Μακεδονικοί διάλεκτοι στην βόρεια Ελλάδα

30 Σεπ 2012

Εξελληνισμός και Γραικομάνοι


Η διοργάνωση διχαστικών εθνικιστικών εκδηλώσεων στη Μακεδονία απο «υπερπατριώτες» Έλληνες εθνικιστές αποτελεί ενέργεια στρεφόμενη κατά της κοινωνικής γαλήνης της ευρύτερης περιοχής. Διοργανώνονται οι σοβινιστικές εκδηλώσεις σε μια εποχή που η πυριτιδαποθήκη της Βαλκανικής αποτελεί «Δαμόκλειο σπάθη» και η έκρηξη δεν είναι ουτοπία, όπως αποφαίνονται όλο και πιο συχνά ειδικοί βαλκανολόγοι. Επιβάλλεται να παρέμβει η Ελληνική πολιτεία θέτοντας τέλος στις εμφυλιοπολεμικές ενέργειες, οι οποίες συντελούν τα μέγιστα στην αποσταθεροποίηση της Βαλκανικής.

Οι διοργανωτές των εθνικιστικών ημερίδων νεκρανασταίνουν τους «Εθνικόφρονες κι Εαμοβουλγαρους», του προηγούμενο αιώνα, μετονομάζοντας τους σε ‘Έλληνες πατριώτες και Σκοπιανούς»!

Στοχεύουν με τα εγκληματικά σχέδια στη διάσπαση των διαφόρων φυλετικών ομάδων (Βλάχοι, Μακεδόνες, Πόντιοι, Ρομά, Θρακιώτες, Μικρασιάτες) που σήμερα συνθέτουν συμπαγή ενότητα στη Βόρεια Ελλάδα, αφού μεταξύ τους δίνουν και παίρνουν πολιτιστικά στοιχεία, μοιράζονται λύπες και χαρές, συγγενεύουν (μεικτοί γάμοι, κουμπαριές). Την κοινωνική ηρεμία, τη γαλήνη έρχονται να διαταράξουν με φασιστικό, προβοκατόρικο σχέδιο εξελληνισμού των ντόπιων οι απόγονοι των «εθνικοφρόνων», ήτοι αυτών που είχαν αναγάγει σε επιστήμη τις σκευωρίες, ρις προβοκάτσιες, τα εθνικιστικά σοφίσματα εναντίον των γηγενών, των ντόπιων κατοίκων της Μακεδονίας με την υποστήριξη και συνέργεια της οργανωμένης Ελληνικής Πολιτείας, όπως μαρτυρούν τα απόρρητα κρατικά έγγραφα, που έχουμε στην κατοχή μας.

Το προβοκατόρικο, φασιστικό σχέδιο ενσωμάτωσης - εξελληνισμού χρονολογείται απο τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Τελευταία, όμως, το «ανακαίνισαν»! Τέθηκε επί νέων βάσεων απο τους «φρουρούς του ελληνισμού» προσαρμοζόμενο στα σημερινά εσωτερικά και εξωτερικά δεδομένα. Έχει τρεις συνιστώσες αλληλένδετες μεταξύ τους.

α) Στοχεύουν στον εκφοβισμό και τρομοκράτησης των ντόπιων Μακεδόνων διαμέσου της διάσπασης της συνοχής των φυλετικών ομάδων, που προαναφέραμε. Η διάσπαση και η διχόνοια, που θα ενσκήψουν προβοκατόρικα θα έχουν ως επακόλουθο τον πολιτιστικό αφανισμό των σλαβόφωνων κατοίκων, των μακεδόνων, αφού ο φόβος και ο τρόπος θα τους εξαναγκάσει να ανασταλεί απο τους ίδιους η διαφαινόμενη την τελευταία πενταετία μικρή Πολιτιστική Μακεδονική Άνοιξη με γλώσσα, χορούς και τραγούδια των πατέρων και παππούδων, τα «σλαβικά η βουλγαρικά», όπως ονομάζουν οι εθνικιστές, αλλά και η Ελληνική Διοίκηση τη Μακεδονική γλώσσα, την ταυτότητα των γηγενών.

β) Η συνεχής, εντεινόμενη γλωσσική αφομοίωση των ντόπιων κατοίκων διαμέσου των σχολείων, της Εκκλησιάς και των Ελληνικών πολιτιστικών εκδηλώσεων, καθόσον αν σταματήσει, αν χαθεί η γλώσσα, ξεριζώνεται η ρίζα των Μακεδόνων.

γ) Η σιωπηρή απαγόρευση προβολής της μακεδονικής γλώσσας και του Μακεδονικού πολιτισμού στους τηλεοπτικούς σταθμούς τοπικής και πανελλήνιας εμβέλειας.

Εύγε! Να χαίρεσθε τη «Δημοκρατία» σας «απόγονοι του Περικλή», μια Δημοκρατία στο έπακρον φασιστοϊμπεριαλιστική! ... Έχετε το παγκόσμιο πρωτάθλημα ως προς τη μαεστρία, την ηθοποιία να παρουσιάζεστε με δημοκρατικό μανδύα! Ο ιμπεριαλισμός, που σας διακατέχει, σας προδίδει! Ο φόβος σας για απώλεια των κεκτημένων του 1912-13, σας έχει αφαιρέσει τον ύπνο και επιδοθήκατε στην κατάστρωση και εφαρμογή νέου, πανούργου σχεδίου ενσωμάτωσης και εξελληνισμού περισσότερο «δημοκρατικού»! «Σας διαβεβαιώνουμε, ότι έχουν γνώση οι φύλακες»! «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» είναι το σύνθημα σας απο το 1913 μέχρι σήμερα.

«Κινδυνεύει, λένε, η Μακεδονία! Η Ελλάδα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς Μακεδονία»! Ναι, είναι αλήθεια, κύριοι της Ελληνικής εξουσίας, ότι τη Μακεδονία τη θέλετε, την έχετε σαν κόρη οφθαλμού, αλλά τους ντόπιους Μακεδόνες δεν μας θέλετε, μας διώκετε! Μας απειλείτε με «φωτιά και τσεκούρι»! (Άνθιμος Θεσσαλονίκης). Χωρίς αιδώ, χωρίς ίχνος συστολής δημοκρατικής λέτε, ότι μας εξελληνίζετε. Εκδηλώνεστε αδιάντροπα σαν ένας οικοδεσπότης που προσπαθεί να κλέψει το οικόπεδο του γείτονα, αλλά τον ιδιοκτήτη, το νοικοκύρη του οικοπέδου δεν τον θέλει. Τον πολέμα λυσσαλέα για να τον εξοντώσει.

Όταν το 2010 στην εκπομπή του ALTER «Αθέατος Κόσμος» με θέμα το Μακεδονικό, θέλησε το τελευταίο πεντάλεπτο ο εκπρόσωπος των ντόπιων Μακεδόνων κ. Βοσκόπουλος να απευθύνει χαιρετισμό στη μακεδονική γλώσσα «Γκόρα γκλαβατα» ήτοι «ψηλά το κεφάλι», ο διευθύνων την εκπομπή κ. Χαρδαβελας διέκοψε αστραπιαία τη μετάδοση και οργισμένος φώναξε: «Α! Όχι τέτοια, όχι τέτοια»! Τίθεται το ερώτημα: Γιατί απαγορεύεται η Μακεδονική γλώσσα; Αυτό είναι το είδος της «Δημοκρατίας» που έχουν οι Έλληνες σοβινιστές; Να τη χαίρονται! Προβάλλεται ο πολιτισμός των φυλών της Αφρικής και απαγορεύεται ο μακεδονικός!.... Γιατί; Η απάντηση βρίσκεται στην κρατική μελέτη, που εκδόθηκε στη σειρά «Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας» της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς (Γ.Γ.Ν.Γ.) 1987 και στους λόγους του Πρωθυπουργού του 19ου αιώνα Χ. Τρικούπη, του θεμελιωτή της Ιμπεριαλιστικής Εξωτερικής Ελληνικής Πολιτικής, που αποτελούν αμφότερα καταπέλτη.

α) Κρατική μελέτη (Γ.Γ.Ν.Γ.) 1987: Γράφουν: «Η πρακτική του Ελληνικού Εθνικισμού εκδηλώνεται στις ξένες μειονότητες της Μακεδονίας και Θράκης με το σκεπτικό της άμεσης απορρόφησης και ένταξη τους... Η ιστορία των λαών αυτών είναι πολύ παλιά! Ο βίαιος εξελληνισμός της Μακεδονίας και της Θράκης με την εγκατάσταση στα εδάφη πληθυσμών απο τη Μ. Ασία...»

β) Ο Χ. Τρικούπης τόνιζε μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο: «Όταν έλθει ο μέγας πόλεμος ως αφεύκτως θα συμβεί μετά τινά έτη, η Μακεδονία θα γίνει Ελληνική η Βουλγαρική κατά τον νικήσαντα. Αν τη λάβωσιν οι Βούλγαροι δεν αμφιβάλλω ότι θα είναι ικανοί να εκσλαβίσωσιν τον πληθυσμό μέχρι των Θεσσαλικών συνόρων. Αν ημείς τη λάβωμεν θα τους κάνωμεν όλους Έλληνες μέχρι της Ανατολικής Ρωμυλίας»! (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τόμος ΙΔ σελ. 18). Ο Χ. Τρικούπης και η Γ.Γ.Ν.Γ ήταν αποκαλυπτικοί! Η τότε και η μετέπειτα Ελληνική αντιπολίτευση διαρρήγνυε τα ιμάτιά της και με πύρινους λόγους τόνιζε: «Δεν θα επιτραπεί να χυθεί το αίμα των παιδιών μας για κατάκτηση ξένων εδαφών»! (Πρακτικά Ελληνικής Βουλής). Ιδού η ταύτιση σκοπών και επιδιώξεων 100 και πλέον ετών! Έχουμε χρεία άλλων αποδείξεων, άλλων μαρτυριών για ο,τι σήμερα καταγγέλλουμε; «Ουαί υμίν υποκριτές»! Σας διαβεβαιώνουμε, ότι τα οποιαδήποτε φασιστοναζιστικά μέτρα, που λαμβάνετε τον 21ο αιώνα, δεν ημπορούν να χειραγωγήσουν ούτε την αξιοπρέπεια, ούτε τη νοημοσύνη του μακεδονικού λαού. Οι ντόπιοι Μακεδόνες δεν εγκαταλείπουν Αρχές και Αξίες! Δεν τρομοκρατούνται! Ζούμε στον 21ο αιώνα και όχι στον Μεσαίωνα με την Ιερά Εξέταση! Εμείς οι γηγενείς Μακεδόνες δεν έχουμε το δικαίωμα να ξεχνάμε η απο φόβο να έρπουμε σαν σκώληκες, γιατί ο φόβος και η λησμονιά γεννούν την απραξία, που ναρκοθετεί το μέλλον. Το μέλλον καθορίζεται απο το παρελθόν. Ο νομπελίστας Σεφέρης τραγούδησε: «Σβήνοντας ένα κομμάτι απο το παρελθόν σου, σβήνεις και απο το μέλλον». Ο κ. Β. Μιχαλολιάκος, δήμαρχος Πειραιά στις 16-1-2011 τόνιζε στην εκπομπή του Γ. Αυτιά: «Έχω να καταθέσω την αγάπη και την εκτίμηση μου στους αγωνιστές όλων των ιδεών»!... Είστε βέβαιοι ότι η δύναμη της αλήθειας, του οράματος και της ελπίδας θα κρατήσει άσβεστη τη μακεδονική φλόγα, τη φλόγα της πανανθρώπινης δικαιοσύνης και ανθρωπιάς. Μάθετε το ότι οι πόλεμοι κερδίζονται απο όσους υπερασπίζονται αξίες και ιδανικά και χάνονται απο όσους ενεργούν ως άρπαγες στο όνομα της βίας και της δύναμης!

Προς επίρρωσιν των όσων καταγγέλλουμε θέτουμε στην κρίση του κάθε αναγνώστη το ακόλουθο γεγονός, το οποίο δικαιώνει περίτρανα τα καταγγελλόμενα για αφομοίωση-εξελληνισμένων Ντόπιων. Αναρωτιόμαστε, εάν οι συμμετέχοντες στη συζήτηση στρογγυλής τραπέζης είχαν πνευματική διαύγεια!... Και αυτό, γιατί, όπως τόνισε ο αείμνηστος Κ. Καραμανλής, «Είναι μερικά πράγματα, που γίνονται και δεν λέγονται και άλλα, που λέγονται και δεν γίνονται».

Η συζήτηση στρογγυλής τραπέζης έλαβε χώραν στον τηλεοπτικό Σταθμό ΣΚΑΪ στις 2-3-2011. Διευθύνων ήταν ο Δ/ντης του ΣΚΑΪ κ. Άρης Πρωτοσαλτε. Συμμετέχοντες ήταν οι καθηγήτριες πανεπιστημίων: α) κ. Γαρδίκα Αικατερίνη, Επίκουρος Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών β) κ. Κουμαριά Αικατερίνη, Ιστορικός γ) κ. Ευθυμίου Μαρία, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών και δ) ο κ. Μιχαηλίδης Ιάκωβος, Επίκουρος Καθηγητής Νεοελληνικής και Βυζαντινής Ιστορίας. Θέμα: Η Ελληνική Επανάσταση (Μεσολόγγι - Άγια Λαύρα). Επεκτάθηκαν και στο εξελληνισμό των μειονοτήτων της Ελλάδας. Οι καθηγήτριες και ο διευθύνων τη συζήτηση, χωρίς ίχνος δημοκρατικής συστολής, κομπορρημονούσαν, έδιναν εύσημα στην Ελληνική Πολιτεία για το «μέγα επίτευγμα», ήτοι τον εξελληνισμό των Αρβανιτών Στερεάς Ελλάδας και Ηπείρου, που έγινε ειρηνικά, ήπια, χωρίς υφάλους και κλυδωνισμούς! Παρουσίασαν το γεγονός ως ιδιαίτερα άξιο επαίνων! Στο σημείο αυτό της συζήτησης ο παρεμβαίνων απο την οικία του Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μιχαηλίδης Ιάκωβος, παλλόμενος απο εθνικιστική έπαρση, κατέθεσε, ότι ο εξελληνισμός των Αρβανιτών είναι μεν αξιοσημείωτος, αλλά ήταν πολύ εύκολος και αναμενόμενος. Το μέγα επίτευγμα της Ελληνικής Διοίκησης, άθλος πραγματικός, ήταν ο εξελληνισμός των Σλαβομακεδόνων ως ιδιαίτερα δύσκολος, προβληματικός και σχεδόν ανέφικτος, για τους πολιτειακούς παρατηρητές, τους πολιτειακούς ειδήμονες. Θύελλες, μπόρες, κλυδωνισμοί αναμένονταν στο στάδιο προσχώρησης στον Ελληνισμό». Αυτά τόνιζαν οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι με σοβινιστικό παροξυσμό, χωρίς ίχνος συστολής και αυτοσεβασμού, καθόσον τέτοιες πράξεις, τέτοια γεγονότα, όπως η υποχρεωτική αλλαγή συνειδήσεων, πραγματοποιούνται στα ολοκληρωτικά καθεστώτα, αλλά δεν λέγονται δημόσια, διότι εκθέτουν διότι πλήττουν, το όποιο καθεστώς, την ‘όποια δημοκρατία. Εμείς, οι ντόπιοι Μακεδόνες, απευθύνουμε «ευχαριστίες» για τη συμπαράσταση των κ.κ. Πανεπιστημιακών, αφού αναδεικνύονται, παρά τη θέληση τους, μάρτυρες υπεράσπισης του δικαίου των καταγγελιών μας! Δεν εξετάζουμε αν απο αφέλεια ενήργησαν, ως μη έχοντες το «γνώθι σ’ αυτόν», η απο ιμπεριαλιστικό, εθνικιστικό ζήλο! «Εξ οικείων τα βέλη»!

Προκειμένου να μην δημιουργηθούν ερωτηματικά στους μακεδόνες αναγνώστες η λανθασμένες απογοητεύσεις έχουμε καθήκον να τονίσουμε:

Εμείς οι ορθόδοξοι, Ντόπιοι Μακεδόνες γνωρίζουμε ποιοι είμαστε, απο που ερχόμαστε, και που οδεύουμε. Μαχόμαστε με αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια για τα Μακεδονικά ιερά και όσια! Το αίμα αχνίζει ακόμα και δεν έχουμε το δικαίωμα να ξεχνάμε. Η λησμονιά ναρκοθετεί το μέλλον μας με μαθηματική ακρίβεια. Οι Μακεδόνες διακρίνονται για την ευθύτητα, την παρρησία, την ψυχοπνευματική λεβεντιά, αλλά και την παλληκαριά. Λύνουν με σπαθί τον γόρδιο δεσμό! Η μακεδονική Επανάσταση του ΙΛΙΝΤΕΝ το 1903 με χιλιάδες νεκρούς σε ένα μήνα και με σύνθημα «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες» καθώς και η μαζική σχεδόν συμμετοχή εξ αιτίας της δόλιας, παραπλανητικής διακήρυξης του ΚΚΕ για ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ στο ΕΑΜ ΕΛΑΣ, και μετέπειτα στον Εμφύλιο 1945 -1949 με ποσοστό 60% ντόπιων Μακεδόνων στο Γράμμο Βίτσι και με άπειρες, ηρωικές επιθέσεις, που απέσπασαν το θαυμασμό εχθρών και φίλων, έχουν γραφτεί με χρυσά γράμματα στις σελίδες της Ιστορίας! (Φλωράκης και Λ. Κύρκος στην ΤV Ελλάδος). Όσο για τον εξελληνισμό μας, που έφεραν ως «θαυμαστό επίτευγμα» και τετελεσμένο γεγονός οι Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι αναφέρουμε τα ακόλουθα:

Ελάχιστα αδέλφια μας Μακεδόνες εμήδισαν, προσφέροντας «γη και ύδωρ» στους «υπερπατριώτες» Έλληνες εθνικιστές. Πανελλήνια ονομάζονται Γκραικομάνοι, που σημαίνει άτομα ξένα, χωρίς αίμα ελληνικό στις φλέβες, αλλά όμως παθιασμένοι λάτρεις του Ελληνισμού! Ο όρος Γκραικομανος, με τον οποίο τους χαρακτήριζαν οι φίλοι τους Έλληνες εθνικιστές, είναι υποτιμητικός, υβριστικός, προσβλητικός, που θα έπρεπε να ξυπνήσει και να τους απομακρύνει απο την αγκάλη του γενιτσαρισμού, της ελληνικής λατρείας, αφού ευθέως, άμεσα και όχι έμμεσα, τους κατατάσσει ως εθνικά ξένους και όχι Έλληνες!

Αυτοπροσδιορισμός ΝΑΙ, αλλά όταν σε υποτιμούν, σε θεωρούν μη Έλληνα, χωρίς αίμα ελληνικό στις φλέβες, γιατί εξακολουθείς και μένεις με τους είρωνες και τους υβριστές σου; Δεν έχεις, άνθρωπε, νου και γνώση, ελάχιστη αξιοπρέπεια, αυτοσεβασμό και τιμή; Δεν αναρωτήθηκες μήπως οι φίλοι σου Έλληνες «υπερπατριώτες» σε βαπτίζου προδότη της φυλής σου; Το ελαφρυντικό των Γκραικομανων είναι αφενός μεν η άγνοια, η απουσία μελέτης για απόκτηση γνώσης ιστορικής, αφετέρου δε η κληρονομιά απο τους πατέρες και παππούδες, ήτοι η τρομοκράτηση τους απο την Ελληνική Πολιτεία τον προηγούμενο αιώνα, όπως και η κατήχηση τους απο το Ελληνικό κράτος δια μέσου των σχολείων και της Εκκλησίας. Το καρότο και το μαστίγιο της Ελληνικής Διοίκησης τους οδήγησαν στην πλάνη, στον γενιτσαρισμό.

Στους πλανεμένους Μακεδόνες απευθύνουμε τα ακόλουθα:

Αδέλφια μας

Στις φλέβες μας κυλάει το ίδιο αίμα. Αδελφικά σας απευθύνουμε τις παρακάτω απόψεις και συστάσεις. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα μας η απόρριψη ή η αποδοχή τους. Να έχετε τη Θεια Φώτιση!

Ρίξετε μια ματιά στον παγκόσμιο χάρτη. Οι λαοί της Αφρικής και οι κάτοικοι του νησιού Βόρνεο στον Ινδικό Ωκεανό (πρώην ανθρωποφάγοι) αγωνίζονται για ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση. Αγωνίζεται η κάθε φυλή χωριστά. Πετάξετε τις «παρωπίδες»! Ψάξε και συ ντόπιε Μακεδόνα, αδελφέ μας, ψάξε επίμονα τις ρίζες σου, την ταυτότητα σου την εθνική. Ψάξε να βρεις ποιος είσαι, απο που έρχεσαι, ψάξε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Μην αδιαφορείς! Μην κάθεσαι με σταυρωμένα χέρια. Σήμερα και όχι αύριο ασχολήσου με την έρευνα. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του πολίτη να ερευνά απροκατάληπτα την Ιστορία, η οποία δεν είναι η αληθινή. Έχει υποστεί μυθοποιητική παραχάραξη για ευνόητους λόγους. Η ιστορική γνώση συγκαταλέγεται στα δικαιώματα του πολίτη και για να είναι απαλλαγμένη απο μύθους και εθνικιστικές σκοπιμότητες θα πρέπει να προέρχεται απο μελέτη και ανάλυση αντίθετων απόψεων, να στηρίζεται στη διασταύρωση πληροφοριών αλλά κυρίως στη συστηματική, επισταμένη μελέτη κειμένων Ελλήνων, Μακεδόνων και ξένων Ιστορικών. Και αυτό, γιατί η ομίχλη του οιουδήποτε εθνικισμού, επικαλύπτει την αλήθεια, παραποιεί τα ιστορικά γεγονότα σύμφωνα με τα «καλά και συμφέροντα».

Αδέλφια Μακεδόνες

Αφυπνιστείτε! Διώξετε το σκοτάδι που σας τυλίγει. Δεν έχει νόημα η ζωή σας χωρίς την αλήθεια για το ποιος είσαι και απο που προέρχεσαι. Ανακαλύψετε τις αληθινές ρίζες σας και υπερασπιστείτε αυτές με νύχια και με δόντια! Μη φτύνεις απο άγνοια το μέρος απο το οποίο προέρχεσαι, μη φτύνεις τη μήτρα! Κάτι τέτοιο είναι ανέντιμο, ανήθικο, απάνθρωπο, εξευτελιστικό! Είναι όνειδος! Όποιος το κάνει και φτύνει τις ρίζες του είναι ανάξιος να ζει και να βαδίζει στον πλανήτη Γη! Χιλιάδες σε όλον το κόσμο έχουν δώσει τη ζωή τους υπερασπίζοντας τις ρίζες τους, το αίμα τους, τη φυλή τους! Εσύ, ντόπιε Μακεδόνα θα μείνεις αδιάφορος, απαθής, ως προς το ποια είναι η πραγματική σου ρίζα; Η ζωή μας εδω στη γη δεν είναι μόνο φαγητό και ποτό, των Αρχαίων «φάωμεν, πίωμεν, αύριο γαρ αποθνήσκομεν»! Η ζωή μας είναι αξιοπρέπεια, ιδανικά, τιμή, αξίες, αρχές, καθήκον, χρέος, ευθύνη, για τις επόμενες γενεές! Πολλοί Έλληνες το γένος συγγραφείς ιστορικοί απεχθάνονται τα ιστορικά ψεύδη, όπως ο συγγραφέας - ιστορικός κ. Δημήτρης Λιθοξόου. Δεν είναι ντόπιος Μακεδόνας. Είναι εθνικά Έλληνας. Ένα απο τα πολλά βιβλία του έχει τον τίτλο «ο Αντιμακεδονικός Αγώνας» και αναφέρεται στους αγώνες και στην αληθινή ιστορία των γηγενών, των ντόπιων κατοίκων της Ελληνικής Μακεδονίας. Διαβάστε το και θα νιώσετε ντροπή για τα ψεύδη της Ελληνικής επίσημης ιστορίας για την επανάσταση του Ιλιντεν και τον Ελληνικό Μακεδονικό αγώνα.

Το βιβλίο «Μισίρκωφ» της καθηγήτριας του Α.Π.Θ. κ. Άννας Αγγελοπούλου, Ελληνίδα, φωτίζει το ιστορικό σκοτάδι στη Μακεδονική γη, όπως και το βιβλίο της Πηνελόπης Δέλτα, «Τα μυστικά του Βάλτου», το οποίο προβάλει μερικές αλήθειες, που σκόπιμα αποσιωπούνται.

Διαβάστε το βιβλίο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ». Η έρευνα είναι ο μίτος της Αριάδνης, για σωστή ενημέρωση στο Μακεδονικό. Είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στο ξέφωτο. «Μηδέν δίκην δικάσεις πριν αμφί μύθον ακούσεις», δηλαδή ποτέ μην αποφασίσεις κάτι πριν ακούσεις και τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς. Προτρέπουμε την ανάγνωση του βιβλίου «μακεδονικές ιστορίες και πάθη», της ανθρωπολόγου και ιστορικού κ. Άννας Καρακασιδου. Στο βιβλίο της θα διαβάσετε τους επιστημονικά θεμελιωμένους ισχυρισμούς πολλών σύγχρονων εθνολόγων, ότι η πλειοψηφία των κατοίκων της Ελληνικής Μακεδονίας στα τέλη του 19ου αιώνα δεν ήταν ούτε Έλληνες, ούτε Ελληνόφωνοι, αλλά μάλλον εξελληνίστηκαν.

Διαβάζοντας βιβλία για το Μακεδονικό με τον τρόπο που αναλύσαμε, ελπίζουμε να ξεμπλέξετε απο τα δίχτυα των Γκραικομανων, στα οποία σας τύλιξαν η άγνοια, η μεθοδευμένη ελληνική σχολική και εκκλησιαστική κατήχηση, η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, τα ψεύδη, αλλά και ο τρόμος απο τις ανελέητες διώξεις των πατέρων και παππούδων σας τον προηγούμενο αιώνα! Επιστρέψτε στη μήτρα σας για να υπερασπιστούμε όλοι μαζί τις ρίζες μας, ότι πιο πολύτιμο υπάρχει στη ζωή.

Οι δήθεν φίλοι σας οι «φρουροί του εθνικισμού» παρουσιάζονται στα ματιά σου, ντόπιε μακεδόνα, σαν «αδέλφια», έτοιμα, τάχα, να πέσουν στη φωτιά, αν κινδυνέψεις! Είσαι, λένε, άνθρωπος με σπινθηροβόλο πνεύμα, ικανότατος στην ανάλυση και στάθμιση γεγονότων και καταστάσεων. Με τον τρόπο αυτό και χτυπώντας φιλικά τον ώμο σου ύπουλα, μεθοδικά, προγραμματισμένα, χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι, γίνεσαι υποχείριο, όργανο τους! Στις ιδιαίτερες όμως, χωρίς τη δική σου παρουσία, συσκέψεις σε ειρωνεύονται, σε αποκαλούν γενίτσαρο, Βούλγαρο, ανόητο Γκραικομανο! Σε απαξιώνουν, σε κουρελιάζουν ως άνθρωπο, σε ρίχνουν στον Καιάδα, στα Τάρταρα! Στις εμφυλιοπολεμικές δύσκολες καταστάσεις και αφού πεισθούν, ότι δεν τους είσαι χρήσιμος πια, σε αποτελειώνουν, σε ξεπαστρεύουν! Οι φίλοι σου, οι Έλληνες Εθνικιστές, σε χρησιμοποιούν! Όταν παραστεί ανάγκη να στηρίξουν με ντοκουμέντα τους ψευδέστατους ισχυρισμούς τους, για ανυπαρξία Εθνικά Μακεδόνων στη Βόρεια Ελλάδα σε υποδεικνύουν Ελληναρά Μακεδόνα, σαν παράδειγμα «αυτοπροσδιορισμού» ως «ακραιφνή Έλληνα»!

Στη συνέχεια μετέρχονται κάθε μέσο σατανικό να καλύψουν την απάτη, αφού μαζί με τους ελάχιστους Γραικομανους γηγενείς Μακεδόνες συγκαταλέγουν και τις εκατοντάδες χιλιάδες Ντόπιους της Ελληνικής Μακεδονίας. Μας ανεβάζουν όλους στο ίδιο τρένο, μας βάζουν στο ίδιο σάκκο. Είμαστε «ανύπαρκτοι» λένε, αφού «όλοι οι Ντόπιοι είναι Έλληνες»! Απο την άλλη πλευρά του λόφου στέκονται βαθιά προβληματισμένοι, απογοητευμένοι οι δικοί σου άνθρωποι. Είναι συγγενείς, γείτονες, χωριανοί, η δική σου φυλή, οι ρίζες σου, το αίμα σου. Μονολογούν: «Γιατί το δικό μας παλικάρι απαρνιέται τις ρίζες του;» Δεν αντιλαμβάνεται, ότι τον χρησιμοποιούν στην προπαγάνδα τους, σαν έναν άλλον Εφιάλτη, στα φασιστικά, εθνικιστικά, ιμπεριαλιστικά σχέδια τους; Δεν αντιλαμβάνεται ότι παραδίδει «τοις κυσί» αξιοπρέπεια, τιμή, αξίες και αρχές; Βέβαια, κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Είναι εξαγγελία της Ε. Ένωσης. Αυτοπροσδιορισμός ΝΑΙ, αλλά μετά απο ανάλυση και σύνθεση καταστάσεων, δεδομένων, ύστερα απο βαθιά περίσκεψη και περισσή μελέτη του κάθε βήματός μας στο μακεδονικό, ύστερα απο επιστάμενη έρευνα για την αληθινή ρίζα, την πραγματική μας μήτρα.

Αδελφέ αυτόχθονα Μακεδόνα,

Η παρακάτω αληθινή μικρή ιστορία ίσως σου ανοίξει το δρόμο του χρέους, της τιμής και του καθήκοντος. Ίσως σε βοηθήσει να αποτινάξεις απο πάνω σου τον υβριστικό, απαξιωτικό χαρακτηρισμό «Γραικομάνος» που σημαίνει για τους Έλληνες φασίστες, ότι κάνεις τον Έλληνα, ενώ δεν είσαι. Δυστυχώς έτσι σε βαπτίζουν και χαμογελάνε ειρωνικά, απαξιωτικά!

Ήταν τα δύσκολα. Σκοτεινά χρόνια του Εμφυλίου πολέμου 1945-1950. Μια σλαβόφωνη Μακεδονική οικογένεια ξεκληρίζεται στην προσπάθεια της να απομακρυνθεί απο την εμπόλεμη ζώνη. Οι δυο γονείς σκοτώνονται απο νάρκη. Το εξάχρονο αγοράκι επιζεί και παραδίδεται στην Παιδόπολη - Ορφανοτροφείο της βασίλισσας Φρειδερίκης. Στην ενηλικίωση του επισκέπτεται τη γενέτειρα του, που θυμίζει όνειρο, το χωριό των γονέων του στη Βόρεια Ελλάδα και αναζητά επίμονα το γενεαλογικό του δένδρο. Απο υπερήλικες χωρικούς πληροφορείται, ότι είναι Μακεδόνας απο γονείς και παππούδες ντόπιους σλαβόφωνους. Δυο, τρεις διαφορετικές μακεδονικές λέξεις που ψέλλισε και μπέρδεψε με τις ελληνικές ο πληροφοριοδότης μακεδόνας παππούς, το παλληκάρι δεν τις κατάλαβε, γιατί δεν ήξερε ο νεαρός ούτε λέξη μακεδονική! Βλέπετε η Παιδόπολη της Φρειδερίκης του στέρησε τη μητρική γλώσσα. Για μια στιγμή αισθάνθηκε, ότι τα βουρκωμένα μάτια του άστραψαν. Θαρρείς ένα φως υπερκόσμιο πλημμύρισε το είναι του, τα κατάβαθα της ψυχής του, τη στιγμή, που παρέλασαν απο την σκέψη του όσα είχε διαβάσει για Τσε Γκεβάρα, Νέλσον Μαντέλα, Μαρτίν Λούθερ Κινγκ, Γκάντι, οι οποίοι έδωσαν την ίδια τη ζωή τους για τη δική τους τη φυλή, για ισα δικαιώματα, αξιοπρέπεια και τιμή! Ο πληροφοριοδότης υπερήλικας συνέχισε να διηγείται το Γολγοθά των σλαβόφωνων Μακεδόνων, την εξόντωση τους, την αναγκαστική μετανάστευση τους στα τέσσερα σημεία του πλανήτη: «Παιδί μου - του είπε - κανένας άλλος λαός της Ευρώπης δεν υπόφερε, δεν τυραννήθηκε τόσο όσο ο Μακεδονικός! Δέκα χοντρά βιβλία (εννοούσε τόμους) δεν φτάνουν για να εξιστορήσουν τα δεινοπαθήματα, τα βάσανα, το Γολγοθά των ντόπιων απο Έλληνες εγκληματίες, Γραμματείς και Φαρισαίους»!

Το παλληκάρι ευχαρίστησε εγκάρδια τον πληροφοριοδότη παππού, δίνοντας την υπόσχεση να εξετάσει επισταμένα και αν χρειαστεί να αφιερώσει τη ζωή του στα δίκαια του πολυβασανισμένου Μακεδονικού λαού. Σε χρονικά διαστήματα προέβαινε στην αγορά βιβλίων ιστορικών για τους πληθυσμούς της Βαλκανικής. Σε ένα απο αυτά περιγράφονταν η πυρπόληση του Κιλκίς απο τον Ελληνικό Στρατό το 1912-13, η καταστροφή, οι σφαγές, ο εξανδραποδισμός των σλαβόφωνων κατοίκων! Ένα δεύτερο βιβλίο περιέγραψε τα μαρτύρια των ντόπιων Μακεδόνων στην Ελληνική Μακεδονία. Μια τυχαία επίσκεψη του σε χωριό σλαβόφωνων ήρθε να επισφραγίσει την αλήθεια για όσα είχε ακούσει και διαβάσει για το Γολγοθά του Μακεδονικού λαού και το είδος της «Δημοκρατίας» στην Ελλάδα. Τις μαύρες σελίδες της Μακεδονικής ιστορίας ήρθε να επικυρώσει η απλή, αγνή, άδολη ερώτηση μιας ενενηντάχρονης γριούλας στο σταυροδρόμι του Μακεδονικού χωριού με αυτόπτη μάρτυρα τον άλλοτε τρόφιμο της Παιδόπολης. Το παλληκάρι άκουσε να ρωτά την κυρτωμένη απο το βάρος των χρόνων γριούλα, ανθρώπινα, άδολα, τη νιόπαντρη γειτόνισσα της, η οποία επέστρεψε απο την πρόβα, που είχε στον πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού.

Γριούλα: Λένκου (Ελένη), ήσουν εσύ στο σπίτι που τραγουδούσαν οι γυναίκες;

Νιόπαντρη: Ναι, γιαγιά Μαρία, εκεί ήμουν. Κάναμε πρόβα στα τραγούδια και τους χορούς και τώρα γυρίζω σπίτι.

Γριούλα: Πήγα σιγά-σιγά στηριζόμενη στο μπαστούνι, στο μαγαζί να πάρω ένα γάλα. Όπως περπατούσα άκουσα τα τραγούδια σας. Με αυτά τα τραγούδια εμείς τα παλιά χρόνια χορεύαμε στην πλατεία και τραγουδούσαμε. Τα λέγαμε στη δικιά μας γλώσσα, τη ντόπικη (εννοεί τη μακεδονική γλώσσα). Μας τα είχαν μάθει οι δικές μας γιαγιάδες κι εκείνες απο τις δικές τους. Με τι καμάρι τραγουδούσαμε! Που είναι τα χρόνια εκείνα τα παλιά! Αλήθεια, γιατί εσείς τα τραγουδάτε στα ελληνικά; Δεν νομίζεις ότι είναι πιο συγκινητικά, όταν τα λέμε στα ντόπικα, όπως τα τραγουδούσε η δικιά μας γιαγιά;

Νιόπαντρη: Γιαγιά Μαρία δεν μας επιτρέπουν να τα λέμε στη ντόπικη γλώσσα, γιατί, λένε, ότι δεν κάνει. Μας είπαν, ότι η γλώσσα αυτή είναι απαγορευμένη. Γι’ αυτό το λόγο άλλαξαν τη γλώσσα στα τραγούδια, που τραγουδούσατε εσείς τα παλιά τα χρόνια!

Η ενενηντάχρονη γριούλα, που με δυσκολία στεκόταν και έσερνε τα πόδια της έσκυψε το κεφάλι και κάτι μουρμούρισε συνοφρυωμένη.

Το νέο παλληκάρι, άλαλο, εμβρόντητο απο όσα άκουσε και είδε, βαθιά προβληματισμένο για το ποιον της Ελληνικής Δημοκρατίας, κάθισε στο παρευρισκόμενο πλαγιασμένο κουφάρι δένδρου κρατώντας τη σκυμμένη καφαλή ανάμεσα στις παλάμες των χεριών του. Άφησε το νου, τα ματιά της ψυχής του να δουν για άλλη μια φορά, να παρελάσουν σαν κινηματογραφική ταινία όσα είχε διαβάσει και ακούσει, δηλαδή φυλακίσεις, εξορίες, θανάτωση δεκάδων μικρών παιδιών και των μητέρων αυτών, κρεμάλες παλληκαριών, πυρπολήσεις χωριών και πόλεων, βιασμοί γυναικών, ανελέητοι ξυλοδαρμοί ανδρών, οιμωγές, θρήνος, αίμα, καταστροφή, θάνατος παντού, εξανδραποδισμός, εξόντωση, γενοκτονία του πολυβασανισμένου Μακεδονικού λαού!

... Τα μάτια του νέου άνδρα βούρκωσαν και δυο δάκρια ροδοστάγματα κύλισαν! Τι κι αν δεν ήξερε λέξη απο τη γλώσσα των γονιών του! Η «δημοκρατική» Ελλάδα του στέρησε τη μητρική γλώσσα τη μακεδονική, αλλά την ψυχή του δεν μπόρεσε να πάρει, γενίτσαρο δεν μπόρεσε να τον κάνει! Η απάντηση της νεόνυμφης αποτελούσε για το παλληκάρι σφράγισμα με ανεξίτηλη σφραγίδα, επιβεβαίωση χωρίς κανέναν ενδοιασμό του Γολγοθά των ντόπιων Μακεδόνων, των σλαβόφωνων κατοίκων ολόκληρης της Ελληνικής Μακεδονίας! Αναρωτήθηκε το άλλοτε παιδί του Ορφανοτροφείου: «Έχουμε χρεία άλλων αποδείξεων για τον ξέφρενο, αδιανόητο ελληνικό φασισμό; Ναι, αυτό είναι το είδος της Δημοκρατίας, που έχουν οι δήθεν «απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων»! Πόσο αναίσχυντα και υποκριτικά επαίρονται για την περίλαμπρη Αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία»! Θυμήθηκε το βιβλίο με τα λόγια του μεγάλου Γερμανού φιλόσοφου του κοινωνιολόγου Φαλμεράϊερ: «Ούτε μια σταγόνα αίματος απο τους Αρχαίους Έλληνες κυλά στις φλέβες των σημερινών Ελλήνων», όπως και αυτά που έγραψε ένας άλλος μεγάλος, ο Μαρκ Τουέν: «Οι νεοέλληνες είναι ντροπή για τους Αρχαίους Έλληνες»!



Οι Αυτόχθονες Μακεδόνες



«Μια μέρα αυτό το έθνος θα εγερθεί και θα πραγματώσει τα όνειρα του»!

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ



15 Σεπ 2012

Ο ΣΟΥΜΠΕΡΤ ΚΑΙ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Καταγγελία "Λαϊκής Συσπείρωσης" Πέλλας κατά της Χρυσής Αυγής

Περοσσότερα εδώ

ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΕΚΡΗΞΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΘΕΤΕ ΣΤΕΦΑΝΙ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΚΑΙ Σ

Περισσότερα εδώ

Με αφορμή τα παραπάνω, ας θυμηθούμε......

Ο Σούμπερτ και οι ένοπλες αντικομμουνιστικές ομάδες

στην κεντρική Μακεδονία

Ο Σούμπερτ με την ομάδα του, την οποία εν τω μεταξύ είχε αυξήσει, έφτασε στα Γιαννιτσά το τελευταίο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου 1944. Στην πόλη εκτός από τη μόνιμη γερμανική φρουρά των 100 περίπου ανδρών υπό το Λοχαγό Μαξ Πέσκο (Max Peschko), ήταν στρατωνισμένη και μια μικρή ένοπλη ομάδα εθελοντών Ελλήνων υπό την αρχηγία του Κύρου Γραμματικόπουλου, φανατικού ναζιστή από τη Δράμα. Ο Γραμματικόπουλος πρόθυμα εντάχθηκε στο τμήμα του Γερμανού Επιλοχία για μια αγαστή συνεργασία για την τρομοκράτηση των Γιαννιτσών και της όμορης περιοχής. Εκτός από το Γραμματικόπουλο ο Σούμπερτ βρήκε μια πληθώρα ενόπλων αντικομμουνιστικών ομάδων, με μερικές από τις οποίες περιοδικά συνεργάσθηκε στην εκπλήρωση του σκοπού του. Αντίθετα από τη Μακεδονία, στην Κρήτη ο Σούμπερτ νωρίς ακόμη έγινε αρχηγός μοναδικής ένοπλης αντιανταρτικής ομάδας με Κρητικούς εθελοντές, οι οποίοι στρατολογήθηκαν, οπλίσθηκαν και συντηρήθηκαν από τις κατοχικές αρχές της Νήσου. Η Κρήτη δεν πρόσφερε έδαφος κατάλληλο για την ανάπτυξη παρόμοιων ομάδων, όπως η Βόρεια Ελλάδα, κυρίως για δύο λόγους:
πρώτον ……….

δεύτερον, στην Κρήτη, εν αντιθέσει με τη Βόρεια Ελλάδα, δεν σημειώθηκε εγκατάσταση ποντιακού πληθυσμού, ελληνόφωνου και τουρκόφωνου, ο οποίος λόγω της ιδιάζουσας ιδεολογίας και παράδοσής του, έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στην αντιεαμική αντικομμουνιστική συνεργασία με το Γερμανό κατακτητή. Στη Βόρεια Ελλάδα το 70% των εθνικιστικών-αντικομουνιστών οπλαρχηγών ήταν ποντιακής καταγωγής και ένας σημαντικός αριθμός Ποντίων εντάχθηκε στα εθνικιστικά τάγματα και στο «Σώμα Κυνηγών» του Επιλοχία Σούμπερτ.

Το αρχαιότερο σώμα που συγκροτήθηκε την άνοιξη του 1943 κατόπιν διαταγής του Στρατιωτικού Διοικητή Θεσσαλονίκης-Αιγαίου, ήταν του απότακτου Συνταγματάρχη Γεωργίου Πούλου, του πιο φανατικού λάτρη των ιδανικών του γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού – τέλεσε αρχηγός του ναζιστικού σχηματισμού ΕΕΕ «Εθνική Ένωσις “Η Ελλάς”» - άσπονδου διώκτη του κομμουνισμού και του ληστρικότερου εθνικιστή οπλαρχηγού. Στο «Εθελοντικό Τάγμα» του Πούλου εντάχθηκαν 300 περίπου γερμανοντυμένοι άνδρες, κατά το πλείστον τυχοδιώκτες καιροσκόποι με βλέψεις στο γρήγορο πλουτισμό, διάφοροι εγκληματίες και άτομα που πιέζονταν ή καταδιώκονταν από τον ΕΛΑΣ ως «αντιδραστικοί», από τη Θεσσαλονίκη και άλλα μέρη της Μακεδονίας, ιδιαίτερα από προσφυγικά χωριά της Πτολεμαΐδας. Η Βέρμαχτ θεωρούσε το τάγμα αυτό τμήμα του γερμανικού στρατού ,καθότι «οποιαδήποτε βία εναντίον του τάγματος Πούλου θα θεωρηθεί βία εναντίον του γερμανικού στρατού». Ο Πούλος εργάσθηκε εντατικά με λόγια και με πράξεις για την επιτυχία των γερμανικών όπλων, συχνά συμμετέχοντας με γερμανικά στρατεύματα σε επιχειρήσεις εναντίον περιοχών της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας κατά τις οποίες αποσπάσματα Πουλικών πρωτοστάτησαν σε εγκλήματα κατά των αμάχων. Στο νομό Κοζάνης, τον Ιούλιο 1943, Πουλικοί πυρπόλησαν, λεηλάτησαν και ενήργησαν ομαδικές εκτελέσεις των κατοίκων δέκα περίπου χωριών. Η Θεσσαλονίκη, έδρα του Πούλου μέχρι την άνοιξη 1944, (από το καλοκαίρι 1943 ο Πούλος συχνά δημιουργούσε προσωρινές έδρες σε μικρότερες πόλεις της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας) έγινε το θέατρο της εγκληματικής δράσης του ίδιου και των ανδρών του, οι οποίοι ενεργούσαν ελεύθερα και ανεξέλεγκτα, όχι μόνο εναντίον των επικηρυγμένων εχθρών τους, αλλά και εναντίον όσων υποψιάζονταν ότι μπορούσαν να ήταν αντιστασιακοί, μολονότι συχνά «εθνικόφρονες». Πολλοί Θεσσαλονικείς υποβλήθηκαν σε φρικτά βασανιστήρια στα κρατητήρια επί της οδού Παύλου Μελά 32, και άλλοι έχασαν τη ζωή τους από τις σφαίρες των Πουλικών. Το Μάιο 1944, ο Πούλος εγκαταστάθηκε στην Κρύα Βρύση του νομού Πέλλας την οποία μετέτρεψε σε απόρθητο αντικομμουνιστικό φρούριο για να ελέγχει την περιοχή Γιαννιτσών σε συνεργασία με άλλα εθνικιστικά τμήματα, όπως αυτά του Κύρου Γραμματικόπουλου, του Στέργιου Σκαπέρδα και του Φριτς Σούμπερτ.

Ο Πόντιος Κύρος Γραμματικόπουλος, αυτοκινητιστής από τη Δράμα, είχε από νωρίς τόσο πολύ επηρεασθεί από τις ιδέες του ναζισμού ώστε έγινε «πιο Γερμανός από τους Γερμανούς», πολεμώντας ως ανθυπολοχαγός της Βέρμαχτ στη Φιλανδία, Κρήτη, Αφρική και στο ρωσικό μέτωπο. Όπως ο Πούλος, ο Γραμματικόπουλος έγινε ένας από τους πιο μάχιμους διώκτες του «επάρατου εβραιομπολσεβικισμού», καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια για την επικράτηση του γερμανικού ιμπεριαλισμού. «Ας ευχηθώμεν όλοι οι λαοί της Ευρώπης και ιδιαιτέρως ημείς οι Έλληνες την πλήρην Νίκην των όπλων του Άξονος», έγραψε το Μάρτιο του 1943 στη γερμανόφιλη εφημερίδα Νέα Ευρώπη. Στη Θεσσαλονίκη, όπου εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στις αρχές του 1943, ως πράκτορας της «Γκεστάπο» (Μυστικής Στρατιωτικής Αστυνομίας) ενήργησε πολλές συλλήψεις και εκτελέσεις για τις οποίες οι γερμανικές αρχές τον αντάμειψαν με την παραχώρηση εβραϊκού καταστήματος. Τότε συγκρότησε ένοπλη ομάδα κυρίως από Ποντίους των περιοχών Δράμας και Κιλκίς, την οποία έθεσε στη διάθεση των Γερμανών, συμμετέχοντας σε επιχειρήσεις τους. Στην επιχείρηση στο Πάικο στις αρχές Ιανουαρίου 1944, ο Γραμματικόπουλος εξόπλισε τους τουρκόφωνους κατοίκους της Αραβησσού (Όμπαρ) και απέστειλε τους «συνεργάτες των ανταρτών» στις φυλακές του «Παύλου Μελά», προκαλώντας τα σκληρά αντίποινα του ΕΛΑΣ στην Αραβησσό στις αρχές Φεβρουαρίου. Ο Γραμματικόπουλος στον κάμπο των Γιαννιτσών από την άνοιξη του 1944 εμφανίσθηκε με τον τίτλο του συντονιστή των εθνικιστικών ομάδων της περιοχής. Την περίοδο αυτή μεταφέρθηκε στα Γιαννιτσά, όπου για πρώτη φορά συναντήθηκε με τον άρτι αφιχθέντα Φριτς Σούμπερτ, με τον οποίο δημιούργησε στενή φιλία και συνεργασία μέχρι το τέλος της Κατοχής.

Ο Βλάχος Στέργιος Σκαπέρδας, κάτοχος μεγάλης γεωργοκτηνοτροφικής περιουσίας στο Δροσερό Πέλλας, δεν προσεταιρίσθηκε τον κατακτητή παρακινούμενος από τη γερμανική ιδεολογία του εθνικοσοσιαλισμού ούτε από το όραμα ενός παντοδύναμου Γ΄ Ράιχ, όπως οι προαναφερθέντες οπλαρχηγοί. Αντίθετα, ο Σκαπέρδας από την αρχή της γερμανικής κατοχής έδειξε έμπρακτα τα αντιστασιακά του αισθήματα, βοηθώντας την οργάνωση των πρώτων ομάδων του ΕΛΑΣ στο Πάικο. Όταν το 1943 πληροφορήθηκε ότι ο ΕΛΑΣ εξαρτώνταν από το ΚΚΕ, τότε μεταπήδησε στην εθνικόφρονη οργάνωση ΠΑΟ, η οποία προς το τέλος του 1943 διαλύθηκε κάτω από τα συνεχή πλήγματα του ισχυρότερου ΕΛΑΣ. Αντιδρώντας στις πιέσεις και στις απειλές του ΕΛΑΣ εναντίον του ιδίου και της οικογένειάς του ο Σκαπέρδας αναγκάσθηκε, μετά τη διαρπαγή της περιουσίας του από τον ΕΛΑΣ, να προσφύγει στους Γερμανούς της Θεσσαλονίκης για προστασία. Εδώ δημιούργησε στενούς δεσμούς με τον ισχυρό οπλαρχηγό Γ. Πούλο, ο οποίος τον ενθάρρυνε να συγκροτήσει δική του ομάδα ενόπλων και να συμπράξει μαζί τους στην καταπολέμηση του μισαρού κομμουνισμού. Ο Σκαπέρδας στρατολόγησε, ως επί το πλείστον, Σαρακατσάνους από τα χωριά της περιοχής του Δροσερού και ντύνοντάς τους με τη «σκαπερδέικη στολή» τους μετέφερε το Μάιο στην Κρύα Βρύση, ορμητήριο του Πούλου, για να ξεκινήσει σε αγαστή συνεργασία με τον πάτρωνά του την αντικομμουνιστική του δράση μέχρι εσχάτων. Αργότερα και οι δύο θα συμπλεύσουν με τον Σούμπερτ στον κάμπο των Γιαννιτσών για να δημιουργήσουν καθεστώς βίας και τρομοκρατίας με συλλήψεις, ξυλοδαρμούς και εκτελέσεις υπόπτων.

Στην περιοχή Γιαννιτσών, από το καλοκαίρι του 1944, συνέβαλαν στο κλίμα βίας και τρόμου και οι ένοπλοι των Ποντίων Απόστολου Τσαρουχίδη και του καπετάν Ιορδάνη Χασερή (ή Χασιαρή), από το Καλλίφυτο Δράμας. Ο Χασερής, χαρακτήρας βίαιος, καταδιωκόμενος από τους Βούλγαρους μετά την συμμετοχή του στη εξέγερση της Δράμας το Σεπτέμβριο 1941, κατέφυγε πρώτα στην περιοχή Γιαννιτσών, όπου συμμετείχε στις δραστηριότητες της αντιστασιακής οργάνωσης ΠΑΟ και, μετά τη διάλυσή της στο τέλος του 1943, μεταπήδησε στο σχηματισμό ΕΕΣ του Μιχάλαγα. Με προτροπή του Μιχάλαγα συγκρότησε ομάδα ενόπλων από τουρκόφωνα χωριά της Κοζάνης και από τον Ιανουάριο 1944 έλαβε μέρος με τμήματα του ΕΕΣ και το τάγμα του Συνταγματάρχη Γ. Πούλου σε επιδρομές εναντίον «ανταρτοχωριών» της Κοζάνης στα οποία οι «χασέρηδες» διέπραξαν βιαιότητες, όπως κακοποιήσεις και εκτελέσεις αμάχων και επιδόθηκαν ιδιαίτερα σε λεηλασίες περιουσιών και πυρπολήσεις σπιτιών. Τον Ιούλιο ή Αύγουστο, ο Χασερής εγκατέλειψε την Αραβησσό και εγκαταστάθηκε στα Γιαννιτσά, από όπου επικεφαλής 100 περίπου ατάκτων έκανε συχνά εξορμήσεις στα γύρω χωριά «προς άγραν κομμουνιστών, όχι πάντα χωρίς θύματα και εκτελέσεις». Στα Γιαννιτσά στενή συνεργασία με το Χασερή διατήρησε ο συγχωριανός του Απ. Τσαρουχίδη, αρχηγός μικρής αντικομμουνιστικής ομάδας εξοπλισμένων.

Ο αριθμός των δωσιλόγων οπλαρχηγών, οι οποίοι ηγήθηκαν δύναμης τουλάχιστον 10.000 ενόπλων, υπολογίζεται ότι ξεπερνούσε τους 300 στη Μακεδονία και Θράκη, το καλοκαίρι του 1944. Οι περισσότεροι (60%) από τους εθνικιστές οπλαρχηγούς και εξοπλισμένους οπαδούς τους δραστηριοποιήθηκαν στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη λόγω της μεγάλης συγκέντρωσης Ποντίων προσφύγων στους νομούς Δράμας, Σερρών και Κιλκίς και της καταπιεστικής βουλγαρικής κατοχής. Εξίσου συμπαγής συγκέντρωση Ποντίων προσφύγων σημειώθηκε στις περιοχές Κοζάνης, Έδεσσας και σε μικρότερο βαθμό στην περιφέρεια Γιαννιτσών και Πιερίας. Στην περιοχή της Κοζάνης Πόντιοι αντικομμουνιστές, κυρίως μέλη της τουρκόφωνης κοινότητας, επάνδρωσαν τους «Ελληνικούς Εθελοντικούς Λόχους» που συγκροτήθηκαν στις αρχές Ιανουαρίου 1944 με πρωτοβουλία της Βέρμαχτ. Ύστερα από λίγο οι οπλαρχηγοί των ΕΕΛ και των άλλων εθνικιστικών τοπικών ομάδων της Μακεδονίας, ανταποκρινόμενοι στην προσπάθεια των γερμανικών αρχών να διαμορφώσουν «ένα πλαίσιο συντονισμού και λειτουργίας» για την καλύτερη εκπλήρωση των σκοπών τους, εντάχθηκαν σε ένα χαλαρό συνδυασμό κάτω από τη φανταχτερή ονομασία «Εθνικός Ελληνικός Στρατός». Η ηγεσία του ΕΕΣ ανατέθηκε στους τρεις Παπαδόπουλους, Κισά Μπατζάκ (Κυριάκος Παπαδόπουλος, 60ετής γεωργός από τον Κούκο Κατερίνης), Μιχάλαγα (Μιχαήλ Παπαδόπουλος, 42ετής ζωέμπορος από τα Σέρβια Κοζάνης) και Κωνσταντίνο Παπαδόπουλο, 30χρονο φοιτητή από το Ροδώνα Κιλκίς. Η διοίκηση του ΕΕΣ, η οποία ήταν μάλλον συμβολική, δόθηκε στον πρεσβύτερο Κισά Μπατζάκ, ο οποίος τον Αύγουστο 1944, για να βρίσκεται πιο κοντά στην πηγή της εξουσίας, μετέφερε την έδρα του από τον Κούκο στη Θεσσαλονίκη. Κατά την περίοδο αυτή η δύναμη του ΕΕΣ ανερχόταν στους 5.550 περίπου ενόπλους.

Οι αρχηγοί και οι ένοπλοι του ΕΕΣ ενεργοποιήθηκαν τα μέγιστα στην ύπαιθρο και οδηγήθηκαν, σύμφωνα με τον αρχηγό των SS Χάινριχ Χίμλερ, «σε αγαστή συνεργασία με τα δικά μας γερμανικά τμήματα στον αγώνα κατά των μπολσεβίκων συνωμοτών μέχρι την τελευταία μέρα». Το πρώτο εξάμηνο του 1944, μονάδες του ΕΕΣ συμμετείχαν στις μεγάλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της Βέρμαχτ στα Κρούσια (Φεβρουάριο), Πιέρια (Μάρτιο), Βέρμιο (Μάρτιο και Απρίλιο), Πάικο (Μάρτιο) και στη Βόρεια Πίνδο (Ιούλιο), στις οποίες πρωτοστάτησαν σε ομαδικές εκτελέσεις αμάχων, κακοποιήσεις, εγκλεισμούς σε στρατόπεδα και φυλακές, λεηλασίες και πυρπολήσεις σπιτιών ή χωριών, όπως Ερμακιά, Πύργους, Μεσόβουνο, Ελευθεροχώρι και άλλα ορεινά χωριά γνωστά στις πηγές ως «ανταρτοχώρια». Η υπερβολική σκληρότητα των Γερμανών και των συνεργατών τους προκάλεσαν τραγικές συνθήκες διαβίωσης για χιλιάδες πυρόπληκτους και εκτοπισμένους, όπως αυτές περιγράφονται στην «Έκθεση» της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδας: …………………


(Από το βιβλίο: Θανάσης Σ. Φωτίου, “Η ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – Η αιματηρή πορεία του Φριτς Σούμπερτ και του ελληνικού «σώματος κυνηγών» στην κατοχική Κρήτη και Μακεδονία»”, εκδόσεις Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 213-220)

12 Σεπ 2012

ΒΟΓΟΜΙΛΟΙ - BOGOMILS

Η ΣΚΙΑ ΜΙΑΣ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗΣ ΑΙΡΕΣΗΣ ΠΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

“Διάγουμε ένα βίο σκληρό και περιπλανητικό. Πάμε από πόλη σε πόλη σαν πρόβατα εν μέσω λύκων. Υποφέρουμε από τις διώξεις όπως οι απόστολοι και οι μάρτυρες. Η ζωή μας διάγεται με αποχή, προσευχή και ακατάπαυστη εργασία. Όμως όλα αυτά είναι εύκολα, γιατί δεν είμαστε πλέον αυτού του κόσμου…”

Ο μεσαιωνικός συγγραφέας Εβέρβνιους για τους ιερείς των Βογόμιλων

“Καταγγέλλουν τους πλουσίους, απεχθάνονται τον Τσάρο, γελοιοποιούν τους ανώτερους, καταδικάζουν τους ευγενείς κι απαγορεύουν τους δούλους να υπακούουν στους κυρίους τους”.

Κοσμάς ο Ιερέας, Κατά των Βογομίλων

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΚΟΣ

Λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη, κοντά στην περιοχή της αρχαίας Πέλλας, βρίσκονται μια σειρά από παράξενα μεσαιωνικά μνημεία, που μέχρι πρόσφατα προβλημάτιζαν τους αρχαιολόγους, ενώ ενοχλούσαν και συνεχίζουν να ενοχλούν τη, γνωστή για την αλαζονεία και μισαλλοδοξία της, Ορθόδοξη Εκκλησία της χώρας μας. Πρόκειται για δεκάδες λίθινους σταυρούς, κυκλικού τύπου, ορισμένοι εκ των οποίων φτάνουν σε ύψος τα δύο μέτρα. Τυλιγμένοι με λειχήνες, λυγισμένοι και φθαρμένοι από το βάρος των αιώνων αυτοί οι αινιγματικοί σταυροί είναι μοναδικοί στον ελλαδικό χώρο και αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες όχι μόνον της παρουσίας αλλά και της ακμής κατά το Μεσαίωνα θρησκευτικών ομάδων που δεν άνηκαν στο ορθόδοξο δόγμα, που υιοθετήθηκε επίσημα από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Πρόκειται για μνημεία-κατάλοιπα των Βογόμιλών, μιας νεομανιχαϊστικής αίρεσης που εμφανίστηκε στο χώρο της Θράκης και της Μακεδονίας τον 10 μ.Χ. αιώνα και, παρά τις διώξεις των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων και της ορθόδοξης «Ιεράς Εξέτασης», κατάφεραν να επιβιώσουν μέχρι τον 15ο μ.Χ. αιώνα. Οι ίδιοι μπορεί να εξαφανίστηκαν (στη Βοσνία εξισλαμίστηκαν, ενώ στη Βουλγαρία έγιναν Καθολικοί) αλλά τα μνημεία τους –όσα τουλάχιστον επέζησαν από τη μανία των Ορθόδοξων διωκτών τους– συνεχίζουν να μας τους θυμίζουν. Και αυτό είναι κάτι που ενοχλεί την Ορθόδοξη Εκκλησία και τους εγχώριους «ορθόδοξους Ταλιμπάν», που δεν έπαψαν στιγμή να θεωρούν «εθνικό καθήκον» την εξάλειψη αυτών των «αιρετικών» μνημείων.

Περισσότερα εδώ

4 Σεπ 2012

Όταν έρθει ο καιρός, θα είμαστε έτοιμοι;

Του Ριστο Στεφοβ
rstefov@hotmail.com
Σεπτέμβριος 3, 2012

Πριν από λίγο καιρό, η Ευρωπαϊκή Ένωση ζήτησε από την Ελλάδα να δημιουργήσει έναν προϋπολογισμό και να αρχίσει να βάζει κάποια χρήματα στην άκρη για να διευθετήσει τις συμφωνίες διακανονισμού περιουσιών με τους εξόριστους πολίτες των οποίων οι ιδιοκτησίες είχαν κατασχεθεί κατά το παρελθόν απο το ελληνικό κράτος, και αυτό περιλαμβάνει τις ιδιοκτησίες των Μακεδόνων που εξορίστηκαν κατά την διάρκεια των περασμένων χρόνων. Αυτό είναι μια ένδειξη ότι «κάτι» πρόκειται να συμβεί στο μέλλον. Αλλά τι; Και αυτό, θα εξαρτηθεί από εμάς;

Παράλληλα, η Ελλάδα δέχεται, επίσης, πιέσεις για να "προσέξει" τα θέματα των μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των Μακεδόνων που ζουν στην Ελλάδα. Αλλά είναι οι Μακεδόνες πραγματικά μια μειονότητα; Ποιος αποφασίζει για αυτό και πώς αυτό αποφασίζεται; Πρώτον, η Ελλάδα δεν έχει κάνει ποτέ μια "ελεύθερη" απογραφή. Και την λέω ελεύθερη, επειδή το ελληνικό κράτος αποθαρρύνει τους ανθρώπους να δηλώνουν οτιδήποτε άλλο εκτός από «έλληνες». Δεύτερον, η Ελλάδα ποτέ δεν προσδιόρισε ακριβώς τι σημαίνει «Έλληνας» και ποια είναι η κατανομή των διαφόρων γηγενών εθνοτήτων που ζουν στην Ελλάδα, δηλαδή τους Αρβανίτες, Βλάχους, Μακεδόνες, κλπ., καθώς και ποια είναι η εθνική κατανομή των εισαγόμενων εποίκων. Ξέρετε, αυτούς από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία. Ας το παραδεχτούμε, δεν είναι όλοι Έλληνες στην Ελλάδα: αν ο καθένας είναι Έλληνας, με το τρόπο που το ελληνικό κράτος ισχυρίζεται, τότε κανείς στην Ελλάδα δεν είναι Έλληνας. Έτσι, έως ότου όλοι οι άνθρωποι που ζουν στην Ελλάδα δεν καταμετρηθούν αντιπροσωπευτικά και προσδιοριστεί η εθνότητα τους, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν οι Μακεδόνες είναι μια «μειονότητα» ή «πλειονότητα» στα εδάφη της πατρίδας τους.

Έκτος αυτού, ποτέ η Μακεδονία δεν ανήκε στην Ελλάδα. Την πήραν με τη βία από το μακεδονικό λαό κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων του 1912, 1913. Μόνο δέκα χρόνια πριν, το 1903, ο Μακεδονικός λαός έκανε μια απόπειρα να εκδιώξει τους Οθωμανούς και να σχηματίσει το δικό του ελεύθερο και ανεξάρτητο Μακεδονικό κράτος. Αυτό ήταν μια ένδειξη ότι οι Μακεδόνες υπήρχαν, αλλά αγνοήθηκαν από όλους. Δυστυχώς, απέτυχαν στην προσπάθειά τους να απελευθερωθούν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παραιτήθηκαν και οικειοθελώς παρέδωσαν την πατρίδα τους στην Ελλάδα, στην Σερβία και στην Βουλγαρία. Ακριβώς το αντίθετο! Όταν η Μακεδονία διαιρέθηκε με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913, ο Μακεδονικός λαός έκανε πολλές προσπάθειες για να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις, αλλά δεν είχε γίνει δεκτός, επειδή δεν είχε κράτος, γιατί μόνο κράτη είχαν τη δυνατότητα να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Έτσι, οι Μακεδόνες όχι μόνο ΔΕΝ συμμετείχαν στις διαβουλεύσεις, αλλά αγνοήθηκαν παντελώς όταν η χώρα καταλείφθηκε και μοιράστηκε από την Ελλάδα, τη Σερβία και τη Βουλγαρία. Όλες οι επιστολές, οι εκκλήσεις και οι ισχυρισμοί που αποστέλλονταν στους διαμεσολαβητές της Συνθήκης, από διάφορες μακεδονικές οργανώσεις, επίσης αγνοήθηκαν. Έτσι, οι επιθυμίες του Μακεδονικού λαού αγνοήθηκαν και δεν ελήφθησαν υπόψη, όπως επίσης η γη, τα σπίτια και η πατρίδα τους, που τα είχαν αρπάξει με τη βία κάτω απο τα πόδια τους. Και αυτό σίγουρα ήταν παράνομο!

Η Ελλάδα, ως εκ τούτου, κατέχει την Μακεδονία, χωρίς τη συγκατάθεση του Μακεδονικού λαού και αυτή η κατοχή, κάτω από κάθε νόμο, είναι παράνομη και η Ελλάδα, αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να επιστρέψει αυτά τα εδάφη στο μακεδονικό λαό. Αλλά μόνο σε περίπτωση πρόκλησης. Ο μόνος τρόπος για να διατηρήσει η Ελλάδα την μακεδονική γη, συμπεριλαμβανομένου του τμήματος της Μακεδονίας που κατέλαβε παράνομα, είναι εάν δεν υπάρχει κανείς να διεκδικήσει και να αμφισβητήσει την κατοχή. Αντιλαμβάνεστε γιατί η Ελλάδα επιμένει στην αντίληψη ότι «Μακεδόνες δεν υπάρχουν». Εάν η Ελλάδα αναγνώριζε ότι οι Μακεδόνες υπάρχουν, τότε θα έπρεπε να δώσει τη Μακεδονία που πήρε παράνομα από αυτούς, πίσω σε αυτούς. Όμως, παρά τους «ευσεβείς πόθους» στην Ελλάδα ότι «Μακεδόνες δεν υπάρχουν», Μακεδόνες υπάρχουν και έχουν αρχίσει να αμφισβητούν τις αξιώσεις της Ελλάδα στην Μακεδονία. Η Ευρωπαϊκή και η Παγκόσμια διπλωματία μπορούν και το δουν αυτό, και αυτός είναι ο λόγος που καλούν την Ελλάδα να βάλει κάποια χρήματα στην άκρη και να το διευθετήσει. Αλλά, η Ελλάδα το μόνο που έχει κάνει είναι να χρησιμοποίει χρήματα για να «καταστρέψει» την μακεδονική ταυτότητα, με οποιοδήποτε κόστος, για να την αποτρέψει να αμφισβητήσει τις αξιώσεις της στη Μακεδονία!

Η ημέρα που η Ελλάδα θα πιεστεί να δεχθεί τα αδικήματα της και να διευθετήσει τα αποτελέσματα τους, έρχεται. Αλλά το ερώτημα που έχω είναι: "Θα είμαστε έτοιμοι να διαπραγματευτούμε μια δίκαιη λύση με την Ελλάδα;" Αυτό θα είναι μια μόνιμη και διαρκής συμφωνία και θα περιλαμβάνει τους «Μακεδόνες». Αλλά ποιος θα είναι εκεί για να μας εκπροσωπήσει; Θα πάρουμε το πρώτο πράγμα που θα προσφέρει η Ελλάδα και θα λειτουργήσουμε με αυτό; Να θυμάστε αυτό και να το θυμάστε πολύ καλά! Σε αντίθεση με το 1913, όταν οι Μακεδόνες ΔΕΝ κλήθηκαν να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όταν η Μακεδονία μοιράστηκε, αυτή τη φορά θα καλέσουν Μακεδόνες και εκείνοι οι Μακεδόνες θα υπογράψουν μια Συνθήκη με "σιδερένια δέσμευση" από την οποία ούτε ο διάβολος δεν θα μπορεί να ξεφύγει. Αυτό θα αποτελέσει την τελική λύση για την Μακεδονία και για το Μακεδονικό έθνος! Έτσι, πάλι ρωτώ: «Ποιος θα μας εκπροσωπήσει σε αυτή την Συνθήκη;" Θα είμαστε έτοιμοι γι 'αυτό ή θα έχουμε μια «σπουδαία και μεγάλη διαμάχη», ως συνήθως, και θα "παραιτηθούμε" και θα αφήσουμε πάλι τους εχθρούς μας να πάρουν τον έλεγχο όπως έκαναν τόσες πολλές φορές στο παρελθόν;

Θα δεχτούμε με χαρά το καθεστώς "μειονότητας" στην ίδια την πατρίδα μας και θα αποχωρήσουμε, αφελώς ευτυχισμένοι; Ή θα αγωνιστούμε για τα "πάντα", που είναι δικά μας. Όλα εξαρτώνται από το ποιος θα μας εκπροσωπεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, εμείς η οι δικοί μας «αποστάτες»!

Εδώ υπάρχει μια ερώτηση για εσάς. Γιατί αποκαλούμε τους Μακεδόνες στην Ελλάδα "μειονότητα"; Πώς ξέρουμε ότι είναι "μειονότητα"; Ποιος λέει ότι είναι μια μειονότητα; Και το πιο σημαντικό, θα επιτρέψουμε σε εκείνους που μας αποκαλούν "μειονότητα", να μιλούν για μας;

Επιτρέψτε μου να σας πω κάτι πολύ σημαντικό που μπορεί να γνωρίζετε η να μην γνωρίζετε. Ενώ εμείς καθόμαστε εδώ σκεπτόμενοι τι πρόκειται να συμβεί αύριο. Οι εχθροί μας ξέρουν ότι η πρώτη γραμμή άμυνάς τους σύντομα θα παραβιαστεί. Αυτό σημαίνει ότι οι Μακεδόνες θα αναγνωριστούν ως μια ξεχωριστή και διακριτή ταυτότητα. Αυτό αναμφίβολα σημαίνει, επίσης, ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αποδεχθεί την ύπαρξη μας και να αντιμετωπίσει αυτό το ζήτημα. Γι 'αυτό οι εχθροί μας (Έλληνες, Βούλγαροι, Αλβανοί και άλλοι) ενισχύουν μια "δεύτερη γραμμή" άμυνας τους, δηλαδή να μας δώσουν όσο το δυνατόν λιγότερο. Τίποτα, αν είναι δυνατόν. Ταυτόχρονα, επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι αυτή θα είναι η τελική λύση για το Μακεδονικό ζήτημα. Έτσι, μετά που όλα θα έχουν ειπωθεί και γίνει και θα έχουν υπογραφεί όλες οι συμφωνίες, θα βγούμε με μια ενωμένη, ελεύθερη και ανεξάρτητη Μακεδονία ή θα αφήσουμε τους εχθρούς μας να μας πιέζουν και οι αποστάτες να μιλούν για μας και να κανονίζουν απλά για καθεστώς "μειονότητας" στην δική μας γη των προγόνων μας, που την πήραν από μας, παράνομα και με τη βία, το 1913; Τι θα συμβεί;

Και πάλι, αυτό εξαρτάται από το ποιος θα μας εκπροσωπεί και θα διαπραγματεύεται για μας. Εμείς ή οι αποστάτες μας;!