώ ζημιές υπέστη δυστυχώς τόσο το κτίριο όσο και το αρχειακό του υλικό.
Η Περιφερειακή Κίνηση Κρήτης της Φιλελεύθερης Συμμαχίας καταδικάζει απερίφραστα την καταστροφή ενός λατρευτικού χώρου και την απόπειρα εκφοβισμού Εβραίων συμπολιτών μας. Καλεί τόσο τις τοπικές αρχές όσο και τον κάθε πολίτη να αντιταχθούν ενεργά στο διαφαινόμενο αυτό κύμα τρομοκρατίας και να ορθώσουν συμπαγές τείχος έναντι κάθε πράξης μισαλλοδοξίας και αντισημιτισμού.
Η Συναγωγή, μαζί με την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία, τον Μιναρέ και τον Ορθόδοξο καθεδρικό ναό των Χανίων αποτελούν απτή απόδειξη μιας μακραίωνης συνύπαρξης πολιτισμών στο Μεσογειακό αυτό σταυροδρόμι. Ταυτόχρονα όμως θέτουν και σημαντική παρακαταθήκη για την ειρηνική συμβίωση και τον αλληλοσεβασμό των κατοίκων του νησιού ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος ή θρησκείας. Αυτή την παρακαταθήκη ήρθε να σπιλώσει μια άνανδρη επίθεση, ανοίκεια στην πρόσφατη ιστορία του τόπου και ξένη προς την ιδιοσυγκρασία των ανθρώπων του. Ο αντισημιτισμός δεν έχει θέση στην Κρήτη και η διαφύλαξη της θρησκευτικής ειρήνης αποτελεί ξεκάθαρα υπόθεση όλων μας.
φιλελεύθερη Κρήτη
ο φιλελευθερισμός ξανά στην Μεγαλόνησο
φιλελεύθερη συμμαχία
www.greekliberals.net
Περιφερειακή Κίνηση Κρήτης
http://kriti.greekliberals.net
28 σχόλια:
Το VMRO-DPMNE του πρωθυπουργού Νικολά Γκρούεφσκι εξακολουθεί να είναι πρώτο κόμμα στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων της ΠΓΔΜ και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από το δεύτερο.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα δημοσκόπησης που διεξήγαγε το «Διεθνές Ρεπουμπλικανικό Ινστιτούτο» (IRI), από τις 17 έως τις 22 Δεκεμβρίου του 2009, το VMRO-DPMNE συγκεντρώνει τις προτιμήσεις του 30% του εκλογικού σώματος.
Ακολουθεί η «Σοσιαλδημοκρατική Ένωση» (SDSM ) του Μπράνκο Τσερβένκοφσκι με 12%, ενώ η συγκυβερνώσα «Ένωση για την Δημοκρατική Ένταξη» (DUI) του Αλί Αχμέτι συγκεντρώνει τις προτιμήσεις του 8% του εκλογικού σώματος.
Το αντιπολιτευόμενο «Δημοκρατικό Κόμμα Αλβανών» (DPA) του Μέντουχ Θάτσι εμφανίζεται στην έρευνα να συγκεντρώνει ποσοστό 6%. Το ποσοστό των αναποφάσιστων ανέρχεται στο 21%.
Στη δημοσκόπηση συμμετείχαν 1.105 πολίτες.
Ποσοστό 94% των ερωτηθέντων, τάσσονται υπέρ της ένταξης της ΠΓΔΜ στην ΕΕ. Την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ υποστηρίζουν 91 στους 100.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
12-01-10
Ανάφλεξη στην Ιταλία
Του Νικου Κωνστανταρα
Η έκρηξη οργής των μεταναστών που ξέσπασε στην Ιταλία μοιάζει να είναι αυτό που πολλοί πίστεψαν – πρόωρα, όπως απεδείχθη– ότι σηματοδοτούσε ο δύσκολος Δεκέμβριος της Αθήνας πριν από ένα χρόνο: την εξέγερση των κολασμένων. Εκατοντάδες μετανάστες –νόμιμοι και μη– ξέσπασαν σε βίαιες διαδηλώσεις την περασμένη Παρασκευή, στην πόλη Ροζάρνο της Καλαβρίας, όταν ομάδα λευκών νεαρών σε αυτοκίνητο επιτέθηκε με αεροβόλο σε μετανάστες οι οποίοι επέστρεφαν από δουλειά, τραυματίζοντας δύο. Τουλάχιστον 53 άτομα τραυματίστηκαν στις συγκρούσεις που ακολούθησαν ανάμεσα στους εξοργισμένους διαδηλωτές και την αστυνομία.
Η επίθεση των άγνωστων λευκών νεαρών ήταν η σπίθα· οι αιτίες ήταν τα αισθήματα οργής και απελπισίας που εντάθηκαν τελευταία από την οικονομική κρίση και από τη συμπεριφορά της ιταλικής κυβέρνησης και κάποιων πολιτικών κομμάτων.
Οπως συμβαίνει παντού, αλλά κυρίως σε χώρες με εκτεταμένη μαύρη οικονομία, πολλοί μετανάστες ζουν και εργάζονται κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, θύματα άγριας εκμετάλλευσης. Η οικονομική κρίση σημαίνει ότι οι δουλειές λιγοστεύουν, με άμεση συνέπεια να αυξάνεται η εργασία αυτών που έχουν δουλειά, αλλά να μειώνονται οι αμοιβές τους. Από τη μία, λοιπόν, είναι οι άνεργοι, από την άλλη, οι εξαθλιωμένοι από την υπερβολική εργασία για λίγα χρήματα. Γενικώς, είναι άνθρωποι των οποίων οι θυσίες φάνηκαν μάταιες και οι ελπίδες φρούδες. Οταν η επίσημη πολιτεία δυσφορεί για την παρουσία τους και δείχνει με κάθε τρόπο ότι θα ήθελε το πρόβλημα να εξαφανιστεί, χωρίς να μεριμνά γι’ αυτούς τους ανθρώπους, τους στοχοποιεί και ενθαρρύνει την ξενοφοβία και τις επιθέσεις εναντίον τους.
Οι μετανάστες είναι, εξ ορισμού, στο περιθώριο και η όποια εξέγερση τους οδηγεί σε μεγαλύτερη περιθωριοποίησή τους. Οι ιταλικές αρχές ήδη ισοπέδωσαν τους καταυλισμούς τους, τους μεταφέρουν σε άλλους χώρους και άρχισαν να επιλέγουν ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα επαναπατριστούν. Χωρίς ηγέτες, χωρίς στήριξη και χωρίς κατεύθυνση, η όποια εξέγερση είναι καταδικασμένη και οι εξεγερμένοι διπλά χαμένοι. Αλλά το ξέσπασμα δεν έχει στόχο, είναι η κραυγή αυτών που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, αλλά ούτε να κερδίσουν. Είναι ενωμένοι σε μια κραυγή απελπισίας, όχι στην αναζήτηση ενός νέου κόσμου. Με την οδύσσειά τους αναζήτησαν τη Γη της Επαγγελίας και βρέθηκαν ταπεινωμένοι· όταν τους δίνεται και το μήνυμα ότι δεν έχουν καμία ελπίδα, τότε η αντίδρασή τους ταρακουνάει την κοινωνία στην οποία βρίσκονται και είτε δημιουργεί συνθήκες μεγαλύτερης ρήξης είτε οδηγεί σε συνετές προσπάθειες βελτίωσης των προοπτικών τους.
Η επιλογή είναι της κάθε κοινωνίας, όπως και οι συνέπειες.
12-01-10
Βρισκόμαστε ακόμη στο στάδιο της οργής
Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr
Αρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη, αποδοχή. Είναι τα πέντε στάδια του πόνου, όπως τα όρισε η ελβετικής καταγωγής ψυχολόγος Ελίζαμπεθ Κιούμπλερ-Ρος (1926 - 2004), στην πρωτοποριακή μελέτη που δημοσίευσε το 1969 (On Death and Dying) για την ψυχολογική επίδραση στον άνθρωπο της συνείδησης του επερχομένου τέλους της ζωής του. Τα καλά νέα, ευτυχώς, είναι ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Τα κακά νέα, όμως, είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο έχουμε συνηθίσει να ζούμε σε τούτη τη χώρα τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια πνέει τα λοίσθια: Υψηλό βιοτικό επίπεδο με δανεικά, τέρμα! Ως εδώ ήταν.
Εντούτοις, δεν έχουμε προχωρήσει αρκετά στη διαδικασία αναγνώρισης του τέλους που πλησιάζει. Η κυβέρνηση πέρασε πολύ χρόνο γαντζωμένη στο πρώτο στάδιο, της άρνησης («λεφτά υπάρχουν» και τα τοιαύτα) · και μόλις τις τελευταίες ημέρες -και ιδίως αφότου κατέφθασαν οι ελεγκτές από τις Βρυξέλλες- πέρασε πλέον στο στάδιο του θυμού. Είναι όμως άσκοπο και επικίνδυνο ο θυμός αυτός να εκδηλώνεται με εξάρσεις του πληγωμένου εθνικού εγωισμού μας. Δεν βοηθά σε τίποτα να διοχετεύουν στον Τύπο οι υπουργοί τα περί «ιταμής» και «απρεπούς» συμπεριφοράς των ελεγκτών, επειδή έχουν το θράσος (άκουσον, άκουσον!) να αντιμετωπίζουν με δυσπιστία τα στοιχεία που τους παρουσιάζουν οι υπουργοί και ζητούν επιμόνως διευκρινίσεις. Χειρότερος όλων, δε, παρουσιάζεται (διόλου τυχαία...) ο γερμανικής καταγωγής ελεγκτής. Το μόνο που -ευτυχώς- δεν διαβάσαμε ακόμη στις εφημερίδες, σχετικά με τον περί ου ο λόγος κ. Γιούργκεν Κρέγκερ, είναι μήπως κάποιος πρόγονός του υπηρέτησε με τα Ες Ες στο Σόμπιμπορ ή την Τρεμπλίνκα...
Το έτερο κωμικοτραγικό που διέρρευσε στις εφημερίδες ήταν ο προβληματισμός της κυβέρνησης ως προς το εθιμοτυπικό μέρος του ελέγχου: Είναι απαράδεκτο, υποστήριζαν κυβερνητικοί παράγοντες, χαμηλόβαθμοι κοινοτικοί υπάλληλοι να «ανακρίνουν» υπουργούς! Επρεπε οι συναντήσεις των ελεγκτών να γίνουν με διευθυντές ή, το πολύ, με γενικούς γραμματείς. Συγχωρήστε μου την ανοίκεια σύγκριση, αλλά αυτό μου θυμίζει τις διαμαρτυρίες του στρατάρχη Κάιτελ, όταν στις 8 Μαΐου 1945 υπέγραψε την άνευ όρων συνθηκολόγηση της Γερμανίας του έχοντας απέναντί του στρατηγούς των Συμμάχων, ενώ ο ίδιος περίμενε τουλάχιστον τον Αϊζενχάουερ αυτοπροσώπως...
Φοβάμαι ότι όλα αυτά τα σαχλά καμώματα οφείλονται στην απροθυμία των πολιτικών ταγών μας να αναγνωρίσουν τις ευθύνες τους για το χάλι της οικονομίας και να επωμισθούν το πολιτικό κόστος για τη χρεοκοπία του κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου της αντιπολίτευσης. Για μια ακόμη φορά, προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από τους ψηφοφόρους, με την ελπίδα ότι ένα κύμα εθνικού εγωισμού της κοινής γνώμης θα γλιτώσει τους ίδιους από επώδυνες προσαρμογές. Τι νόημα έχει, λ. χ., να πληροφορούμεθα πως ο πρωθυπουργός θεωρεί ότι η διεθνής αμφισβήτηση της Ελλάδας αγγίζει τα όρια «του ρατσισμού σε βάρος του Ελληνισμού»; Εχω την εντύπωση ότι μεγαλύτερο και από το ταμειακό έλλειμμα του Δημοσίου είναι το έλλειμμα ηγεσίας. Εχουμε ηγέτες που σέρνονται πίσω από την κοινή γνώμη, αντί να την διαμορφώνουν και να την καθοδηγούν.
Ο Δρούτσας με περικεφαλαία
Παρουσιάζοντας έναν πρόχειρο απολογισμό των πρώτων εκατό ημερών στο υπουργείο Εξωτερικών, επ’ ευκαιρία της κοπής της πίτας, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών υποσχέθηκε τη συνέχιση της «επιθετικής εξωτερικής πολιτικής, με πρωτοβουλίες που κάνουν την αδρανή και φοβική Ελλάδα των κυβερνήσεων της Ν. Δ. να αποτελεί παρελθόν». Να συμφωνήσω ότι η Ελλάδα ήταν πράγματι απούσα από τη διεθνή σκηνή τα τελευταία χρόνια. Οχι όμως και να πιστέψω ότι όλα αυτά άλλαξαν μέσα σε εκατό ημέρες, επειδή ο Γιώργος πέρασε τις είκοσι από αυτές στο εξωτερικό! Αναρωτιέμαι, επίσης, πόσο «επιθετική» μπορεί να είναι η εξωτερική πολιτική μιας χώρας, όταν έχει ανάγκη από εξωτερικό δανεισμό 55 δισεκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο, προκειμένου να μην κηρύξει πτώχευση...
Ο αναπληρωτής υπουργός εξήγγειλε επίσης το άνοιγμα της Ελλάδος στην πολιτιστική διπλωματία, σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού και με αφορμή τη συμπλήρωση των 2.500 χρόνων από τη Μάχη του Μαραθώνος το 490 π. Χ. Ενας Θεός ξέρει τι θα είναι αυτή πολιτιστική διπλωματία. Ελπίζω μόνον να μην ακολουθήσει τα χνάρια γραφικοτήτων του παρελθόντος, όπως ο αλήστου μνήμης... «Διάλογος των Αρχαίων Πολιτισμών», που επιχειρήθηκε κάποτε επί Ανδρέα Παπανδρέου, με τη συμμετοχή Ιταλίας, Ινδίας, Αιγύπτου και Ελλάδος.
Πάντως, ο υπουργός θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν ότι οι επόμενες σημαντικές επέτειοι των Μηδικών Πολέμων αργούν τουλάχιστον δέκα χρόνια. Θα είναι το 2020, όταν θα συμπληρώνονται τα 2.500 χρόνια από τη Μάχη των Θερμοπυλών και τη Ναυμαχία της Σαλαμίνος και, επίσης, το 2021, όταν θα συμπληρώνονται 2.500 χρόνια από τη Μάχη των Πλαταιών. Ως τότε, ποιος ζει και ποιος πεθαίνει...
-------------------------------------------------------------
πάλι ο ΑλβανοΔρούτσας προέβαλε την αρχαιολαγνική του ταυτότητα...
http://conventions.coe.int/Treaty/en/Treaties/Word/166.doc
-------------------------------------------------
πρόκειται για την " ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ" του Συμβουλίου της Ευρώπης , την οποία έχει υπογράψει η Ελλάδα το 1997 ,αλλά ακόμα δεν την έχει κυρώσει με νόμο.
Η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΘΑΛΕΙΑΣ ΔΡΑΓΩΝΑ
Υπόθεση εθνικής πλαστογραφίας
Ούτε ένας από όσους ζητούν με βαριές εκφράσεις την αποπομπή της Θάλειας Δραγώνα από το υπουργείο Παιδείας δεν μπήκε στον κόπο να μελετήσει τα βιβλία της. Το αποτέλεσμα είναι να στηρίζεται όλη αυτή η πρωτοφανής συκοφαντική εκστρατεία σε ένα κακογραμμένο πλαστογράφημα.
Πριν από μερικές δεκαετίες, τότε που οι λέξεις «ηλεκτρονική αλληλογραφία» ή «e-mail» δεν είχαν ακόμα κανένα νόημα, μια μερίδα θρησκόληπτων συμπολιτών μας επιδιδόταν σε μια ειδικού τύπου ανταλλαγή επιστολών, με την οποία κυκλοφορούσε σε εκατοντάδες και χιλιάδες «πιστούς» το ίδιο γράμμα. Η μέθοδος ήταν απλή. Υπήρχε ένα αρχικό κείμενο, το οποίο αναφερόταν σε κάποιον Αγιο, λ.χ. τον Αγιο Νεκτάριο, το οποίο υποχρέωνε τον παραλήπτη του γράμματος να το αντιγράψει ιδιοχείρως σε πολλά αντίτυπα (συνήθως πέντε ή επτά) και να το αποστείλει σε ισάριθμους αποδέκτες, οι οποίοι με τη σειρά τους θα αναλάμβαναν τη συνέχιση του ίδιου θείου έργου. Οποιος παράκουε την εντολή κινδύνευε να τον πλήξουν όλες οι πληγές του Φαραώ, ενώ ο Αγιος θα αντάμειβε όποιον υπάκουε και θα του έδινε υγεία και πλούτη.
Να λοιπόν που ξαναζήσαμε και στις μέρες μας τις «επιστολές του Αγίου Νεκταρίου», με την εκστρατεία λάσπης εναντίον της καθηγήτριας Θάλειας Δραγώνα, μετά την τοποθέτησή της στη θέση της Ειδικής Γραμματέως του υπουργείου Παιδείας. Μια ατέλειωτη σειρά παρόμοιων «επιστολών» ανταλλάσσονται με φανατισμό στο διαδίκτυο, με μοναδικό περιεχόμενο την καταγγελία εναντίον της Θ. Δραγώνα κι επιχείρημα ορισμένα αποσπάσματα από το συλλογικό βιβλίο «Τι είν’ η πατρίδα μας;», τα οποία θεωρούνται «εθνικώς» επιλήψιμα.
Η επιστολή-φάντασμα
Στη βάση αυτής της αναπαραγωγής ταυτόσημων «επιστολών» βρίσκεται μια αρχική ανώνυμη επιστολή, η οποία δημοσιεύτηκε στην προσωπική ιστοσελίδα του Δημήτρη Κωνσταντάρα με ημερομηνία 16.10.2007, αλλά φαίνεται ότι είναι γραμμένη πριν από τις εκλογές που διεξάχθηκαν ένα μήνα νωρίτερα. Ο κ. Κωνσταντάρας απέτυχε τότε να εκλεγεί με τη Νέα Δημοκρατία και έχει ήδη προσχωρήσει στο ΛΑΟΣ.
Το κείμενο αυτής της επιστολής θα το βρούμε να αναπαράγεται αυτούσιο σε εκατοντάδες ιστοσελίδες του «εθνοπατριωτικού» χώρου. Από τις πιο ακραίες εθνικοσοσιαλιστικές του εκφάνσεις (π.χ. Χρυσή Αυγή) έως τους συνήθεις κινδυνολόγους, τους κατόπιν εορτής «μακεδονομάχους», αλλά και τα εντελώς απολιτικά facebook, τις ιστοσελίδες των πολυτέκνων, τις τοπικές ενώσεις ιστολογίων, κλπ. Βέβαια τον τόνο δίνουν τα στελέχη του ΛΑΟΣ, τα οποία -όπως συνέβη και με την περίπτωση του βιβλίου Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού- μετέτρεψαν την υπόθεση σε κομματική πολιτική εκστρατεία.
Μάλιστα ορισμένα πρόσωπα με ειδικό βάρος στον «εθνοπατριωτικό» χώρο δεν δίστασαν να υιοθετήσουν πλήρως το κείμενο, εμφανίζοντάς το ως δικό τους στις προσωπικές τους ιστοσελίδες. Ξεχωρίζουμε τον γραμματέα του ΛΑΟΣ Αδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος το ανήρτησε με την υπογραφή του στον ιστότοπό του, αλλά και τον πρώην πρόεδρο του Δικτύου 21 Ευάγγελο Τσίρκα, ο οποίος το υπογράφει στον δικτυακό τόπο της κίνησής του, καθώς και τον Σάββα Καλεντερίδη, ο οποίος το υιοθετεί και το προβάλλει στο δικό του ιστολόγιο. Από κοντά και ο Γιάννης Καλαντώνης, εκπρόσωπος Τύπου της νεολαίας Καρατζαφέρη ΝΕΟΣ, ο οποίος δημοσιεύει ως δική του την επιστολή στο κομματικό έντυπο «Απόδραση» (τχ. 13, Δεκέμβριος 2009), ακόμη και δημοσιογράφοι όπως η Γιούλη Μανώλη (Ελεύθερος Τύπος, 19.12.09).
Οποιος θέλει να έχει μια εικόνα για τον τρόπο εξάπλωσης στο διαδίκτυο αυτού του κειμένου μπορεί να το κάνει εύκολα. Μεταξύ άλλων λαθών του ελαφρώς ασύντακτου αρχικού κειμένου υπάρχει και η λέξη «ψιλορατσιμός». Προσοχή: χωρίς «σ», όχι δηλαδή «ψιλορατσισμός». Αν βάλετε, λοιπόν, στο ψαχτήρι του Google την ανύπαρκτη λέξη «ψιλορατσιμός», θα διαπιστώσετε ότι υπάρχουν χιλιάδες ιστοσελίδες που την αναφέρουν. Κάθε μέρα, μάλιστα, αυτές οι ιστοσελίδες γίνονται περισσότερες, αφού όλο και περισσότεροι «πιστοί» αντιγράφουν το ίδιο κείμενο. Στις αρχές της βδομάδας εμείς μετρήσαμε 4.270 σελίδες!
Βέβαια η αντιγραφή και η υιοθέτηση ενός πανομοιότυπου -έστω και κακογραμμένου και με λάθη- κειμένου δεν είναι έγκλημα. Μαρτυρά μόνο το φανατισμό, την προχειρότητα και την έλλειψη παιδείας όσων το κάνουν. Εχουμε άλλωστε συνηθίσει σε αναπαραγωγή των ίδιων (σοβαρών ή γελοίων) κειμένων από δεκάδες και εκατοντάδες ιστοτόπους κι ιστολόγια. Μια ευκολία που παρέχει το διαδίκτυο, με την «αντιγραφή-επικόλληση» (copy-paste), την οποία δεν ήταν δυνατόν ούτε καν να τη φανταστούν οι ταλαίπωροι αντιγραφείς των χειρόγραφων «επιστολών του Αγίου Νεκταρίου». Αλλά δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτό. Ολοι αυτοί που υιοθέτησαν το αρχικό αυτό κείμενο-φάντασμα είναι εκούσια θύματα μιας εξόφθαλμης πλαστογραφίας. Αν κάποιος από όλους αυτούς που το αναπαράγουν, θεωρώντας ότι έτσι επιτελούν το εθνικό τους χρέος, έκανε τον κόπο να ξεφυλλίσει το ίδιο το βιβλίο, θα καταλάβαινε ότι πρόκειται για μια διεπιστημονική έρευνα που αφορά την πρόσληψη της εθνικής ταυτότητας από τους εκπαιδευτικούς. Και όσα αποδίδει ο αρχικός ανώνυμος επιστολογράφος στη Θ. Δραγώνα είναι κυρίως λόγια εκπαιδευτικών, τα οποία εκφράζουν κατά τη συγγραφέα κοινωνικά στερεότυπα της εποχής μας. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Δεν λείπει βέβαια και η ανοιχτή διαστρέβλωση, που ίσως οφείλεται στην αδυναμία του αρχικού συντάκτη να κατανοήσει ένα επιστημονικό κείμενο. Το πρώτο που καταλογίζεται, λ.χ., στην Θ. Δραγώνα είναι ότι υποστηρίζει στη σελίδα 16 πως «όποιος αξιολογεί τους πολιτισμούς σε κατώτερους και ανώτερους είναι ρατσιστής και δεν το ξέρει». Αλλά το βιβλίο λέει κάτι εντελώς διαφορετικό: ότι ο κυρίαρχος ιδεολογικός λόγος στις μεγάλες και ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες εξακολουθεί έμμεσα να αξιολογεί τους λαούς και τους πολιτισμούς σε «ανώτερους» και «κατώτερους» και υποτιμά τις λεγόμενες νότιες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ποιός διαφωνεί σ’ αυτό;
Παρόμοιες παραναγνώσεις συγκροτούν την αρχική επιστολή, στην οποία δεν περιλαμβάνονται πραγματικά αποσπάσματα του βιβλίου, αλλά ερμηνείες του συντάκτη της. Βάζοντας, όμως, σε εισαγωγικά αυτές τις δικές του ερμηνείες, ο συντάκτης παρασέρνει τους επόμενους αντιγραφείς να καταγγέλλουν την Θ. Δραγώνα για φράσεις ανύπαρκτες στο βιβλίο της
Υπάρχουν, πάντως, και χειρότερα. Ο αρχικός συντάκτης της επιστολής σχολίαζε με το δικό του τρόπο τις απόψεις της Θ. Δραγώνα, βάζοντας τίτλο «Μας έκαναν Ελληνες ενώ δεν ήμασταν». Οι εκατοντάδες αντιγραφείς δεν δίστασαν, λοιπόν, να βάλουν και αυτή τη φράση μέσα σε εισαγωγικά, αποδίδοντάς την έτσι στη Θ. Δραγώνα! Και δεν είναι μόνο τα ανώνυμα (και εν πολλοίς ανεύθυνα) ιστολόγια που διέπραξαν τη λαθροχειρία. Το ίδιο ακριβώς έκανε και η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», η οποία πρωτοστατεί στην εκστρατεία λάσπης σε αγαστή σύμπνοια με τους κεφαλοκυνηγούς του ΛΑΟΣ. Εβαλε, μάλιστα, αυτή τη φράση σε εισαγωγικά ως τίτλο σε σχετικό άρθρο (13.12.09), αποδίδοντάς την δηλαδή στη συγγραφέα. Την ίδια φράση αποδίδει στη Θ. Δραγώνα και η εφημερίδα «Το Παρόν» (6.12.09), αλλά και ο κ. Τσίρκας του «Δικτύου 21» κ.ά. Και η κατακλείδα: αυτό ακριβώς το πλαστό απόσπασμα υπέβαλαν κάποιοι (ποιοί άραγε;) στην Ακαδημία Αθηνών, προκειμένου να εξασφαλίσουν μια επίσημη καταδίκη της καθηγήτριας. Το αποκαλύπτει το ίδιο δημοσίευμα της εφημερίδας: «Τα αποσπάσματα των βιβλίων της κυρίας Δραγώνα που φαίνεται να προκάλεσαν περισσότερο την ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών ήταν αυτά που αναφέρουν: ‘Μας έκαναν Ελληνες ενώ δεν ήμασταν’, ‘η ελληνική εθνική ταυτότητα δεν υπήρχε πριν τον 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή έντονου εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού’» (Πρώτο Θέμα, 13.12.09). Ούτε το ένα ούτε το άλλο παράθεμα υπάρχει μέσα στο βιβλίο. Είναι και τα δύο πλαστά. Το ερώτημα που δημιουργείται είναι πολύ σοβαρό: ποιοί επιχείρησαν να παγιδεύσουν την Ακαδημία Αθηνών με τα πλαστά αποσπάσματα;
Τελικά η Ακαδημία απέφυγε την παγίδα, αλλά παρασύρθηκε σε σχετικές δηλώσεις ο πρώην πρόεδρός της Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος: «Εφεραν ένα απόσπασμα από βιβλίο της κυρίας Δραγώνα στην ολομέλεια της Ακαδημίας. Αν λοιπόν όσα διάβασα είναι ακριβή, τότε δεν θα την εμπιστευόμουν για να μετέχει στην Παιδεία. Καταλαβαίνω τη διάθεσή της να εκσυγχρονιστεί, αλλά εκσυγχρονισμός δεν σημαίνει παραχάραξη της Ιστορίας» (Πρώτο Θέμα, 13.12.09). Πρωτοφανής δήλωση από έναν πνευματικό άνθρωπο. Παραδέχεται ότι κρίνει ένα απόσπασμα, του οποίου δεν γνωρίζει την αυθεντικότητα, από ένα βιβλίο το οποίο δεν έχει διαβάσει! Επειδή, βέβαια, ο κ. Δεσποτόπουλος είναι ένας ακέραιος άνθρωπος αντιλήφθηκε εγκαίρως το λάθος του και με επιστολή στην ίδια εφημερίδα συνεχάρη την Θ. Δραγώνα «για την πνευματική συγκρότησή της» και της ευχήθηκε «άκρα επιτυχία στο έργο της ως διακόνου της Κοινωνικής Ψυχολογίας με παρέκταση προς την παιδεία» (Πρώτο Θέμα, 20.12.09). Αλλά το κακό είχε γίνει. Είχε δοθεί, δηλαδή, η εντύπωση ότι η Ακαδημία ετοιμάζει την προγραφή της Θ. Δραγώνα, στηριγμένη μόνο στην ανώνυμη «επιστολή» με τα πλαστά αποσπάσματα.
Ολη αυτή η υπόθεση έχει τα χαρακτηριστικά του «σπασμένου τηλέφωνου». Χωρίς να έχει διαβάσει κανείς το επίμαχο βιβλίο, οι νέοι εθνοσωτήρες παραπέμπουν ο ένας στον άλλο και έτσι θεωρούν ότι «διασταυρώνουν» τις πληροφορίες τους για τις απόψεις της Θ. Δραγώνα. Διασκεδαστική είναι η περίπτωση της εφημερίδας των Τριανταφυλλόπουλου-Λάλα, η οποία σε άρθρο του Στέφανου Χίου με τίτλο «Θάλεια Δραγώνα, η κρυμμένη Ρεπούση της νέας κυβέρνησης» (15.11.09) παρέπεμπε σε κείμενα στο διαδίκτυο που αποκαλούν τη νέα ειδική γραμματέα του υπουργείου Παιδείας «φιλότουρκη και επικίνδυνη για τα εθνικά μας συμφέροντα». Το κείμενο αυτό, λοιπόν, κατέθεσε ως ερώτηση στη Βουλή ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Νίκος Νικολόπουλος, για να έρθει η δικτυακή Ζούγκλα του κ. Τριανταφυλλόπουλου να αναδείξει με τη σειρά της αυτή τη «δικαίωση», μέσω της Βουλής, δηλαδή της ερώτησης Νικολόπουλου.
Το δεύτερο βιβλίο
Στο μεταξύ «ανακαλύφτηκε» και δεύτερο έγκλημα της Θ. Δραγώνα. Το βιβλίο «Ελλάδα και Τουρκία, Πολίτης και Εθνος-Κράτος», το οποίο επιμελήθηκε με τον Τούρκο συνάδελφό της Φαρούκ Μπιρτέκ. Προηγήθηκε πάλι η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» (15.11.09) και ακολούθησε εκπομπή του Κ. Χαρδαβέλλα (1.12.09), στην οποία αναδείχτηκαν τα ίδια περίπου αποσπάσματα του βιβλίου που περιλαμβάνονται στις σελίδες 331-339 του βιβλίου. Μόνο που επειδή τα (πραγματικά) αποσπάσματα από το βιβλίο δεν ηχούν και τόσο «αντεθνικά», χρειάζεται και η «επεξήγηση» του δημοσιογράφου, έτσι ώστε να αναδειχτεί το «σκάνδαλο». Για παράδειγμα, στην εκπομπή καταγράφεται το ακόλουθο απόσπασμα από τη σελίδα 331 του βιβλίου: «Η ανάλυση των περιεχομένων των αναλυτικών περιγραφών για τη διδασκαλία της Ιστορίας στα σχολεία δείχνει την ισχυρή εθνοκεντρική οπτική που επικρατεί στο ελληνικό σχολείο». Την απλή αυτή διαπίστωση την εξηγεί ως εξής ο Κ. Χαρδαβέλλας: «Δηλαδή, το ελληνικό σχολείο δημιουργεί εθνικιστές και τα βιβλία της ιστορίας που διδάσκονται τα παιδιά να πεταχτούν στην πυρά και να αντικατασταθούν με άλλα, μη εθνοκεντρικά».
Ακόμα πιο έντονη γίνεται η διαστρέβλωση σε άλλο απόσπασμα από τη σελίδα 333: «Η παρούσα έρευνα ανέδειξε ότι τα Ελληνόπουλα κατανοούν αναχρονιστικά το παρελθόν. Εισηγούμαστε ότι αυτό είναι άμεση συνέπεια των σχολικών βιβλίων που παρουσιάζουν το έθνος έξω από τον χώρο και τον χρόνο. Η εθνική ομάδα αναφέρεται εναλλακτικά με τους όρους ο Ελληνισμός, οι Ελληνες, ο Ελληνικός λαός, η Ελλάδα, ενώ ειδικά ο όρος Ελληνισμός επιτρέπει στην ιστορική αφήγηση να ανάγει τη νεωτερική έννοια του έθνους σε οντότητα περίπου αιώνια. Αυτή η απεικόνιση του έθνους ενισχύεται αποφασιστικά από την αποσιώπηση σημαντικών ιστορικών πληροφοριών». Εδώ ο Κ. Χαρδαβέλλας σχολιάζει: «Δηλαδή δεν υπάρχει Ελληνισμός, δεν υπάρχουν Ελληνες. Είμαστε απλά μια ομάδα, μια εθνική ομάδα ανάμεσα σε πολλές άλλες στον κόσμο μας, όπως, π.χ., η ομάδα της Ζιμπάμπουε, ας πούμε, ή η ομάδα των Ζουλού». Καθόλου δεν περνά απ' το μυαλό του καημένου του βετεράνου δημοσιογράφου ότι υπάρχει μια μικρή περίπτωση να μην είμαστε ο «περιούσιος λαός» ή ότι και οι Ζουλού αποτελούν έθνος κι είναι περήφανοι γι’ αυτό.
Εκεί που ο «σχολιασμός» και η παρανάγνωση φτάνει τα όρια της παραχάραξης είναι όταν συνοψίζει ο Κ. Χαρδαβέλλας το περιεχόμενο του βιβλίου: «Αυτό το βιβλίο λέει αυτό το απαράδεκτο, ότι δεν πρέπει να διδάσκονται Ιστορία οι μικροί μαθητές, γιατί έτσι μπορεί να τους κάνουμε εθνικιστές». Φυσικά η κατηγορία αυτή είναι εξολοκλήρου κατασκευασμένη. Αλλά ο τηλεπαρουσιαστής δεν διστάζει να παρουσιάσει σαν απόσπασμα του βιβλίου και το ακόλουθο παράθεμα, που προβάλλεται μάλιστα στην εκπομπή και με σχετική καρτέλα: «Επεκτατική Εθνική Πολιτική ήταν η Επανάσταση των Ελλήνων το 1821, ενώ η ελληνική εθνική ταυτότητα είναι στηριγμένη σε μύθους και ενισχύεται αποφασιστικά από την αποσιώπηση σημαντικών ιστορικών πληροφοριών, αναφορικά με το μεγαλείο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας». Εδώ δεν αναφέρεται σελίδα. Και είναι φυσικό. Αυτό το απόσπασμα είναι ανύπαρκτο. Κάποιος συνέδεσε φράσεις από διαφορετικές παραγράφους για να προκύψει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πρόκειται πραγματικά για αθλιότητα.
Η ανακύκλωση της πλαστογραφίας πήρε κωμικοτραγικές διαστάσεις στη Βουλή, όταν ο Γιώργος Καρατζαφέρης διάβασε με το γνωστό του στόμφο τα ίδια πλαστά αποσπάσματα: «Θα ήθελα να ρωτήσω κάποιους στην Κυβέρνηση. Συμφωνείτε με αυτά που θα σας διαβάσω; Θέλω να δω ποιός συμφωνεί μέσα στην αίθουσα. Και θα καταλάβω από τα πρόσωπά σας τα ενεργά πρόσωπα ευφυών βουλευτών. ‘Δεν είμαστε Ελληνες. Μας έκαναν Ελληνες’. Ποιός συμφωνεί με αυτό; Τι είμαστε; Δεν είμαστε Ελληνες; Μας έκαναν Ελληνες; Μας έβαλαν σε ένα μίξερ και μας έκαναν Ελληνες; Δεν είμαστε Ελληνες, κύριε Πρόεδρε, που γνωρίζω την ευαισθησία σας γι’ αυτό τον τόπο; Δεύτερον. ‘Η επανάσταση του 1821 ήταν επεκτατική εθνική πολιτική’. Θα κάνουμε λαϊκά δικαστήρια για τον Κολοκοτρώνη και θα τον δικάσουμε μετά θάνατον για δεύτερη φορά. Τρίτον. ‘Οι Ελληνες είναι ρατσιστές και ο νεοελληνικός πολιτισμός βασίζεται στον τούρκικο πολιτισμό’. Δεν ντρέπεστε εσείς του ΠΑΣΟΚ που ανέχεστε αυτή την κυρία Δραγώνα να τα γράφει αυτά; Αυτή βάλατε στη διαμόρφωση της παιδείας των παιδιών της Ελλάδας;» (23.12.09).
Ο Θόδωρος Πάγκαλος παρατήρησε ότι οι αναφορές αυτές είναι συντομευμένες και παραποιημένες, για να λάβει την ακόλουθη αποστομωτική απάντηση από τον αρχηγό του ΛΑΟΣ: «Κύριε Πάγκαλε, εγώ διάβασα το κείμενο της Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών. Σας ενόχλησε τόσο πολύ. Δεν σας ενοχλεί η κυρία Δραγώνα που πρεσβεύει αυτά και σας ενοχλεί η ανάγνωση των κειμένων της κυρίας Δραγώνα;» Μάθαμε, λοιπόν, έτσι ότι και η Ενωση Αποστράτων μετέχει στο «σπασμένο τηλέφωνο», χωρίς ούτε ένας απόστρατος -που διαθέτει τέλος πάντων και χρόνο- να μπει στον κόπο να ανοίξει το επίμαχο βιβλίο.
Η μέθοδος του Λιντς
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η στοχοποίηση της Θάλειας Δραγώνα, μέσα από ένα κύμα λάσπης που διοχετεύεται κυρίως στο διαδίκτυο αλλά και σε ορισμένες εφημερίδες (Πρώτο Θέμα, Το Παρόν, Veto, Ελεύθερος Τύπος και σε μικρότερο βαθμό Εθνος, Ελευθεροτυπία) αποτελεί συνέχεια της πανεθνικής εκστρατείας εναντίον της Μαρίας Ρεπούση για το βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού. Αν όμως τότε ορισμένες πραγματικές αδυναμίες του βιβλίου δημιούργησαν σύγχυση και προκάλεσαν τη συμμετοχή στο εθνικιστικό προσκλητήριο των ημιμαθών και ορισμένων καλοπροαίρετων αναγνωστών, καθώς καιμιας σημαντικής μερίδας της Αριστεράς (ιδίως του ΚΚΕ), σήμερα η επίθεση στηρίζεται σε καθαρή πλαστογραφία, ενώ οι σοβαρότεροι πολέμιοι της Θ. Δραγώνα παραδέχονται χωρίς κανένα πρόβλημα ότι αγνοούν το περιεχόμενο των βιβλίων της. Αν συνδυαστεί αυτό το γεγονός με τη διοργάνωση για πρώτη φορά «διαδήλωσης» (εναντίον της καθηγήτριας) από το ΛΑΟΣ, διαπιστώνουμε ότι το «κίνημα των εθνικοφρόνων» έχει πάρει σοβαρότερες διαστάσεις, ενθαρρυμένο βέβαια από την πρώτη του επιτυχία, με την απόσυρση του βιβλίου της Ιστορίας.
Ασφαλώς το μοντέλο που ακολουθήθηκε στην επίθεση εναντίον της Μαρίας Ρεπούση επαναλαμβάνεται και σήμερα. Και δεν είναι δύσκολο να αντιληφτεί κανείς ότι και πάλι το πάθος των υβριστικών επιθέσεων έχει, όπως και πριν από δυο χρόνια, και ένα σαφές σεξιστικό υπόστρωμα. Όπως μας πληροφορεί ο γνωστός από τις συγκεντρώσεις του Αγίου Παντελεήμονα, και απηνής τηλε-διώκτης των μεταναστών Σπύρος Χατζάρας, το σύνθημα στη διαδήλωση του ΛΑΟΣ ήταν το τραγουδάκι «Να στείλετε Δραγώνα και Ρεπούση σε κάποιο Υπουργείο Τουρκικό / αφού γουστάρουν τόσο την Τουρκία / και ότι οθωμανικόοοο!»
Βέβαια αυτή τη φορά λειτούργησαν τα ανακλαστικά της ακαδημαϊκής κοινότητας και μέσα σε 24 ώρες συγκεντρώθηκαν εκατοντάδες υπογραφές πανεπιστημιακών και ανθρώπων του πνεύματος κάτω από ένα κείμενο συμπαράστασης στη Θάλεια Δραγώνα, στο οποίο καταγγελλόταν το νέο κυνήγι μαγισσών. Το εξαιρετικό αυτό κείμενο έχει μόνο μια μικρή ανακρίβεια. Αναφέρει ότι «οι επιθέσεις κατά της Θάλειας Δραγώνα ξεχωρίζουν από άλλες ανάλογες, που εξαπολύονται όλο και πιο συχνά κατά πανεπιστημιακών, επειδή για πρώτη φορά στοχοποιείται πρόσωπο που κατέχει δημόσιο αξίωμα». Η αλήθεια είναι ότι παρόμοια στοχοποίηση είχε υποστεί το 1996 ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών Χρήστος Ροζάκης. Πρωταγωνιστής των επιθέσεων εναντίον του καθηγητή ήταν και πάλι ο Γιώργος Καρατζαφέρης, βουλευτής ακόμα τότε της Νέας Δημοκρατίας.
Την υπενθύμιση αυτή την κάνουμε για έναν απλό λόγο. Η στοχοποίηση δυο καθηγητριών και η «ειδική μεταχείρισή» τους επειδή είναι γυναίκες, αλλά και ενός καθηγητή που κατηγορήθηκε για την εβραϊκή του καταγωγή, επιβεβαιώνει εμμέσως την τραγική έλλειψη αντιρατσιστικών και αντισεξιστικών ανακλαστικών σε μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Αυτή ακριβώς την έλλειψη επιχειρεί να καλύψει με τις μελέτες της η Θάλεια Δραγώνα.
Η αντιπρόταση του Αδώνιδος
Μιλώντας από τη μεσημεριανή του εκπομπή τηλε-πωλήσεων βιβλίων, ο Αδωνις Γεωργιάδης αποκάλυψε ότι έχει και το αντίδοτο στις απόψεις της Θάλειας Δραγώνα. Και ποιό είναι αυτό; Μα το βιβλίο του Δημητρίου Δημοπούλου «Η καταγωγή των Ελλήνων».
«Αγοράστε το», προτρέπει τους οπαδούς-πελάτες του ο γραμματέας του ΛΑΟΣ, «για να έχετε τα αναγκαία επιχειρήματα να απαντάτε στον κάθε θολοκουλτουριάρη».
«Το βιβλίο αυτό το έχω διαβάσει 6 ή 7 φορές», λέει ο κ. Γεωργιάδης. Αρα αποκλείεται να του έχει διαφύγει ότι μεταξύ άλλων ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι «ο αντισημιτισμός υπήρξε απόρροια της εβραϊκής διαγωγής» (σ. 180), ότι τώρα «οι λαοί έχουν δικαίωμα να άρουν την ιθαγένεια από τους εβραίους πολίτες» (σ. 199), αλλά και ότι «το φυλετικό πρόβλημα της παρουσίας των Τσιγγάνων στην Ευρώπη είναι σοβαρό», ενώ η «προοδευτική ιδίως αφομοίωσή τους θέτει σε κίνδυνο την εθνολογική καθαρότητα των ευρωπαϊκών λαών» (σ. 281). Ο Δημόπουλος εισηγείται «να αρθεί η ελληνική ιθαγένεια από τους Τσιγγάνους και να μην επιτρέπονται μεικτοί γάμοι τους με Ελληνες» (σ. 282). Όσο για τη μειονότητα στη Θράκη, τη θεωρεί τουρκική και προτείνει την εκδίωξή της (σ. 326).
Κατά τον γραμματέα του ΛΑΟΣ, ο Δημόπουλος ήταν «ένας πολύ σπουδαίος Ελληνας και πολύ μεγάλος πατριώτης» και το βιβλίο αυτό «συγκλονιστικό» και «κλασικό». Στην πραγματικότητα ο Δημόπουλος υπήρξε συνιδρυτής της εθνικοσοσιαλιστικής οργάνωσης «Κόμμα 4ης Αυγούστου», μαζί με τον Κώστα Πλεύρη, ενώ επί χούντας διορίστηκε δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων (1969-71) και στη συνέχεια γ.γ. του υπουργείου Γεωργίας (1972-73). Στη μεταπολίτευση εντάχθηκε στην ΕΠΕΝ του δικτάτορα Παπαδόπουλου και στη συνέχεια στο Π.Γ. του Ελληνικού Μετώπου του Μάκη Βορίδη. Τάχτηκε κι αυτός υπέρ της συγχώνευσης του Μετώπου στο ΛΑΟΣ.
Οι απόψεις του είναι καθαρά εθνικοσοσιαλιστικές, ενώ στα βιβλία του συνηθίζει να εκθειάζει τον φυλετισμό και να τσιτάρει Χίτλερ και Ρόζενμπεργκ. Οπως κι ο Πλεύρης θεωρεί απαράδεκτη τη δημοκρατία και υποστηρίζει ότι «για ένα λαόν, όπως ο ελληνικός, όπου το κλασικώτερον φυλετικόν μειονέκτημα είναι η έλλειψις ομαδικού πνεύματος, εν είναι το ενδεικνυόμενον πολίτευμα, το συγκεντρωτικόν ολοκληρωτικόν» (Η Νέα Τάξις, σ. 98).
«Το Απαρτχάιντ ήταν μία τίμια μεθόδευση», υποστηρίζει σε άλλο του βιβλίο ο Δημόπουλος, διότι «δεν έβαζε τούτη ή εκείνη τη φυλή σε πρώτη ή δεύτερη μοίρα, αλλά μεριμνούσε εξ ίσου για όλες, για την αυτόνομη κάθε μιας ύπαρξη και ανάπτυξη» (Εισαγωγή στην Βιοπολιτική, σ. 185). Αντιθέτως στις ΗΠΑ «πιστεύουν ότι θα απομακρύνουν με την ‘ίση μεταχείριση’ την φοβερή στιγμή της φυλετικής συγκρούσεως. Το μόνο βέβαια που επιτυγχάνουν είναι να κακομαθαίνουν τους Νέγρους με τις παροχές και να αυξάνουν την αγανάκτηση των Λευκών εναντίον τους».
Ακόμα και το πρόβλημα της ανεργίας λύνει ο Δημόπουλος, υιοθετώντας, όπως λέει, την «περίφημο μέθοδο Ράινχαρντ», η οποία μεταξύ άλλων προβλέπει «βαρεία φορολογία των οικογενειών, εις τας οποίας εργάζονται και γυναίκες, προς ελευθέρωσιν θέσεων δι’ άνδρας ανέργους» (Η Νέα Τάξις, σ. 191). Περιττό να πούμε ότι ο οικονομολόγος Ράινχαρντ ήταν ο υπεύθυνος φορολογίας του χιτλερικού Τρίτου Ράιχ.
Αυτές τις απόψεις θέλουν, λοιπόν, να εισαγάγουν στην ελληνική εκπαίδευση ο κ. Γεωργιάδης και οι ομοϊδεάτες του. Προτείνουν τις απόψεις ενός εθνικοσοσιαλιστή, στελέχους της χούντας, για να αποκρούσουν τις επιστημονικές απόψεις της καθηγήτριας Δραγώνα. Και καλά αυτοί. Αναμενόμενο από εκείνους που θεωρούν (και προβάλλουν) ως τους πιο έγκυρους σύγχρονους ιστορικούς τον Πλεύρη και τον Γεωργαλά. Ολοι οι άλλοι, όμως, και κυρίως τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης που συντάσσονται πίσω από πρωτοβουλίες του ΛΑΟΣ σαν κι αυτή την τελευταία στοχοποίηση, τι άλλο έχουν στο μυαλό τους; Εκτός αν το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να εξασφαλίσουν την εκλογική πελατεία του συνοίκου τους στη δεξιά πολυκατοικία. Ο κ. Τραγάκης, λ.χ., ο οποίος ζήτησε την απομάκρυνση της Θ. Δραγώνα, είναι φανερό ότι ούτε τα εξώφυλλα των βιβλίων της δεν έχει δει, εφόσον μιλά για «βιβλία ιστορίας». Απλά, ο γ. γ. της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας αναμασά όσα άκουσε από τους βουλευτές του ΛΑΟΣ. Ας μην απορήσουμε αν ανακαλύψει κι αυτός αύριο τον «μεγάλο επιστήμονα» Δημόπουλο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Αννα Φραγουδάκη – Θάλεια Δραγώνα (επιμ.)
«Τι είν’ η πατρίδα μας;»
(εκδ. Αλεξάνδρεια, Αθήνα 1997)
Συλλογική έργο, το οποίο βασίζεται σε μια διεπιστημονική έρευνα για τον εθνοκεντρισμό στην ελληνική εκπαίδευση
Θάλεια Δραγώνα – Φαρούκ Μπιρτέκ (επιμ.)
«Ελλάδα και Τουρκία. Πολίτης και Εθνος-Κράτος»
(εκδ. Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2006)
Συλλογικό έργο, προϊόν διεπιστημονικού διαλόγου με αντικείμενο τη διαμόρφωση του έθνους και την ανάδυση της κοινωνίας των πολιτών στην Ελλάδα και την Τουρκία.
Τα δυο αυτά βιβλία αποτελούν το πρόσχημα για την επίθεση εις βάρος της Θάλειας Δραγώνα, χωρίς να έχουν διαβαστεί από όσους τα επικαλούνται. Μεταξύ των υπευθύνων της σειράς «Κοινωνικές και Ιστορικές Μελέτες για την Ελλάδα και την Τουρκία», στην οποία ανήκει το δεύτερο βιβλίο, είναι ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής καθηγητής Νικηφόρος Διαμαντούρος. Το αναφέρουμε, γιατί πριν από λίγους μήνες, πολύ μετά την έκδοση των βιβλίων, ο Γιώργος Καρατζαφέρης είχε εκφραστεί γι’ αυτόν με τα ακόλουθα λόγια: «Ο κ. Διαμαντούρος, είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση για την Ελλάδα. Εκπροσωπεί στην ουσία την πατρίδα μας σε έναν ύψιστο θεσμό της Ευρώπης. Είναι τιμή για την πατρίδα να είναι Έλληνας, Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής. Αισθάνομαι ιδιαίτερα ευτυχής γιατί ήμουν από τους πρώτους που στήριξα την υποψηφιότητά του και ουδέποτε όλα αυτά τα χρόνια άκουσα έστω και ένα πικρό σχόλιο. Συγχαρητήρια κ. Καθηγητά και να συνεχίσετε έτσι» (Δελτίο Τύπου ΛΑΟΣ, 6.3.09). Θα διαδηλώσει άραγε τώρα η νεολαία Καρατζαφέρη και έξω από το γραφείο του κ. Διαμαντούρου;
ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ
http://jungle-report.blogspot.com/2010/01/blog-post.html
Η έρευνα του δικτυακού τόπου Jungle Report με εξονυχιστικές λεπτομέρειες για τα ψέματα που εκστομίστηκαν μέσα στη Βουλή από εκπροσώπους του ΛΑΟΣ για τα βιβλία της Θ. Δραγώνα.
Ελευθεροτυπία, 10/1/2010
Πώς θα βγει η χώρα από την κρίση;NewsTime , 12 Ιαν, 11:43
Τις προτάσεις τους για έξοδο από την οικονομική κρίση καταθέτουν 24 οικονομολόγοι. Στο κείμενο που υπογράφουν προτείνουν αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού, σε τοπική αυτοδιοίκηση, ΔΕΚΟ ακόμα και μείωση των βουλευτών.
Ακολουθεί το κείμενο:
"Οι οικονομολόγοι που υπογράφουμε το παρόν κείμενο έχουμε ποικίλες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές. Διαφέρουμε μεταξύ μας ως προς τη σημασία που αποδίδουμε σε θρησκευτικές και ηθικές αξίες. Διαφέρουμε ως προς το πού βρίσκεται η σωστή σχέση ατόμου και κοινωνικού συνόλου. Διαφέρουμε ως προς το ποιο πρέπει να είναι το μέγεθος του κράτους και ποιες οι επωφελείς για το σύνολο παρεμβάσεις του. Διαφέρουμε ως προς το πως πρέπει να χρηματοδοτείται η παραγωγή των δημοσίων αγαθών. Διαφέρουμε σε πολλά. Εν τούτοις, δεδομένης της κρίσιμης οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα μας, δεν έχουμε καμία επιφύλαξη να συμφωνήσουμε στα εξής:
1. Λυπούμαστε για την επιπολαιότητα με την οποία οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν αντιμετωπίσει το δημοσιονομικό πρόβλημα, επιπολαιότητα που έφερε την οικονομία στα πρόθυρα χρεοκοπίας και καταρράκωσε την αξιοπιστία της χώρας. Η αξιοπιστία αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο αποτελεσματικής οικονομικής πολιτικής που πρέπει να προφυλάσσεται με κάθε τρόπο.
2. Τις τρεις τελευταίες δεκαετίες και παρά τις μεγάλες επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι κυβερνήσεις σπατάλησαν τεράστια ποσά για καταναλωτικούς σκοπούς τα οποία δανείστηκαν, με αποτέλεσμα να φθάσει το δημόσιο χρέος σε τεράστια ύψη και η χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας. Το θέατρο των διαδοχικών κυβερνήσεων που αλληλοκατηγορούνται για το πιο κόμμα μεγάλωσε περισσότερο το δημόσιο χρέος πρέπει να σταματήσει.
3. Οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι πλέον αναγκασμένες να προσαρμόζουν τον κρατικό προϋπολογισμό ώστε να προκύπτουν πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα. Παρά το γεγονός ότι η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση, η δημοσιονομική πολιτική πρέπει να είναι συσταλτική. Η μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και η δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων είναι προφανές ότι πρέπει να στηριχθεί σε δύο βάσεις. Πρώτον στην σημαντική μείωση των δαπανών πολλές εκ των οποίων αποτελούν σπατάλη. Δεύτερον, στην πάταξη της φοροδιαφυγής, η οποία όχι μόνο έχει ζημιώσει το δημόσιο και κατ΄ επέκταση τους πολίτες, αλλά έχει επίσης συμβάλει στην επιδείνωση της διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα. Η ανάγκη για τέτοια μέτρα είναι άμεση.
4. Είναι ευκαιρία η σημερινή κάκιστη κατάσταση να δώσει τη δύναμη στις κυβερνήσεις να προβούν σε σημαντικές εκσυγχρονιστικές αλλαγές. Για παράδειγμα, τέτοιες αλλαγές είναι:
• Η σταδιακή και εύλογη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Όσοι έχουν τακτική επαφή με τις υπηρεσίες του Δημοσίου γνωρίζουν ότι ο αριθμός των υπαλλήλων θα μπορούσε να μειωθεί κατά 25% χωρίς να μειωθεί η παραγωγή του Δημοσίου. Η διαδικασία μείωσης πρέπει να αρχίσει αμέσως.
• Η κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων που αποτελεί πλέον σκάνδαλο και βάρος για τους πολίτες που ήδη φορολογούνται βαριά (όσοι πληρώνουν τους φόρους τους).
• Η κατάργηση των κλειστών επαγγελμάτων. Η προστασία πολλών επαγγελμάτων αποτελεί αδικία για τους υπόλοιπους πολίτες. Η έλλειψη ανταγωνισμού είναι σοβαρό πρόβλημα για την οικονομία της χώρας.
• Η κατάργηση των επιδοτήσεων σε κάθε είδους ιδιωτικών φορέων, όπως π.χ. οι διάφοροι ιδιωτικοί σύλλογοι, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις κλπ. Όποιος θέλει να προσφέρει στην κοινωνία πρέπει να το κάνει ιδίοις εξόδοις και όχι με ξένα κόλλυβα.
• Η συρρίκνωση ή αποκρατικοποίηση των ζημιογόνων δημοσίων επιχειρήσεων όπως π.χ. ο ΟΣΕ.
• Η κατάργηση των υποχρεωτικών πληρωμών για την ΕΡΤ μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Δεν είναι δίκαιο ο ανύποπτος πολίτης να ταΐζει υποχρεωτικά τους διαπλεκόμενους όλων των παρατάξεων.
• Η κατάργηση των πολυτελών αυτοκινήτων των βουλευτών, των μητροπολιτών, των Πρυτάνεων, των Διοικητών, των Προέδρων κ.λπ.
5.Οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρέπει να χρηματοδοτούνται από τους δημότες της περιοχής τους, και πρέπει να έχουν εκ του νόμου ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.
6.Η χρηματοδότηση των κομμάτων πρέπει να καταργηθεί. Όποιος θέλει να κάνει κόμμα να σκεφθεί και το πως θα χρηματοδοτηθεί. Αρκετά έχουμε πληρώσει και τους ικανούς αλλά και τους φαύλους πολιτικούς μας.
7.Ο αριθμός των βουλευτών πρέπει να μειωθεί σημαντικά π.χ. σε διακόσιους. Είναι αστείο μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα να έχει τριακόσιους βουλευτές και να τους χρηματοδοτεί με μισθό, με ατέλειες, με γραφείο, με προσωπικό, με υπέρογκες συντάξεις μετά από ελάχιστη θητεία, κ.λπ.
Εν ολίγοις η χώρα χρειάζεται ένα ευρύ πρόγραμμα σημαντικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για να μπορέσει να αναπτυχθεί και να προκόψει. Η σημερινή ζοφερή κατάσταση είναι ευκαιρία να μετατραπεί σε μια «δημιουργική καταστροφή».
Αζαριάδης, Κωνσταντίνος Washington University at Seattle
Βαγιανός, Δημήτριος London School of Economics
Γιαννέλης, Νικόλαος University of Illinois at Urbana-Champaign
Γλυκοπάντης, Διονύσιος City University, London
Δρανδάκης, Εμμανουήλ Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Πρώην ΑΣΟΕΕ)
Ιωαννίδης, Γιάννης Tufts University
Καραγιάννης, Αναστάσιος Πανεπιστήμιο Πειραιώς
Κοβέος, Πέτρος Syracuse University
Κωνσταντινίδης, Γεώργιος University of Chicago
Λιανός, Θεόδωρος Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Πρώην ΑΣΟΕΕ)
Μαρκυδάκης, Σπύρος INSEAD και Πανεπιστήμιο Πειραιώς
Μάλλιαρης, Αναστάσιος Loyola University of Chicago
Μπακάλης, Στέργιος Victoria University
Μπήτρος, Γεώργιος Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Πρώην ΑΣΟΕΕ)
Μούργος, Στέργιος City University of New York
Ντάσσιου, Χένη City University, London
Ντινόπουλος, Ηλίας University of Florida
Ξαφά, Μιράντα Advisor, IJ Partners
Παναγέας, Σταύρος University of Pennsylvania
Σερφές, Κωνσταντίνος Drexel University
Σκιαδάς, Κωνσταντίνος Northwestern University
Στέγκος, Θανάσης University of Guelph
Τραυλός, Νικόλαος Athens Laboratory of Business Administration
Ψαχαρόπουλος, Γεώργιος London School of Economics "
πολύ καλή ανάρτηση , έκφραση της ολοκληρωμένης φιλελεύθερης και δημοκρατικής σκέψης .
η ειρηνική συνύπαρξη των πιστών ολων των θρησκειών ειναι το ζητούμενο.
υπενθυμίζουμε παράλληλα ότι όλες οι θρησκείες οφείλουν να είναι υπόλογες στη δημοκρατία και στο κράτος δικαίου .
που σημαίνει ότι τόσο σε θεωρητικό όσο και κυρίως σε πρακτικό επίπεδο οι ρυθμίσεις τους θα ελέγχονται από το αστικό δίκαιο για εισαγωγή διακρίσεων και απαγορεύσεων.
ιδιαίτερα θρησκείες με πλούσια εξωτερίκευση του θρησκευτικού συναισθήματος όπως η μουσουλμανική .
η ευρώπη μετά από την τελευταία περίοδο της θρησκευτικής χριστιανικής μονοκρατορίας μετεξελίσσεται σε πολυθρησκευτικό πολιτικό χώρο, κυρίως λόγω της μαζικής μετανάστευσης συνανθρώπων μας με μουσουλμανικό θρήσκευμα.
οφειλόμενη στην φτώχεια και την καθυστέρηση αλλά και στις πολιτικές αναταραχές στις γενέτειρες χώρες τους διοικούμενες με θρησκευτικά και μη δημοκρατικά πρότυπα.
ο ευρωπαϊκός νομικός πολιτισμός οφείλει να απαντήσει με συγκεκριμένο τρόπο στις θρησκευτικές ,κυρίως μουσουλμανικές πρακτικές .
η μαντίλα και η χρήση της, η μπούρκα , ζητήματα οικογενειακού μουσουλμανικού δικαίου.
φυσικά και η χριστιανική θρησκεία οφείλει να τροποποιήσει την δράση της με την άρση διακρίσεων κυρίως εναντίον των γυναικών, αλλά και λοιπών αθέμιτων απαγορεύσεων.
πρωταρχικά βέβαια οφείλει να επέλθει πλήρης διαχωρισμός της πολιτείας και απογαλακτισμός της από την χριστιανική θρησκεία.
τόσο σε όλη την ευρώπη όσο και κυρίως στην ελλάδα όπου έχουμε ντε φάκτο ορθόδοξη διοίκηση με την ανώτατη δικαιοσύνη να διατηρεί ορθόδοξο ναό εντός του χώρου λειτουργίας της....
Επίτροπος καλοδέχεται την ιστορική πλαστογραφία
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Τετάρτη, 13 Ιανουαρίου 2010
Βρυξέλλες,
Σε σοβαρό ατόπημα υπέπεσε χθες ο νέος επίτροπος για τη Διεύρυνση, Στέφαν Φούλε, αποκαλώντας τα Σκόπια όχι μία αλλά ΤΡΕΙΣ φορές «Μακεδονία», στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με αφορμή τη διαδικασία της ακρόασής του στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωβουλής.
Ο κ. Φούλε είπε ότι ειναι θετική η ανταπόκριση της Τουρκίας στις ειρηνευτικές συνομιλίες για το Κυπριακό.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση είπε: «Ελπίζω η Μακεδονία να αρχίσει συζητήσεις το συντομότερο δυνατόν. Η θέση μας είναι σαφέστατη, ο δρόμος ανοιχτός, η Μακεδονία είναι καλοδεχούμενη. Μακεδονία και Ελλάδα δείχνουν αποφασιστικότητα, η επίλυση του προβλήματος βρίσκεται στα χέρια των ηγετών των δύο χωρών».
Στη διάρκεια της ακρόασής του, είχε πει ότι η Ε.Ε. υποστηρίζει πλήρως τον κ. Νίμιτς, ενώ εξέφρασε την ελπίδα ότι οι δύο πλευρές θα χρησιμοποιήσουν το περιθώριο ευκαιρίας που διαθέτουν. Η Επιτροπή προτείνει έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων και ελπίζω ότι αυτό θα γίνει σύντομα, κατέληξε.
Ο κ. Φούλε είπε επίσης ότι είναι θετική η ανταπόκριση της Τουρκίας στις ειρηνευτικές συνομιλίες για το Κυπριακό, ενώ έβγαλε από το κοινοτικό «ψυγείο» και την πρόταση κανονισμού της Κομισιόν για το απευθείας εμπόριο μεταξύ της Ε.Ε. και των Τουρκοκυπρίων.
Ερωτηθείς σχετικά με την άρνηση της Τουρκίας να ανοίξει λιμάνια και αεροδρόμια σε κυπριακά πλοία και αεροπλάνα, απάντησε ότι έχει την πρόθεση να το συζητήσει, διαβεβαιώνοντας ότι δεν θα προσπεράσει το θέμα αυτό σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
«Θα ξεκαθαρίσω ότι πρέπει να εφαρμόσουν το πρωτόκολλο και θα σας ενημερώσω μέχρι το τέλος του έτους», είπε. Πάντως, και το θέμα αυτό το συνέδεσε, κακώς, με τις ειρηνευτικές συνομιλίες στην Κύπρο.
---------------------------------------------------
αλά πότε θά καταλάβουν οι χρεοκωπημένοι "ελληνες" ότι όλος ο κόσμος και ολοι οι ευρωπαίοι κοινοτικοί αξιωματούχοι ονομάζουν την γειτονική χώρα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ...???
Enlargement Commissioner-designate calls for name row settlement, opening of Macedonia’s EU entry talks
Brussels, January 12 -
European Enlargement Commissioner-designate Stefan Fuele called on Skopje and Athens Tuesday to use the opportunity for settling the name dispute, thus enabling for Macedonia's EU accession talks to kick off.
- Complicated negotiations have been led under UN aegis. The European Union fully supports the UN and (its mediator Matthew) Nimetz. I hope for the both parties to take advantage of this open opportunity. You know that the European Commission recommended opening of negotiations with FYR Macedonia and I hope that it will happen soon, Fuele told to British MEP Charles Tannock, who wanted to know how the future enlargement commissioner would help to settling 'the comic FYROM-Macedonia issue."
During a hearing at the European Parliament, Fuele failed to respond to Slovene MEP Zoran Taler, who wanted to know if the commissioner-designate was planning to visit Skopje and Athens soon and whether Macedonia's setting aside from the EU could be a threat to the Western Balkans' security.
Fuele however offered assistance to the name row settlement if required, saying he would discuss the matter with new EU foreign, security policy chief Catherine Ashton.
EU will keep urging Western Balkan countries to conduct the necessary reforms for their membership, Fuele said, adding that he wanted the EU to invite new members in the next five years. lk/fd/20:07
------------------------------------------------------------------------
εκτός που ο αρμόδιος Επίτροπος για την διεύρυνση της Ε.Ε ονόμασε την γειτονική χώρα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ , αναφέρθηκε και σε " the comic FYROM-Macedonia issue / κωμικό φυρομακεδονικό θέμα ."
όλη η διεθνής διπλωματία έχει πλέον αναγνωρίσει τις γελοιότητες των ελληνικών επιχειρημάτων...
13-01-10
Deutsche Bank: Σενάρια για αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη
Σχολιάζοντας τις συνθήκες που θα οδηγήσουν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να διατηρήσει, αύριο, σταθερά στο 1% τα επιτόκια στη ζώνη του ευρώ, αναλυτές της Deutsche Bank κάνουν λόγο για πιθανές πιέσεις στην Ελλάδα να αποχωρήσει οικειοθελώς από την Ευρωζώνη, λέγοντας ότι αυτό θα είναι το κεντρικό ερώτημα που θα τεθεί από δημοσιογράφους στον κεντρικό τραπεζίτη Ζαν-Κλοντ Τρισέ, κατά την καθιερωμένη συνέντευξη τύπου μετά το πέρας της συνεδρίασης της ΕΚΤ.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον αναλυτή Μαρκ Γουόλ της Deutsche Bank, μια από τις κρίσιμες ερωτήσεις που θα τεθούν στον πρόεδρο της ΕΚΤ θα είναι «εάν και υπό ποιες συνθήκες θα μπορούσε να ασκηθεί πίεση στην Ελλάδα να αποχωρήσει οικειοθελώς από την Ευρωζώνη».
Υποστηρίζεται ότι η δημοσιονομική κατάσταση στην Ελλάδα, αποτελεί τον τρέχοντα «πονοκέφαλο» της Επιτροπής αλλά και της ΕΚΤ, και οι λύσεις δεν αποκλείεται να συμπεριλαμβάνουν πιθανή έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη.
Ωστόσο, έκθεση εργασίας της ΕΚΤ τον Δεκέμβριο κατέληγε ότι δεν υπήρχε περίπτωση αποχώρησης ή άσκησης πιέσεων για αποχώρηση μιας χώρας-μέλους από την 16μελή ζώνη του ευρώ.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AFP
-----------------------------------------------------------
ήδη οι εθνικιστές χαίρονται με ΤΑΧΑΛΙΑ μας και διαδίδουν ότι με την δραχμή θα είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα...
φυσικά και θα είναι πολύ χειρότερα, με σοβαρές και συχνές υποτιμήσεις, υψηλό πληθωρισμό και μεγάλη ακρίβεια....
Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010
ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΒΡΕΤΑΝΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ «ΥΠΟΠΤΩΝ» ΠΟΛΙΤΩΝ
Παράνομη η σωματική έρευνα
Του ΝΙΚΟΥ ΡΟΥΣΣΗ Φραγμό στις αυθαίρετες και ενάντια στη Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ενέργειες των αστυνομικών οργάνων, που ακινητοποιούν δήθεν ύποπτους πολίτες και τους υποβάλλουν σε δημόσια σωματική έρευνα, έθεσε χθες το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου, καταδικάζοντας τη Βρετανία για σχετική υπόθεση και επιδικάζοντας στους ενάγοντες το ποσό των 33.850 ευρώ για ηθική βλάβη.
Κάτω τα χέρια από τον κλόουν... (φωτογρ. Reuters)
Η καταδίκη αφορά παραβίαση του άρθρου 8 της Σύμβασης, περί του δικαιώματος σεβασμού στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή των ατόμων, στην υπόθεση Γκίλαν και Γκουίντοντ κατά Ηνωμένου Βασιλείου, που αφορούσε το γεγονός ότι οι ενάγοντες είχαν υποστεί, τον Σεπτέμβριο του 2003, από αστυνομικούς στο Λονδίνο ενδελεχή σωματική έρευνα, χωρίς καμία αιτιολόγηση.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, Λονδρέζοι αστυνομικοί, στηριζόμενοι στις διατάξεις του βρετανικού αντιτρομοκρατικού νόμου του 2000, ακινητοποίησαν τον Γκίλαν και άρχισαν να του κάνουν ενδελεχή σωματική έρευνα μέσα στο δρόμο, επειδή τον είδαν να έχει σταματήσει το ποδήλατό του και να έχει ένα σακίδιο στη «σχάρα» του ποδηλάτου του.
Σε αντίστοιχου είδους σωματική έρευνα υποβλήθηκε και ο έτερος των εναγόντων Γκουίντον, ο οποίος, ως δημοσιογράφος, βιντεοσκοπούσε τη σκηνή.
Οι ενάγοντες, Βρετανοί υπήκοοι και οι δύο, εξάντλησαν όλα τα ένδικα μέσα στην πατρίδα τους, υποστηρίζοντας ότι στην περίπτωσή τους υπήρξε από την πλευρά της λονδρέζικης αστυνομίας αυθαιρεσία και καταχρηστική συμπεριφορά, που συνιστούσε παραβίαση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.
Οταν οι προσφυγές τους απορρίφθηκαν, κατέφυγαν στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου, με αίτησή τους στις 26 Ιανουαρίου 2005, η οποία κρίθηκε παραδεκτή στις 12 Μαΐου 2009, ενώ ακρόαση σχετικά με την υπόθεση πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 12 Μαΐου 2009.
Το σκεπτικό της απόφασης
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ωστόσο, παρουσιάζει το σκεπτικό της καταδικαστικής απόφασης του Δικαστηρίου στο οποίο, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζεται ότι:
**Η χρησιμοποίηση των αναγκαστικών εξουσιών που παρέχονται στις αστυνομικές αρχές από τη νομοθεσία κατά της τρομοκρατίας και με βάση τις οποίες μπορούν να απαιτήσουν από ένα άτομο να υποβληθεί σε λεπτομερή έρευνα του προσώπου του, των ενδυμάτων του και των προσωπικών του αντικειμένων, συνιστά σαφή παραβίαση στο δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής.
**Η σωματική έρευνα ατόμων σε δημόσιο χώρο, σε συνδυασμό με την έκθεση των προσωπικών τους δεδομένων σε δημόσια θέμα, προσδίδουν στους ερευνώμενους, τα στοιχεία της ταπείνωσης και της αμηχανίας.
**Η σωματική έρευνα ατόμων στο δρόμο δεν μπορεί να συγκριθεί σε καμία περίπτωση με τις αντίστοιχες έρευνες που διεξάγονται στα αεροδρόμια πριν από την επιβίβαση των ταξιδιωτών, δεδομένου ότι οι τελευταίοι έχουν την ελευθερία επιλογής να αποφύγουν τη σωματική έρευνα, δίνοντας όλα τα προσωπικά τους αντικείμενα προς εξέταση πριν από την είσοδό τους στο αεροσκάφος.
Από την Ε.Ε. στο Ευρωδικαστήριο
Στο ευρωδικαστήριο για προβληματικές στατιστικές
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Τετάρτη, 13 Ιανουαρίου 2010
Βρυξέλλες
Ανοικτό είναι το ενδεχόμενο προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εναντίον της Ελλάδας για μη τήρηση της κοινοτικής νομοθεσίας περί έγκαιρης και έγκυρης υποβολής στατιστικών δημοσιονομικών στοιχείων στις Βρυξέλλες.
Επισήμως, η εκπρόσωπος του κ. Αλμούνια αρνήθηκε να σχολιάσει την παραπάνω πληροφορία. Ομως, πηγές της Κομισιόν υπογράμμιζαν ότι είναι πολύ πιθανή η προσφυγή στο Δικαστήριο, υπενθυμίζοντας την προχθεσινή δήλωση του νέου Επίτροπου Ολι Ρεν (αναλαμβάνει την 1η Φεβρουαρίου εφόσον εγκριθεί από την Ευρωβουλή), ο οποίος είχε πει ότι η Κομισιόν θα χρησιμοποιήσει όλα τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή της από τη Συνθήκη στην περίπτωση της Ελλάδας.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι υπηρεσίες της Κομισιόν θεωρούν ότι η Ελλάδα μη υποβάλλοντας εντός των προθεσμιών αξιόπιστα στατιστικά δημοσιονομικά στοιχεία παραβίασε τον σχετικό κοινοτικό κανονισμό.
Πάντως, εάν υπάρξει προσφυγή θα είναι περισσότερο για την «τιμή των όπλων», θα έχει δηλαδή καθαρά πολιτικό χαρακτήρα. Κι αυτό γιατί δεν προβλέπεται από την κοινοτική νομοθεσία επιβολή κυρώσεων για παράβαση του κανονισμού σχετικά με τα δημοσιονομικά στοιχεία.
kathimerini.gr ,Hμερομηνία :13-01-10
Πρόκληση για τον Ομπάμα η μεταρρύθμιση στη μεταναστευτική πολιτική
Η μεταρρύθμιση στη μεταναστευτική πολιτική, μεγάλη πρόκληση για τον Ομπάμα και το πολιτικό σύστημα υπό το βάρος της αυξανόμενης επιρροής των περίπου 10 εκ. ισπανόφωνων ψηφοφόρων.
Η αντιμετώπιση των προβλημάτων της μετανάστευσης αναδεικνύεται ως η μείζων πρόκληση του 2010 για τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, στον οποίο μεγάλο μέρος της μεταναστευτικής κοινότητας έχει εναποθέσει τις ελπίδες του για λύση στο θέμα.
Σύμφωνα με τον ορισμό που δίνει ο πρόεδρος της Συνδιάσκεψης Ηγεσίας για τα Πολιτικά Δικαιώματα Γουέιντ Χέντερσον, η μεταρρύθμιση της μετανάστευσης είναι «ένα από εξέχοντα ζητήματα πολιτικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων της εποχής μας».
«Το σύστημα της μετανάστευσης στις ΗΠΑ έχει διαρραγεί», είπε πρόσφατα ο Χέντερσον.
Το μείζον θέμα είναι η κατάσταση των περίπου 12 εκατομμυρίων παράνομων μεταναστών που ήδη ζουν στις ΗΠΑ, με τους περισσότερους να προέρχονται από τις χώρες της Κεντρικής Αμερικής.
Ο Ομπάμα είχε χαρακτηρίσει το ζήτημα προτεραιότητα στην προεκλογική του εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές και τους τελευταίους μήνες έχει ανανεώσει προσωπικά και μέσω κορυφαίων συνεργατών του τη δέσμευση του να προχωρήσει στα ζητήματα της μετανάστευσης καθιστώντας σαφές ότι δεν θα μπορούσε να εστιάσει στο θέμα πριν από τα μέσα του 2010 εξαιτίας των καθυστερήσεων που έφερε στην ατζέντα του η δύσκολη αντιπαράθεση για την αναμόρφωση της ιατρικής φροντίδας
Όμως υπάρχει το προηγούμενο των δύο αποτυχιών που είχε σημειώσει ο προκάτοχος του, ο Τζορτζ Μπους, όταν προσπάθησε να ασχοληθεί με το θέμα.
Η εποχή είναι δύσκολη για τις ΗΠΑ παρά την πρόσφατη ανάκαμψη από την χειρότερη ύφεση των τελευταίων δεκαετιών και οι περισσότεροι Αμερικανοί εστιάζουν την προσοχή τους στα δικά τους οικονομικά προβλήματα και στην υψηλή ανεργία που κινείται γύρω στο 10%.
Οι υποστηρικτές της μεταρρύθμισης λένε ότι για αυτούς ακριβώς τους λόγους, τώρα είναι ο καλύτερος χρόνος να πιέσουν για αλλαγές.
«Αν και υπάρχει πολύ καλή επιχειρηματολογία για το ότι αυτός είναι πολύ καλός χρόνος να διορθωθούν τα πράγματα, στον πραγματικό κόσμο, είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό εξαιτίας της πολύ μεγάλης πίεσης», λέει ο Ντόρις Μάισνερ, πρώην επίτροπος της Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Πολιτογράφησης των ΗΠΑ, η οποία τώρα είναι η διευθύντρια του Προγράμματος Μεταναστευτικής Πολιτικής των ΗΠΑ στο Ίδρυμα Πολιτικής για τη Μετανάστευση (ΜΡΙ) που έχει την έδρα του στην Ουάσιγκτον.
Την άποψη συμμερίζεται και ο Φρανκ Σάρι, εκτελεστικός διευθυντής της οργάνωσης America's Voice, η οποία είναι φιλική στους μετανάστες, ο οποίος διευκρινίζει όμως ότι «η μεταρρύθμιση αναφέρεται πάνω από όλα στα 12 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στις ΗΠΑ χωρίς νομικό καθεστώς».
«Δεν κοιτάμε πώς θα βγάλουμε εκατοντάδες χιλιάδες βίζες για αυτούς που ίσως έλθουν εδώ στο μέλλον», προσθέτει ο Σάρι.
Πρόσφατα έγιναν κάποιες νομοθετικές κινήσεις που αφήνουν ελπίδες ότι το 2010 μπορεί να έλθει λύση.
Ανάμεσα σε αυτές, το νομοσχέδιο που κατέθεσε στα μέσα Δεκεμβρίου ο Δημοκρατικός Λουίς Γκουτιέρεζ στη Βουλή των Αντιπροσώπων και η διακομματική πρωτοβουλία δύο γερουσιαστών, του Δημοκρατικού Τσαρλς Σούμερ και του Ρεπουμπλικάνου Λίντσέι Γρέηαμ που αναμένεται να κατατεθεί στη Γερουσία πολύ σύντομα.
Η εκστρατεία για τη μεταρρύθμιση έχει κλιμακωθεί, προκαλώντας το ενδιαφέρον διασημοτήτων, όπως η ηθοποιός Έβα Λονγκόρια, ενώ τέσσερις λατινοαμερικανοί μετανάστες πηγαίνουν με τα πόδια από το Μαϊάμι στην Ουάσιγκτον για να διαμαρτυρηθούν για την απελάσεις παρανόμων μεταναστών, ελπίζοντας ότι θα φτάσουν στην πρωτεύουσα, την 1η Μαϊου.
«Ελπίζουμε ότι η συζήτηση στη Γερουσία θα αρχίσει το Μάρτιο. Προφανώς αφού τελειώσει η συζήτηση για τη μεταρρύθμιση στην υγεία, η οποία πρέπει να είναι επιτυχής έτσι ώστε να υπάρχει χώρος και πολιτικό κεφάλαιο να πιέσουμε για το ζήτημα της μετανάστευσης. Περιμένουμε αποτελέσματα», είπε ο Σάρι, ο οποίος εκφράζει την άποψη ότι το «παράθυρο στην ευκαιρία», πρέπει να μείνει ανοιχτό μέχρι τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο αν και υποστηρικτές των αλλαγών προειδοποιούν ότι ο χρόνος λιγοστεύει καθώς υπάρχουν εκλογές για τη Βουλή των Αντιπροσώπων και το 1/3 της Γερουσίας το Νοέμβριο.
Πολλοί εκφράζουν ανησυχία ότι η μεταρρύθμιση αντιμετωπίζει δύσκολες προκλήσεις καθώς πολλοί βουλευτές έχουν διακινδυνεύσει μεγάλο μέρος του πολιτικού τους κεφαλαίου στη μεταρρύθμιση της υγείας και το δημόσιο έλλειμμα αυξάνεται. Πολλές οργανώσεις υπέρ των μεταναστών πάντως, βλέπουν αυτή την κατάσταση ως ένα επιπλέον λόγο για να πιέσουν. Άλλωστε, η κοινότητα των ισπανόφωνων, που είναι ήδη η μεγαλύτερη μειονότητα στις ΗΠΑ έχει μεγάλο βάρος στην κάλπη.
Ο αριθμός των μειονοτικών ψήφων αυξήθηκε από το 2004 στο 2008 στα 9,8 εκατομμύρια ισπανοφώνων και 3,4 εκατομμύρια Ασιατών
Το Κέντρο για την Μεταναστευτική πολιτική αντιμετωπίζει αυτούς τους αριθμούς ως πρόσκληση για δράση για τους πολιτικούς. Η ψήφος των ισπανοφώνων που ήταν προπύργιο των ρεπουμπλικάνων, ήταν κλειδί για την εκλογική νίκη του Ομπάμα, όπως επανειλημμένα τονίζουν οι υποστηρικτές της μεταρρύθμισης.
«Οι υποσχέσεις να επιδιορθωθεί το χαλασμένο μεταναστευτικό σύστημα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στις εκλογές του 2008 και οι ψηφοφόροι έστειλαν ένα καθαρό σημάδι ότι θέλουν την κυβέρνηση να επιλύει προβλήματα», λέει η αντιπρόεδρος του Κέντρου για την Αμερικανική Πρόοδο Αντζελα Κέλι ενώ ο Σάρι συμφωνεί ότι «οι εκλογές του 2008 έκαναν τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους να προσέξουν μία κοινότητα για την οποία η μεταρρύθμιση στη μετανάστευση είναι σημαντικό θέμα και η οποία παρακολουθεί κατά πόσο ο Ομπάμα κρατά τις υποσχέσεις του.
«Η μεταρρύθμιση στη μετανάστευση είναι ηθικά επιβεβλημένη, επείγουσα και πολιτικά σοφή», λέει απλά η διευθύντρια της οργάνωσης La Raza, της πιο σημαντικής οργάνωσης για τα πολιτικά δικαιώματα των ισπανόφωνων στις ΗΠΑ, Κλαρίσα Μαρτίνεζ.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ
kathimerini.gr
Hμερομηνία : 13-01-10 Eκτύπωση | e-mail
Στα τουρκικά σχολεία η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας
Δημοσιεύτηκε στο σημερινό Φύλλο της Εφημερίδας της Τουρκικής Κυβέρνησης, η απόφαση του τουρκικού υπουργικού συμβουλίου για τη «διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα δημόσια και ιδιωτικά φροντιστήρια».
Η απόφαση (υπ' αρ. 2009/15085) ελήφθη στις 1/6/2009, μετά από σχετικό έγγραφο του τουρκικού υπουργείου Παιδείας στις 22/5/2009 και με βάση το άρθρο 2 του νόμου 2923 του 1983 περί «διδασκαλίας ξένων γλωσσών και εκμάθησης των διαφορετικών γλωσσών και διαλέκτων των Τούρκων πολιτών».
Ο νόμος, στο άρθρο 2, αναφέρει τις «αρχές που διέπουν τη διδασκαλία ξένων γλωσσών στις κάθε βαθμού δημόσιες και ιδιωτικές, γενικές και επαγγελματικές σχολές, καθώς επίσης και τις σχολές που παρέχουν παιδεία σε ξένη γλώσσα», σημειώνοντας όμως «με την επιφύλαξη των διατάξεων διεθνών συμβάσεων».
Το ίδιο άρθρο αναφέρει ότι «οι αρχές σχετικά με την ίδρυση και την επίβλεψη των φροντιστηρίων αυτών καθορίζονται με κανονισμό που εκδίδει το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας» και ότι «οι ξένες γλώσσες, η διδασκαλία των οποίων μπορεί να γίνει στην Τουρκία, καθορίζονται με απόφαση του υπουργικού συμβουλίου».
-----------------------------------------------------------
η εκμάθηση των γλωσσών των γειτονικών χωρών είναι ένα επιβαλλόμενο μέτρο το οποίο θα βοηθήσει τις ελλειματικές πολιτιστικές και οικονομικές σχέσεις των βαλκανικών χωρών και της τουρκίας.
Φιλελευθερισμος, ξενη λεξη για την Κρητη
Αρχίζω καταδικάζοντάς τους μαλάκες που κάψανε ιστορικά αρχεία και νομίζουν ότι έτσι προστατεύουν την Ελλάδα (αν είναι αυτοί - θα δούμε αν τους πιάσουνε) και συνεχίζοντας με ολίγη από Θάλεια Δραγώνα.
Σίγουρα είναι διαβασμένη η κυρία Δραγώνα, αλλά όχι και έξυπνη. Μπορεί οι ΒορειοΕυρωπαίοι να μας θεωρούν κατώτερους εμάς τους ΝοτιοΕυρωπαίους, αλλά δεν έχουν και πολύ άδικο. Είμαστε τελείως ανοργάνωτοι, και χρωστάμε τα μαλλιοκέφαλα μας.
Όχι, δεν είναι ρατσισμός, είναι η πραγματικότητα, και όποιος έχει ταξιδέψει στην Ευρώπη αλλά και αλλού (εγώ ταξιδεύω μέσα στα Χωρικά ύδατα της Χιλής αυτή την στιγμή και έχω επισκευθεί και τις 6 Ηπείρους) καταλαβαίνει λ.χ. την διαφορά ανάμεσα στο Ζυρίχη, τις Σέρρες και τα Σκόπια. Εγώ που έκανα από μία εβδομάδα από το ένα μέρος στο άλλο είχα την αίσθηση ότι γύριζα πίσω στον χρόνο, από τον 21ο αιώνα, στον 20ο αιώνα και μετά στον 19ο αιώνα!
Δεν φταίνε τα γονίδια γιά αυτές τις διαφορές, αλλά το κλίμα και το περιβάλλον της κάθε περιοχής. Μήπως όμως και ο Γιωργάκης δεν έχει αποδεχθεί αυτή την πραγματικότητα όταν προαναγγέλει να μετατρέψει την Ελλάδα σε Δανία του Αιγαίου; Δεν αποδέχεται ότι η Δανία είναι πολύ ανώτερη της Ελλάδας με αυτόν τον τρόπο, και ότι πρέπει να την φτάσουμε;
Εγώ δεν βρίσκω τίποτα κακό σε αυτή την ιδέα, πέρα από το ότι δεν πρόκειται να εφαρμοστεί ποτέ, εκτός αν αλλάξει ριζικά το κλίμα. Αν γίνει όμως κάτι τέτοιο, το πιό πιθανό είναι να γίνει πιό τροπικό και εμείς πιό... Αφρικανοί στις συνήθειες μας, παρά πιό ΒορειοΕυρωπαίοι.
Αλλά το είπα και πιό πρίν, η Δραγώνα πάσχει από το σύνδρομο του ισοπεδωτισμού/ολοκληρωτισμού, όχι από το σύνδρομο του προδοτισμού...
Χουχούλης Πέτρος, μήπως αντί για Δανοί η Αφρικανοί είναι καλύτερα οι Έλληνες να γίνουν λιγότερο κλέφτες και ψεύτες; Αυτό θα βοηθούσε πολύ στην ανασυγκρότηση της χώρας.
Δημοσίευση σχολίου