Στην Ελλάδα σήμερα ελάχιστοι ασχολούνται με το παραδοσιακό θέατρο σκιών του Καραγκιόζη. Παρ΄ όλη τη δράση σημαντικών καλλιτεχνών, με εμβληματική φυσιογνωμία τον Ευγένιο Σπαθάρη, το θέαμα αυτό έχει προ πολλού πάψει να είναι αυθεντικά «λαϊκό». Ο Καραγκιόζης έχει γίνει μια καλτ φιγούρα που την υποστηρίζουν λαογράφοι και κύκλοι διανοουμένων, οι οποίοι προτιμούν για τη συνοικία, το τοπικό πολιτιστικό σωματείο ή το παιδικό τους πάρτι μια τέτοια παράσταση ως «εναλλακτική». Οι μεγαλύτερες γενιές θυμούνται με νοσταλγία κάποια παράσταση Καραγκιόζη των παιδικών τους χρόνων (υπήρχε και εκπομπή στην τηλεόραση) αλλά, για τα σύγχρονα δεδομένα, το θέαμα έχει χαρακτήρα διάσωσης της παράδοσης και «μαθήματος» στις νέες γενιές. Βεβαίως, το προσωνύμιο «Καραγκιόζης» έχει ενταχθεί ως προσφώνηση στη νεοελληνική διάλεκτο, με σαφή υποτιμητική χροιά και κανένας δεν θα ήθελε να του αποδίδουν ιδιότητες «Καραγκιόζη». Συνεπώς, εντός Ελλάδος, ο Καραγκιόζης έχει και συμπάθειες και αντιπάθειες, αλλά κυρίως μια κοινωνία σχετικά αδιάφορη πλέον για το είδος διασκέδασης που προσφέρει. Γιατί και ο Καραγκιόζης υπήρξε θύμα, μέσα στον 20ό αιώνα, της διάδοσης νέων μορφών λαϊκής ψυχαγωγίας.
Την αδιαφορία αυτή ήρθε να ταράξει η απόφαση της UΝΕSCΟ, με την οποία ο Καραγκιόζης αναγνωριζόταν ως μέρος της τουρκικής «άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς». Τότε, αιφνιδίως, οι Ελληνες ανακάλυψαν ότι «οι Τούρκοι μας πήραν μέχρι και τον Καραγκιόζη»! Σειρά δημοσιευμάτων εκατέρωθεν του Αιγαίου διεκδικούσαν την εθνική ταυτότητα του Καραγκιόζη, όπως σε άλλες περιπτώσεις διεκδικούσαν την εθνικότητα του καφέ ή του κεφτέ.
Η περίπτωση του Καραγκιόζη απεικονίζει τη διαδικασία εθνικοποίησης μιας προεθνικής πολιτιστικής παράδοσης που ανάγεται στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Στοιχεία της υλικής κυρίως κουλτούρας που μοιράζονταν οι βαλκανικοί λαοί αλλά και οι λαοί της Εγγύς Ανατολής στη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας απορρίφθηκαν ως «ανατολικά» μέσα από τη διαδικασία συγκρότησης των εθνών-κρατών ή αναβαπτίστηκαν ως αποκλειστικά στοιχεία μιας εθνικής παράδοσης που δεν είχε καμία σχέση με το οθωμανικό παρελθόν. Με τον τρόπο αυτόν, τα νέα έθνη-κράτη οικειοποιήθηκαν ως δικά τους εθνικά σύμβολα στοιχεία της κοινής κουλτούρας των οθωμανικών Βαλκανίων. Η κοινή εμπειρία βιωνόταν έτσι ως αποκλειστική εμπειρία, η πολλαπλότητα ως μοναδικότητα. Και αυτό αφορούσε βεβαίως και το τουρκικό έθνοςκράτος, το οποίο αφού αρχικά απέρριψε, στη συνέχεια θέλησε να οικειοποιηθεί κατ΄ αποκλειστικότητα την οθωμανική κληρονομιά, να την εθνικοποιήσει για λογαριασμό του.
Ο Καραγκιόζης (τουρκικό όνομα που στα ελληνικά σημαίνει «μαυρομάτης») είναι ένα λαϊκό θέατρο σκιών που δημιουργήθηκε τον 15ο ή τον 16ο αιώνα, με δύο βασικούς χαρακτήρες: τον Καραγκιόζη, που εκπροσωπούσε τον αγράμματο αλλά οξυδερκή λαό, και τον Χατζηαβάτη, που εκπροσωπούσε τα μορφωμένα κοινωνικά στρώματα και μιλούσε μια εξεζητημένη γλώσσα. Οι δύο αυτοί κεντρικοί ήρωες πλαισιώνονταν από χαρακτήρες που απεικόνιζαν την κοινωνική και εθνολογική σύνθεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού ήταν απαραίτητο.
Η υπόθεση δεν ήταν δεδομένη αλλά προσαρμοζόταν στις τοπικές συνθήκες
και στην επικαιρότητα για να μπορεί να διασκεδάζει κάθε είδος κοινού. Αυτή ακριβώς η ευελιξία εξηγεί γιατί ο Καραγκιόζης μπορούσε να έχει απήχηση και στον 17ο και στον 20ό αιώνα, και σε Ελληνες και σε Τούρκους. Η μεταφορά του σε ελληνικό περιβάλλον σήμαινε αναπόφευκτα και προσαρμογή των χαρακτήρων και των ηρώων, ώστε το κοινό να ταυτίζεται και να διασκεδάζει με οικείες υποθέσεις.
Ο έλληνας Καραγκιόζης, ξυπόλητος, ρακένδυτος και καμπούρης, έφτασε λοιπόν να ενσαρκώνει την ελληνική εθνική ταυτότητα, εφόσον σύμφωνα με τον Ευγ. Σπαθάρη «είναι ίδιος ο Ελληνας με τα τερτίπια του, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά του». Με αφετηρία αυτή τη διαπίστωση, για πολλούς όψιμους υπερασπιστές του, η καταγωγή του Καραγκιόζη παύει να είναι οθωμανική και ανάγεται αίφνης στους αριστοφανικούς ήρωες και τα πτωχοπροδρομικά κείμενα. Μάλιστα, στην καμπούρα του φέρεται να κουβαλάει τα «δεινά του ελληνικού λαού». Από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, η κατάσταση είναι παρόμοια. Παρ΄ όλο που αναγνωρίζουν ότι η πολιτιστική παράδοση του Καραγκιόζη είναι περισσότερο ζωντανή στην Ελλάδα απ΄ ό,τι στην Τουρκία, διεκδικούν την αποκλειστικό- τητα της «ιδιοκτησίας» του (είναι ο όρος που χρησιμοποιήθηκε από τον καθηγητή λαογραφίας Οτσάλ Ογκούζ, εκπρόσωπο της Τουρκίας στη σχετική επιτροπή της UΝΕSCΟ).
Φαίνεται ωστόσο ότι υπήρξε παρεξήγηση και από την τουρκική και από την ελληνική πλευρά ως προς την ουσία της απόφασης της UΝΕSCΟ, η οποία εσκεμμένα, ή μη, ερμηνεύτηκε με όρους εθνικής αντιπαλότητας. Πράγματι, η UΝΕSCΟ αναγνώρισε τον Καραγκιόζη ως τμήμα της «άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς» της Τουρκίας, η οποία αξίζει να διασωθεί. Εν τούτοις, σύμφωνα πάντα με την UΝΕSCΟ, η άυλη πολιτιστική κληρονομιά δεν αξιολογείται συγκριτικά με βάση το στοιχείο της εξαιρετικότητας ή της αποκλειστικότητας αλλά, αντίθετα, ανάλογα με την αντιπροσωπευτικότητά τηςτην ικανότητά της να μεταδίδεται από τη μια κοινότητα στην άλλη. Στη Σύμβαση του 2003 γράφεται ρητά ότι «η εύθραυστη, άυλη πολιτιστική κληρονομιά είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη διατήρηση της πολιτισμικής ποικιλίας σε ένα περιβάλλον αυξανόμενης παγκοσμιοποίησης». Επομένως, η άυλη πολιτισμική κληρονομιά περιέχει και δεν αποκλείει, συνθέτει και δεν διαχωρίζει. Στόχος της προστασίας της είναι ο σεβασμός της διαφορετικότητας και ο διαπολιτισμικός διάλογος. Και ο Καραγκιόζης είναι η ενσάρκωση του διαπολιτισμικού διαλόγου, τεκμήριο μιας κοινής πολιτισμικής κληρονομιάς που είχε απορριφθεί ως «ανατολική» και «λαϊκή».
Η κυρία Χριστίνα Κουλούρη είναι καθηγήτρια Νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Tο θέατρο σκιών είναι αιγυπτιακής καταγωγής και ευρύτερα ασιατικής. Οι Έλληνες αντέγραψαν τον Καραγκιόζη και αυτό φαίνεται από το στήσιμο του θεάτρου: σαράι, βεζίρηδες, στολές των μαριονέτων..... Κατά τα άλλα ο Ήλιος της Βεργίνας έχει καταχωρηθεί ως ελληνική πολιτιστική κληρονομιά και οι Έλληνες απαιτούν την αποκλειστική χρήση του, ενώ τον Καραγκιόζη και άλλα κλεμμένα πολιτιστικά στοιχεία τα οποία οι Έλληνες δεν μπορούν να τα κατοχυρώσουν ως ελληνικά τότε τα θεωρούν ως παγκόσμια κοινή πολιτιστική κληρονομία, δηλαδή και δικά τους!
Μπάρμπες Κούτλες -- Βεργίνα Νομός :ΗΜΑΘΙΑΣ Prefecture :IMATHIA Επαρχία :ΗΜΑΘΙΑΣ Province :IMATHIA Αυτοδιοικητική μονάδα :Κοινότητα Community or Municipality :Community Κοινότητα ή Δήμος :Παλατιτσίων Name of Community or Municipality :Palatitsia Κωδικός οικισμού :53110601 Code of settlement :53110601 Παλαιά ονομασία :Μπάρμπες Κούτλες Old name :Barmpes Koutles Ημερομηνία μετονομασίας :1/11/1926 Date of renaming :1/11/1926 ΦΕΚ :401/1926 Official Journal :401/1926 Νέα ονομασία :Βεργίνα New name :Vergina
Έκτακτο συνέδριο Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ρομ Να «τρέξει» άμεσα ειδικό πρόγραμμα για τους Ρομ για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, ύψους μέχρι και 300.000 ευρώ, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, για τη δημιουργία ατομικών επιχειρήσεων ζήτησαν εκπρόσωποι συλλόγων Ρομ, στο έκτακτο συνέδριο που πραγματοποίησε η πανελλήνια ομοσπονδία τους στη Θεσσαλονίκη. Διεκδικούν επίσης, να δοθούν άμεσα νέα στεγαστικά δάνεια σε τσιγγάνους, να παρασχεθούν από τις τράπεζες οι προβλεπόμενες από υπουργικές αποφάσεις, διευκολύνσεις για την αποπληρωμή παλαιότερων δανείων σε Ρομά και να προχωρήσουν τα έργα υποδομής σε υπαίθριους καταυλισμούς.
Η συνέχεια του άρθρου εδω: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_25/07/2010_348210
Εμείς δεν θα πάρουμε θέση. Εμείς ως οφείλουμε θα παρουσιάσουμε τα δεδομένα και θα αναμείνουμε από τον πανεπιστημιακό κόσμο, από τους πνευματικούς μας ταγούς, από τον κλήρο και τον πολιτικό κόσμο να πάρει θέση. Εμείς είμαστε απλώς οι αγγελιοφόροι του μηνύματος και δεν πρόκειται να αποκαλύψουμε τα συναισθήματα μας γιατί τότε θα πληγωθούν πολλοί. Το 2012 η Θεσσαλονίκη μας γιορτάζει τα 100 χρόνια ελευθερίας της. Γιορτάζει την απελευθέρωση της. Το Navarino Network λοιπόν, ένα ομολογουμένως δραστήριο think tank της πόλης μας αποφασίζει και πολύ σωστά σύμφωνα με την άποψη μας να
ασχοληθεί με το όλο θέμα.
Μέχρι εδώ καλά. H περιγραφή του όλου project είναι η ακόλουθη και την αντιγράφουμε ακριβώς από το site του Navarino Network :
"1912-2012: Thessaloniki, Selânik, Selanik/Salonika, Solun, Sãrunã, Salonique or Θεσσαλονίκη ?" In 2012, Thessaloniki celebrates 100 years since its annexation to the Greek state. The "2012" project will research what the city achieved or missed over the last hundred years, its current status and its future prospects.
Το Navarino Network λοιπόν μας λεει ότι το 2012 η Θεσσαλονίκη μας γιορτάζει 100 χρόνια από την ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ της από το ελληνικό κράτος. Annexation – ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ.
Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε αν ο Διευθυντής του Navarino Network Αν. Καθηγητής Δημήτρης Καιρίδης στο τμήμα Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας γνωρίζει για το συγκεκριμένο πρόγραμμα κι αν είναι ενήμερος για τη λέξη που έχει χρησιμοποιηθεί.
Είναι τόσο σημαντική η λέξη αυτή; Ασφαλώς και είναι. Ο όρος ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ μας θυμίζει την προπαγάνδα γειτονικών κρατών και δεν έχει την παραμικρή σχέση με τη λέξη ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ που χρησιμοποιείται επισήμως από το ελληνικό κράτος.
Αναμένουμε τη στάση και τη θέση των πνευματικών και πολιτικών ταγών της πόλης. Αναμένουμε τη στάση των υποψηφίων δημάρχων της πόλης αλλά και τη στάση των υποψηφίων Περιφερειαρχών. Τελικώς είναι ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ Ή ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ; Όπως επίσης αναμένουμε τη θέση του Προέδρου του Ινστιτούτου Κωνσταντίνου Καραμανλή κ. Βαρβιτσιώτη ο οποίος έχει τοποθετήσει στο επιστημονικό συμβούλιο του Ινστιτούτου τον κ. Καιρίδη, αλλά και τη θέση του Προέδρου του Ιδρύματος Κωνσταντίνου Καραμανλή, κ. Πέτρου Μολυβιάτη, εκεί που ο κ, Καιρίδης είναι συνεργάτης σύμφωνα με το βιογραφικό του.
Εμείς αναμένουμε από όλους τη θέση τους. Και έχουμε τις καλύτερες των προθέσεων. Άνθρωποι είμαστε και μπορεί και να μας ξεφύγει και κάποια λέξη. Έτσι δεν είναι;
Απλώς παραθέτουμε τη διαχρονική δήλωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή σχετικά με την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Κάτι τέτοιες στιγμές καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλη είναι η απώλεια του.
Διαβάστε περισσότερα: http://taxalia.blogspot.com ---------------------------------------------------------------- φυσικά και ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ με κατοχικά χαρακτηριστικά λόγω πλήρους άρνησης αναγνώρισης της μεγαλύτερης μακεδονικής εθνικής κοινότητας στην ευρύτερη περιοχή... αλλά και λόγω ολοκληρωτικής εθνοκάθαρσης και γενοκτονίας των εβραίων της θεσσαλονίκης και μερικής εθνοκάθαρσης των μακεδόνων... εύγε στον κ. καιρίδη για την επιστημονική του εντιμότητα...
σχετικά με την τελευταία μαφιόζικη δολοφονία , για άλλη μία φορά διαπιστώνεται ότι υπάρχει έντονη παρουσία της ελληνικής εκκλησίας , πεθερός παπάς, πνευματικός ο εφραίμ , πιστεύω ιδεολογικά με βάση το τρίπτυχο- πατρίς , θρησκεία, οικογένεια... φυσικά , άσχετα με τα παραπάνω οι δημοκράτες πολίτες καταδικάζουν ρητά και απερίφραστα αυτόν τον βίαιο τρόπο επίλυσης των οποιονδήποτε διαφορών...
οι διαφορές της εθνοτικής ιδεολογίας στην ευρώπη σε σύγκριση με την ελλάδα
με την ανάπτυξη του εθνοτικού φαινομένου κατά τον 18-19 αιώνα επιχειρήθηκε η δημιουργία του ομοιογενούς κράτους-έθνους . ο γεωγραφικός χώρος που δημιουργήθηκε αυτό το κράτος συνδέθηκε με τον πολιτιστικό χώρο του έθνους , άσχετα αν υπήρχαν από αντίπαλες εθνοτικές κινήσεις κοινές διεκδικήσεις μέρους του ίδιου γεωγραφικού εδαφικού χώρου.. γεγονός κατανοητό και φυσιολογικό, άσχετα της μη αποδοχής της στρατιωτικής επίλυσης των εδαφικών διαφορών... αντίθετα στην ελλάδα το τεχνητό ελληνικό έθνος με κυρίαρχα στοιχεία εδαφικού εθνικισμού ποτέ δεν καθόρισε τον γεωγραφικό του χώρο... τον οποίο συνέδεσε με την ελληνοφωνία των ανθρώ-πων , όπου γής , ιδιαίτερα στα εδάφη της υπό διάλυσης οθωμανικής αυτοκρατορίας... για αυτό επεκτάθηκε επτάκις και επιθυμεί παρά την επίσημη πολιτική την παραπέρα επέκτασή του... στην νότια αλβανία/βόρεια ήπειρο , στην νότια δημοκρατία της μακεδονίας, στην μικρά ασία και κωσταντινούπολη... αντίστοιχη πολιτική δεν βλέπουμε από τα γειτονικά ισχυρά πολιτιστικά αλλά αδύναμα οικονομοπολιτικά έθνη ... παρότι τα ερείσματα , ζωντανά και μη είναι ιδιαίτερα ισχυρά... αναφέρομαι στα εκατοντάδες χιλιάδες παραδοσιακά σλαβικά και αλβανικά αλλά και τουρκικά και βλάχικα μικροτοπωνύμια σε όλη την σημερινή ελληνική επικράτεια... αλλά και στα προσωπικά πολιτιστικά και μη πολιτικοιδεολογικά στοιχεία των σημερινών ελλήνων πολιτών και κατοίκων....
**Ακόμη σαφέστερος είναι ο (ντόπιος και πρώην μακεδονομάχος) νομάρχης Πέλλας Εμμανουήλ Κωνσταντίνου: «Ο θεσμός των δήμων και κοινοτήτων», γράφει στις 11.12.1921, «ανεφάρμοστος κατ' αρχήν και ασύμφορος από εθνικής απόψεως εν Τάις Νέαις Χώραις, ως παρέχων αυτοδιοίκησιν εις πληθυσμούς αλλογενείς (βουλγαροφώνους και βουλγαρόφρονας, Ρουμανίζοντας και Μουσουλμάνους, οίτινες επικρατούσιν εις πλείστα διαμερίσματα εν Μακεδονία) δεν απέδωκε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα» -ιδίως «εις την ύπαιθρον χώραν, όπου ο πληθυσμός είναι ξενόγλωσσος, εν πολλοίς αλλόθρησκος και αλλογενής, ελλείπει δε η μόρφωσις και επικρατεί η άγνοια της Ελληνικής γλώσσης».
**Μια διαφορετική πτυχή του προβλήματος αποτυπώνεται, ωστόσο, στους προβληματισμούς του βενιζελικού διοικητή Δυτ. Μακεδονίας Ιωάννη Ηλιάκη: «Να αφήσωμεν την διοίκησιν των κοινοτήτων εις τους κατά χωρία ολίγους Έλληνας είναι ολέθριον», διαβάζουμε σε αναφορά του προς το ΥΠΕΞ (13.5.1919). «Οι Ελληνες ούτοι, ιδία οι δράσαντες εις τα Ελληνικά κομιτάτα, κατά μεγίστην πλειοψηφίαν είναι αληθώς τύραννοι του λαού και άτιμοι εκμεταλλευταί των προς την Πατρίδα κατά το πρώην καθεστώς υπηρεσιών των. Αυτοί είναι προ πάντων εκείνοι οι οποίοι εμποδίζουν την αφομοίωσιν του εδώ πληθυσμού, λόγω της τυραννικής των διαγωγής. [...] Οι διεστραμμένην την αντίληψιν Ελληνες είναι εκείνοι οι οποίοι με κάνουν να ταχθώ υπέρ της αυτοδιοικήσεως των χωρίων, διά να δώσωμεν εις τον εδώ λαόν την ελευθερίαν, ήτις είναι το πρώτιστον βήμα προς επιτυχίαν της αφομοιώσεως. Αλλά και η σύστασις του εδώ πληθυσμού είναι τοιαύτη, ώστε καθίσταταί τις διστακτικός, αν η ελευθερία αύτη εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα. Αλλά μεταξύ δύο κακών, της διοικήσεως τουτέστιν των κοινοτήτων διά των ακραιφνών Ελλήνων -των τυράννων Ελλήνων- και της αυτοδιοικήσεως, το δεύτερον είναι το ολιγώτερον κακόν, το οποίον χρηστή και προσεκτική διοίκησις είναι δυνατόν να περιορίζη και να μεταβάλη διά της ευστροφίας της εις καλόν».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Κ. Δ. Πολυχρονιάδης, «Μελέτη περί της διοικήσεως των ανακτηθεισών χωρών της Μακεδονίας» (Εθνικόν Τυπογραφείον, Εν Αθήναις 1913). Η επίσημη εισήγηση του υπουργείου Εσωτερικών για τη μετατροπή της ελληνικής Μακεδονίας σε εσωτερικό «προτεκτοράτο» χωρίς πολιτικά δικαιώματα.
Γνάσιος Μακεδνός, «Η μετά την νίκην Ελλάς» (Τυπογραφείον Π. Λεωνή, Εν Αθήναις 1914). Συλλογή άρθρων του Στέφανου Δραγούμη εστιασμένων στην αντίκρουση των παραπάνω εισηγήσεων.
Κων/νος Ρακτιβάν, «Εγγραφα και σημειώσεις εκ της πρώτης ελληνικής διοικήσεως της Μακεδονίας (1912-1913)» (Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσ/νίκη 1951). Απομνημονεύματα του πρώτου Γενικού Διοικητή Μακεδονίας και συλλογή σχετικών εγγράφων. Περιλαμβάνονται τα ακριβή αποτελέσματα της πρώτης απογραφής πληθυσμού της συμπρωτεύουσας από την ελληνική διοίκηση (28.4.1913).
Φίλιππος Δραγούμης, «Ημερολόγιο. Βαλκανικοί πόλεμοι 1912-1913» (εκδ. Δωδώνη, Αθήνα - Γιάννινα 1988). Γλαφυρή -και συχνά ξεκαρδιστική- αποτύπωση της στάσης των εθνικοφρόνων της εποχής απέναντι στη «μειοδοτική» πολιτική του Βενιζέλου. Λακωνική αναφορά στη δημόσια συζήτηση του 1913 περί «αφομοίωσης».
Τάσος Κωστόπουλος, «Ετερογλωσσία και αφομοιωτικοί σχεδιασμοί: η περίπτωση της ελληνικής Μακεδονίας μετά την απελευθέρωση (1912-1923)» (περ. «Τα Ιστορικά», τχ. 36 [6.2002], σ.75-128). Τα πρώτα βήματα της εξόρμησης για το γλωσσικό κι εθνικό «εξελληνισμό της Μακεδονίας», όπως αποτυπώνονται σε υπηρεσιακές εκθέσεις της εποχής. Σε παράρτημα, υπολογισμός του μεγέθους των γλωσσοπολιτισμικών ομάδων της ελληνικής Μακεδονίας την ίδια περίοδο.
Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, «Βαλκανικοί πόλεμοι 1912-1913. Ελληνική λαϊκή εικονογραφία» (Αθήνα 1999). Το λεύκωμα απ' το οποίο έχει αντληθεί η εικονογράφηση του σημερινού "Ιού".
Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010 Εδεσσα: καταρράκτης... ιδεών για μια άλλη πόλη Του ΝΙΚΟΥ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Με... «πινελιές» από το Χάρβαρντ και το διεθνούς φήμης αρχιτεκτονικό γραφείο «Μάρθα Σουόρτζ και συνεργάτες» (Martha Schwartz & Partners) σχεδιάζεται το «αύριο» της Εδεσσας.
Εντυπωσιακή μακέτα με νεροτσουλήθρες Υστερα από δύο χρόνια δουλειάς, ολοκληρώνεται σε λίγους μήνες η μελέτη που θ' αλλάξει το πρόσωπο της πόλης και από τα τέλη του 2010 ξεκινάει η διαδικασία των προκηρύξεων για τα έργα ανάπλασης.
Ο Ελληνας καθηγητής σχεδιασμού, τεχνολογίας και διαχείρισης του Χάρβαρντ, Σπύρος Πολλάλης και η Αμερικανίδα αρχιτέκτονας, Μάρθα Σουόρτζ, βρίσκονται στην Εδεσσα για μερικές τελευταίες επαφές και συνεργασίες, που θα συμβάλουν στη μεταμόρφωση της πόλης σε σύγχρονο περιφερειακό κέντρο.
Τις δυνατότητες αυτές έδωσαν πόροι προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης (προηγούμενων Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης). Με την αξιοποίησή τους επιτεύχθηκε η διαχείριση των στερεών και υγρών αποβλήτων (ΧΥΤΑ - βιολογικός), αντιμετωπίστηκαν προβλήματα στην ύδρευση, έγιναν αντιπλημμυρικά έργα, αναδείχτηκε το εμπορικό και ιστορικό κέντρο, ολοκληρώθηκε το υπαίθριο Μουσείο Νερού, φωταγωγήθηκαν οι καταρράκτες, υλοποιήθηκαν έργα ανάδειξης και προστασίας του υγρότοπου Αγρα - Βρυτών - Νησίου και ολοκληρώθηκε η νότια παράκαμψη της πόλης.
«Σχεδιάζουμε μια πόλη ανοιχτή σε οργάνωση, λειτουργίες, ευκαιρίες και συνεργασίες. Ο σχεδιασμός αυτός, μοναδικός και πρωτόγνωρος στον ελλαδικό χώρο, ελπίζουμε ότι θ' αποτελέσει εργαλείο για τη μεταμόρφωση της Εδεσσας σε πρότυπο σύγχρονου περιφερειακού κέντρου, σημαντικού τουριστικού προορισμού με μοναδικά οικολογικά χαρακτηριστικά», ανέφερε στην «Ε» ο αρχιτέκτονας Νίκος Γκόρτσιος, που έχει το συντονισμό μιας προσπάθειας, με τη συμμετοχή του ΑΠΘ, της εταιρείας ERA/AECOM, της Αναπτυξιακής Πέλλας και βέβαια του καθηγητή Σπύρου Πολλάλη και της Μάρθας Σουόρτζ.
Υπό αυτές τις συνθήκες έχουν ακόμη προγραμματιστεί:
* Η κατασκευή νέου πρότυπου γηπέδου.
* Η δημιουργία πλατείας Σταδίου, στη θέση του παλαιού γηπέδου, στην καρδιά της πόλης.
* Σειρά επεμβάσεων αστικού, πολιτιστικού και επιχειρηματικού χαρακτήρα, σχεδιασμένη από τη Μάρθα Σουόρτζ, που αναδεικνύει την ταυτότητα της πόλης (φύση, νερό, κεράσι).
* Νέο δίκτυο πεζοδρόμων, που θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για αύξηση επισκεπτών και οικονομική ανάπτυξη της αγοράς.
* Ποταμοβραχίονες που διασχίζουν την πόλη και τα πάρκα της, αποκτούν θέμα (πολιτισμός, φύση, ιστορία πόλης) και τελικά αλλάζουν την καθημερινότητά της.
* Ανάδειξη της κοιλάδας του ποταμού Εδεσσαίου, δημιουργώντας στο μήκος της πλήθος διαφορετικών δραστηριοτήτων (καταρράκτες Αγρα, ενέργεια, ιχθυοκαλλιέργεια, κεράσι, αναψυχή, πολιτισμός, αθλοπαιδιές).
* Ανοιχτό Διαχρονικό Μουσείο πόλης στο Βαρόσι (παραδοσιακή συνοικία) και Πολυχώρος Πολιτισμού.
* Σύνδεση του αρχαιολογικού χώρου Λόγγου, στη βάση του βράχου όπου είναι χτισμένη η Εδεσσα, με το «φρύδι» της πόλης, μέσα από μια ιδιαίτερα εμπνευσμένη φουτουριστική κατασκευή. Ενοποιεί την πόλη «άνω» με την υποκείμενη πεδιάδα.
**Βιοκλιματικός οικισμός 300 στρεμμάτων με διώροφες κατοικίες, ξενώνες και συνεδριακές αίθουσες.
* Διαδραστικό πάρκο «Κήποι του Μίδα», όπου θα φιλοξενούνται δραστηριότητες αειφορίας, ενέργειας, περιβάλλοντος, εκπαίδευσης, ιστορίας, πολιτισμού, παράδοσης και αναψυχής.
Ευρωπαίοι διανοούμενοι ζητούν να μην φυλακιστεί ο καθηγητής πανεπιστημίου και συγγραφέας Πρέντραγκ Ματβέγιεβιτς. Ο Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας Μπερνάρ Ανρί Λεβίλ, επικεφαλής ομάδας διακεκριμένων διανοούμενων, κάλεσε τις κροατικές αρχές να μην προχωρήσουν στην επιβολή ποινής φυλάκισης στον καθηγητή πανεπιστημίου και συγγραφέα, Πρέντραγκ Ματβέγιεβιτς, ο οποίος καταδικάστηκε εξαιτίας άρθρου του που δημοσιεύθηκε μεταξύ άλλων στη «Le Monde» και στην ιστοσελίδα
«The Huffington Post».
«Ο Πρέντραγκ Ματβέγιεβιτς δεν πρέπει να πάει στη φυλακή», αναφέρει ο κ. Λεβί στον τίτλο άρθρου του, υπογραμμίζοντας ότι «ένας από τους μεγάλους διανοούμενους της Ευρώπης αντιμετωπίζει τον κίνδυνο εγκλεισμού στη φυλακή, στη χώρα του, στην Κροατία, λόγω δυσφήμησης».
«Μπορεί να είναι αυτή η Ευρώπη; Το ευρωπαϊκό πνεύμα έπεσε τόσο χαμηλά, ώστε να δεχόμαστε απλά το επικείμενο σκάνδαλο χωρίς καμία αντίδραση;», τονίζει ο Γάλλος συγγραφέας
Το Νοέμβριο του 2001 ο Πρέντραγκ Ματβέγιεβιτς δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Οι Ταλιμπάν μας», στο οποίο κατηγορούσε ορισμένους συγγραφείς, μεταξύ των οποίων και τον Κροάτη λογοτέχνη της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, Μίλε Πεσόρντα, ότι με τα έργα τους συνέβαλαν στο αιματοκύλισμα στη διάρκεια των πολέμων στη Γιουγκοσλαβία,
Ο Μίλε Πεσόρντα κατέθεσε μήνυση εναντίον του και η δίκη άρχισε το Μάρτιο του 2003. Το Νοέμβριο του 2005 ο Πρέντραγκ Ματβέγιεβιτς κρίθηκε ένοχος για δυσφήμηση.
«Την Τετάρτη 28 Ιουλίου, σε ηλικία 78 ετών ο Ματβέγιεβιτς μπορεί να περάσει την πρώτη του νύχτα στη φυλακή, κάτι που αποτελεί μοναδική τύχη για έναν πανεπιστημιακό καθηγητή, ο οποίος δίδασκε στη Σορβόνη και το μοναδικό του έγκλημα ήταν ότι εξέφρασε σαφώς την άποψή του», αναφέρει στο άρθρο του ο κ. Λεβί.
Την καταδίκη του Μεντβέγιεβιτς είχαν επικρίνει η Κροατική Ένωση Δημοσιογράφων, οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα και ο πρώην πρωθυπουργός της Κροατίας Ίβο Σανάντερ.
Ο καταδικασθείς συγγραφέας αρνήθηκε να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης και δήλωσε στα ΜΜΕ ότι δεν αναγνωρίζει ούτε το δικαστήριο, ούτε την καταδίκη.
Το Μάιο του 2010 το Ανώτατο Δικαστήριο της Κροατίας απέρριψε πρόταση του γενικού εισαγγελέα της Κροατίας, Μλάντεν Μπάγιτς να ακυρώσει τη απόφαση.
«Το γεγονός ότι η Κροατία, η οποία σύντομα θα ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πρόκειται να φυλακίσει σκανδαλωδώς έναν από τους κορυφαίους διανοούμενους, αποτελεί κροατικό κατάλειπο του αυταρχικού παρελθόντος της Γιουγκοσλαβίας», τονίζει ο κ. Λεβί.
Ο Πρέντραγκ Ματβέγιεβιτς γεννήθηκε στο Μόσταρ της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης από μητέρα Κροάτισσα και πατέρα Ρώσο. Δίδαξε γαλλική λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο του Ζάγκρεμπ και συγκριτική λογοτεχνία στη Σορβόνη του Παρισιού, όπου έζησε από το 1991 έως το 1994, αφού εγκατέλειψε την πρώην Γιουγκοσλαβία στην αρχή του πολέμου. Από το 1994 υπήρξε καθηγητής σλαβικών γλωσσών στο Πανεπιστήμιο Λα Σαπιέντσα της Ρώμης, όπου έζησε μέχρι το καλοκαίρι του 2009 και στη συνέχεια επέστρεψε στην Κροατία.
Το άρθρο του Μπερνάρ Ανρί Λεβί υπογράφουν, μεταξύ άλλων, ο φιλόσοφος Ουμπέρτο Έκο, οι συγγραφείς Κλαούντιο Μάγκρις, Σαλμάν Ρουσντί κ.ά.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ ------------------------------------------------------ δυστυχώς υπάρχουν ακόμα χώρες τις ευρώπης που η δυσφήμηση επισίει την ποινή της κάθειρξης και όχι ως όφειλε της εξαγοράσιμης φυλάκισης...
Από τον Οκτώβριο στο Διαδίκτυο οι νόμοι και οι κυβερνητικές πράξεις
Αθήνα - Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010 [ 19:05 ]
Από την 1η Οκτωβρίου 2010 αρχίζει η εφαρμογή του νόμου για την υποχρεωτική ανάρτηση στο Διαδίκτυο των νόμων και πράξεων του πρωθυπουργού, του Υπουργικού Συμβουλίου, των γραμματέων και περιφερειών.
Έπονται τα όργανα των ΝΠΔΔ, του ευρύτερου δημόσιου τομέα, των ανεξάρτητων αρχών και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους από την 1η Νοεμβρίου, ενώ για τους ΟΤΑ ο νέος νόμος θα εφαρμοστεί από τις 15 Μαρτίου του 2011.
Παράλληλα, καθιερώνεται η δωρεάν πρόσβαση του κοινού στο περιεχόμενο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, σε ηλεκτρονική μορφή, από την ιστοσελίδα του Εθνικού Τυπογραφείου.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με εγκύκλιο που απέστειλε ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης, η ανάρτηση στο Διαδίκτυο των πράξεων του δημόσιου τομέα πρέπει να γίνεται τάχιστα και πως η παράβαση της υποχρέωσης ανάρτησης συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα.
Για την ανάρτηση στο Διαδίκτυο πράξεων που περιλαμβάνουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, σημειώνεται ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η σχετική νομοθεσία για την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.
Επίσης προστίθεται θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα κρατικά απόρρητα, οι κανόνες πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας κ
Σαμπάχ: Ενδιαφέρον για εξαγορά της ΑΤΕ από την τουρκική Ziraat
Πιθανό ενδιαφέρον για την εξαγορά πακέτου μετοχών της Αγροτικής Τράπεζας υπάρχει από την τουρκική τράπεζα Ziraat Bankasi, όπως αναφέρει σημερινό δημοσίευμά της τουρκικής εφημερίδας Σαμπάχ (Κωντσαντινούπολη).
Η Ziraat Bankasi, που δεν είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο, είναι η μεγαλύτερη κρατική τράπεζα της Τουρκίας.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα της εφημερίδας, οι γείτονες παρακολούθησαν με ενδιαφέρον τη διαδικασία των τεστ αντοχής των ελληνικών τραπεζών, ιδιαίτερα της ATEBank, που είναι όμως και η μοναδική ελληνική τράπεζα που κόπηκε στα τεστ.
Στο άρθρο αναφέρεται επίσης ότι συζητήσεις γίνονται και με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
[ ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ ] Η οµίχλη του Καραγκιόζη Του Νίκου Τζιανίδη ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 27 Ιουλίου 2010
ΤΟ «ΑΛΦΑΒΗΤΑ» µας ξεκίνησε καλά, οι άλλοι, δηλαδή εµείς τα χαλάσαµε στον δρόµο... Και τώρα η χώρα που δηµιούργησε τον πολιτισµό άγεται από την αποκαλούµενη τρόικα σε µονοπάτια σκοτεινά και αναπόδραστα... Υπάρχουν, πράγµατι, τρόποι και τρόποι να αντιµετωπίσει κάποιος τις αντιξοότητες και πάνω από όλους στέκει η αξιοπρέπεια. Για να πούµε την αλήθεια, κάπου µεταξύ ΔΝΤ και οικονοµικής κρίσης η αξιοπρέπειά µας υπέστη σοβαρό πλήγµα, ανεπανόρθωτο για κάποιους παρατηρητές.
Στην Ελλάδα του καλοκαιριού βλέπεις την πραγµατικότητα αντεστραµµένη. Σε κάποια νησιά, για παράδειγµα, ουδείς δείχνει να έχει βιώσει ό,τι έναν χειµώνα ολόκληρο βιώναµε µέσω των πολεµικών σειρήνων των τηλεοπτικών δελτίων. Εκεί δεν έφτασε η «υπαγορευµένη» λιτότητα, που οδήγησε στη µείωση επιδοµάτων, συντάξεων, σχεδόν εξαφάνιση δώρου Πάσχα και το κυριότερο στη µόνιµη εγκατάσταση στον τόπο µας εκτός από τους αυστηρούς τεχνοκράτες του Νοµισµατικού Ταµείου και της ανασφάλειας και της απαισιοδοξίας. Οι τιµές απλησίαστες σε όλα τα είδη: από την ταπεινή σκιά της οµπρέλας µέχρι το λιτό δείπνο ενός ηλικιωµένου ζευγαριού. Η διαµονή σε παραθεριστικό προορισµό για µία εβδοµάδα, χωρίς υπερβολή, ισοδυναµεί µε έναν µισθό επαρκώς αµειβόµενου ιδιωτικού υπαλλήλου. Το παράδοξο και συνάµα θλιβερό είναι ότι όλοι αυτοί οι χώροι, που προσφέρουν αντί... ράβδου χρυσού τις υπηρεσίες τους, ασφυκτιούν! Ο µέσος Ελληνας ή δεν κατάλαβε, ή πεισµατικά αρνείται να καταλάβει, ή κάτι περισσότερο γνωρίζει από όσους αναπαράγουν και δηµοσιοποιούν τα οικονοµικά στοιχεία µιας χώρας, που δείχνει µε το ένα πόδι να µετεωρίζεται σε επικίνδυνο κενό...
Η UΝΕSCΟ αναγνώρισε και κατοχύρωσε ως τουρκική την καταγωγή του Καραγκιόζη. Οι εκπρόσωποι του Οργανισµού αν έκαναν τον κόπο να παρακολουθήσουν το θέατρο σκιών που καθηµερινά λαµβάνει χώρα στην Ελλάδα και τους κάθε λογής «Καραγκιόζηδες», που µε την καπατσοσύνη και την κουτοπονηριά τους καταφέρνουν να ζουν πλουσιοπάροχα, δεν θα είχε κανέναν ενδοιασµό για τον τόπο που γέννησε τον ξυπόλητο ήρωα. Δεν ζούµε στη χώρα της αθωότητας εδώ και πολλά χρόνια, ζούµε στη χώρα που κάθε µέρα της είναι µία µεθεποµένη καταιγίδας, ζούµε στη χώρα που ιδέες, αξίες, ιστορία, ένδοξο παρελθόν και ζοφερό µέλλον βράζουν στο ίδιο καζάνι. Οι ατµοί πια είναι τόσοι που δεν βλέπεις παρά οµίχλη...
28 Ιουλ 2010 Στήριξη Κατσέλη στον -Ελληνόφωνο- πρόεδρο της ΔΕΘ
Κάλυψη στον πρόεδρο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, Νίκο Κωνσταντίνου προσέφερε η υπουργός Οικονομίας, Λούκα Κατσέλη, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή του ΛΑΟΣ, Κυριάκου Βελόπουλου, περί δήλωσης που του αποδίδεται σύμφωνα με την οποία έχει δηλώσει «ελληνόφωνος Ευρωπαίος κεντροαριστερός».
"Δεν είναι λίγες οι φορές που δημοσιεύματα διαστρέβλωσαν την πραγματικότητα, με μοναδικό σκοπό την δημιουργία εντυπώσεων", σχολίασε η υπουργός, σημειώνοντας ότι στο επίμαχο δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας απομονώθηκε η λέξη "ελληνόφωνος". "Σε λίγο θα ανοίξει τις πύλες της η ΔΕΘ. Η κυβέρνηση θέλει αναβάθμιση της HELEXPO-ΔΕΘ σε νέες εγκαταστάσεις, με νέους ανθρώπους, στρατηγικό διεθνή εταίρο και με εξωστρέφεια στο θεσμό. Στην προσπάθεια αυτή ο κος Κωνσταντίνου έχει όλα τα προσόντα να υποστηρίξει το εγχείρημα", πρόσθεσε.
"Εμένα με ενδιαφέρει αν είναι Έλληνας ή ελληνόφωνος ο κύριος, γιατί ως πρόεδρος της ΔΕΘ, εκπροσωπεί την Ελλάδα και την ελληνική κυβέρνηση. Εσείς όμως περνάτε τους πάντες. Δεν σας ενδιαφέρει αν είναι Έλληνες. Αυτό είναι μείζον θέμα» απάντησε ο Κυρ. Βελόπουλος.
Σχολιάζοντας δήλωση του Κυρ. Βελόπουλου, σύμφωνα με την οποία ο Ν. Κωνσταντίνου είχε εκφράσει την ενόχληση που δεν προβάλλεται η βλάχικη γλώσσα, λόγω της καταγωγής του, η Λούκα Κατσέλη απάντησε: "Και τώρα να τον ρωτήσετε, θα σας πει ότι είναι και Έλληνας και ελληνόφωνος και Ευρωπαίος και δικηγόρος και αριστερός» ανταπάντησε η κα Κατσέλη. «Δεν μπορεί να του προσάψει κανείς, κάτι γι’ αυτό. Ούτε για το ότι γνωρίζει το βλαχικό ιδίωμα. Τον κο Κωνσταντίνου θα πρέπει να τον κρίνουμε από τις πράξεις του ως προέδρου της ΔΕΘ. Η εργασία του για το μεγάλο αυτό εγχείρημα της ΔΕΘ-HELEXPO είναι άψογη - και θέλω να τον κρίνω στο τέλος του επόμενου έτους ανάλογα μ’ αυτά που έχει κάνει".
Ο Λορέντζος Μαβίλης (1860-1912) ήταν Επτανήσιος λυρικός ποιητής, ένθερμος πατριώτης, και ικανός συνθέτης σκακιστικών προβλημάτων.
Πίνακας περιεχομένων 1 Βιογραφικά 2 Ο ποιητής Μαβίλης 3 Ο σκακιστής Μαβίλης 4 Πηγές
Βιογραφικά 1860 : Ο Λορέντζος Μαβίλης γεννήθηκε στην Ιθάκη και είχε ΙΣΠΑΝΙΚΗ καταγωγή. Ο παππούς του, εκ πατρός, ήταν πρόξενος της Ισπανίας στην Κέρκυρα, ό,που η οικογένειά του είχε εγκατασταθεί. Στην Κέρκυρα πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Ήταν μεγαλόσωμος, ξανθός με γαλανά μάτια. 1880 : Πήγε στην Γερμανία για να σπουδάσει φιλολογία και φιλοσοφία. Οι σπουδές συνεχίστηκαν επί δεκατέσσερα χρόνια και επηρεάστηκε από τις θεωρίες του Νίτσε (έχει γράψει και σονέτο με τίτλο "Υπεράνθρωπος"), την "Κριτική του Καθαρού Λόγου" του ορθολογικού Ιμμάνουελ Καντ, και από την "Βουλησιαρχία" του απαισιόδοξου Αρθούρου Σοπενχάουερ. Ασχολήθηκε με τα σανσκριτικά φιλοσοφικά κείμενα και μετέφρασε αποσπάσματα από το ινδικό έπος Μαχαμπχαράτα. Κατά την παραμονή του στη Γερμανία, ασχολήθηκε με την σύνθεση λυρικών ποιημάτων (κύρια σονέτων), και σκακιστικών προβλημάτων που δημοσιεύτηκαν σε γερμανικά έντυπα. 1887 : συμμετείχε ως Lorenzo Mabillis στο σκακιστικό τουρνουά της Φραγκφούρτης. 1889 : συμμετείχε ως Sillibam στο σκακιστικό τουρνουά της πρωτεύουσας της νότιας Σιλεσίας Βρότσλαβ (Breslau). 1896 : Ο Μαβίλης συμμετείχε στην επανάσταση της Κρήτης, πολεμώντας μαζί με τους αντάρτες στα κρητικά βουνά. 1897 : Κατά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, ο Μαβίλης συγκέντρωσε εβδομήντα Κερκυραίους εθελοντές και πήγαν να πολεμήσουν στην Ήπειρο, όπου και τραυματίστηκε στο χέρι. Τα έξοδα της εκστρατείας των εθελοντών αυτών τα κάλυπτε ο ίδιος. 1909 : Γίνεται ο ενθουσιώδης κήρυκας του ξεσηκωμού. 1910 : Εκλέγεται βουλευτής Κερκύρας. 1911 : Υπερασπίζοντας τη δημοτική γλώσσα σαν αντιπρόσωπος της Κέρκυρας μέσα στην Ελληνική Βουλή είπε, απευθυνόμενος στους καθαρευουσιάνους: Χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει. Υπάρχουσι χυδαίοι άνθρωποι, και υπάρχουσι πολλοί χυδαίοι άνθρωποι ομιλούντες την καθαρεύουσαν. ("Εφημερίς των συζητήσεων της Βουλής", Β' Αναθεωρητική Βουλή, 1911, σελ. 689, συνεδρίασις 36). 28 Νοεμβρίου 1912 : Επικεφαλής του λόχου του των εθελοντών, σκοτώθηκε στη Μάχη του Δρίσκου κοντά στα Ιωάννινα, κατά τον Πρώτο Βαλκανικό πόλεμο.
Στ. Μάνος: Τυχοδιωκτισμός η καταψήφιση του μνημονίου από τον Σαμαρά
NAFTEMPORIKI.GR Τετάρτη, 28 Ιουλίου 2010 17:03
«Η καταψήφιση του μνημονίου από τον Σαμαρά ήταν τυχοδιωκτισμός... Ακόμη περισσότερο για τον Καραμανλή και τον Παπαθανασίου, οι οποίοι δεν μπορεί να μην γνώριζαν την αναγκαιότητα του μνημονίου».
Αυτό δήλωσε ο πρόεδρος της ΔΡΑΣΗΣ, Στέφανος Μάνος, μιλώντας στο ΚΑΝΑΛΙ 1 του Πειραιά, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει περίπτωση επιστροφής του στη ΝΔ.
«Με έχουν διαγράψει εδώ και έντεκα χρόνια. Να επιστρέψω και να κάνω τι δηλαδή;», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Μάνος υποστήριξε ακόμη πως «τόσο ο Καραμανλής όσο και ο Παπανδρέου στρουθοκαμηλίζουν στο θέμα των παραποιημένων δημοσιονομικών στοιχείων. Και οι δύο γνώριζαν. Τι την θέλουν την Εξεταστική; Απλώς γελοιοποιούν ακόμη περισσότερο τους πολιτικούς».
Είπε ακόμη ότι «το ΠΑΣΟΚ ή δεν έχει ικανούς ανθρώπους να διοικήσουν ή δεν ξέρει να τους βρει. Δεν είναι μόνο οι Υπουργοί. Όλο το σύστημα έχει στελεχωθεί από ανθρώπους που διοικητικά επιδεικνύουν ανεπάρκεια».
Σε ό,τι αφορά τις κινητοποιήσεις των ιδιοκτητών φορτηγών, ο κ. Μάνος τάχθηκε κατά της λογικής της επιστράτευσης. «Επιστράτευση σημαίνει επιστροφή στα καταναγκαστικά έργα».
Τόνισε ακόμη ότι οι ιδιοκτήτες φορτηγών «έχουν δίκιο στο ότι επί τόσα χρόνια η πολιτεία ανέχεται ένα καθεστώς αδιαφανές στη μεταβίβαση αδειών και τώρα νιώθουν και δικαιολογημένα ότι χάνουν την περιουσία τους».
18 σχόλια:
Ο πόλεμος του Καραγκιόζη
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΥΛΟΥΡΗ | Κυριακή 25 Ιουλίου 2010
Στην Ελλάδα σήμερα ελάχιστοι ασχολούνται με το παραδοσιακό θέατρο σκιών του Καραγκιόζη. Παρ΄ όλη τη δράση σημαντικών καλλιτεχνών, με εμβληματική φυσιογνωμία τον Ευγένιο Σπαθάρη, το θέαμα αυτό έχει προ πολλού πάψει να είναι αυθεντικά «λαϊκό». Ο Καραγκιόζης έχει γίνει μια καλτ φιγούρα που την υποστηρίζουν λαογράφοι και κύκλοι διανοουμένων, οι οποίοι προτιμούν για τη συνοικία, το τοπικό πολιτιστικό σωματείο ή το παιδικό τους πάρτι μια τέτοια παράσταση ως «εναλλακτική». Οι μεγαλύτερες γενιές θυμούνται με νοσταλγία κάποια παράσταση Καραγκιόζη των παιδικών τους χρόνων (υπήρχε και εκπομπή στην τηλεόραση) αλλά, για τα σύγχρονα δεδομένα, το θέαμα έχει χαρακτήρα διάσωσης της παράδοσης και «μαθήματος» στις νέες γενιές. Βεβαίως, το προσωνύμιο «Καραγκιόζης» έχει ενταχθεί ως προσφώνηση στη νεοελληνική διάλεκτο, με σαφή υποτιμητική χροιά και κανένας δεν θα ήθελε να του αποδίδουν ιδιότητες «Καραγκιόζη». Συνεπώς, εντός Ελλάδος, ο Καραγκιόζης έχει και συμπάθειες και αντιπάθειες, αλλά κυρίως μια κοινωνία σχετικά αδιάφορη πλέον για το είδος διασκέδασης που προσφέρει. Γιατί και ο Καραγκιόζης υπήρξε θύμα, μέσα στον 20ό αιώνα, της διάδοσης νέων μορφών λαϊκής ψυχαγωγίας.
Την αδιαφορία αυτή ήρθε να ταράξει η απόφαση της UΝΕSCΟ, με την οποία ο Καραγκιόζης αναγνωριζόταν ως μέρος της τουρκικής «άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς». Τότε, αιφνιδίως, οι Ελληνες ανακάλυψαν ότι «οι Τούρκοι μας πήραν μέχρι και τον Καραγκιόζη»! Σειρά δημοσιευμάτων εκατέρωθεν του Αιγαίου διεκδικούσαν την εθνική ταυτότητα του Καραγκιόζη, όπως σε άλλες περιπτώσεις διεκδικούσαν την εθνικότητα του καφέ ή του κεφτέ.
Η περίπτωση του Καραγκιόζη απεικονίζει τη διαδικασία εθνικοποίησης μιας προεθνικής πολιτιστικής παράδοσης που ανάγεται στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Στοιχεία της υλικής κυρίως κουλτούρας που μοιράζονταν οι βαλκανικοί λαοί αλλά και οι λαοί της Εγγύς Ανατολής στη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας απορρίφθηκαν ως «ανατολικά» μέσα από τη διαδικασία συγκρότησης των εθνών-κρατών ή αναβαπτίστηκαν ως αποκλειστικά στοιχεία μιας εθνικής παράδοσης που δεν είχε καμία σχέση με το οθωμανικό παρελθόν. Με τον τρόπο αυτόν, τα νέα έθνη-κράτη οικειοποιήθηκαν ως δικά τους εθνικά σύμβολα στοιχεία της κοινής κουλτούρας των οθωμανικών Βαλκανίων. Η κοινή εμπειρία βιωνόταν έτσι ως αποκλειστική εμπειρία, η πολλαπλότητα ως μοναδικότητα. Και αυτό αφορούσε βεβαίως και το τουρκικό έθνοςκράτος, το οποίο αφού αρχικά απέρριψε, στη συνέχεια θέλησε να οικειοποιηθεί κατ΄ αποκλειστικότητα την οθωμανική κληρονομιά, να την εθνικοποιήσει για λογαριασμό του.
Ο Καραγκιόζης (τουρκικό όνομα που στα ελληνικά σημαίνει «μαυρομάτης») είναι ένα λαϊκό θέατρο σκιών που δημιουργήθηκε τον 15ο ή τον 16ο αιώνα, με δύο βασικούς χαρακτήρες: τον Καραγκιόζη, που εκπροσωπούσε τον αγράμματο αλλά οξυδερκή λαό, και τον Χατζηαβάτη, που εκπροσωπούσε τα μορφωμένα κοινωνικά στρώματα και μιλούσε μια εξεζητημένη γλώσσα. Οι δύο αυτοί κεντρικοί ήρωες πλαισιώνονταν από χαρακτήρες που απεικόνιζαν την κοινωνική και εθνολογική σύνθεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού ήταν απαραίτητο.
Η υπόθεση δεν ήταν δεδομένη αλλά προσαρμοζόταν στις τοπικές συνθήκες
και στην επικαιρότητα για να μπορεί να διασκεδάζει κάθε είδος κοινού. Αυτή ακριβώς η ευελιξία εξηγεί γιατί ο Καραγκιόζης μπορούσε να έχει απήχηση και στον 17ο και στον 20ό αιώνα, και σε Ελληνες και σε Τούρκους. Η μεταφορά του σε ελληνικό περιβάλλον σήμαινε αναπόφευκτα και προσαρμογή των χαρακτήρων και των ηρώων, ώστε το κοινό να ταυτίζεται και να διασκεδάζει με οικείες υποθέσεις.
Ο έλληνας Καραγκιόζης, ξυπόλητος, ρακένδυτος και καμπούρης, έφτασε λοιπόν να ενσαρκώνει την ελληνική εθνική ταυτότητα, εφόσον σύμφωνα με τον Ευγ. Σπαθάρη «είναι ίδιος ο Ελληνας με τα τερτίπια του, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά του». Με αφετηρία αυτή τη διαπίστωση, για πολλούς όψιμους υπερασπιστές του, η καταγωγή του Καραγκιόζη παύει να είναι οθωμανική και ανάγεται αίφνης στους αριστοφανικούς ήρωες και τα πτωχοπροδρομικά κείμενα. Μάλιστα, στην καμπούρα του φέρεται να κουβαλάει τα «δεινά του ελληνικού λαού». Από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, η κατάσταση είναι παρόμοια. Παρ΄ όλο που αναγνωρίζουν ότι η πολιτιστική παράδοση του Καραγκιόζη είναι περισσότερο ζωντανή στην Ελλάδα απ΄ ό,τι στην Τουρκία, διεκδικούν την αποκλειστικό- τητα της «ιδιοκτησίας» του (είναι ο όρος που χρησιμοποιήθηκε από τον καθηγητή λαογραφίας Οτσάλ Ογκούζ, εκπρόσωπο της Τουρκίας στη σχετική επιτροπή της UΝΕSCΟ).
Φαίνεται ωστόσο ότι υπήρξε παρεξήγηση και από την τουρκική και από την ελληνική πλευρά ως προς την ουσία της απόφασης της UΝΕSCΟ, η οποία εσκεμμένα, ή μη, ερμηνεύτηκε με όρους εθνικής αντιπαλότητας. Πράγματι, η UΝΕSCΟ αναγνώρισε τον Καραγκιόζη ως τμήμα της «άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς» της Τουρκίας, η οποία αξίζει να διασωθεί. Εν τούτοις, σύμφωνα πάντα με την UΝΕSCΟ, η άυλη πολιτιστική κληρονομιά δεν αξιολογείται συγκριτικά με βάση το στοιχείο της εξαιρετικότητας ή της αποκλειστικότητας αλλά, αντίθετα, ανάλογα με την αντιπροσωπευτικότητά τηςτην ικανότητά της να μεταδίδεται από τη μια κοινότητα στην άλλη. Στη Σύμβαση του 2003 γράφεται ρητά ότι «η εύθραυστη, άυλη πολιτιστική κληρονομιά είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη διατήρηση της πολιτισμικής ποικιλίας σε ένα περιβάλλον αυξανόμενης παγκοσμιοποίησης». Επομένως, η άυλη πολιτισμική κληρονομιά περιέχει και δεν αποκλείει, συνθέτει και δεν διαχωρίζει. Στόχος της προστασίας της είναι ο σεβασμός της διαφορετικότητας και ο διαπολιτισμικός διάλογος. Και ο Καραγκιόζης είναι η ενσάρκωση του διαπολιτισμικού διαλόγου, τεκμήριο μιας κοινής πολιτισμικής κληρονομιάς που είχε απορριφθεί ως «ανατολική» και «λαϊκή».
Η κυρία Χριστίνα Κουλούρη είναι καθηγήτρια Νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/
Tο θέατρο σκιών είναι αιγυπτιακής καταγωγής και ευρύτερα ασιατικής. Οι Έλληνες αντέγραψαν τον Καραγκιόζη και αυτό φαίνεται από το στήσιμο του θεάτρου: σαράι, βεζίρηδες, στολές των μαριονέτων..... Κατά τα άλλα ο Ήλιος της Βεργίνας έχει καταχωρηθεί ως ελληνική πολιτιστική κληρονομιά και οι Έλληνες απαιτούν την αποκλειστική χρήση του, ενώ τον Καραγκιόζη και άλλα κλεμμένα πολιτιστικά στοιχεία τα οποία οι Έλληνες δεν μπορούν να τα κατοχυρώσουν ως ελληνικά τότε τα θεωρούν ως παγκόσμια κοινή πολιτιστική κληρονομία, δηλαδή και δικά τους!
Μπάρμπες Κούτλες -- Βεργίνα
Νομός :ΗΜΑΘΙΑΣ Prefecture :IMATHIA Επαρχία :ΗΜΑΘΙΑΣ Province :IMATHIA Αυτοδιοικητική μονάδα :Κοινότητα
Community or Municipality :Community Κοινότητα ή Δήμος :Παλατιτσίων
Name of Community or Municipality :Palatitsia Κωδικός οικισμού :53110601
Code of settlement :53110601 Παλαιά ονομασία :Μπάρμπες Κούτλες
Old name :Barmpes Koutles
Ημερομηνία μετονομασίας :1/11/1926
Date of renaming :1/11/1926 ΦΕΚ :401/1926
Official Journal :401/1926
Νέα ονομασία :Βεργίνα
New name :Vergina
Έκτακτο συνέδριο Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ρομ
Να «τρέξει» άμεσα ειδικό πρόγραμμα για τους Ρομ για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, ύψους μέχρι και 300.000 ευρώ, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, για τη δημιουργία ατομικών επιχειρήσεων ζήτησαν εκπρόσωποι συλλόγων Ρομ, στο έκτακτο συνέδριο που πραγματοποίησε η πανελλήνια ομοσπονδία τους στη Θεσσαλονίκη. Διεκδικούν επίσης, να δοθούν άμεσα νέα στεγαστικά δάνεια σε τσιγγάνους, να παρασχεθούν από τις τράπεζες οι προβλεπόμενες από υπουργικές αποφάσεις, διευκολύνσεις για την αποπληρωμή παλαιότερων δανείων σε Ρομά και να προχωρήσουν τα έργα υποδομής σε υπαίθριους καταυλισμούς.
Η συνέχεια του άρθρου εδω:
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_25/07/2010_348210
26 Ιουλ 2010
ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ ή ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ;
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΑΠΟ TAXALIA
Εμείς δεν θα πάρουμε θέση. Εμείς ως οφείλουμε θα παρουσιάσουμε τα δεδομένα και θα αναμείνουμε από τον πανεπιστημιακό κόσμο, από τους πνευματικούς μας ταγούς, από τον κλήρο και τον πολιτικό κόσμο να πάρει θέση. Εμείς είμαστε απλώς οι αγγελιοφόροι του μηνύματος και δεν πρόκειται να αποκαλύψουμε τα συναισθήματα μας γιατί τότε θα πληγωθούν πολλοί.
Το 2012 η Θεσσαλονίκη μας γιορτάζει τα 100 χρόνια ελευθερίας της. Γιορτάζει την απελευθέρωση της. Το Navarino Network λοιπόν, ένα ομολογουμένως δραστήριο think tank της πόλης μας αποφασίζει και πολύ σωστά σύμφωνα με την άποψη μας να
ασχοληθεί με το όλο θέμα.
Μέχρι εδώ καλά. H περιγραφή του όλου project είναι η ακόλουθη και την αντιγράφουμε ακριβώς από το site του Navarino Network :
"1912-2012: Thessaloniki, Selânik, Selanik/Salonika, Solun, Sãrunã, Salonique or Θεσσαλονίκη ?"
In 2012, Thessaloniki celebrates 100 years since its annexation to the Greek state. The "2012" project will research what the city achieved or missed over the last hundred years, its current status and its future prospects.
Το Navarino Network λοιπόν μας λεει ότι το 2012 η Θεσσαλονίκη μας γιορτάζει 100 χρόνια από την ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ της από το ελληνικό κράτος. Annexation – ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ.
Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε αν ο Διευθυντής του Navarino Network Αν. Καθηγητής Δημήτρης Καιρίδης στο τμήμα Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας γνωρίζει για το συγκεκριμένο πρόγραμμα κι αν είναι ενήμερος για τη λέξη που έχει χρησιμοποιηθεί.
Είναι τόσο σημαντική η λέξη αυτή; Ασφαλώς και είναι. Ο όρος ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ μας θυμίζει την προπαγάνδα γειτονικών κρατών και δεν έχει την παραμικρή σχέση με τη λέξη ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ που χρησιμοποιείται επισήμως από το ελληνικό κράτος.
Αναμένουμε τη στάση και τη θέση των πνευματικών και πολιτικών ταγών της πόλης. Αναμένουμε τη στάση των υποψηφίων δημάρχων της πόλης αλλά και τη στάση των υποψηφίων Περιφερειαρχών. Τελικώς είναι ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ Ή ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ; Όπως επίσης αναμένουμε τη θέση του Προέδρου του Ινστιτούτου Κωνσταντίνου Καραμανλή κ. Βαρβιτσιώτη ο οποίος έχει τοποθετήσει στο επιστημονικό συμβούλιο του Ινστιτούτου τον κ. Καιρίδη, αλλά και τη θέση του Προέδρου του Ιδρύματος Κωνσταντίνου Καραμανλή, κ. Πέτρου Μολυβιάτη, εκεί που ο κ, Καιρίδης είναι συνεργάτης σύμφωνα με το βιογραφικό του.
Εμείς αναμένουμε από όλους τη θέση τους. Και έχουμε τις καλύτερες των προθέσεων. Άνθρωποι είμαστε και μπορεί και να μας ξεφύγει και κάποια λέξη. Έτσι δεν είναι;
Απλώς παραθέτουμε τη διαχρονική δήλωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή σχετικά με την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Κάτι τέτοιες στιγμές καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλη είναι η απώλεια του.
Διαβάστε περισσότερα: http://taxalia.blogspot.com
----------------------------------------------------------------
φυσικά και ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ με κατοχικά χαρακτηριστικά λόγω πλήρους άρνησης αναγνώρισης της μεγαλύτερης μακεδονικής εθνικής κοινότητας στην ευρύτερη περιοχή...
αλλά και λόγω ολοκληρωτικής εθνοκάθαρσης και γενοκτονίας των εβραίων της θεσσαλονίκης και μερικής εθνοκάθαρσης των μακεδόνων...
εύγε στον κ. καιρίδη για την επιστημονική του εντιμότητα...
σχετικά με την τελευταία μαφιόζικη δολοφονία , για άλλη μία φορά διαπιστώνεται ότι υπάρχει έντονη παρουσία της ελληνικής εκκλησίας , πεθερός παπάς, πνευματικός ο εφραίμ , πιστεύω ιδεολογικά με βάση το τρίπτυχο- πατρίς , θρησκεία, οικογένεια...
φυσικά , άσχετα με τα παραπάνω οι δημοκράτες πολίτες καταδικάζουν ρητά και απερίφραστα αυτόν τον βίαιο τρόπο επίλυσης των οποιονδήποτε διαφορών...
οι διαφορές της εθνοτικής ιδεολογίας στην ευρώπη σε σύγκριση με την ελλάδα
με την ανάπτυξη του εθνοτικού φαινομένου κατά τον 18-19 αιώνα επιχειρήθηκε η δημιουργία του ομοιογενούς κράτους-έθνους .
ο γεωγραφικός χώρος που δημιουργήθηκε αυτό το κράτος συνδέθηκε με τον πολιτιστικό χώρο του έθνους , άσχετα αν υπήρχαν από αντίπαλες εθνοτικές κινήσεις κοινές διεκδικήσεις μέρους του ίδιου γεωγραφικού εδαφικού χώρου..
γεγονός κατανοητό και φυσιολογικό, άσχετα της μη αποδοχής της στρατιωτικής επίλυσης των εδαφικών διαφορών...
αντίθετα στην ελλάδα το τεχνητό ελληνικό έθνος με κυρίαρχα στοιχεία εδαφικού εθνικισμού ποτέ δεν καθόρισε τον γεωγραφικό του χώρο...
τον οποίο συνέδεσε με την ελληνοφωνία των ανθρώ-πων , όπου γής , ιδιαίτερα στα εδάφη της υπό διάλυσης οθωμανικής αυτοκρατορίας...
για αυτό επεκτάθηκε επτάκις και επιθυμεί παρά την επίσημη πολιτική την παραπέρα επέκτασή του...
στην νότια αλβανία/βόρεια ήπειρο , στην νότια δημοκρατία της μακεδονίας, στην μικρά ασία και κωσταντινούπολη...
αντίστοιχη πολιτική δεν βλέπουμε από τα γειτονικά ισχυρά πολιτιστικά αλλά αδύναμα οικονομοπολιτικά έθνη ...
παρότι τα ερείσματα , ζωντανά και μη είναι ιδιαίτερα ισχυρά...
αναφέρομαι στα εκατοντάδες χιλιάδες παραδοσιακά σλαβικά και αλβανικά αλλά και τουρκικά και βλάχικα μικροτοπωνύμια σε όλη την σημερινή ελληνική επικράτεια...
αλλά και στα προσωπικά πολιτιστικά και μη πολιτικοιδεολογικά στοιχεία των σημερινών ελλήνων πολιτών και κατοίκων....
http://www.iospress.gr/ios2007/ios20071027.htm
**Ακόμη σαφέστερος είναι ο (ντόπιος και πρώην μακεδονομάχος) νομάρχης Πέλλας Εμμανουήλ Κωνσταντίνου: «Ο θεσμός των δήμων και κοινοτήτων», γράφει στις 11.12.1921, «ανεφάρμοστος κατ' αρχήν και ασύμφορος από εθνικής απόψεως εν Τάις Νέαις Χώραις, ως παρέχων αυτοδιοίκησιν εις πληθυσμούς αλλογενείς (βουλγαροφώνους και βουλγαρόφρονας, Ρουμανίζοντας και Μουσουλμάνους, οίτινες επικρατούσιν εις πλείστα διαμερίσματα εν Μακεδονία) δεν απέδωκε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα» -ιδίως «εις την ύπαιθρον χώραν, όπου ο πληθυσμός είναι ξενόγλωσσος, εν πολλοίς αλλόθρησκος και αλλογενής, ελλείπει δε η μόρφωσις και επικρατεί η άγνοια της Ελληνικής γλώσσης».
**Μια διαφορετική πτυχή του προβλήματος αποτυπώνεται, ωστόσο, στους προβληματισμούς του βενιζελικού διοικητή Δυτ. Μακεδονίας Ιωάννη Ηλιάκη: «Να αφήσωμεν την διοίκησιν των κοινοτήτων εις τους κατά χωρία ολίγους Έλληνας είναι ολέθριον», διαβάζουμε σε αναφορά του προς το ΥΠΕΞ (13.5.1919). «Οι Ελληνες ούτοι, ιδία οι δράσαντες εις τα Ελληνικά κομιτάτα, κατά μεγίστην πλειοψηφίαν είναι αληθώς τύραννοι του λαού και άτιμοι εκμεταλλευταί των προς την Πατρίδα κατά το πρώην καθεστώς υπηρεσιών των. Αυτοί είναι προ πάντων εκείνοι οι οποίοι εμποδίζουν την αφομοίωσιν του εδώ πληθυσμού, λόγω της τυραννικής των διαγωγής. [...] Οι διεστραμμένην την αντίληψιν Ελληνες είναι εκείνοι οι οποίοι με κάνουν να ταχθώ υπέρ της αυτοδιοικήσεως των χωρίων, διά να δώσωμεν εις τον εδώ λαόν την ελευθερίαν, ήτις είναι το πρώτιστον βήμα προς επιτυχίαν της αφομοιώσεως. Αλλά και η σύστασις του εδώ πληθυσμού είναι τοιαύτη, ώστε καθίσταταί τις διστακτικός, αν η ελευθερία αύτη εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα. Αλλά μεταξύ δύο κακών, της διοικήσεως τουτέστιν των κοινοτήτων διά των ακραιφνών Ελλήνων -των τυράννων Ελλήνων- και της αυτοδιοικήσεως, το δεύτερον είναι το ολιγώτερον κακόν, το οποίον χρηστή και προσεκτική διοίκησις είναι δυνατόν να περιορίζη και να μεταβάλη διά της ευστροφίας της εις καλόν».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Κ. Δ. Πολυχρονιάδης, «Μελέτη περί της διοικήσεως των ανακτηθεισών χωρών της Μακεδονίας» (Εθνικόν Τυπογραφείον, Εν Αθήναις 1913). Η επίσημη εισήγηση του υπουργείου Εσωτερικών για τη μετατροπή της ελληνικής Μακεδονίας σε εσωτερικό «προτεκτοράτο» χωρίς πολιτικά δικαιώματα.
Γνάσιος Μακεδνός, «Η μετά την νίκην Ελλάς» (Τυπογραφείον Π. Λεωνή, Εν Αθήναις 1914). Συλλογή άρθρων του Στέφανου Δραγούμη εστιασμένων στην αντίκρουση των παραπάνω εισηγήσεων.
Κων/νος Ρακτιβάν, «Εγγραφα και σημειώσεις εκ της πρώτης ελληνικής διοικήσεως της Μακεδονίας (1912-1913)» (Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσ/νίκη 1951). Απομνημονεύματα του πρώτου Γενικού Διοικητή Μακεδονίας και συλλογή σχετικών εγγράφων. Περιλαμβάνονται τα ακριβή αποτελέσματα της πρώτης απογραφής πληθυσμού της συμπρωτεύουσας από την ελληνική διοίκηση (28.4.1913).
Φίλιππος Δραγούμης, «Ημερολόγιο. Βαλκανικοί πόλεμοι 1912-1913» (εκδ. Δωδώνη, Αθήνα - Γιάννινα 1988). Γλαφυρή -και συχνά ξεκαρδιστική- αποτύπωση της στάσης των εθνικοφρόνων της εποχής απέναντι στη «μειοδοτική» πολιτική του Βενιζέλου. Λακωνική αναφορά στη δημόσια συζήτηση του 1913 περί «αφομοίωσης».
Τάσος Κωστόπουλος, «Ετερογλωσσία και αφομοιωτικοί σχεδιασμοί: η περίπτωση της ελληνικής Μακεδονίας μετά την απελευθέρωση (1912-1923)» (περ. «Τα Ιστορικά», τχ. 36 [6.2002], σ.75-128). Τα πρώτα βήματα της εξόρμησης για το γλωσσικό κι εθνικό «εξελληνισμό της Μακεδονίας», όπως αποτυπώνονται σε υπηρεσιακές εκθέσεις της εποχής. Σε παράρτημα, υπολογισμός του μεγέθους των γλωσσοπολιτισμικών ομάδων της ελληνικής Μακεδονίας την ίδια περίοδο.
Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, «Βαλκανικοί πόλεμοι 1912-1913. Ελληνική λαϊκή εικονογραφία» (Αθήνα 1999). Το λεύκωμα απ' το οποίο έχει αντληθεί η εικονογράφηση του σημερινού "Ιού".
Ελευθεροτυπία, 27/10/2007
www.iospress.gr
Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010
Εδεσσα: καταρράκτης... ιδεών για μια άλλη πόλη
Του ΝΙΚΟΥ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Με... «πινελιές» από το Χάρβαρντ και το διεθνούς φήμης αρχιτεκτονικό γραφείο «Μάρθα Σουόρτζ και συνεργάτες» (Martha Schwartz & Partners) σχεδιάζεται το «αύριο» της Εδεσσας.
Εντυπωσιακή μακέτα με νεροτσουλήθρες
Υστερα από δύο χρόνια δουλειάς, ολοκληρώνεται σε λίγους μήνες η μελέτη που θ' αλλάξει το πρόσωπο της πόλης και από τα τέλη του 2010 ξεκινάει η διαδικασία των προκηρύξεων για τα έργα ανάπλασης.
Ο Ελληνας καθηγητής σχεδιασμού, τεχνολογίας και διαχείρισης του Χάρβαρντ, Σπύρος Πολλάλης και η Αμερικανίδα αρχιτέκτονας, Μάρθα Σουόρτζ, βρίσκονται στην Εδεσσα για μερικές τελευταίες επαφές και συνεργασίες, που θα συμβάλουν στη μεταμόρφωση της πόλης σε σύγχρονο περιφερειακό κέντρο.
Τις δυνατότητες αυτές έδωσαν πόροι προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης (προηγούμενων Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης). Με την αξιοποίησή τους επιτεύχθηκε η διαχείριση των στερεών και υγρών αποβλήτων (ΧΥΤΑ - βιολογικός), αντιμετωπίστηκαν προβλήματα στην ύδρευση, έγιναν αντιπλημμυρικά έργα, αναδείχτηκε το εμπορικό και ιστορικό κέντρο, ολοκληρώθηκε το υπαίθριο Μουσείο Νερού, φωταγωγήθηκαν οι καταρράκτες, υλοποιήθηκαν έργα ανάδειξης και προστασίας του υγρότοπου Αγρα - Βρυτών - Νησίου και ολοκληρώθηκε η νότια παράκαμψη της πόλης.
«Σχεδιάζουμε μια πόλη ανοιχτή σε οργάνωση, λειτουργίες, ευκαιρίες και συνεργασίες. Ο σχεδιασμός αυτός, μοναδικός και πρωτόγνωρος στον ελλαδικό χώρο, ελπίζουμε ότι θ' αποτελέσει εργαλείο για τη μεταμόρφωση της Εδεσσας σε πρότυπο σύγχρονου περιφερειακού κέντρου, σημαντικού τουριστικού προορισμού με μοναδικά οικολογικά χαρακτηριστικά», ανέφερε στην «Ε» ο αρχιτέκτονας Νίκος Γκόρτσιος, που έχει το συντονισμό μιας προσπάθειας, με τη συμμετοχή του ΑΠΘ, της εταιρείας ERA/AECOM, της Αναπτυξιακής Πέλλας και βέβαια του καθηγητή Σπύρου Πολλάλη και της Μάρθας Σουόρτζ.
Υπό αυτές τις συνθήκες έχουν ακόμη προγραμματιστεί:
* Η κατασκευή νέου πρότυπου γηπέδου.
* Η δημιουργία πλατείας Σταδίου, στη θέση του παλαιού γηπέδου, στην καρδιά της πόλης.
* Σειρά επεμβάσεων αστικού, πολιτιστικού και επιχειρηματικού χαρακτήρα, σχεδιασμένη από τη Μάρθα Σουόρτζ, που αναδεικνύει την ταυτότητα της πόλης (φύση, νερό, κεράσι).
* Νέο δίκτυο πεζοδρόμων, που θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για αύξηση επισκεπτών και οικονομική ανάπτυξη της αγοράς.
* Ποταμοβραχίονες που διασχίζουν την πόλη και τα πάρκα της, αποκτούν θέμα (πολιτισμός, φύση, ιστορία πόλης) και τελικά αλλάζουν την καθημερινότητά της.
* Ανάδειξη της κοιλάδας του ποταμού Εδεσσαίου, δημιουργώντας στο μήκος της πλήθος διαφορετικών δραστηριοτήτων (καταρράκτες Αγρα, ενέργεια, ιχθυοκαλλιέργεια, κεράσι, αναψυχή, πολιτισμός, αθλοπαιδιές).
* Ανοιχτό Διαχρονικό Μουσείο πόλης στο Βαρόσι (παραδοσιακή συνοικία) και Πολυχώρος Πολιτισμού.
* Σύνδεση του αρχαιολογικού χώρου Λόγγου, στη βάση του βράχου όπου είναι χτισμένη η Εδεσσα, με το «φρύδι» της πόλης, μέσα από μια ιδιαίτερα εμπνευσμένη φουτουριστική κατασκευή. Ενοποιεί την πόλη «άνω» με την υποκείμενη πεδιάδα.
**Βιοκλιματικός οικισμός 300 στρεμμάτων με διώροφες κατοικίες, ξενώνες και συνεδριακές αίθουσες.
* Διαδραστικό πάρκο «Κήποι του Μίδα», όπου θα φιλοξενούνται δραστηριότητες αειφορίας, ενέργειας, περιβάλλοντος, εκπαίδευσης, ιστορίας, πολιτισμού, παράδοσης και αναψυχής.
Hμερομηνία : 26-07-10
Διάβημα Ευρωπαίων διανοούμενων υπέρ Κροάτη καθηγητή πανεπιστημίου
Ευρωπαίοι διανοούμενοι ζητούν να μην φυλακιστεί ο καθηγητής πανεπιστημίου και συγγραφέας Πρέντραγκ Ματβέγιεβιτς.
Ο Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας Μπερνάρ Ανρί Λεβίλ, επικεφαλής ομάδας διακεκριμένων διανοούμενων, κάλεσε τις κροατικές αρχές να μην προχωρήσουν στην επιβολή ποινής φυλάκισης στον καθηγητή πανεπιστημίου και συγγραφέα, Πρέντραγκ Ματβέγιεβιτς, ο οποίος καταδικάστηκε εξαιτίας άρθρου του που δημοσιεύθηκε μεταξύ άλλων στη «Le Monde» και στην ιστοσελίδα
«The Huffington Post».
«Ο Πρέντραγκ Ματβέγιεβιτς δεν πρέπει να πάει στη φυλακή», αναφέρει ο κ. Λεβί στον τίτλο άρθρου του, υπογραμμίζοντας ότι «ένας από τους μεγάλους διανοούμενους της Ευρώπης αντιμετωπίζει τον κίνδυνο εγκλεισμού στη φυλακή, στη χώρα του, στην Κροατία, λόγω δυσφήμησης».
«Μπορεί να είναι αυτή η Ευρώπη; Το ευρωπαϊκό πνεύμα έπεσε τόσο χαμηλά, ώστε να δεχόμαστε απλά το επικείμενο σκάνδαλο χωρίς καμία αντίδραση;», τονίζει ο Γάλλος συγγραφέας
Το Νοέμβριο του 2001 ο Πρέντραγκ Ματβέγιεβιτς δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Οι Ταλιμπάν μας», στο οποίο κατηγορούσε ορισμένους συγγραφείς, μεταξύ των οποίων και τον Κροάτη λογοτέχνη της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, Μίλε Πεσόρντα, ότι με τα έργα τους συνέβαλαν στο αιματοκύλισμα στη διάρκεια των πολέμων στη Γιουγκοσλαβία,
Ο Μίλε Πεσόρντα κατέθεσε μήνυση εναντίον του και η δίκη άρχισε το Μάρτιο του 2003. Το Νοέμβριο του 2005 ο Πρέντραγκ Ματβέγιεβιτς κρίθηκε ένοχος για δυσφήμηση.
«Την Τετάρτη 28 Ιουλίου, σε ηλικία 78 ετών ο Ματβέγιεβιτς μπορεί να περάσει την πρώτη του νύχτα στη φυλακή, κάτι που αποτελεί μοναδική τύχη για έναν πανεπιστημιακό καθηγητή, ο οποίος δίδασκε στη Σορβόνη και το μοναδικό του έγκλημα ήταν ότι εξέφρασε σαφώς την άποψή του», αναφέρει στο άρθρο του ο κ. Λεβί.
Την καταδίκη του Μεντβέγιεβιτς είχαν επικρίνει η Κροατική Ένωση Δημοσιογράφων, οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα και ο πρώην πρωθυπουργός της Κροατίας Ίβο Σανάντερ.
Ο καταδικασθείς συγγραφέας αρνήθηκε να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης και δήλωσε στα ΜΜΕ ότι δεν αναγνωρίζει ούτε το δικαστήριο, ούτε την καταδίκη.
Το Μάιο του 2010 το Ανώτατο Δικαστήριο της Κροατίας απέρριψε πρόταση του γενικού εισαγγελέα της Κροατίας, Μλάντεν Μπάγιτς να ακυρώσει τη απόφαση.
«Το γεγονός ότι η Κροατία, η οποία σύντομα θα ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πρόκειται να φυλακίσει σκανδαλωδώς έναν από τους κορυφαίους διανοούμενους, αποτελεί κροατικό κατάλειπο του αυταρχικού παρελθόντος της Γιουγκοσλαβίας», τονίζει ο κ. Λεβί.
Ο Πρέντραγκ Ματβέγιεβιτς γεννήθηκε στο Μόσταρ της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης από μητέρα Κροάτισσα και πατέρα Ρώσο. Δίδαξε γαλλική λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο του Ζάγκρεμπ και συγκριτική λογοτεχνία στη Σορβόνη του Παρισιού, όπου έζησε από το 1991 έως το 1994, αφού εγκατέλειψε την πρώην Γιουγκοσλαβία στην αρχή του πολέμου. Από το 1994 υπήρξε καθηγητής σλαβικών γλωσσών στο Πανεπιστήμιο Λα Σαπιέντσα της Ρώμης, όπου έζησε μέχρι το καλοκαίρι του 2009 και στη συνέχεια επέστρεψε στην Κροατία.
Το άρθρο του Μπερνάρ Ανρί Λεβί υπογράφουν, μεταξύ άλλων, ο φιλόσοφος Ουμπέρτο Έκο, οι συγγραφείς Κλαούντιο Μάγκρις, Σαλμάν Ρουσντί κ.ά.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
------------------------------------------------------
δυστυχώς υπάρχουν ακόμα χώρες τις ευρώπης που η δυσφήμηση επισίει την ποινή της κάθειρξης και όχι ως όφειλε της εξαγοράσιμης φυλάκισης...
Πρόγραμμα «Διαύγεια»
Από τον Οκτώβριο στο Διαδίκτυο οι νόμοι και οι κυβερνητικές πράξεις
Αθήνα - Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010 [ 19:05 ]
Από την 1η Οκτωβρίου 2010 αρχίζει η εφαρμογή του νόμου για την υποχρεωτική ανάρτηση στο Διαδίκτυο των νόμων και πράξεων του πρωθυπουργού, του Υπουργικού Συμβουλίου, των γραμματέων και περιφερειών.
Έπονται τα όργανα των ΝΠΔΔ, του ευρύτερου δημόσιου τομέα, των ανεξάρτητων αρχών και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους από την 1η Νοεμβρίου, ενώ για τους ΟΤΑ ο νέος νόμος θα εφαρμοστεί από τις 15 Μαρτίου του 2011.
Παράλληλα, καθιερώνεται η δωρεάν πρόσβαση του κοινού στο περιεχόμενο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, σε ηλεκτρονική μορφή, από την ιστοσελίδα του Εθνικού Τυπογραφείου.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με εγκύκλιο που απέστειλε ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης, η ανάρτηση στο Διαδίκτυο των πράξεων του δημόσιου τομέα πρέπει να γίνεται τάχιστα και πως η παράβαση της υποχρέωσης ανάρτησης συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα.
Για την ανάρτηση στο Διαδίκτυο πράξεων που περιλαμβάνουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, σημειώνεται ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η σχετική νομοθεσία για την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.
Επίσης προστίθεται θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα κρατικά απόρρητα, οι κανόνες πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας κ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/
27-07-10
Σαμπάχ: Ενδιαφέρον για εξαγορά της ΑΤΕ από την τουρκική Ziraat
Πιθανό ενδιαφέρον για την εξαγορά πακέτου μετοχών της Αγροτικής Τράπεζας υπάρχει από την τουρκική τράπεζα Ziraat Bankasi, όπως αναφέρει σημερινό δημοσίευμά της τουρκικής εφημερίδας Σαμπάχ (Κωντσαντινούπολη).
Η Ziraat Bankasi, που δεν είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο, είναι η μεγαλύτερη κρατική τράπεζα της Τουρκίας.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα της εφημερίδας, οι γείτονες παρακολούθησαν με ενδιαφέρον τη διαδικασία των τεστ αντοχής των ελληνικών τραπεζών, ιδιαίτερα της ATEBank, που είναι όμως και η μοναδική ελληνική τράπεζα που κόπηκε στα τεστ.
Στο άρθρο αναφέρεται επίσης ότι συζητήσεις γίνονται και με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
www.kathimerini.gr
[ ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ ] Η οµίχλη του Καραγκιόζη
Του Νίκου Τζιανίδη
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 27 Ιουλίου 2010
ΤΟ «ΑΛΦΑΒΗΤΑ» µας ξεκίνησε καλά, οι άλλοι, δηλαδή εµείς τα χαλάσαµε στον δρόµο... Και τώρα η χώρα που δηµιούργησε τον πολιτισµό άγεται από την αποκαλούµενη τρόικα σε µονοπάτια σκοτεινά και αναπόδραστα... Υπάρχουν, πράγµατι, τρόποι και τρόποι να αντιµετωπίσει κάποιος τις αντιξοότητες και πάνω από όλους στέκει η αξιοπρέπεια. Για να πούµε την αλήθεια, κάπου µεταξύ ΔΝΤ και οικονοµικής κρίσης η αξιοπρέπειά µας υπέστη σοβαρό πλήγµα, ανεπανόρθωτο για κάποιους παρατηρητές.
Στην Ελλάδα του καλοκαιριού βλέπεις την πραγµατικότητα αντεστραµµένη. Σε κάποια νησιά, για παράδειγµα, ουδείς δείχνει να έχει βιώσει ό,τι έναν χειµώνα ολόκληρο βιώναµε µέσω των πολεµικών σειρήνων των τηλεοπτικών δελτίων. Εκεί δεν έφτασε η «υπαγορευµένη» λιτότητα, που οδήγησε στη µείωση επιδοµάτων, συντάξεων, σχεδόν εξαφάνιση δώρου Πάσχα και το κυριότερο στη µόνιµη εγκατάσταση στον τόπο µας εκτός από τους αυστηρούς τεχνοκράτες του Νοµισµατικού Ταµείου και της ανασφάλειας και της απαισιοδοξίας. Οι τιµές απλησίαστες σε όλα τα είδη: από την ταπεινή σκιά της οµπρέλας µέχρι το λιτό δείπνο ενός ηλικιωµένου ζευγαριού. Η διαµονή σε παραθεριστικό προορισµό για µία εβδοµάδα, χωρίς υπερβολή, ισοδυναµεί µε έναν µισθό επαρκώς αµειβόµενου ιδιωτικού υπαλλήλου. Το παράδοξο και συνάµα θλιβερό είναι ότι όλοι αυτοί οι χώροι, που προσφέρουν αντί... ράβδου χρυσού τις υπηρεσίες τους, ασφυκτιούν! Ο µέσος Ελληνας ή δεν κατάλαβε, ή πεισµατικά αρνείται να καταλάβει, ή κάτι περισσότερο γνωρίζει από όσους αναπαράγουν και δηµοσιοποιούν τα οικονοµικά στοιχεία µιας χώρας, που δείχνει µε το ένα πόδι να µετεωρίζεται σε επικίνδυνο κενό...
Η UΝΕSCΟ αναγνώρισε και κατοχύρωσε ως τουρκική την καταγωγή του Καραγκιόζη. Οι εκπρόσωποι του Οργανισµού αν έκαναν τον κόπο να παρακολουθήσουν το θέατρο σκιών που καθηµερινά λαµβάνει χώρα στην Ελλάδα και τους κάθε λογής «Καραγκιόζηδες», που µε την καπατσοσύνη και την κουτοπονηριά τους καταφέρνουν να ζουν πλουσιοπάροχα, δεν θα είχε κανέναν ενδοιασµό για τον τόπο που γέννησε τον ξυπόλητο ήρωα. Δεν ζούµε στη χώρα της αθωότητας εδώ και πολλά χρόνια, ζούµε στη χώρα που κάθε µέρα της είναι µία µεθεποµένη καταιγίδας, ζούµε στη χώρα που ιδέες, αξίες, ιστορία, ένδοξο παρελθόν και ζοφερό µέλλον βράζουν στο ίδιο καζάνι. Οι ατµοί πια είναι τόσοι που δεν βλέπεις παρά οµίχλη...
28 Ιουλ 2010
Στήριξη Κατσέλη στον -Ελληνόφωνο- πρόεδρο της ΔΕΘ
Κάλυψη στον πρόεδρο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, Νίκο Κωνσταντίνου προσέφερε η υπουργός Οικονομίας, Λούκα Κατσέλη, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή του ΛΑΟΣ, Κυριάκου Βελόπουλου, περί δήλωσης που του αποδίδεται σύμφωνα με την οποία έχει δηλώσει «ελληνόφωνος Ευρωπαίος κεντροαριστερός».
"Δεν είναι λίγες οι φορές που δημοσιεύματα διαστρέβλωσαν την πραγματικότητα, με μοναδικό σκοπό την δημιουργία εντυπώσεων", σχολίασε η υπουργός, σημειώνοντας ότι στο επίμαχο δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας απομονώθηκε η λέξη "ελληνόφωνος".
"Σε λίγο θα ανοίξει τις πύλες της η ΔΕΘ. Η κυβέρνηση θέλει αναβάθμιση της HELEXPO-ΔΕΘ σε νέες εγκαταστάσεις, με νέους ανθρώπους, στρατηγικό διεθνή εταίρο και με εξωστρέφεια στο θεσμό. Στην προσπάθεια αυτή ο κος Κωνσταντίνου έχει όλα τα προσόντα να υποστηρίξει το εγχείρημα", πρόσθεσε.
"Εμένα με ενδιαφέρει αν είναι Έλληνας ή ελληνόφωνος ο κύριος, γιατί ως πρόεδρος της ΔΕΘ, εκπροσωπεί την Ελλάδα και την ελληνική κυβέρνηση. Εσείς όμως περνάτε τους πάντες. Δεν σας ενδιαφέρει αν είναι Έλληνες. Αυτό είναι μείζον θέμα» απάντησε ο Κυρ. Βελόπουλος.
Σχολιάζοντας δήλωση του Κυρ. Βελόπουλου, σύμφωνα με την οποία ο Ν. Κωνσταντίνου είχε εκφράσει την ενόχληση που δεν προβάλλεται η βλάχικη γλώσσα, λόγω της καταγωγής του, η Λούκα Κατσέλη απάντησε: "Και τώρα να τον ρωτήσετε, θα σας πει ότι είναι και Έλληνας και ελληνόφωνος και Ευρωπαίος και δικηγόρος και αριστερός» ανταπάντησε η κα Κατσέλη. «Δεν μπορεί να του προσάψει κανείς, κάτι γι’ αυτό. Ούτε για το ότι γνωρίζει το βλαχικό ιδίωμα. Τον κο Κωνσταντίνου θα πρέπει να τον κρίνουμε από τις πράξεις του ως προέδρου της ΔΕΘ. Η εργασία του για το μεγάλο αυτό εγχείρημα της ΔΕΘ-HELEXPO είναι άψογη - και θέλω να τον κρίνω στο τέλος του επόμενου έτους ανάλογα μ’ αυτά που έχει κάνει".
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=187513
Διαβάστε περισσότερα: http://taxalia.blogspot.com/
Λορέντζος Μαβίλης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Λορέντζος Μαβίλης (1860-1912) ήταν Επτανήσιος λυρικός ποιητής, ένθερμος πατριώτης, και ικανός συνθέτης σκακιστικών προβλημάτων.
Πίνακας περιεχομένων
1 Βιογραφικά
2 Ο ποιητής Μαβίλης
3 Ο σκακιστής Μαβίλης
4 Πηγές
Βιογραφικά
1860 : Ο Λορέντζος Μαβίλης γεννήθηκε στην Ιθάκη και είχε ΙΣΠΑΝΙΚΗ καταγωγή. Ο παππούς του, εκ πατρός, ήταν πρόξενος της Ισπανίας στην Κέρκυρα, ό,που η οικογένειά του είχε εγκατασταθεί. Στην Κέρκυρα πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Ήταν μεγαλόσωμος, ξανθός με γαλανά μάτια.
1880 : Πήγε στην Γερμανία για να σπουδάσει φιλολογία και φιλοσοφία. Οι σπουδές συνεχίστηκαν επί δεκατέσσερα χρόνια και επηρεάστηκε από τις θεωρίες του Νίτσε (έχει γράψει και σονέτο με τίτλο "Υπεράνθρωπος"), την "Κριτική του Καθαρού Λόγου" του ορθολογικού Ιμμάνουελ Καντ, και από την "Βουλησιαρχία" του απαισιόδοξου Αρθούρου Σοπενχάουερ. Ασχολήθηκε με τα σανσκριτικά φιλοσοφικά κείμενα και μετέφρασε αποσπάσματα από το ινδικό έπος Μαχαμπχαράτα. Κατά την παραμονή του στη Γερμανία, ασχολήθηκε με την σύνθεση λυρικών ποιημάτων (κύρια σονέτων), και σκακιστικών προβλημάτων που δημοσιεύτηκαν σε γερμανικά έντυπα.
1887 : συμμετείχε ως Lorenzo Mabillis στο σκακιστικό τουρνουά της Φραγκφούρτης.
1889 : συμμετείχε ως Sillibam στο σκακιστικό τουρνουά της πρωτεύουσας της νότιας Σιλεσίας Βρότσλαβ (Breslau).
1896 : Ο Μαβίλης συμμετείχε στην επανάσταση της Κρήτης, πολεμώντας μαζί με τους αντάρτες στα κρητικά βουνά.
1897 : Κατά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, ο Μαβίλης συγκέντρωσε εβδομήντα Κερκυραίους εθελοντές και πήγαν να πολεμήσουν στην Ήπειρο, όπου και τραυματίστηκε στο χέρι. Τα έξοδα της εκστρατείας των εθελοντών αυτών τα κάλυπτε ο ίδιος.
1909 : Γίνεται ο ενθουσιώδης κήρυκας του ξεσηκωμού.
1910 : Εκλέγεται βουλευτής Κερκύρας.
1911 : Υπερασπίζοντας τη δημοτική γλώσσα σαν αντιπρόσωπος της Κέρκυρας μέσα στην Ελληνική Βουλή είπε, απευθυνόμενος στους καθαρευουσιάνους: Χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει. Υπάρχουσι χυδαίοι άνθρωποι, και υπάρχουσι πολλοί χυδαίοι άνθρωποι ομιλούντες την καθαρεύουσαν. ("Εφημερίς των συζητήσεων της Βουλής", Β' Αναθεωρητική Βουλή, 1911, σελ. 689, συνεδρίασις 36).
28 Νοεμβρίου 1912 : Επικεφαλής του λόχου του των εθελοντών, σκοτώθηκε στη Μάχη του Δρίσκου κοντά στα Ιωάννινα, κατά τον Πρώτο Βαλκανικό πόλεμο.
Στ. Μάνος: Τυχοδιωκτισμός η καταψήφιση του μνημονίου από τον Σαμαρά
NAFTEMPORIKI.GR Τετάρτη, 28 Ιουλίου 2010 17:03
«Η καταψήφιση του μνημονίου από τον Σαμαρά ήταν τυχοδιωκτισμός... Ακόμη περισσότερο για τον Καραμανλή και τον Παπαθανασίου, οι οποίοι δεν μπορεί να μην γνώριζαν την αναγκαιότητα του μνημονίου».
Αυτό δήλωσε ο πρόεδρος της ΔΡΑΣΗΣ, Στέφανος Μάνος, μιλώντας στο ΚΑΝΑΛΙ 1 του Πειραιά, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει περίπτωση επιστροφής του στη ΝΔ.
«Με έχουν διαγράψει εδώ και έντεκα χρόνια. Να επιστρέψω και να κάνω τι δηλαδή;», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Μάνος υποστήριξε ακόμη πως «τόσο ο Καραμανλής όσο και ο Παπανδρέου στρουθοκαμηλίζουν στο θέμα των παραποιημένων δημοσιονομικών στοιχείων. Και οι δύο γνώριζαν. Τι την θέλουν την Εξεταστική; Απλώς γελοιοποιούν ακόμη περισσότερο τους πολιτικούς».
Είπε ακόμη ότι «το ΠΑΣΟΚ ή δεν έχει ικανούς ανθρώπους να διοικήσουν ή δεν ξέρει να τους βρει. Δεν είναι μόνο οι Υπουργοί. Όλο το σύστημα έχει στελεχωθεί από ανθρώπους που διοικητικά επιδεικνύουν ανεπάρκεια».
Σε ό,τι αφορά τις κινητοποιήσεις των ιδιοκτητών φορτηγών, ο κ. Μάνος τάχθηκε κατά της λογικής της επιστράτευσης. «Επιστράτευση σημαίνει επιστροφή στα καταναγκαστικά έργα».
Τόνισε ακόμη ότι οι ιδιοκτήτες φορτηγών «έχουν δίκιο στο ότι επί τόσα χρόνια η πολιτεία ανέχεται ένα καθεστώς αδιαφανές στη μεταβίβαση αδειών και τώρα νιώθουν και δικαιολογημένα ότι χάνουν την περιουσία τους».
Δημοσίευση σχολίου