ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ

Φίλοι μου του Maknews--

Έχω κάποιες σκέψεις που ήθελα να μοιραστώ με όλους εσάς.
Είμαι στη διαδικασία της συγκέντρωσης μερικών φίλων για την παρακολούθηση της ταινίας, «Ένα όνομα είναι ένα όνομα», που θα προβληθεί στη Μελβούρνη στις 4 Μαρτίου, αλλά έχω μια αίσθηση μάλλον μελαγχολική.
Φυσικά, ζητώ να με ακολουθήσουν σε αυτό άνθρωποι ανεξαρτήτως της εθνοτικής τους καταγωγής, ωστόσο έχω ζητήσει επίσης σε μια φίλη που τυχαίνει να είναι - παραθέτω - "Περιφανή Μακεδόνισσα, αλλά με κανένα ενδιαφέρον για την πολιτική».
Τώρα, αυτό με ανησυχεί, γιατί όσο να θέλω να αγνοήσουμε την πολιτική που υπάρχει πίσω από το λόγο που βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο - να μην επιτρέπεται στον Ισλανδό σκηνοθέτη να προβάλλει την ταινία του και ότι αυτό οφείλεται σε πιέσεις που γίνονται στην κυβέρνησή του από την κυβέρνηση της Ελλάδας - φοβάμαι ότι δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε.
Αυτό είναι αηδιαστικό! Είναι ανήθικο και είναι ένα τεράστιο πλήγμα για την ίδια την έννοια της Ελευθερίας - είτε πρόκειται για την ελευθερία του λόγου, την ελευθερία της διαφορετικής άποψής, η και του δικαιώματος στην ελευθερία για αυτοδιάθεση.
Πρόκειται για μια παρωδία της δικαιοσύνης, εάν επιτρέπεται η πολιτική να ενεργεί πίσω από αυτή την πράξη χωρίς την ύπαρξη κάποιου είδους δημόσιας κατακραυγής - και πραγματικά, η ευθύνη αυτή βαρύνει τον καθένα από εμάς, όχι απλώς τους Μακεδόνες.
Είναι επιτακτική ανάγκη να δημοσιοποιηθεί στο κοινό, προς αυτό το σκοπό.

Βγαίνοντας για να δούμε αυτή τη σημαντική ταινία σημαίνει κάτι περισσότερο από την ευκαιρία να μας εκπαιδεύσει σχετικά με την κατάσταση των Μακεδόνων, για όσους από εμάς το χρειάζονται. Στην προκειμένη περίπτωση, αυτό αντιπροσωπεύει μια ευκαιρία να αντισταθούμε στις τακτικές εκφοβισμού της ελληνικής κυβέρνησης και μάλιστα σε κάθε κυβέρνηση που χρησιμοποιεί τακτικές, όπως αυτές. Δεν μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό, αν λάβουμε ένα αντίγραφο της ταινίας και το δούμε ιδιωτικά.
Θα πρέπει να συμμετέχουμε σε αυτό που ευελπιστούμε να έχει μια μεγάλη συμμέτοχη, για να δείξουμε ότι η κυβερνητική βλακώδη κατασταλτική πολιτική τους δεν μπορεί να επικρατήσει, ότι δεν μπορεί να κερδίσει ποτέ, στο τέλος.
Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να είναι ορατό σε ένα δημόσιο χώρο, ως ομάδα, και θέλω να το τονίσω αυτό όσο έντονα μπορώ!
Έχω ξεφύγει ωστόσο, από την απάντηση που δίνω στην Μακεδόνισσα φίλη μου, σε αυτή την επιστολή - και σε όποιον εκεί έξω έχει επίσης την ίδια άποψη, όπως εκείνη: εύχομαι να μην ήταν αυτός ο τρόπος. Εύχομαι τα γεγονότα να μην είχαν λάβει χώρα για να μας φέρουν εδώ που βρισκόμαστε, και τα γεγονότα στα όποια αναφέρομαι είναι οι αδικίες που έχουν γίνει προς τους Μακεδόνες από τους΅Ελληνες. Μακάρι να μην χρειαζόταν να μιλήσουμε ή να σκεφτόμαστε αυτά, και εύχομαι να μην καταλήγατε να με μισήσετε όταν ευθαρσώς σκάψαμε στο παρελθόν, προκειμένου να προσπαθήσουμε να “διορθώσουμε” το παρόν. Θα μετάνιωνα εάν χάσω την φιλία σας με την αναφορά μου στην πολιτική, αλλά, σαν φίλη σας, αληθινή φίλη σας, σας χρωστάω την αλήθεια.

Σας χρωστάω τα εξής:
Μακεδόνες, θα πρέπει να κάνετε περισσότερο θόρυβο.
Θα πρέπει να θυμώσετε με τους Έλληνες, αυτό είναι αναπόφευκτο.
Είναι επίσης αλήθεια ότι θα χάσετε μερικούς από τους Έλληνες «φίλους σας», ωστόσο, πιθανότατα, δεν θα ήταν πολύ καλοί φίλοι, εξ αρχής ...
Από την πλευρά μας, αν είμαστε αληθινοί φίλοι σας, θα καταλάβουμε την αναταραχή σας. Θα σας αποδεχτούμε, ανεξάρτητα από αυτό, και θα πρέπει να είμαστε υπομονετικοί.
Και αν μπορείτε να βρείτε δύναμη στην καρδιά σας για να μας συγχωρήσετε, τότε αυτή θα είναι μια ευλογία για όλους μας, καθώς μαζί μπορούμε να εξελίξουμε την φιλία μας σε ακόμα δυνατότερη, και κυρίως αυτή θα μας έχει απελευθερώσει για να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας, γιατι θα βασίζεται στην αλήθεια.

Τέλος, κατά το παρελθόν μπορεί αυτό το σημείωμα να το τελείωνα με την φράση, «Μακεδόνες πάρτε τον Έλληνα φίλο σας για να δείτε αυτήν την ταινία μαζί ", αλλά τώρα νιώθω ότι είναι πιο σωστό να πω, "Έλληνες, ας κάνουμε μια προσπάθεια να δούμε αυτή την ταινία και ας πάρουμε τους Μακεδόνες φίλους μας μαζί ".
Μπορεί αυτό να οδηγήσει σε κάποιο πολύ αναγκαίο διάλογο μεταξύ μας, ποιος ξέρει ... Και σας παρακαλώ όλους, να προσπαθήσετε να δείτε αυτή την ταινία

Κατ
_________________
Όταν το τσεκούρι ήρθε στο δάσος, τα δέντρα είπαν: η λαβή είναι ένας από εμάς.
____________________________________________
Αν μιλήσουμε σε ένα άτομο σε μια γλώσσα που κατανοεί, αυτό θα πάει κατευθείαν στο μυαλό του.. Αν του μιλήσουμε στη γλώσσα του, αυτό θα πάει στην καρδιά του.

http://www.maknews.com/forum/general-discussions/a-letter-to-my-macedonian-friend-t18788.html