Μακεδονικοί διάλεκτοι στην βόρεια Ελλάδα

19 Μαΐ 2015

Συνέδριο της FUEN - Κομοτηνή 13-17 Μαΐου 2015



Η ομιλία της Ευγενίας Νατσουλίδου, εκπρόσωπος της "Μορφωτικής και Πολιτιστικής Κίνησης Εδεσσας", στο συνέδριο.

Κυρίες και κύριοι,
Είμαι η διαχειρίστρια της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που ονομάζεται Μορφωτική και Πολιτιστική Κίνηση Έδεσσας, που προάγει τον πολιτισμό και την ταυτότητα της μακεδονικής αυτόχθονης μειονότητας στην Ελλάδα. Είμαστε μέλος και στο Δίκτυο για την προώθηση της γλωσσικής διαφορετικότητας - NPLD
Το ελληνικό κράτος, με μια εθνικιστική ιδεολογία ενός εθνικά καθαρού ελληνικού λαού, δεν μπορούσε να δεχτεί το γεγονός ότι στην περιοχή της Μακεδονίας υπήρχαν εθνικές, γλωσσικές και θρησκευτικές μειονότητες. Από το 1913, όταν μέρος της ευρύτερης Μακεδονίας προσαρτήθηκε από την Ελλάδα, μια συνεχή εθνοτική και πολιτιστική κάθαρση πραγματοποιήθηκε η οποία συνεχίζεται ακόμη και σήμερα.
Ένα από τα πιο δραματικά συμβάντα αυτής της πολιτικής εθνοκάθαρσης ήταν η μαζική έξοδος εκτός ελληνικών συνόρων χιλιάδων Μακεδόνων, οι οποίοι εγκατέλειψαν τα χωριά τους για να σώσουν τη ζωή τους στη διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου πολέμου του 1946-1949. Το 1948 περίπου 28.000 Μακεδόνες παιδιά μεταφέρθηκαν σε αρκετές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και τέθηκαν σε ορφανοτροφεία και σε χώρους φιλοξενίας για παιδιά. Όλα αυτά τα άτομα έχασαν την ελληνική ιθαγένεια τους και οι περιουσίες τους κατασχέθηκαν παράνομα από το κράτος. Δεν τους επιτράπηκε ποτέ να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, στην Ελλάδα. Το 1982 και το 1985 ψηφίστηκαν νόμοι στη Βουλή των Ελλήνων για αμνηστία σε όλους τους πολιτικούς πρόσφυγες του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, που τους επέτρεπε ελεύθερο επαναπατρισμό και οι κατασχεμένες από το κράτος ιδιοκτησίες τους επεστράφησαν. Οι σχετικοί νόμοι όμως είχαν μια εξαίρεση για τους «μη Έλληνες το γένος», πράγμα που σήμαινε ότι οι Μακεδόνες πολιτικοί πρόσφυγες, αλλά και τα παιδιά πρόσφυγες, δεν θα είχαν τη δυνατότητα να περάσουν τα ελληνικά σύνορα για να εισέλθουν στην Ελλάδα, για κανένα λόγο, ούτε καν για την κηδεία των γονιών τους ή των στενών συγγενών τους. Η Ελλάδα εξακολουθεί να αρνείται να επιλύσει πολιτικά το ζήτημα για τις πολλές χιλιάδες Μακεδόνες παιδιά πρόσφυγες του εμφυλίου πολέμου, που ζητούν ακόμα και σήμερα την ελληνική ιθαγένεια τους και τις οικογενειακές τους περιουσίες στην Ελλάδα.
Οι Μακεδόνες, που παρέμειναν στην Ελλάδα, δεν είχαν καλύτερη μεταχείριση. Πολλοί κατηγορήθηκαν για προδοσία, φυλακίστηκαν και εκτελέστηκαν. Όλα τα ανθρώπινα και τα μειονοτικά δικαιώματα τους καταπατήθηκαν. Συνέχισαν να ζουν μέσα στον τρόμο κρύβοντας την εθνική τους ταυτότητα, ιδιαίτερα στις πόλεις όπου η παρουσία της αστυνομίας ήταν πολύ καταπιεστική.
Η ακραία εθνικιστική και ρατσιστική στάση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων δεν άλλαξε ακόμη και μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ. Με πολλούς ύπουλους τρόπους κατάφερε να αποτρέψει τη μακεδονική μειονότητα να εκφραστεί ελεύθερα. Η ελληνική προπαγάνδα εργάστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα εναντίον της μειονότητας και εξακολουθεί να είναι πολύ ενεργή με τη λεγόμενη δολοφονίας-χαρακτήρα των Μακεδόνων ακτιβιστών από τα εθνικά και τοπικά μέσα ενημέρωσης και με διάφορες καταχρήσεις και παρενόχληση, εκφοβίζοντας έτσι τη μακεδονική μειονότητα ώστε να μη δηλώνει ελεύθερα την εθνοτική ταυτότητά της. Οι Μακεδόνες στην Ελλάδα δεν έχουν κανένα δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι ελευθέρα, κανένα γλωσσικό δικαίωμα, κανένα δικαίωμα στην πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά τους, η οποία έχει καταστραφεί συστηματικά στο παρελθόν και εξακολουθεί να μην προστατεύεται και να μην προωθείται από τις κρατικές και τοπικές αρχές, δεν έχουν δικαίωμα δημιουργίας μιας Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και την νόμιμη λειτουργία της, δεν έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιούν επίσημα τον όρο Μακεδονικό/η, με την εθνοτική έννοια του.
Εμείς οι Μακεδόνες ζητούμε όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από τη Σύμβαση Πλαίσιο για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων, που η Ελλάδα έχει υπογράψει, αλλά δεν επικύρωσε ποτέ, τον Ευρωπαϊκό Χάρτη των Περιφερειακών ή Μειονοτικών Γλωσσών που η Ελλάδα δεν έχει υπογράψει ούτε επικυρώσει. Τέλος, ζητάμε, το συντομότερο, μια ανεξάρτητη και με διεθνή παρακολούθηση απογραφή στην Ελλάδα των εθνικών και γλωσσικών μειονοτήτων. Επιπλέον, παρόλο που η Ελλάδα κύρωσε τον Ευρωπαϊκό Χάρτη της Τοπικής Διακυβέρνησης, διατηρεί τις συγκεντρωτικές παραδόσεις της. Οι τοπικές αρχές δεν διαθέτουν θεσμική εξουσία και οικονομική αυτονομία. Μια αποκεντρωμένη τοπική και περιφερειακή δημοκρατία θα βοηθήσει πολύ στην προστασία των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Ζητάμε επίσης από την ελληνική κυβέρνηση να καταργήσει το όριο του 3% σε εθνικό επίπεδο στις βουλευτικές εκλογές, που έχει στόχο να αποτρέψει τις εθνικές μειονότητες να εκλέξουν ανεξάρτητους εκπροσώπους τους στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Με σεβασμό των εθνικών μειονοτήτων και την εφαρμογή των νόμων που προστατεύουν τα δικαιώματά τους, η Ευρώπη θα είναι τελικά ένα χώρος ειρήνης και δικαιοσύνης, όπως ο Μακεδόνας εθνικός ήρωας και οραματιστής Γκότσε Ντέλτσεφ είχε φανταστεί, στις παραμονές του 20ου αιώνα:

«Αντιλαμβάνομαι τον κόσμο ως ένα πεδίο για πολιτιστική άμιλλα μεταξύ των εθνών."

Σας ευχαριστώ όλους για την προσοχή σας!

Με τον Οζάν Αχμέτογλου, αντιπρόεδρο του κόμματος της Τουρκικής μειονότητας της Δ. Θράκης "Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας".





Δεν υπάρχουν σχόλια: