21.1.11 'Sitel' : Μακεδονία και Ελλάδα στη Χάγη στις 21 Μαρτίου… Ιανουάριος 21, 2011.
Στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στις 21 Μαρτίου, τελικά, θα εξεταστεί η καταγγελία της Μακεδονίας κατά της Ελλάδας, για παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας για τον αποκλεισμό της Μακεδονίας στην ένταξη στο ΝΑΤΟ, στη σύνοδο κορυφής του Βουκουρεστίου το 2008.
Αυτό σημαίνει ότι η διαδικασία της εκδίκασης έρχεται σε κρίσιμη φάση και ετυμηγορία του Δικαστηρίου αναμένεται να ανακοινωθεί μετά παρέλευση ενός εξαμήνου ή τουλάχιστον, μέχρι του τέλους του έτους.
Σύμφωνα με πληροφορίες της τηλεόρασης ‘Telma’, η ημερομηνία της διεκδίκησης δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί επίσημα από το Πρωτοδικείο, αλλά σύμφωνα με ελληνικές πηγές, η ακροαματική διαδικασία θα διαρκέσει δύο εβδομάδες με αφετηρία την 21η Μαρτίου του 2011, με παρουσίαση των επιχειρημάτων των δύο πλευρών.
Ο καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου Τόνι Ντέσκοσκα, ο οποίος ασχολείται με τη νομική ομάδα του Δικαστηρίου της Χάγης, αναφέρει ότι η αγωγή δεν έχει σχέση με τις διαπραγματεύσεις για τη διαφωνία του ονόματος, αλλά στο αν η απόφαση είναι υπέρ της Μακεδονίας, κάτι το οποίο θα ενδυναμώσει την πολιτική δυνατότητα της χώρας.
«Έχουμε μια διαφωνία με το ΝΑΤΟ, αλλά η διαφωνία με την Ελλάδα είναι ένα άλλο ζήτημα στο οποίο αναφέρεται στην συμπεριφορά της χώρας αυτής. Από πολιτική άποψη, η απόφαση της Χάγης θα αναγκάσει την Ελλάδα να επιστρέψει στα δεδομένα της ενδιάμεσης συμφωνίας» είπε ο Ντέσκοσκα.
Η ελληνική άρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση εμπεριέχεται σε άλλο επιχείρημα, το οποίο δεν σχετίζεται με το βέτο που τέθηκε στη σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, στο Βουκουρέστι.
«Στον προσανατολισμό μας, στην ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για άλλη μια φορά βρισκόμαστε αντιμέτωποι την ελληνική ένσταση αλλά και αυτή τη φορά θα αποτελέσει μέρος της ακροαματικής διαδικασίας ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης», πρόσθεσε ο Ντέσκοσκα.
« Σε τελική ανάλυση η Μακεδονία δεν είναι αυτή που θα λάβει την ετυμηγορία από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αλλά η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Αυτοί πρέπει να αφήσουν τους ενδοιασμούς τους για την ένταξη».
Υπενθυμίζεται ότι η Μακεδονία έχει καταθέσει μήνυση εναντίον της Ελλάδας στο Δικαστήριο της Χάγης στις 17 Νοεμβρίου του 2008, καταγγέλλοντας την Αθήνα για την παρεμπόδιση της Μακεδονίας στην ένταξή της στο ΝΑΤΟ, αφού παραβίασε το άρθρο 11 της Προσωρινής Διμερούς Συμφωνίας του 1995.
Το Διεθνές Δικαστήριο καλείται ( σύμφωνα με τους Μακεδόνες ) να ασκήσει πιέσεις στην Ελλάδα ώστε να τηρήσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ενδιάμεση συμφωνία που έχουν υπογράψει οι δύο χώρες.
Η Αθήνα, ωστόσο, στην υπεράσπισή της υποστηρίζει ότι στο Βουκουρέστι δεν υπήρξε ‘βέτο’ αλλά συναίνεση μεταξύ των μελών της Συμμαχίας πως πρέπει να αναβληθεί η ένταξη της Μακεδονίας μέχρι να επιλυθεί η διαφορά. Η Ελλάδα, μάλιστα, υποστηρίζει ότι υπάρχουν αντεπιχειρήματα τα οποία θα προσπαθήσει να θέσει στην ακροαματική διαδικασία για να αποδείξει ότι δεν παραβίασε την Ενδιάμεση Συμφωνία.
Οι αποφάσεις που θα ληφθούν από το Ελεγκτικό Συνέδριο θα είναι οριστικές και νομικά δεσμευτικές, αλλά η εφαρμογή τους θα είναι της αρμοδιότητας του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
--
Τίτλος άρθρου: «Македонија и Грција ќе се соочат во Хаг на 21 март» Δημοσίευση: Sitel, 21.01.2011 - 09:37
θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι η προσφυγή στη Χάγη αφορά την άρση των εμποδίων της Ελλάδος για ένταξη της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, με την προσωρινή της ονομασία , σύμφωνα με το άρθρο 11 , παρ. 1 της ισχύουσας Ενδιάμεσης Συμφωνίας... Δηλαδή την απόρριψη του ΒΕΤΟ της Ελλάδος για τον λόγο του ονόματος της Μακεδονίας εκ μέρους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και την πλήρη ένταξη της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ , με την προσωρινή της ονομασία ,ως ΦΥΡ Μακεδονία. Οπως συνέβη και στο Συμβούλιο της Ευρώπης αλλά και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς , στους οποίους εντάχθηκε η Μακεδονία , με το προσωρινό της όνομα, με την σύμφωνη γνώμη της Ελλάδος...!!! Δεν αφορά τις συνομιλίες στον ΟΗΕ για την οριστική επίλυση της διαφοράς του ονόματος της Μακεδονίας , παρότι αυτονόητα θα τις επηρεάσει θετικά, υπέρ του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού του κράτους της Μακεδονίας, το οποίο βρίσκεται στην γεωγραφική περιοχή, γνωστή εδώ και 25 αιώνες , ως Μακεδονία...
Μεγίστη ανευθυνότητα και αδικαιολόγητα υπέρμετρη αισιοδοξία Του Ιωαννη Ν. Γρηγοριαδη*
Το ξαφνικό ενδιαφέρον μερίδος της εγχωρίου αρθρογραφίας για τη χάραξη της ελληνικής αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) στην περιοχή του Καστελλορίζου (Μεγίστης επί το ελληνικότερον) παρουσιάζεται σαν να προασπίζει ζωτικά εθνικά συμφέροντα. Στην πραγματικότητα, είναι μία ακόμη προσπάθεια εκτροχιασμού μιας ούτως ή άλλως δύσκολης διαπραγματεύσεως για τη διευθέτηση των ελληνοτουρκικών διαφορών στο Αιγαίο και στην Ανατ. Μεσόγειο. Αυτό όμως που πραγματικά εκπλήσσει είναι η προχειρότης των ισχυρισμών και των χαρακτηρισμών. Ενδεικτικά, και στον βαθμό που επιτρέπει ο περιορισμένος χώρος της επιφυλλίδος αυτής: Η αντικατάσταση της αναφοράς στο Καστελλόριζο με τον όρο «νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελλορίζου» προφανώς αποσκοπεί στην ενίσχυση της επιχειρηματολογίας για τη διεκδίκηση δεκάδων χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων ΑΟΖ για μία νήσο εκτάσεως 12 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Ωστόσο, μια απλή ματιά στον χάρτη της περιοχής αποκαλύπτει ότι το νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης δεν ανήκει εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα. Πέραν της Μεγίστης, του Αγίου Γεωργίου (Ρω), της Στρογγυλής και μερικών βραχονησίδων στην είσοδο του λιμένος της Μεγίστης, υπάρχουν οι νήσοι Καράβολα (Κέκοβα), Αλιμενταριά, Δασειά και πολλές βραχονησίδες οι οποίες παραχωρήθηκαν στην Τουρκία βάσει της ιταλοτουρκικής συμφωνίας του 1932. Προκαλεί πραγματικά έκπληξη πώς «διακεκριμένοι ακαδημαϊκοί και ειδικοί επί του διεθνούς δικαίου» οι οποίοι διετύπωσαν και προτάσεις για την οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων της Ελλάδος δεν μπήκαν στον κόπο καν να μελετήσουν την ιταλοτουρκική συμφωνία του 1932 ή έστω να δουν ένα χάρτη της περιοχής στο Διαδίκτυο. Είναι και αυτή μια άποψη περί υπευθυνότητος.
Εντύπωση, επίσης, προκαλεί η καλλιεργούμενη υπέρμετρη αισιοδοξία σχετικά με το μέγεθος του υποθαλασσίου ορυκτού πλούτου στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Δημιουργείται η εντύπωση ότι δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου βρίσκονται στον βυθό της ανατολικής Μεσογείου και ότι η ανακήρυξη της ΑΟΖ θα μετατρέψει την Ελλάδα και την Κύπρο σε κάτι ανάλογο της Σαουδικής Αραβίας και του Αμπού Ντάμπι. Η ύπαρξη εκμεταλλευσίμων ποσοτήτων υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο είναι πιθανή, αλλά όχι βεβαία. Αυτό που είναι ακόμη λιγότερο βέβαιο είναι ότι οι ποσότητες που θα βρεθούν θα είναι τέτοιες, ώστε να αλλάξουν τις στρατηγικές και οικονομικές ισορροπίες στην περιοχή. Δεν παραξενεύει τους «ειδικούς» αναλυτές γιατί καμιά από τις μεγάλες πολυεθνικές πετρελαϊκές εταιρείες δεν σπεύδει να εξασφαλίσει δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης από τις χώρες που ήδη έχουν οριοθετήσει την ΑΟΖ τους, αν όντως οι ενδείξεις είναι τόσο θετικές;
Σε νομικό επίπεδο, αυτό που ουσιαστικά προτείνεται με την έκκληση για άμεση χάραξη της ελληνικής ΑΟΖ ισοδυναμεί με μονομερή καταγγελία των διμερών διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδος. Ετσι, η Ελλάς θα επιτρέψει στην Τουρκία να παρουσιασθεί ως το μέρος που όντως ενδιαφέρεται για την ειρηνική επίλυση των διαφορών στο Αιγαίο.
Εκεί, όμως, που η ανευθυνότητα συναντά την αναισχυντία είναι η συστηματική σπίλωση και απόπειρα ηθικής εξοντώσεως αντιφρονούντων ακαδημαϊκών, διπλωματών και ερευνητικών ιδρυμάτων. Φαίνεται ότι οι εν λόγω «ειδικοί» διαθέτουν μία ειδική συσκευή (ας την ονομάσουμε «ελληνόμετρο»), η οποία όχι μόνον αμετακλήτως ορίζει τι αποτελεί το εθνικό συμφέρον, αλλά μετράει και τον βαθμό της εθνικής συνειδήσεως του καθενός. Ετσι, «προδότες» και «αργυρώνητοι» χαρακτηρίζονται ακαδημαϊκοί με διεθνώς αναγνωρισμένο επιστημονικό έργο, οι οποίοι προτίμησαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα και να αγωνισθούν για ένα καλύτερο ελληνικό πανεπιστήμιο σε συνθήκες αντίξοες, παρά να αποδράσουν στην Εσπερία, απολαμβάνοντας ξένες βασιλικές τιμές. Εφαρμόζονται και εδώ οι αλήστου μνήμης γκαιμπελικές πρακτικές: Λάσπη, λάσπη και όλο και κάτι θα κολλήσει.
Επειδή όμως στην Ελλάδα η μνήμη είναι συχνά βραχεία: Οι κύκλοι αυτοί αντιτάχθηκαν σε κάθε πρόσφατη επιτυχία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και καπηλεύθηκαν τη μεγαλύτερη νίκη της ελληνικής διπλωματίας, την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Πέτυχαν να εκτροχιάσουν τη συμβιβαστική λύση του Μακεδονικού, το 1993, υπό όρους που η ελληνική διπλωματία σήμερα ούτε μπορεί να ονειρευθεί. Κατατρομοκράτησαν συστηματικά και επί μακρόν την ελληνική κοινή γνώμη με «ισλαμικά τόξα», «Μεγάλες Αλβανίες» και «αποσχιστικά κινήματα στη Θράκη», ενώ η πραγματική μείζων εθνική απειλή, η οποία άλλωστε οδήγησε και στην τουρκική κατοχή του 38% της Κύπρου, προήλθε από επίορκους αξιωματικούς και κάποιους υποστηρικτές τους οι οποίοι σήμερα εμφανίζονται -με θράσος περισσό- ως κήνσορες. Και εγκαλούν όσους διαφωνούν μαζί τους για έλλειμμα πατριωτισμού.
Τα παραπάνω δεν αναιρούν το αβάσιμο των τουρκικών ισχυρισμών στη μεγάλη πλειοψηφία των ζητημάτων της ελληνοτουρκικής διενέξεως στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Αναδεικνύουν, όμως, περίτρανα το βάθος της πνευματικής κρίσεως η οποία μαστίζει τη χώρα. Τριάντα χρόνια χορτάσαμε από τον λαϊκισμό των αγροτικών μπλόκων, των εργατοπατέρων, των κομματικών φοιτητικών οργανώσεων και της καφενειακού τύπου προσεγγίσεως ζητημάτων μείζονος σημασίας στα ΜΜΕ. Ο χύδην λαϊκισμός, όμως, ο ψιμυθιωμένος με τίτλους ακαδημαϊκούς και ευγενείας, είναι ό,τι αποκρουστικότερο.
* Επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Μπίλκεντ - επιστημονικός συνεργάτης του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Είναι σχεδόν αδύνατο να αποδεχθεί κανείς τους λόγους που ωθούν τους φαρμακοποιούς στη σκληρή στάση των μακρόσυρτων απεργιών τους. Μπορεί να τους κατανοήσει, καθώς βλέπουν κεκτημένα παλαιών εποχών να χάνονται, αλλά δεν μπορεί να συμφωνήσει μαζί τους, γιατί σε μια στιγμή τόσο μεγάλης κρίσης, καμιά κοινωνική ομάδα δεν έχει πλέον την πολυτέλεια της διατήρησης τέτοιων εξόφθαλμων προνομίων που ούτως ή άλλως δεν θα έπρεπε να διαθέτει και τα οποία οφείλει αποκλειστικά στο στρευλό παντοδύναμο κράτος που έφερε την (αυτό)καταστροφή.
Προνόμια τέτοιας μορφής συνέβαλαν αποφασιστικά στο να φτάσουμε ως εδώ και μάλιστα με πολλούς τρόπους: συνέβαλλαν γιατί τα κλειστά συστήματα έδωσαν χώρο στη διαφθορά, συνέβαλλαν γιατί επέβαλαν μικρές συντεχνιακές «δικτατορίες» που εγκατέστησαν πλήθος ανισότητες στην κοινωνία, συνέβαλαν γιατί νομιμοποίησαν και ευρύτερα το δικαίωμα του κράτους να μοιράζει προνόμια που κι αυτά έκαναν το δικό τους κακό: μεγιστοποίησαν το ρόλο του ως εργαλείου που όποιος το κρατούσε στα χέρια του μπορούσε να αποκομίσει πολλών μορφών οφέλη.
Μάλιστα, από αυτήν ακριβώς την άποψη, η υπόθεση Ζίμενς, όπως κάθε άλλο σκάνδαλο, έχει ένα στοιχείο κοινής καταβολής με τα προνόμια των κλειστών επαγγελμάτων χωρίς φυσικά να υπάρχει μεταξύ τους οποιαδήποτε συσχέτιση: βασίζονται ακριβώς σε αυτό το κράτος – εργαλείο. Οποιος το κρατάει, μπορεί να κάνει τα πάντα: να κάνει σκάνδαλα, να στρευλώνει την αγορά, να νοθεύει τον ανταγωνισμό, να νομοθετεί προνόμια, να διορίζει χωρίς αξιοκρατία, να σπέρνει και να διατηρεί την ανισότητα ανάμεσα στους πολίτες και τόσα άλλα.
Μέχρι σήμερα, το κράτος το ίδιο υπήρξε στην ουσία το απόλυτο, το μέγα κλειστό επάγγελμα και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα. Τι άλλο ήταν το πελατειακό σύστημα, από ένα τέτοιο επάγγελμα στο οποίο ο πολίτης πουλούσε την ψήφο του στον πολιτικό περιμένοντας διορισμούς, προνόμια και ρουσφέτια; Αυτό είναι στη ρίζα του κακού. Και τώρα που το κράτος ως κλειστό επάγγελμα πάει επιτέλους να ανοίξει, όλα τα μορφώματαπου επί δεκαετίες δημιουργούσε με αυτή την ιδιότητα και τη λογική της επιρροής και της συναλλαγής με πρόσωπα και ομάδες, νιώθουν «προδομένα» και αντιδρούν με όλη τους τη δύναμη. Είναι κατανοητό, αλλά δεν είναι αποδεκτό. Ηρθε η ώρα, όλα αυτά, επιτέλους να τελειώνουν. Αφού πέφτει το «κεφάλι», όλα θα πέσουν.
Ναύαρχος,ήρωας τού Α' Βαλκανικού Πολέμου.Γεννήθηκε στην Ύδρα το 1877.Διετέλεσε Πρόεδρος τού Έλληνο-Αλβανικού Συνδέσμου.Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι τον Θανατό του το 1931.Tον Σύνδεσμο αποτελούσαν επιφανή μέλη της Αθηναϊκής καί ευρύτερης κοινωνίας:Λογοτέχνες,Στρατιωτικοί,Πανεπιστημιακοί,Διπλωμάτες,Πολιτικοί καί Επιστήμονες.Μέλη τού Συνδέσμου επίσης υπήρξαν ο γνωστός Ιατρός καί Συγγραφέας Ιάκωβος Θωμόπουλος αλλά καί μέλη της οικογένειας Δραγούμη. www.ascsa.edu.gr/index.php/archives/philippos-dragoumis-series-v-http://ellines-albanoi.blogspot.com/2009/10/blog-post_21.html
Ο Αρβανίτης πατριώτης,ένθερμος υποστηρικτής της Ελληνο-Αλβανικής συνεννόησης: «Αί σχέσεις ημών,έφθασαν μέχρι πλήρους ομοσπονδίας το 1925-1926» «...Φυλετικώς οί Αλβανοί δεν είναι ούτε Μογγολοτάταροι,ούτε Σλαύοι,ούτε Τούρκοι. Είναι ιστορικώς αποδεδειγμένον ότι είναι Ιλλυριοί,απόγονοι των Πελασγών καί συνεπώς αδελφή φυλή των αρχαίων φυλών,αίτινες από Βορρά κατέλθουσαι,απετέλεσαν τούς πρώτους κατοίκους της Ελλάδος. Ουδέν κοινόν έχουν με τούς Ιταλούς,τούς Σέρβους καί τούς Βουλγάρους,εν ω αντιθέτως αίμα,παραδόσεις καί έθιμα τούς συνδέουν στενώς με τον Ελληνικόν λαόν. Ο Μιαούλης,ο Κουντουριώτης ο Σαχτούρης,ο Οδυσσεύς Ανδρούτσος καί χιλιάδες άλλοι αλβανικής καταγωγής Έλληνες ηγωνίσθησαν ηρωικώς υπέρ της Ελληνικής ανεξαρτησίας κατά την Εθνικήν Επανάστασιν τού 1821... Δεν είχον δίκαιον,όταν ήκουσα τον μονυελοφόρον Γεν.Διευθυντήν τού Υπουργείου των Εξωτερικών να λέγη «παληοαρβανίτες»,να τού είπω ότι το Υπουργείον είναι Κουτοκομείον; Αφού ο Γεν.Διευθυντής ήτο τόσον ανόητος,φαντάζομαι τι ήσαν οί πλείστοι των υφισταμένων του.Ουδείς γνωρίζει οποίας εκπλήξεις επιφυλάσσει το μέλλον.Εθεώρησα καθήκον μου να εξιστορήσω τα ανωτέρω,διά να γνωρίζη ο Ελληνικός λαός την γενικωτέραν όψιν τού ζητήματος.Δεν συμφωνώ με τη μερίδα τού τύπου,ήτις εκτρέπεται είς ύβρεις καί χλευαστικάς χαρακτηρισμούς διά τον Αλβανικόν λαόν.Φρονώ αδιστάκτως ότι η μεγάλη πλειοψηφία τού λαού αυτού είναι εντελώς ανεύθυνος διά την κατά της Ελλάδος επιβουλήν. Είναι ζήτημα αν οί πλείστοι Αλβανοί γνωρίζουν ούτε κατ'όνομα τούς Μάρξ,Λένιν, Στάλιν κλπ...» «Η ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ» τού Θεόδωρου Πάγκαλου πρώην Αρχιστρατήγου καί Αρχηγού τού Κράτους (Άρθρα είς Εφημερίδα «Ακρόπολις» Ιούλιος-Αύγουστος 1949). ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟΝ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ, ( τόμος δεύτερος 1925-1952) σελ.111-115, Αθήνα, Κέδρος, 1974.Βλέπε:http://ellines-albanoi.blogspot.com/2009/06/blog-post_21.html-http://ellines-albanoi.blogspot.com/2009/06/2_21.html
8 σχόλια:
21.1.11
'Sitel' : Μακεδονία και Ελλάδα στη Χάγη στις 21 Μαρτίου…
Ιανουάριος 21, 2011.
Στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στις 21 Μαρτίου, τελικά, θα εξεταστεί η καταγγελία της Μακεδονίας κατά της Ελλάδας, για παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας για τον αποκλεισμό της Μακεδονίας στην ένταξη στο ΝΑΤΟ, στη σύνοδο κορυφής του Βουκουρεστίου το 2008.
Αυτό σημαίνει ότι η διαδικασία της εκδίκασης έρχεται σε κρίσιμη φάση και ετυμηγορία του Δικαστηρίου αναμένεται να ανακοινωθεί μετά παρέλευση ενός εξαμήνου ή τουλάχιστον, μέχρι του τέλους του έτους.
Σύμφωνα με πληροφορίες της τηλεόρασης ‘Telma’, η ημερομηνία της διεκδίκησης δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί επίσημα από το Πρωτοδικείο, αλλά σύμφωνα με ελληνικές πηγές, η ακροαματική διαδικασία θα διαρκέσει δύο εβδομάδες με αφετηρία την 21η Μαρτίου του 2011, με παρουσίαση των επιχειρημάτων των δύο πλευρών.
Ο καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου Τόνι Ντέσκοσκα, ο οποίος ασχολείται με τη νομική ομάδα του Δικαστηρίου της Χάγης, αναφέρει ότι η αγωγή δεν έχει σχέση με τις διαπραγματεύσεις για τη διαφωνία του ονόματος, αλλά στο αν η απόφαση είναι υπέρ της Μακεδονίας, κάτι το οποίο θα ενδυναμώσει την πολιτική δυνατότητα της χώρας.
«Έχουμε μια διαφωνία με το ΝΑΤΟ, αλλά η διαφωνία με την Ελλάδα είναι ένα άλλο ζήτημα στο οποίο αναφέρεται στην συμπεριφορά της χώρας αυτής. Από πολιτική άποψη, η απόφαση της Χάγης θα αναγκάσει την Ελλάδα να επιστρέψει στα δεδομένα της ενδιάμεσης συμφωνίας» είπε ο Ντέσκοσκα.
Η ελληνική άρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση εμπεριέχεται σε άλλο επιχείρημα, το οποίο δεν σχετίζεται με το βέτο που τέθηκε στη σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, στο Βουκουρέστι.
«Στον προσανατολισμό μας, στην ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για άλλη μια φορά βρισκόμαστε αντιμέτωποι την ελληνική ένσταση αλλά και αυτή τη φορά θα αποτελέσει μέρος της ακροαματικής διαδικασίας ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης», πρόσθεσε ο Ντέσκοσκα.
« Σε τελική ανάλυση η Μακεδονία δεν είναι αυτή που θα λάβει την ετυμηγορία από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αλλά η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Αυτοί πρέπει να αφήσουν τους ενδοιασμούς τους για την ένταξη».
Υπενθυμίζεται ότι η Μακεδονία έχει καταθέσει μήνυση εναντίον της Ελλάδας στο Δικαστήριο της Χάγης στις 17 Νοεμβρίου του 2008, καταγγέλλοντας την Αθήνα για την παρεμπόδιση της Μακεδονίας στην ένταξή της στο ΝΑΤΟ, αφού παραβίασε το άρθρο 11 της Προσωρινής Διμερούς Συμφωνίας του 1995.
Το Διεθνές Δικαστήριο καλείται ( σύμφωνα με τους Μακεδόνες ) να ασκήσει πιέσεις στην Ελλάδα ώστε να τηρήσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ενδιάμεση συμφωνία που έχουν υπογράψει οι δύο χώρες.
Η Αθήνα, ωστόσο, στην υπεράσπισή της υποστηρίζει ότι στο Βουκουρέστι δεν υπήρξε ‘βέτο’ αλλά συναίνεση μεταξύ των μελών της Συμμαχίας πως πρέπει να αναβληθεί η ένταξη της Μακεδονίας μέχρι να επιλυθεί η διαφορά.
Η Ελλάδα, μάλιστα, υποστηρίζει ότι υπάρχουν αντεπιχειρήματα τα οποία θα προσπαθήσει να θέσει στην ακροαματική διαδικασία για να αποδείξει ότι δεν παραβίασε την Ενδιάμεση Συμφωνία.
Οι αποφάσεις που θα ληφθούν από το Ελεγκτικό Συνέδριο θα είναι οριστικές και νομικά δεσμευτικές, αλλά η εφαρμογή τους θα είναι της αρμοδιότητας του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
--
Τίτλος άρθρου: «Македонија и Грција ќе се соочат во Хаг на 21 март»
Δημοσίευση: Sitel, 21.01.2011 - 09:37
θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι η προσφυγή στη Χάγη αφορά την άρση των εμποδίων της Ελλάδος για ένταξη της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, με την προσωρινή της ονομασία , σύμφωνα με το άρθρο 11 , παρ. 1 της ισχύουσας Ενδιάμεσης Συμφωνίας...
Δηλαδή την απόρριψη του ΒΕΤΟ της Ελλάδος για τον λόγο του ονόματος της Μακεδονίας εκ μέρους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και την πλήρη ένταξη της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ , με την προσωρινή της ονομασία ,ως ΦΥΡ Μακεδονία.
Οπως συνέβη και στο Συμβούλιο της Ευρώπης αλλά και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς , στους οποίους εντάχθηκε η Μακεδονία , με το προσωρινό της όνομα, με την σύμφωνη γνώμη της Ελλάδος...!!!
Δεν αφορά τις συνομιλίες στον ΟΗΕ για την οριστική επίλυση της διαφοράς του ονόματος της Μακεδονίας , παρότι αυτονόητα θα τις επηρεάσει θετικά, υπέρ του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού του κράτους της Μακεδονίας, το οποίο βρίσκεται στην γεωγραφική περιοχή, γνωστή εδώ και 25 αιώνες , ως Μακεδονία...
Hμερομηνία δημοσίευσης: 23-01-11
Μεγίστη ανευθυνότητα και αδικαιολόγητα υπέρμετρη αισιοδοξία
Του Ιωαννη Ν. Γρηγοριαδη*
Το ξαφνικό ενδιαφέρον μερίδος της εγχωρίου αρθρογραφίας για τη χάραξη της ελληνικής αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) στην περιοχή του Καστελλορίζου (Μεγίστης επί το ελληνικότερον) παρουσιάζεται σαν να προασπίζει ζωτικά εθνικά συμφέροντα. Στην πραγματικότητα, είναι μία ακόμη προσπάθεια εκτροχιασμού μιας ούτως ή άλλως δύσκολης διαπραγματεύσεως για τη διευθέτηση των ελληνοτουρκικών διαφορών στο Αιγαίο και στην Ανατ. Μεσόγειο. Αυτό όμως που πραγματικά εκπλήσσει είναι η προχειρότης των ισχυρισμών και των χαρακτηρισμών. Ενδεικτικά, και στον βαθμό που επιτρέπει ο περιορισμένος χώρος της επιφυλλίδος αυτής: Η αντικατάσταση της αναφοράς στο Καστελλόριζο με τον όρο «νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελλορίζου» προφανώς αποσκοπεί στην ενίσχυση της επιχειρηματολογίας για τη διεκδίκηση δεκάδων χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων ΑΟΖ για μία νήσο εκτάσεως 12 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Ωστόσο, μια απλή ματιά στον χάρτη της περιοχής αποκαλύπτει ότι το νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης δεν ανήκει εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα. Πέραν της Μεγίστης, του Αγίου Γεωργίου (Ρω), της Στρογγυλής και μερικών βραχονησίδων στην είσοδο του λιμένος της Μεγίστης, υπάρχουν οι νήσοι Καράβολα (Κέκοβα), Αλιμενταριά, Δασειά και πολλές βραχονησίδες οι οποίες παραχωρήθηκαν στην Τουρκία βάσει της ιταλοτουρκικής συμφωνίας του 1932. Προκαλεί πραγματικά έκπληξη πώς «διακεκριμένοι ακαδημαϊκοί και ειδικοί επί του διεθνούς δικαίου» οι οποίοι διετύπωσαν και προτάσεις για την οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων της Ελλάδος δεν μπήκαν στον κόπο καν να μελετήσουν την ιταλοτουρκική συμφωνία του 1932 ή έστω να δουν ένα χάρτη της περιοχής στο Διαδίκτυο. Είναι και αυτή μια άποψη περί υπευθυνότητος.
Εντύπωση, επίσης, προκαλεί η καλλιεργούμενη υπέρμετρη αισιοδοξία σχετικά με το μέγεθος του υποθαλασσίου ορυκτού πλούτου στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Δημιουργείται η εντύπωση ότι δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου βρίσκονται στον βυθό της ανατολικής Μεσογείου και ότι η ανακήρυξη της ΑΟΖ θα μετατρέψει την Ελλάδα και την Κύπρο σε κάτι ανάλογο της Σαουδικής Αραβίας και του Αμπού Ντάμπι. Η ύπαρξη εκμεταλλευσίμων ποσοτήτων υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο είναι πιθανή, αλλά όχι βεβαία. Αυτό που είναι ακόμη λιγότερο βέβαιο είναι ότι οι ποσότητες που θα βρεθούν θα είναι τέτοιες, ώστε να αλλάξουν τις στρατηγικές και οικονομικές ισορροπίες στην περιοχή. Δεν παραξενεύει τους «ειδικούς» αναλυτές γιατί καμιά από τις μεγάλες πολυεθνικές πετρελαϊκές εταιρείες δεν σπεύδει να εξασφαλίσει δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης από τις χώρες που ήδη έχουν οριοθετήσει την ΑΟΖ τους, αν όντως οι ενδείξεις είναι τόσο θετικές;
Σε νομικό επίπεδο, αυτό που ουσιαστικά προτείνεται με την έκκληση για άμεση χάραξη της ελληνικής ΑΟΖ ισοδυναμεί με μονομερή καταγγελία των διμερών διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδος. Ετσι, η Ελλάς θα επιτρέψει στην Τουρκία να παρουσιασθεί ως το μέρος που όντως ενδιαφέρεται για την ειρηνική επίλυση των διαφορών στο Αιγαίο.
Εκεί, όμως, που η ανευθυνότητα συναντά την αναισχυντία είναι η συστηματική σπίλωση και απόπειρα ηθικής εξοντώσεως αντιφρονούντων ακαδημαϊκών, διπλωματών και ερευνητικών ιδρυμάτων. Φαίνεται ότι οι εν λόγω «ειδικοί» διαθέτουν μία ειδική συσκευή (ας την ονομάσουμε «ελληνόμετρο»), η οποία όχι μόνον αμετακλήτως ορίζει τι αποτελεί το εθνικό συμφέρον, αλλά μετράει και τον βαθμό της εθνικής συνειδήσεως του καθενός. Ετσι, «προδότες» και «αργυρώνητοι» χαρακτηρίζονται ακαδημαϊκοί με διεθνώς αναγνωρισμένο επιστημονικό έργο, οι οποίοι προτίμησαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα και να αγωνισθούν για ένα καλύτερο ελληνικό πανεπιστήμιο σε συνθήκες αντίξοες, παρά να αποδράσουν στην Εσπερία, απολαμβάνοντας ξένες βασιλικές τιμές. Εφαρμόζονται και εδώ οι αλήστου μνήμης γκαιμπελικές πρακτικές: Λάσπη, λάσπη και όλο και κάτι θα κολλήσει.
Επειδή όμως στην Ελλάδα η μνήμη είναι συχνά βραχεία: Οι κύκλοι αυτοί αντιτάχθηκαν σε κάθε πρόσφατη επιτυχία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και καπηλεύθηκαν τη μεγαλύτερη νίκη της ελληνικής διπλωματίας, την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Πέτυχαν να εκτροχιάσουν τη συμβιβαστική λύση του Μακεδονικού, το 1993, υπό όρους που η ελληνική διπλωματία σήμερα ούτε μπορεί να ονειρευθεί. Κατατρομοκράτησαν συστηματικά και επί μακρόν την ελληνική κοινή γνώμη με «ισλαμικά τόξα», «Μεγάλες Αλβανίες» και «αποσχιστικά κινήματα στη Θράκη», ενώ η πραγματική μείζων εθνική απειλή, η οποία άλλωστε οδήγησε και στην τουρκική κατοχή του 38% της Κύπρου, προήλθε από επίορκους αξιωματικούς και κάποιους υποστηρικτές τους οι οποίοι σήμερα εμφανίζονται -με θράσος περισσό- ως κήνσορες. Και εγκαλούν όσους διαφωνούν μαζί τους για έλλειμμα πατριωτισμού.
Τα παραπάνω δεν αναιρούν το αβάσιμο των τουρκικών ισχυρισμών στη μεγάλη πλειοψηφία των ζητημάτων της ελληνοτουρκικής διενέξεως στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Αναδεικνύουν, όμως, περίτρανα το βάθος της πνευματικής κρίσεως η οποία μαστίζει τη χώρα. Τριάντα χρόνια χορτάσαμε από τον λαϊκισμό των αγροτικών μπλόκων, των εργατοπατέρων, των κομματικών φοιτητικών οργανώσεων και της καφενειακού τύπου προσεγγίσεως ζητημάτων μείζονος σημασίας στα ΜΜΕ. Ο χύδην λαϊκισμός, όμως, ο ψιμυθιωμένος με τίτλους ακαδημαϊκούς και ευγενείας, είναι ό,τι αποκρουστικότερο.
* Επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Μπίλκεντ - επιστημονικός συνεργάτης του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Κράτος, το μέγα κλειστό επάγγελμα
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π. ΜΑΛΟΥΧΟΣ | Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011 [ 08:40 ]
Είναι σχεδόν αδύνατο να αποδεχθεί κανείς τους λόγους που ωθούν τους φαρμακοποιούς στη σκληρή στάση των μακρόσυρτων απεργιών τους. Μπορεί να τους κατανοήσει, καθώς βλέπουν κεκτημένα παλαιών εποχών να χάνονται, αλλά δεν μπορεί να συμφωνήσει μαζί τους, γιατί σε μια στιγμή τόσο μεγάλης κρίσης, καμιά κοινωνική ομάδα δεν έχει πλέον την πολυτέλεια της διατήρησης τέτοιων εξόφθαλμων προνομίων που ούτως ή άλλως δεν θα έπρεπε να διαθέτει και τα οποία οφείλει αποκλειστικά στο στρευλό παντοδύναμο κράτος που έφερε την (αυτό)καταστροφή.
Προνόμια τέτοιας μορφής συνέβαλαν αποφασιστικά στο να φτάσουμε ως εδώ και μάλιστα με πολλούς τρόπους: συνέβαλλαν γιατί τα κλειστά συστήματα έδωσαν χώρο στη διαφθορά, συνέβαλλαν γιατί επέβαλαν μικρές συντεχνιακές «δικτατορίες» που εγκατέστησαν πλήθος ανισότητες στην κοινωνία, συνέβαλαν γιατί νομιμοποίησαν και ευρύτερα το δικαίωμα του κράτους να μοιράζει προνόμια που κι αυτά έκαναν το δικό τους κακό: μεγιστοποίησαν το ρόλο του ως εργαλείου που όποιος το κρατούσε στα χέρια του μπορούσε να αποκομίσει πολλών μορφών οφέλη.
Μάλιστα, από αυτήν ακριβώς την άποψη, η υπόθεση Ζίμενς, όπως κάθε άλλο σκάνδαλο, έχει ένα στοιχείο κοινής καταβολής με τα προνόμια των κλειστών επαγγελμάτων χωρίς φυσικά να υπάρχει μεταξύ τους οποιαδήποτε συσχέτιση: βασίζονται ακριβώς σε αυτό το κράτος – εργαλείο. Οποιος το κρατάει, μπορεί να κάνει τα πάντα: να κάνει σκάνδαλα, να στρευλώνει την αγορά, να νοθεύει τον ανταγωνισμό, να νομοθετεί προνόμια, να διορίζει χωρίς αξιοκρατία, να σπέρνει και να διατηρεί την ανισότητα ανάμεσα στους πολίτες και τόσα άλλα.
Μέχρι σήμερα, το κράτος το ίδιο υπήρξε στην ουσία το απόλυτο, το μέγα κλειστό επάγγελμα και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα. Τι άλλο ήταν το πελατειακό σύστημα, από ένα τέτοιο επάγγελμα στο οποίο ο πολίτης πουλούσε την ψήφο του στον πολιτικό περιμένοντας διορισμούς, προνόμια και ρουσφέτια; Αυτό είναι στη ρίζα του κακού. Και τώρα που το κράτος ως κλειστό επάγγελμα πάει επιτέλους να ανοίξει, όλα τα μορφώματαπου επί δεκαετίες δημιουργούσε με αυτή την ιδιότητα και τη λογική της επιρροής και της συναλλαγής με πρόσωπα και ομάδες, νιώθουν «προδομένα» και αντιδρούν με όλη τους τη δύναμη. Είναι κατανοητό, αλλά δεν είναι αποδεκτό. Ηρθε η ώρα, όλα αυτά, επιτέλους να τελειώνουν. Αφού πέφτει το «κεφάλι», όλα θα πέσουν.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/
ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Ο Εμψυχωτής τού Μακεδονικού Αγώνα καί κουνιάδος τού Παύλου Μελά..
«Δεν μπορώ να φανταστώ τον Ελληνισμό χωρίς την Αρβανίτικη ψυχή».
Η οικογενειά του ήταν υπερήφανη πού κατάγονταν από πρωτοπαλίκαρο τού Σκεντέρμπεη
«Στήν Αλβανία κάθονται οί Αρβανίτες,συγγενικός μας λαός,πού εχθρεύεται τούς Σλάβους. Όμως κι αυτούς έχουνε φαρμακώσει οί Αυστριακοί εναντίον μας,καί οί Ιταλοί τό ίδιο,γιατί καί οί δυό τους γυρεύουν νά πάρουν τήν Αρβανιτιά.Μάς βάζουν λοιπόν ζιζάνια καί τρωγόμαστε μέ τούς Αρβανίτες,τούς κολακεύουν αυτούς,τούς λένε πώς είμαστε εχθροί τους καί τούς αναγκάζουν νά μάς κυνηγούν στήν Ήπειρο γιά νά μάς αδυνατίσουν.Αλλά τούς γέλασαν τούς Αρβανίτες πώς είμαστε εχθροί τους,πώς δέ θέλουμε νά προκόψουν μήτε νά φτιάξουν κι αυτοί τό έθνος τους.Τούς Αρβανίτες εμείς τούς αγαπάμε,είναι αδέρφια μας,καί θέλουμε τό καλό τους,καί έχουμε,όπως κι εκείνοι,εχθρούς τούς Σλάβους.Λοιπόν πάντα αδελφικά μαζί τους πρέπει νά ζούμε,μαζί νά πολεμούμε τούς Σλάβους»,«Δέκα άρθρα στόν Νουμά»(σελ.49-50-51).
Βλέπε:http://ellines-albanoi.blogspot.com/2009/07/blog-post_1142.html-http://ellines-albanoi.blogspot.com/2009/06/blog-post_3974.html-http://clubs.pathfinder.gr/MAKEDONIKOS_AGON/563989?forum=60573&read=67
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΟΤΣΗΣ
Ναύαρχος,ήρωας τού Α' Βαλκανικού Πολέμου.Γεννήθηκε στην Ύδρα το 1877.Διετέλεσε Πρόεδρος τού Έλληνο-Αλβανικού Συνδέσμου.Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι τον Θανατό του το 1931.Tον Σύνδεσμο αποτελούσαν επιφανή μέλη της Αθηναϊκής καί ευρύτερης κοινωνίας:Λογοτέχνες,Στρατιωτικοί,Πανεπιστημιακοί,Διπλωμάτες,Πολιτικοί καί Επιστήμονες.Μέλη τού Συνδέσμου επίσης υπήρξαν ο γνωστός Ιατρός καί Συγγραφέας Ιάκωβος Θωμόπουλος αλλά καί μέλη της οικογένειας Δραγούμη.
www.ascsa.edu.gr/index.php/archives/philippos-dragoumis-series-v-http://ellines-albanoi.blogspot.com/2009/10/blog-post_21.html
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ
Ο Αρβανίτης πατριώτης,ένθερμος υποστηρικτής της Ελληνο-Αλβανικής συνεννόησης: «Αί σχέσεις ημών,έφθασαν μέχρι πλήρους ομοσπονδίας το 1925-1926» «...Φυλετικώς οί Αλβανοί δεν είναι ούτε Μογγολοτάταροι,ούτε Σλαύοι,ούτε Τούρκοι.
Είναι ιστορικώς αποδεδειγμένον ότι είναι Ιλλυριοί,απόγονοι των Πελασγών καί συνεπώς αδελφή φυλή των αρχαίων φυλών,αίτινες από Βορρά κατέλθουσαι,απετέλεσαν τούς πρώτους κατοίκους της Ελλάδος.
Ουδέν κοινόν έχουν με τούς Ιταλούς,τούς Σέρβους καί τούς Βουλγάρους,εν ω αντιθέτως αίμα,παραδόσεις καί έθιμα τούς συνδέουν στενώς με τον Ελληνικόν λαόν.
Ο Μιαούλης,ο Κουντουριώτης ο Σαχτούρης,ο Οδυσσεύς Ανδρούτσος καί χιλιάδες άλλοι αλβανικής καταγωγής Έλληνες ηγωνίσθησαν ηρωικώς υπέρ της Ελληνικής ανεξαρτησίας κατά την Εθνικήν Επανάστασιν τού 1821...
Δεν είχον δίκαιον,όταν ήκουσα τον μονυελοφόρον Γεν.Διευθυντήν τού Υπουργείου των Εξωτερικών να λέγη «παληοαρβανίτες»,να τού είπω ότι το Υπουργείον είναι Κουτοκομείον;
Αφού ο Γεν.Διευθυντής ήτο τόσον ανόητος,φαντάζομαι τι ήσαν οί πλείστοι των υφισταμένων του.Ουδείς γνωρίζει οποίας εκπλήξεις επιφυλάσσει το μέλλον.Εθεώρησα καθήκον μου να εξιστορήσω τα ανωτέρω,διά να γνωρίζη ο Ελληνικός λαός την γενικωτέραν όψιν τού ζητήματος.Δεν συμφωνώ με τη μερίδα τού τύπου,ήτις εκτρέπεται είς ύβρεις καί χλευαστικάς χαρακτηρισμούς διά τον Αλβανικόν λαόν.Φρονώ αδιστάκτως ότι η μεγάλη πλειοψηφία τού λαού αυτού είναι εντελώς ανεύθυνος διά την κατά της Ελλάδος επιβουλήν.
Είναι ζήτημα αν οί πλείστοι Αλβανοί γνωρίζουν ούτε κατ'όνομα τούς Μάρξ,Λένιν, Στάλιν κλπ...»
«Η ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ» τού Θεόδωρου Πάγκαλου πρώην Αρχιστρατήγου καί Αρχηγού τού Κράτους (Άρθρα είς Εφημερίδα «Ακρόπολις» Ιούλιος-Αύγουστος 1949).
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟΝ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ,
( τόμος δεύτερος 1925-1952) σελ.111-115, Αθήνα, Κέδρος, 1974.Βλέπε:http://ellines-albanoi.blogspot.com/2009/06/blog-post_21.html-http://ellines-albanoi.blogspot.com/2009/06/2_21.html
Δημοσίευση σχολίου