Κάντε click στην εικόνα, για μεγέθυνση. Από το περιοδικό «Ζόρα» αρ. τεύχους 8, 1995.
31 Ιουλ 2010
ИЛИНДЕН 1903 КРУШЕВО / ΙΛΙΝΤΕΝ 1903 ΚΡΟΥΣΕΒΟ
Κάντε click στην εικόνα, για μεγέθυνση. Από το περιοδικό «Ζόρα» αρ. τεύχους 8, 1995.
Στη χώρα του Ξένιου Δία
Στη χώρα του Ξένιου Δία, που προστάτευε τους ξένους και τη φιλοξενία, δεν υπάρχουν πια Έλληνες αλλά μόνο Βάρβαροι.
30 Ιουλ 2010
Το φιλελεύθερο σοκ
Tου Παναγη Γαλιατσατου
Το 1990 ο αριθμός των αδειών φορτηγών δημοσίας χρήσεως ανερχόταν στις 35.000. Εκτοτε το ΑΕΠ έχει διπλασιαστεί, όμως ο αριθμός των αδειών παραμένει ο ίδιος. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να αντιληφθεί τις στρεβλώσεις που προκαλούν αυτά τα δύο δεδομένα. Οταν το μεταφορικό έργο αυξάνεται, ενώ ο αριθμός των αδειών παραμένει σταθερός, επιβαρύνεται πρώτα από όλα το κόμιστρο. Κάπως έτσι προκύπτει ένα μέρος του λεγόμενου δομικού πληθωρισμού της ελληνικής οικονομίας.
Οι στρεβλώσεις όμως δεν σταματούν εδώ. Μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη του ΙΟΒΕ, από τον Σεπτέμβριο του 2006 δείχνει, ότι για να αντιμετωπίσουν τη μεταφορική στενότητα οι ελληνικές εταιρείες δημιούργησαν και συντηρούν ιδιόκτητους στόλους φορτηγών, οι οποίοι και το λειτουργικό τους κόστος επιβαρύνουν και ως πάρεργο αντιμετωπίζονται. Ολα αυτά είναι γνωστά εδώ και πολλά χρόνια. Επίσης, γνωστό είναι, ότι αντιβαίνουν τις τάσεις που διαμορφώθηκαν εδώ και δύο δεκαετίες διεθνώς, να ανατίθεται το μεταφορικό έργο σε εξειδικευμένους μεταφορείς.
Η φιλελεύθερη προσέγγιση σε ένα τέτοιο πρόβλημα θα ήταν η απελευθέρωση των αδειών. Η φιλελεύθερη προσέγγιση όμως λογίζονταν ως αιρετική στην Ελλάδα ώς τον Μάιο του 2010. Αυτό που ευαγγελίζονταν τα δύο κόμματα εξουσίας ήταν κάτι διαφορετικό, κάτι που ίσως να αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο ο νεόκοπος όρος «κοινωνικός φιλελευθερισμός», τον οποίο εισήγαγε προσφάτως ο αρχηγός της αντιπολίτευσης στα πολιτικά μας πράγματα. Τι ακριβώς είναι ο «κοινωνικός φιλελευθερισμός»; Στην πράξη, γιατί αυτή μας ενδιαφέρει, σημαίνει στα λόγια να τάσσεσαι υπέρ της ελεύθερης αγοράς -κάτι που είσαι υποχρεωμένος να κάνεις ως μέλος της Ε.Ε. και της ΟΝΕ- αλλά με τον προσδιορισμό «κοινωνικός» να κλείνεις το μάτι σε όλες τις αναξιοπαθούσες κοινωνικές ομάδες ότι δεν θα θιγούν. Ιδιαίτερα μάλιστα σε εκείνες που είτε έχουν εκλογική ισχύ, είτε μπορούν να σου κάνουν τη ζωή πολύ δύσκολη, όπως οι μεταφορείς. Αυτό που επιθυμεί να δηλώσει άλλωστε ένας φιλελευθερισμός με επιθετικό προσδιορισμό είναι ότι δεν είναι φιλελευθερισμός. Το διαπιστώσαμε στην πράξη τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς πως όλες οι λύσεις ήταν βραχύβιες και όλες οι διαρθρωτικές αλλαγές σταματούσαν εκεί που έθιγαν ισχυρά οργανωμένα κοινωνικά συμφέροντα.
Σε μια τέτοια πολιτική πραγματικότητα, ήταν εύλογο το Μνημόνιο να αποτελέσει ένα φιλελεύθερο σοκ. Και δεν είναι τυχαίο, ότι και τα δύο κόμματα εξουσίας έσπευσαν είτε να το απαξιώσουν ως «νεοφιλελεύθερο» είτε να δηλώσουν την απαρέσκειά τους για τις πολιτικές που πρέπει να εφαρμόσουν. Δεν τους προβληματίζει όμως καθόλου, το γεγονός όλες αυτές οι πολιτικές λειτουργούν σε χώρες με το διπλό βιοτικό επίπεδο και ανταγωνιστικότητα από τη δική μας, σε χώρες όπου δεν χρειάζεται να είσαι πλούσιος για να ζεις σαν άνθρωπος...
Hμερομηνία : 30/7/10
Copyright: http://www.kathimerini.gr
Το 1990 ο αριθμός των αδειών φορτηγών δημοσίας χρήσεως ανερχόταν στις 35.000. Εκτοτε το ΑΕΠ έχει διπλασιαστεί, όμως ο αριθμός των αδειών παραμένει ο ίδιος. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να αντιληφθεί τις στρεβλώσεις που προκαλούν αυτά τα δύο δεδομένα. Οταν το μεταφορικό έργο αυξάνεται, ενώ ο αριθμός των αδειών παραμένει σταθερός, επιβαρύνεται πρώτα από όλα το κόμιστρο. Κάπως έτσι προκύπτει ένα μέρος του λεγόμενου δομικού πληθωρισμού της ελληνικής οικονομίας.
Οι στρεβλώσεις όμως δεν σταματούν εδώ. Μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη του ΙΟΒΕ, από τον Σεπτέμβριο του 2006 δείχνει, ότι για να αντιμετωπίσουν τη μεταφορική στενότητα οι ελληνικές εταιρείες δημιούργησαν και συντηρούν ιδιόκτητους στόλους φορτηγών, οι οποίοι και το λειτουργικό τους κόστος επιβαρύνουν και ως πάρεργο αντιμετωπίζονται. Ολα αυτά είναι γνωστά εδώ και πολλά χρόνια. Επίσης, γνωστό είναι, ότι αντιβαίνουν τις τάσεις που διαμορφώθηκαν εδώ και δύο δεκαετίες διεθνώς, να ανατίθεται το μεταφορικό έργο σε εξειδικευμένους μεταφορείς.
Η φιλελεύθερη προσέγγιση σε ένα τέτοιο πρόβλημα θα ήταν η απελευθέρωση των αδειών. Η φιλελεύθερη προσέγγιση όμως λογίζονταν ως αιρετική στην Ελλάδα ώς τον Μάιο του 2010. Αυτό που ευαγγελίζονταν τα δύο κόμματα εξουσίας ήταν κάτι διαφορετικό, κάτι που ίσως να αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο ο νεόκοπος όρος «κοινωνικός φιλελευθερισμός», τον οποίο εισήγαγε προσφάτως ο αρχηγός της αντιπολίτευσης στα πολιτικά μας πράγματα. Τι ακριβώς είναι ο «κοινωνικός φιλελευθερισμός»; Στην πράξη, γιατί αυτή μας ενδιαφέρει, σημαίνει στα λόγια να τάσσεσαι υπέρ της ελεύθερης αγοράς -κάτι που είσαι υποχρεωμένος να κάνεις ως μέλος της Ε.Ε. και της ΟΝΕ- αλλά με τον προσδιορισμό «κοινωνικός» να κλείνεις το μάτι σε όλες τις αναξιοπαθούσες κοινωνικές ομάδες ότι δεν θα θιγούν. Ιδιαίτερα μάλιστα σε εκείνες που είτε έχουν εκλογική ισχύ, είτε μπορούν να σου κάνουν τη ζωή πολύ δύσκολη, όπως οι μεταφορείς. Αυτό που επιθυμεί να δηλώσει άλλωστε ένας φιλελευθερισμός με επιθετικό προσδιορισμό είναι ότι δεν είναι φιλελευθερισμός. Το διαπιστώσαμε στην πράξη τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς πως όλες οι λύσεις ήταν βραχύβιες και όλες οι διαρθρωτικές αλλαγές σταματούσαν εκεί που έθιγαν ισχυρά οργανωμένα κοινωνικά συμφέροντα.
Σε μια τέτοια πολιτική πραγματικότητα, ήταν εύλογο το Μνημόνιο να αποτελέσει ένα φιλελεύθερο σοκ. Και δεν είναι τυχαίο, ότι και τα δύο κόμματα εξουσίας έσπευσαν είτε να το απαξιώσουν ως «νεοφιλελεύθερο» είτε να δηλώσουν την απαρέσκειά τους για τις πολιτικές που πρέπει να εφαρμόσουν. Δεν τους προβληματίζει όμως καθόλου, το γεγονός όλες αυτές οι πολιτικές λειτουργούν σε χώρες με το διπλό βιοτικό επίπεδο και ανταγωνιστικότητα από τη δική μας, σε χώρες όπου δεν χρειάζεται να είσαι πλούσιος για να ζεις σαν άνθρωπος...
Hμερομηνία : 30/7/10
Copyright: http://www.kathimerini.gr
24 Ιουλ 2010
20 Ιουλ 2010
ΜΕΛΙΤΗ / ΟΦΤΣΑΡΑΝΙ 19/07/2010
Μια πολύ ευχάριστη έκπληξη περίμενε όσους παραβρέθηκαν χθες 19/07/2010 στην Μελίτη/ Οφτσαρανι, στο καθιερωμένο πανηγύρι και στις πολιτιστικές εκδηλώσεις που διοργανώνει κάθε χρόνο ο τοπικός πολιτιστικός σύλλογος.
Φέτος ξεπέρασε κάθε προσδοκία, προσφέροντας μουσικό πρόγραμμα υψηλών καλλιτεχνικών προδιαγραφών με την παρουσίαση του παγκοσμίου φήμης μακεδονικό μουσικό συγκρότημα «SYNTHESIS», και άλλων αξιόλογων και διάσημων στην Δημοκρατία της Μακεδονίας καλλιτεχνών του τραγουδιού, όπως η Elena Veleska.
Ο κόσμος πολλοίς, που έδειχνε να απολαμβάνει τους «SYNTHESIS», οι οποίοι παρουσιάζουν την κοινή μουσική πολιτιστική κληρονομιά μας με υπέροχο και καλλιεργημένο τρόπο.
Μπράβο στους διοργανωτές του ωραίου αυτού festival, το οποίο ανεβάζει κατά μεγάλο βαθμό ποιοτικά αυτές τις εκδηλώσεις στα μακεδονικά χωριά μας και μας κάνει υπερήφανους για την μουσική μας παράδοση.
Ευχόμαστε να ακολουθήσουν και άλλοι Μακεδονικοί πολιτιστικοί Σύλλογοι το παράδειγμα της Μελίτης/Οφτσαρανι.
Οι παρουσιάσεις των καλλιτεχνών, από τους ίδιους, στην μακεδονική γλώσσα, χωρίς την περιττή μετάφραση στα ελληνικά, ήταν ένα άλλο δείγμα της προόδου προς την ανάδειξη της πολιτιστικής ταυτότητας μας. Και πάλι μπράβο, σε όλους!
Φέτος ξεπέρασε κάθε προσδοκία, προσφέροντας μουσικό πρόγραμμα υψηλών καλλιτεχνικών προδιαγραφών με την παρουσίαση του παγκοσμίου φήμης μακεδονικό μουσικό συγκρότημα «SYNTHESIS», και άλλων αξιόλογων και διάσημων στην Δημοκρατία της Μακεδονίας καλλιτεχνών του τραγουδιού, όπως η Elena Veleska.
Ο κόσμος πολλοίς, που έδειχνε να απολαμβάνει τους «SYNTHESIS», οι οποίοι παρουσιάζουν την κοινή μουσική πολιτιστική κληρονομιά μας με υπέροχο και καλλιεργημένο τρόπο.
Μπράβο στους διοργανωτές του ωραίου αυτού festival, το οποίο ανεβάζει κατά μεγάλο βαθμό ποιοτικά αυτές τις εκδηλώσεις στα μακεδονικά χωριά μας και μας κάνει υπερήφανους για την μουσική μας παράδοση.
Ευχόμαστε να ακολουθήσουν και άλλοι Μακεδονικοί πολιτιστικοί Σύλλογοι το παράδειγμα της Μελίτης/Οφτσαρανι.
Οι παρουσιάσεις των καλλιτεχνών, από τους ίδιους, στην μακεδονική γλώσσα, χωρίς την περιττή μετάφραση στα ελληνικά, ήταν ένα άλλο δείγμα της προόδου προς την ανάδειξη της πολιτιστικής ταυτότητας μας. Και πάλι μπράβο, σε όλους!
18 Ιουλ 2010
7 Ιουλ 2010
11 Ιουλίου 1995, Η σύγχρονη γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα
Σρεμπρένιτσα: λέξη ντροπή για την πολιτισμένη Ευρώπη και τον βαλκανικό χώρο ειδικότερα. Για τους Έλληνες που εκείνη την εποχή φορούσαν σέρβικες παρωπίδες, η λέξη - γλωσσοδέτης, που σημαίνει «Μικρό Ορυχείο», ίσως να μην σημαίνει και πολλά πράγματα. Στην πόλη, όμως, αυτή της Ανατολικής Βοσνίας συντελέστηκε το 1995 η μεγαλύτερη σφαγή που γνώρισε η ήπειρός μας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στις 11 Ιουλίου, οι δυνάμεις των Σερβοβοσνίων, υπό τον στρατηγό Ράτκο Μλάντιτς και την πολιτική κάλυψη του Ράντοβαν Κάρατζιτς και του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ολοκλήρωσαν τη σφαγή 8.000 αρρένων αμάχων μουσουλμάνων σε μία περιοχή που κυριαρχούσε το σερβικό στοιχείο. Τηρουμένων των αναλογιών, η θηριωδία αυτή μας φέρνει στο νου τις κατοχικές σφαγές των Γερμανών στα Καλάβρυτα και το Δίστομο.
Η Σρεμπρένιτσα έγινε το σύμβολο της ντροπής, όχι μόνο για το μέγεθος του μακελειού, αλλά και για το ότι συνέβη σε μία πόλη που ήταν υπό την απόλυτη προστασία των Ηνωμένων Εθνών. Οι 100 ολλανδοί κυανόκρανοι που επόπτευαν την περιοχή αποδείχθηκαν ανεπαρκείς ποσοτικά και ποιοτικά, ενώ η βοήθεια που τους είχε υποσχεθεί ο ΟΗΕ ήλθε μετά το τέλος της Σφαγής. Έτσι, οι δυνάμεις των Σερβοβοσνίων αφέθηκαν ανενόχλητες να επιτελέσουν και να ολοκληρώσουν το «θεάρεστο» εθνοκαθαρτήριο έργο τους.
Σύμφωνα με αναφορά ολλανδικού ινστιτούτου, στις σφαγές πήραν μέρος και 12 Έλληνες. Ανήκαν στην Ελληνική Φρουρά Εθελοντών και ήταν είτε μέλη της νεοναζιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» ή μισθοφόροι. Μάλιστα, ο Ράτκο Μλάντιτς τους ζήτησε να υψώσουν την ελληνική σημαία στην καθημαγμένη Σρεμπρένιτσα, ενώ ο Ράντοβαν Κάρατζιτς του παρασημοφόρησε. Οι έλληνες εθελοντές στη Βοσνία πίστευαν, όπως και η πλειονότητα των συμπατριωτών μας, ότι αγωνίζονταν για ιερό σκοπό, υπερασπιζόμενοι την Ευρώπη και τον Χριστιανισμό από τη λαίλαπα του Ισλαμισμού.
Το θέμα ξεχάστηκε με το πέρασμα των χρόνων, ώσπου το επανέφερε στο προσκήνιο το 2005 ο ανεξάρτητος βουλευτής Ανδρέας Ανδριανόπουλος με επερώτησή του στη Βουλή. Ο αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης, Αναστάσης Παπαληγούρας, διέταξε έρευνα, που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η πτώση της Σρεμπρένιτσα σήμανε και την αντίστροφη μέτρηση στην βοσνιακή σύγκρουση. Η ταπείνωση των δυνάμεων του ΟΗΕ ανάγκασε τη διεθνή κοινότητα να πάρει σκληρά μέτρα και να βομβαρδίσει σερβοβοσνιακές περιοχές. Ακολούθησε η συνθήκη του Ντέιτον, που έφερε την ηρεμία, αλλά δεν έλυσε το βοσνιακό ζήτημα. Η πολυπολιτισμική Βοσνία χωρίσθηκε σε κροατομουσουλμανικό και σερβοβοσνιακό τομέα και ακόμη και σήμερα χρειάζεται τις οικονομικές ενέσεις της διεθνούς κοινότητας για να διατηρήσει τη βιωσιμότητά της.
Ο πρωτεργάτης της Σφαγής στρατηγός, Ράτκο Μλάντιτς και ο πολιτικός του προϊστάμενος, Ράντοβαν Κάρατζιτς, ακόμη καταζητούνται για να λογοδοτήσουν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, αφού ο μέντοράς τους Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Μόνο δύο χαμηλόβαθμοι σερβοβόσνιοι αξιωματικοί έχουν καταδικασθεί σε ποινές πρόσκαιρης κάθειρξης γι' αυτό το διαρκές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
-----------------------------------------------------------
παράκληση για ανάρτηση ενόψει της 15 επετείου της σφαγής της Σρεμπρένιτσα , στις 11 Ιουλίου του 1995 , από τους φασίστες του Καράτζιτς και του Μλάντιτς με την ενεργή συμμετοχή της παρακρατικής ελληνικής οργάνωσης με την επωνυμια ελληνική εθελοντική φρουρά, η οποία τύγχανε της ηθικής και υλικής υποστήριξης του επίσημου ελληνικού κράτους....
κατατοπιστικό βίντεο με ελληνικούς υπότιτλους αφιερωμένο στη γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα, στις 11 ιουλίου 1995...
http://www.youtube.com/watch?v=x5RcBe4H4wk&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=iiQ1rMh-A0A&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=5Qu2joLB7gk&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=k6k4gRYK-ok&feature=related
Στις 11 Ιουλίου, οι δυνάμεις των Σερβοβοσνίων, υπό τον στρατηγό Ράτκο Μλάντιτς και την πολιτική κάλυψη του Ράντοβαν Κάρατζιτς και του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ολοκλήρωσαν τη σφαγή 8.000 αρρένων αμάχων μουσουλμάνων σε μία περιοχή που κυριαρχούσε το σερβικό στοιχείο. Τηρουμένων των αναλογιών, η θηριωδία αυτή μας φέρνει στο νου τις κατοχικές σφαγές των Γερμανών στα Καλάβρυτα και το Δίστομο.
Η Σρεμπρένιτσα έγινε το σύμβολο της ντροπής, όχι μόνο για το μέγεθος του μακελειού, αλλά και για το ότι συνέβη σε μία πόλη που ήταν υπό την απόλυτη προστασία των Ηνωμένων Εθνών. Οι 100 ολλανδοί κυανόκρανοι που επόπτευαν την περιοχή αποδείχθηκαν ανεπαρκείς ποσοτικά και ποιοτικά, ενώ η βοήθεια που τους είχε υποσχεθεί ο ΟΗΕ ήλθε μετά το τέλος της Σφαγής. Έτσι, οι δυνάμεις των Σερβοβοσνίων αφέθηκαν ανενόχλητες να επιτελέσουν και να ολοκληρώσουν το «θεάρεστο» εθνοκαθαρτήριο έργο τους.
Σύμφωνα με αναφορά ολλανδικού ινστιτούτου, στις σφαγές πήραν μέρος και 12 Έλληνες. Ανήκαν στην Ελληνική Φρουρά Εθελοντών και ήταν είτε μέλη της νεοναζιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» ή μισθοφόροι. Μάλιστα, ο Ράτκο Μλάντιτς τους ζήτησε να υψώσουν την ελληνική σημαία στην καθημαγμένη Σρεμπρένιτσα, ενώ ο Ράντοβαν Κάρατζιτς του παρασημοφόρησε. Οι έλληνες εθελοντές στη Βοσνία πίστευαν, όπως και η πλειονότητα των συμπατριωτών μας, ότι αγωνίζονταν για ιερό σκοπό, υπερασπιζόμενοι την Ευρώπη και τον Χριστιανισμό από τη λαίλαπα του Ισλαμισμού.
Το θέμα ξεχάστηκε με το πέρασμα των χρόνων, ώσπου το επανέφερε στο προσκήνιο το 2005 ο ανεξάρτητος βουλευτής Ανδρέας Ανδριανόπουλος με επερώτησή του στη Βουλή. Ο αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης, Αναστάσης Παπαληγούρας, διέταξε έρευνα, που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η πτώση της Σρεμπρένιτσα σήμανε και την αντίστροφη μέτρηση στην βοσνιακή σύγκρουση. Η ταπείνωση των δυνάμεων του ΟΗΕ ανάγκασε τη διεθνή κοινότητα να πάρει σκληρά μέτρα και να βομβαρδίσει σερβοβοσνιακές περιοχές. Ακολούθησε η συνθήκη του Ντέιτον, που έφερε την ηρεμία, αλλά δεν έλυσε το βοσνιακό ζήτημα. Η πολυπολιτισμική Βοσνία χωρίσθηκε σε κροατομουσουλμανικό και σερβοβοσνιακό τομέα και ακόμη και σήμερα χρειάζεται τις οικονομικές ενέσεις της διεθνούς κοινότητας για να διατηρήσει τη βιωσιμότητά της.
Ο πρωτεργάτης της Σφαγής στρατηγός, Ράτκο Μλάντιτς και ο πολιτικός του προϊστάμενος, Ράντοβαν Κάρατζιτς, ακόμη καταζητούνται για να λογοδοτήσουν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, αφού ο μέντοράς τους Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Μόνο δύο χαμηλόβαθμοι σερβοβόσνιοι αξιωματικοί έχουν καταδικασθεί σε ποινές πρόσκαιρης κάθειρξης γι' αυτό το διαρκές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
-----------------------------------------------------------
παράκληση για ανάρτηση ενόψει της 15 επετείου της σφαγής της Σρεμπρένιτσα , στις 11 Ιουλίου του 1995 , από τους φασίστες του Καράτζιτς και του Μλάντιτς με την ενεργή συμμετοχή της παρακρατικής ελληνικής οργάνωσης με την επωνυμια ελληνική εθελοντική φρουρά, η οποία τύγχανε της ηθικής και υλικής υποστήριξης του επίσημου ελληνικού κράτους....
κατατοπιστικό βίντεο με ελληνικούς υπότιτλους αφιερωμένο στη γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα, στις 11 ιουλίου 1995...
http://www.youtube.com/watch?v=x5RcBe4H4wk&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=iiQ1rMh-A0A&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=5Qu2joLB7gk&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=k6k4gRYK-ok&feature=related
6 Ιουλ 2010
4 Ιουλ 2010
2 Ιουλ 2010
«Καλύτερα: τα λεφτά μας για τον λαό μας»
«Καλύτερα: τα λεφτά μας για τον λαό μας»
Πολιτική διαφημιστική αφίσα αυστριακού άκρο-δεξιού κομματος.
Οπως μπορούμε όλοι να αντιληφθούμε, ειδικά οι ακροδεξιοί ποντάρουν στα αντί-ελληνικά αισθήματα που διακατέχουν πολλούς ευρωπαίους πολίτες τον τελευταιο καιρό. Η εντύπωση που έχει περάσει στους ευρωπαίους συμπολίτες μας στην ΕΕ είναι ότι οι Έλληνες τους εκμεταλλεύονται «εις υγεία του κορόιδου» και δεν υπάρχει μηχανισμός στην ΕΕ να τους τιμωρήσει για τις «λαμογίες» τους. Πιστεύουν επίσης ότι η ατιμωρισία που επικρατεί στην Ελλάδα, θα γίνει θεσμός και την ΕΕ, για πολιτικούς και άλλους παράγοντες. Οι ευρωπαίοι ακροδεξιοί δεν χάνουν ευκαιρία να προβάλλουν τους Έλληνες με αυτόν τον τρόπο για να τα «πάρουν στο κρανίο» οι ψηφοφόροι και να στραφούν υπέρ τους, στις εκλογές.
Στην Ελλάδα, αντί να επικρατήσει κάποιος προβληματισμός γι’ αυτήν την κατάσταση, η αλαζονεία των Ελλήνων για την σπουδαιότητα τους λόγω «προγόνων», δεν έχει τέλος. Εάν συνεχιστεί αυτή η συμπεριφορά, πολύ σύντομα δεν θα μπορούμε να ταξιδεύουμε στην ΕΕ γιατί οι Έλληνες θα είμαστε ένα είδος «κόκκινο πανί» για τους εταίρους μας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)