Κανονικά, όταν η άκρα Δεξιά και η άκρα Αριστερά επιτίθενται από κοινού σε μια νομοθετική πρωτοβουλία, μπορείς να είσαι σίγουρος ότι η πρωτοβουλία είναι σωστή. Τέτοιες επικρίσεις δέχεται στην προκειμένη περίπτωση το σχέδιο νόμου «Για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου», το οποίο έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση από το υπουργείο Δικαιοσύνης.
Ως τώρα οι σημαντικότεροι έλληνες νομικοί δεν φαίνεται να έχουν διαπιστώσει κάτι ουσιωδώς μεμπτό στο νομοσχέδιο. Να θυμίσω τη δήλωση του ομότιμου καθηγητή του ΑΠΘ Ι. Μανωλεδάκη, ενός από τους κορυφαίους έλληνες ποινικολόγους, ο οποίος είπε ότι βρίσκει «τις ρυθμίσεις σωστές και σύμφωνες και με τις διεθνείς συμβάσεις και με το Σύνταγμα της χώρας». Κάπου εδώ λοιπόν θα έπρεπε να τελειώσει και η κουβέντα. Επειδή όμως τα ζητήματα ελευθερίας είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα για μια δημοκρατία, καλό θα είναι να μην προσπεράσουμε τόσο εύκολα αυτό το μείγμα προσχημάτων, ευαισθησίας, ανοησίας, άγνοιας, φόβου και εύλογων ενστάσεων που (καλώς ή κακώς) ορθώνεται απέναντι στο νομοσχέδιο.
Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν δύο πράγματα.
Πρώτον, ο ρατσισμός και ο αντισημιτισμός δεν είναι απόψεις. Είναι αδικήματα. Και αυτό προκύπτει από δεκάδες διεθνείς συμβάσεις και αποφάσεις, καθώς και από αναρίθμητες προβλέψεις σε εθνικές νομοθεσίες- μηδέ της ελληνικής εξαιρουμένης! Και ως αδικήματα, διώκονται.
Δεύτερον, η ελευθερία της έκφρασης ουδέποτε υπήρξε απεριόριστη. Η συκοφαντία, η δυσφήμηση, η εξύβριση, η διαβολή, η διατύπωση κατηγοριών άνευ στοιχείων και πολλά άλλα αποτελούν «αδικήματα έκφρασης» , τα οποία ήδη διώκονται σε όλες τις δημοκρατίες του κόσμου και από το ποινικό και από το αστικό δίκαιο.
Το δικαίωμα λοιπόν ότι «είμαι ελεύθερος να λέω ό,τι μου γουστάρει» δενυπάρχει πουθενά και ούτε ξέρω κανέναν πραγματικό δημοκράτη που να το διεκδικεί. Η ελευθερία της έκφρασης ασκείται στο πλαίσιο του νόμου.
Και ποιος θα κρίνει τι αποτελεί αδίκημα και τι εμπίπτει στην ελευθερία της έκφρασης; ρωτούν διάφοροι εξυπνάκηδες.
Μα αυτός που κρίνει για όλα τα αδικήματα: η Δικαιοσύνη. Ετσι δουλεύει το κράτος δικαίου από τότε που εφευρέθηκε: ο νομοθέτης ορίζει τους κανόνες και η Δικαιοσύνη τους εφαρμόζει. Σε όλους τους τομείς της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Δεν ξέρω ποιοι εκπλήσσονται ξαφνικά από τη διαδικασία.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η κουβέντα μπορεί να αποκτήσει νόημα μόνο αν ξεφύγει από τους «λόγους αρχής» και προσγειωθεί ηπίως σε συγκεκριμένες διατάξεις του νομοσχεδίου. Οι οποίες ενδεχομένως να χρειάζονται διαφοροποίηση ή αποσαφήνιση. Διότι η δαιμονοποίηση δεν υπηρετεί τους ευαίσθητους πολίτες αλλά μάλλον τους υποψήφιους κατηγορουμένους.
jpretenteris@dolnet.gr
Περισσότερα εδώ
Ως τώρα οι σημαντικότεροι έλληνες νομικοί δεν φαίνεται να έχουν διαπιστώσει κάτι ουσιωδώς μεμπτό στο νομοσχέδιο. Να θυμίσω τη δήλωση του ομότιμου καθηγητή του ΑΠΘ Ι. Μανωλεδάκη, ενός από τους κορυφαίους έλληνες ποινικολόγους, ο οποίος είπε ότι βρίσκει «τις ρυθμίσεις σωστές και σύμφωνες και με τις διεθνείς συμβάσεις και με το Σύνταγμα της χώρας». Κάπου εδώ λοιπόν θα έπρεπε να τελειώσει και η κουβέντα. Επειδή όμως τα ζητήματα ελευθερίας είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα για μια δημοκρατία, καλό θα είναι να μην προσπεράσουμε τόσο εύκολα αυτό το μείγμα προσχημάτων, ευαισθησίας, ανοησίας, άγνοιας, φόβου και εύλογων ενστάσεων που (καλώς ή κακώς) ορθώνεται απέναντι στο νομοσχέδιο.
Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν δύο πράγματα.
Πρώτον, ο ρατσισμός και ο αντισημιτισμός δεν είναι απόψεις. Είναι αδικήματα. Και αυτό προκύπτει από δεκάδες διεθνείς συμβάσεις και αποφάσεις, καθώς και από αναρίθμητες προβλέψεις σε εθνικές νομοθεσίες- μηδέ της ελληνικής εξαιρουμένης! Και ως αδικήματα, διώκονται.
Δεύτερον, η ελευθερία της έκφρασης ουδέποτε υπήρξε απεριόριστη. Η συκοφαντία, η δυσφήμηση, η εξύβριση, η διαβολή, η διατύπωση κατηγοριών άνευ στοιχείων και πολλά άλλα αποτελούν «αδικήματα έκφρασης» , τα οποία ήδη διώκονται σε όλες τις δημοκρατίες του κόσμου και από το ποινικό και από το αστικό δίκαιο.
Το δικαίωμα λοιπόν ότι «είμαι ελεύθερος να λέω ό,τι μου γουστάρει» δενυπάρχει πουθενά και ούτε ξέρω κανέναν πραγματικό δημοκράτη που να το διεκδικεί. Η ελευθερία της έκφρασης ασκείται στο πλαίσιο του νόμου.
Και ποιος θα κρίνει τι αποτελεί αδίκημα και τι εμπίπτει στην ελευθερία της έκφρασης; ρωτούν διάφοροι εξυπνάκηδες.
Μα αυτός που κρίνει για όλα τα αδικήματα: η Δικαιοσύνη. Ετσι δουλεύει το κράτος δικαίου από τότε που εφευρέθηκε: ο νομοθέτης ορίζει τους κανόνες και η Δικαιοσύνη τους εφαρμόζει. Σε όλους τους τομείς της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Δεν ξέρω ποιοι εκπλήσσονται ξαφνικά από τη διαδικασία.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η κουβέντα μπορεί να αποκτήσει νόημα μόνο αν ξεφύγει από τους «λόγους αρχής» και προσγειωθεί ηπίως σε συγκεκριμένες διατάξεις του νομοσχεδίου. Οι οποίες ενδεχομένως να χρειάζονται διαφοροποίηση ή αποσαφήνιση. Διότι η δαιμονοποίηση δεν υπηρετεί τους ευαίσθητους πολίτες αλλά μάλλον τους υποψήφιους κατηγορουμένους.
jpretenteris@dolnet.gr
Περισσότερα εδώ
13 σχόλια:
πολύ επίκαιρη ανάρτηση.
ολες οι ελευθερίες που εγγυώνται από ενα δημοκρατικό πολίτευμα έχουν όρια και κανόνες.
αυτό εξάλλου αναφέρεται στο άρθρο της ΕΣΔΑ , το σχετικό με την ελευθερία της έκφρασης .
η ιστορική ανάκληση της αναφοράς του Βολταίρου «Δε συμφωνώ ούτε με μια λέξη από όλα όσα λες, αλλά θα υπερασπίζω -ακόμα και με το τίμημα της ζωής μου- το δικαίωμά σου ελεύθερα να λες αυτά που πρεσβεύεις» , όπως όλα στην εθνικιστική ελλάδα παρερμηνεύεται.
η ρήση αυτή αφορά αυτό καθαυτό το δικαίωμα της έκφρασης , το οποίο στην εποχή του Βολταίρου δεν υπήρχε και ήταν σοβαρό κοινωνικό αίτημα και ζητούμενο.
δεν σχετίζεται με το περιεχόμενο της έκφρασης.
όχι μόνο ο ρατσιστικός λόγος αποτελεί ποινικό αδίκημα σε όλο το δημοκρατικό κόσμο , ως έγκλημα έκφρασης.
υπάρχουν επίσης πολλοί άλλοι λόγοι.
π.χ ο λόγος που εκθειάζει την δολοφονική τρομοκρατία , ακόμα και όταν δεν την προτρέπει.
ο λόγος που εκθειάζει την καταστροφή περιουσικών στοιχείων.
ο λόγος που εκθειάζει τις ληστείες.
ο λόγος που εκθειάζει τον βιασμό, την παιδεραστία.
γενικά ο λόγος που σχετίζεται με ζητήματα που μια δημοκρατική κοινωνία τα έχει καθορίσει νομοθετικά ως παράνομα.
σε αυτα περιλαμβάνεται πρωτίστως ο ρατσιστικός λόγος.
η έκφραση ότι όλοι οι μακεδόνες πολίτες στο μακεδονικό κράτος είναι κλέφτες , όπως έγραφε ο γνωστός Σταυρακίδης , αποτελεί δείγμα ακραίου επιθετικού ρατσιστικού λόγου...!!!
παρομοίως η έκφραση ότι οι εβραίοι είναι εγκληματίες όπως γράφει στο βιβλίο του εβραίοι όλη η αλήθεια , ο γνωστός ρατσιστής πλεύρης, αποτελεί κλασσικό έγκλημα έκφρασης, άσχετα αν η χειραγωγημένη εθνικιστική ελληνική δικαιοσύνη , δυστυχώς τον αθώωσε..!!
αυτοί που δεν βάζουν όρια είναι οι κάθε είδους ρατσιστές και εγκληματίες.
παρομοίως ο ισχυρισμός ότι προαιρετικά και όχι υποχρεωτικά μπορεί να αναγράφεται το θρήσκευμα σε κρατικό έγγραφο, όπως η αστυνομική ταυτότητα είναι άποψη εκτός δημοκρατικού πλαισίου αφού εισάγει αρνητική διάκριση για όσους δεν επιθυμούν αυτή την δημόσια εκδήλωση της θρησκευτικής τους ταυτότητας.
για αυτό ορθώς το ελληνικό ΣτΕ , αλλά και το ευρωπαικό ΕΔΑΔ εκρινε νόμιμη την ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ απαγόρευση της σχετικής αναγραφής...
κάτι που οφείλει να γίνει π.χ με τον πολιτικό γάμο ο οποίος οφείλει να γίνει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ και ο μόνος που παράγει έννομα αποτελέσματα , σε αντίθεση με τον θρησκευτικό γάμο ο οποίος αποτελεί ιδιωτική θρησκευτική πράξη και συνεπώς οφείλει να είναι προαιρετικός και όχι ισόκυρος , όπως στην ελλάδα, κατ΄εξαίρεση σε όλη την ευρώπη..
δυτική και ανατολική..
ακόμα και στην μουσουλμανική τουρκία..
Hμερομηνία : 13-03-11
Με τη ρετσινιά του Γραικύλου
Tης Τασουλας Kαραϊσκακη
Σήμερα θα μεταδοθεί στη Γαλλία το πολυαναμενόμενο ντοκιμαντέρ του Canal+ « Με τον Ντομινίκ Στρος-Καν στο ΔΝΤ» και οι Γάλλοι τηλεθεατές θα ακούσουν από το στόμα του επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ότι «οι Ελληνες είναι βουτηγμένοι μέσα στα σκατά. Και πάρα πολύ μάλιστα! Οταν μια γυναίκα λέει ότι δεν έχει ψωμί να φάει, λέει αλήθεια. Αυτός ο θυμός είναι θεμιτός. Οι άνθρωποι στον δρόμο έχουν την αίσθηση ότι τους εξαπάτησαν. Κι όμως είναι οι ίδιοι που μαγείρεψαν τα στοιχεία και που δεν πληρώνουν φόρους. Η φοροδιαφυγή είναι το εθνικό τους σπορ. Αλητεία στο έπακρον. Και επιπλέον, είναι οι πιο πλούσιοι!».
Δεν πρωτοτυπεί ο Στρος-Καν. Ανήθικους και γελοίους μας αποκαλούν από την εποχή των Λατίνων. Ο Κάτωνας, ο Ρωμαίος Δημοσθένης, μας χαρακτήριζε ευτελείς και αφερέγγυους (Πλούταρχος, «Μάρκος Κάτων»). Ο Κικέρωνας ονόμαζε τους Ελληνες «Γραικύλους» (Στ. Α. Κουμανούδης, «Συναγωγή νέων λέξεων»), δηλαδή κατώτερους, ανάξιους και έκτοτε φέρουμε ως ρετσινιά αυτή την ονομασία. Δεν υπάρχει αμφιβολία, έλεγε ο Αγγλος υπουργός Εξωτερικών και μετέπειτα πρωθυπουργός της Αγγλίας (1827) Τζορτζ Κάνινγκ, ότι οι Ελληνες είναι μια συμμορία αχρείων. Ως σκυλολόι, κοινωνία αποκρουστική, έθνος αγροίκο, διεφθαρμένο, αλαζονικό, σιχαμένο μας περιγράφουν οι Δυτικοί μέχρι τα σύγχρονα χρόνια. Ούτε αποτελεί το πρώτο συμβάν έντυπου χλευασμού της χώρας μας το πρόσφατο δημοσίευμα του Focus. Ως «Μπανανία του Πλάτωνος» ανέφερε την Ελλάδα γερμανικό περιοδικό όταν το 1988 είχε αναλάβει την προεδρία της ΕΟΚ.
Οντως η Ελλάδα είναι χώρα ανώριμη (από τη διαρκή ξενοδουλεία), σε αρκετούς τομείς υπανάπτυκτη, με κόμματα προσωποπαγή, πελατειακά, πολιτικό σύστημα ανεύθυνο, μεσαίες τάξεις καιροσκοπικές... Οντως, το σύνολο των φορολογικών μας εσόδων αγγίζει το 6,9% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι 27,3%.
Ομως, φοροφυγάδες, δεν έχει μόνο η Ελλάδα. Το ένα τρίτο του παγκόσμιου πλούτου -20 τρισ. δολάρια- είναι φυγαδευμένο σε φορολογικούς παραδείσους, με απώλειες δισεκατομμυρίων για τις κυβερνήσεις. Σε όλη την Ευρώπη οι κυβερνήσεις υποβάλλουν τους πολίτες σε λιτότητα, ενώ αδυνατούν να επιβάλουν φορολογική δικαιοσύνη. Η αναδιανομή εισοδήματος γίνεται με την αντίστροφη φορά (πάγωμα μισθών και συντάξεων, αύξηση φόρων) και ο πλούτος καταλήγει στις τσέπες των ολίγων, που μένουν μακριά από τη φορολογική τσιμπίδα. Το 1/3 των εκατό μεγαλύτερων εταιρειών του Χρηματιστηρίου του Λονδίνου δεν κατέβαλε καθόλου φόρο τη διετία 2005-2006 (The Guardian). Την ίδια περίοδο 700 μεγαλοεπιχειρηματίες της Γερμανίας φοροδιέφευγαν. Παντού στην Ευρώπη, π.χ. στη Γερμανία ή τη Γαλλία η διαφθορά έχει πολλά πρόσωπα (Ζίμενς, Φολκσβάγκεν, Μάνεσμαν, Ντόιτσε Ποστ) ή (Ελφ-Ακιτέν, Κρεντί Λιονέ, Βοκιέ, Μπετανκούρ). Αλλά αυτό δεν τους αφαιρεί τον τίτλο της χρηστής πολιτείας.
Δύσκολο να αποσείσουμε το σιδηροπαγές προσωπείο που σκιαγράφησαν άλλοι για μας και το αποτελειώνουμε οι ίδιοι. Διότι, κάθε μέρα προσφέρουμε έτοιμες στο πιάτο τις αποδείξεις της αναξιότητάς μας. Δεν θα διασωθούμε με τον στρουθοκαμηλισμό, τον αυτο-οικτιρμό ή την ανταπόδοση των ύβρεων, αλλά με το περιμάζεμα της κληρονομιάς μας (υλικής και πνευματικής), την ανάσυρση του αυτοσεβασμού, την αίσθηση του μέτρου, του δικαίου, και την οικουμενική παιδεία.
Hμερομηνία : 14-03-11
Μαρίν Λε Πεν: H Ευρώπη δεν έχει τη δυνατότητα να υποδεχτεί μετανάστες
«Σας συμπονώ βαθύτατα. Όμως η Ευρώπη δεν έχει τη δυνατότητα να σας υποδεχτεί, δεν έχουμε πλέον τα οικονομικά μέσα», είπε η ηγέτιδα της γαλλικής ακροδεξιάς σε εκπροσώπους μεταναστών στην Ιταλία.
«Η Ευρώπη δεν έχει τα μέσα για να σας υποδεχτεί» δήλωσε σήμερα η ηγέτιδα της γαλλικής ακροδεξιάς, Μαρίν Λε Πεν, στους μετανάστες που βρίσκονται στο ιταλικό νησί Λαμπεντούζα, όπου την υποδέχτηκε μια αντιρατσιστική διαδήλωση.
«Σας συμπονώ βαθύτατα. Όμως η Ευρώπη δεν έχει τη δυνατότητα να σας υποδεχτεί, δεν έχουμε πλέον τα οικονομικά μέσα», είπε η Λε Πεν σε δύο εκπροσώπους των χιλιάδων μεταναστών που έφτασαν τις τελευταίες εβδομάδες στην Ιταλία από την Τυνησία.
Η Ευρωβουλευτής και πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου (FN) πραγματοποίησε αυτήν την τρίωρη επίσκεψη στη Λαμπεντούζα για «να τραβήξει την προσοχή» των μέσων ενημέρωσης στη συρροή των ξένων που, όπως υποστηρίζει, «μπορεί αύριο να μετριούνται σε εκατοντάδες χιλιάδες».
Η Λε Πεν, που συνοδευόταν από τον αντιπρόεδρο του κόμματός της Λουί Αλιό και τον Ιταλό βουλευτή της Λέγκας του Βορρά Μάριο Μποργκέζιο, έδωσε συνέντευξη τύπου στους δεκάδες δημοσιογράφους, από πολλές ευρωπαϊκές χώρες, που κάλυψαν την επίσκεψή της.
«Στόχος μου δεν είναι να κάνω προπαγάνδα. Προτιμώ να τους λέω την αλήθεια, η Ευρώπη είναι σε κατάσταση χρεοκοπίας», επανέλαβε, εκφράζοντας τη λύπη της που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν παρέχει καμία λύση στο πρόβλημα. Η Λε Πεν προτείνει το πολεμικό ναυτικό των χωρών να εμποδίζει την αποβίβαση των λαθρομεταναστών και να τους οδηγεί στη χώρα προέλευσής τους.
Η Λε Πεν έγινε πάντως δεκτή στο νησί από μια διαδήλωση πολλών δεκάδων ατόμων που φώναζαν «Έξω οι ρατσιστές». Οι διαδηλωτές είχαν γράψει στα γαλλικά και στα ιταλικά συνθήματα όπως «Αλληλεγγύη» και «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα και για όσους δεν έχουν χαρτιά».
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
---------------------------------------------------------------
άλλη μιά ΕΚΔΗΛΩΣΗ της αντιμεταναστευτικής σύμπλευσης του γαλλικού ρατσιστικού μετώπου του Λεπέν και της ρατσιστικής ξενοφοβικής ιταλικής Λίγκας του Βορρά...
Ανώνυμε 7:31, στην Γαλλία και την Ιταλία αυτό το φαινόμενο περιορίζεται στα κόμματα της Λε Πεν, της Λίγκα του Βορρά και του Φινι. Στην Ελλάδα πρέπει να ψάξει κανείς με το φανάρι μερικούς αντί-ρατσιστές μέσα στην ρατσιστική ελληνική κοινωνία, που αγγίζει σε ποσοστά το 100%!
συμφωνώ με την παραπάνω παρατήρηση
6 ΚΟΜΜΑΤΙΑΣΜΕΝΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!
ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΡΕ;
Πτώμα Νο 5: Επικηρύξτε τους!
Της ΑΝΤΑΣ ΨΑΡΡΑ
Στις 21/2/2011 με τον ίδιο τίτλο γράφαμε για το τέταρτο πτώμα αλλοδαπού που βρέθηκε σε σακούλα σκουπιδιών τεμαχισμένο με την Αστυνομία να μιλάει για… ξεκαθάρισμα λογαριασμών, τη Δικαιοσύνη να μην παρεμβαίνει και τα ΜΜΕ να μη χαλάνε τον αντιμεταναστευτικό τους ύπνο.
Χθες βρέθηκε το πέμπτο πτώμα, και πάλι γρήγορα αποδόθηκε κι αυτό, μέσω της Αστυνομίας, ανώνυμα και σιωπηλά σε… ξεκαθαρίσματα μεταξύ «μελαψών» αλλοδαπών. Πόση ντροπή για την Ελλάδα κρύβεται για άλλη μια φορά σε μια σκουπιδοσακούλα και πόσα πτώματα πρέπει να βρεθούν ακόμα μέχρι κάποιος οργανισμός, φορέας ή οργάνωση να αντιδράσει;
Σκοτώνονται στα πάνελ των ημερών οι τοποτηρητές της τάξης, οι πατριώτες που επικαλούνται τη δικαιοσύνη για το αν έδωσε ή δεν έδωσε το υπουργείο Εσωτερικών παραπάνω δικαιώματα στους 300 απεργούς πείνας κλαίγοντας παράλληλα για τους νεκρούς μετανάστες της Σούδας. Οσο δεν βρίσκεται όμως η εγκληματική συμμορία που σκοτώνει αδίστακτα, τεμαχίζει και πετάει τα θύματά της στη χωματερή, τότε όλοι εμείς είμαστε ένοχοι και εν δυνάμει συμμέτοχοι σε ναζιστικού τύπου εγκλήματα που δεν γίνονται ούτε στις εμπόλεμες αφρικανικές χώρες που, αν μη τι άλλο, σέβονται τους νεκρούς.
* Ούτε ένας από τους διαδηλωτές δικαστικούς δεν βρίσκεται να εκραγεί και να διατάξει αμέσως έρευνες.
* Ούτε ένας από τους δημοτικούς φορείς που παλεύουν για την κατασκευή ή όχι ΧΥΤΑ και που κόπτονται για το κέντρο της Αθήνας δεν βγήκε να ουρλιάξει στα μικρόφωνα.
* Ούτε ένας από τους στενοχωρημένους αστυνομικούς που έχασαν τα δυο δικά τους παιδιά δεν έτρεξε να βρει στοιχεία να τα προσκομίσει στην υπηρεσία του για να βρεθούν οι δράστες και να βγει «ασπροπρόσωπη» η υπηρεσία τους.
* Ούτε μια ΜΚΟ πληρωμένη ή απλήρωτη δεν ετοίμασε πλήρη φάκελο να τον υποβάλει στις αρχές και στη Δικαιοσύνη ζητώντας την άμεση διαλεύκανση των εγκλημάτων προσφεύγοντας και σε διεθνείς οργανισμούς.
* Ούτε μία συνδικαλιστική οργάνωση δεν κάλεσε σε κινητοποίηση στη χωματερή ενάντια στην εγκληματική αυτή δράση.
* Ούτε ένας από τους λαλίστατους ιερωμένους δεν βγήκε να κάνει έκκληση να σταματήσει αυτό το έγκλημα που συνοδεύεται πάντα και από σκύλευση του νεκρού.
* Ούτε ένα πολιτικό κόμμα ή μέτωπο ή οργάνωση δεν οργάνωσε, τέλος, σιωπηλή ή μη κινητοποίηση με στόχο να ασχοληθεί η πολιτεία με τα κατά συρροήν αυτά εγκλήματα.
Η Ελλάδα κοιμάται περιμένοντας το έκτο πτώμα της σακούλας για να το κρύψει κι αυτό κάτω από την ελληνική συνείδηση, τον πατριωτισμό και τη διάσημη ελληνική φιλοξενία.
Τι είπε σε τελική ανάλυση ο Στρος-Καν; Οτι «οι Ελληνες είναι βουτηγμένοι στα σκατά»! Φυσικά όμως άλλο εννοούσε, μια και είναι πασιφανές ότι τουλάχιστον αυτές οι δολοφονίες οφείλονται σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ αλλοδαπών, και μάλιστα μελαψών!
ΥΓ.: Την ώρα που γραφόταν η παρέμβαση βρέθηκε 6ο πτώμα σε κάδο απορριμμάτων λίγο πριν πάρει την άγουσα για τη χωματερή.
Τρίτη, 15 Μαρτίου 2011
Μακεδονική Διασπορά: «Στην απογραφή της Αυστραλίας να δηλώσετε Μακεδόνες
Πλάνα της Θεσσαλονίκης έδειχνε η μακεδονική τηλεόραση
στο ρεπορτάζ της για τους Μακεδόνες της Αυστραλίας...
«Στην απογραφή πληθυσμού της Αυστραλίας, οι καταγόμενοι από τη Μακεδονία θα πρέπει να αναφέρονται ως ‘Σλαβομακεδόνες’/“славомакедонци” και η χώρα γέννησής τους, αντί ‘Μακεδονία’ ως FYROM».
Αυτή είναι η εντολή της Αθήνας, προς τις αρχές της Αυστραλίας. Η UMD (μακεδονική διασπορά) υποστηρίζει ότι η κεντρική αυστραλιανή κυβέρνηση δεν θα στηρίξει τους ισχυρισμούς αυτούς, αναφέρει η Σνεζάν Γιοβανόφσκα στην δημοσιογραφική αναφορά της.
«Αυτοί θα επιδιώξουν, αλλά εμείς θα προσπαθήσουμε.
Η Αυστραλία είναι μια δημοκρατική χώρα και δεν θα πετύχει ο σκοπός τους. Οι Έλληνες δημιούργησαν τον ‘Σλαβομακεδόνα’ εδώ και πολύ καιρό. Είναι μια πολιτική της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, αλλά δεν εφαρμόζεται. Η Κεντρική Κυβέρνηση γνωρίζει ότι είναι πολύ προσβλητικό για εμάς, γνωρίζει ότι είμαστε Μακεδόνες και δεν μπορούμε να είμαστε τίποτε άλλο.
Θα πάμε στην κυβέρνηση να επιμείνουμε να καταγραφόμαστε από την Στατιστική Υπηρεσία μόνο ως Μακεδόνες , χωρίς προθέματα», δήλωσε ο Ορντάν Αρντιέφσκι, πρόεδρος της Ενωμένης Μακεδονικής Διασποράς, στην Αυστραλία.
Στην Αυστραλία δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα με τους Μακεδόνες, λέει ο Αντρέφσκι, ούτε στην χώρα καταγωγής ούτε στις θρησκευτικές πεποιθήσεις. Δεν υπάρχει πρόβλημα μεταξύ των Μακεδόνων και των Ελλήνων.
Οι προκλήσεις τίθενται από τις αρχές της Αθήνας.
Και θα συνεχίσει:
«Το 95% των Ελλήνων που ζούνε εδώ, δεν ενδιαφέρεται για τη Μακεδονία. Υπάρχουν αρκετοί Έλληνες που ούτε καν υποστηρίζουν την ελληνική κοινότητα της Αυστραλίας. Εμείς έχουμε αρκετούς εκπροσώπους, έχουμε λόμπι στην πολιτική της Αυστραλίας και οι σχέσεις με την Μακεδονία δεν είναι όπως ήταν πριν, έχουν γίνει πολλές αλλαγές, που σχετίζονται με το συνταγματικό όνομα της χώρα μας», υποστηρίζει ο Αντρέφσκι.
Και η ρεπόρτερ θα σημειώσει:
«Ο μόνος κίνδυνος είναι ότι η απογραφή του πληθυσμού έχει προγραμματιστεί για τον Αύγουστο (χειμώνα στην Αυστραλία), όταν πολλοί από τους ομοεθνείς μας επισκέπτονται την πατρίδα. Σύμφωνα, πάντως, με την απογραφή που διενεργήθηκε προ πενταετίας, στην Αυστραλία ζούσαν 82.000 Μακεδόνες, εκ των οποίων το 70% ανέφερε ότι ήταν πιστοί της Ορθόδοξης Μακεδονικής Εκκλησίας».
Τίτλος: «ОМД: На пописот ќе се изјасниме како Македонци без додавки и придавки»
Sitel, 15.03.2011 - 14:47
Δηλαδη έλεος πια με τους "αντι-ρατσιστες" σχολιαστες σας εδω μέσα. Διαβαστε βρε πουλάκια μου κανενα βιβλιο, πέρα από τις εγκυκλοπαιδειες του γκρουεφσκι. Ποιος σας εχει πει ότι ο πολιτικος γαμος ειναι υποχρεωτικος στο δυτικο κοσμο ή την τουρκία; Να καταλαβετε ότι ο γαμος και οι οικογενειακες σχεσεις ειναι σχεσεις ιδιωτικου δικαιου. Αρα πρεπει καταρχην να υπαρχει ελευθερια και το κρατος να επεμβαινει ΜΟΝΟ όπου ειναι απαραιτητο. Το να γινει ο πολιτικος γαμος υποχρεωτικος, ειναι παραβιαση της ελευθεριας του ατομου να κανει οικογενεια και να δηλώσει την βουληση του για γαμικη συμβαση πανυγηρικά με τον τροπο που επιθυμει. Έτσι μπαίνει σε μια ατελειωτη γραφειοκρατική διαδικασία και θιγεται και η αρχη in dubio pro libertate, αφου ο γάμος στην ουσία απαγορεύεται και επιτρέπεται μόνο (κατ εξαιρεση) έπειτα από άδεια, έγκριση και ενεργεια της πολιτειας. Έπειτα, ένα μεγάλο ποσοστό Ευρωπαιων (κυριως Ιρλανδων και Ιταλων) θ αρνηθει να κανει κατι τετοιο και πολλοι θρησκευτικοι γάμοι που θα γινουν όπως και τα τεκνα που θα προκειψουν θ αντιμετοπισουν προβληματα. Προβληματα θα προκειψουν και με τις μεταβατικες διαταξεις (εκτος κι αν ο πρωτος ανωνυμος-νομοθετης επιθυμει να μας δωσει την "αριστη" λυση και σ αυτο, αποκλεινοντας απο τους ανιδεους, απαιδευτους, απειρους δικαστες του ΕΔΔΑ). Μια δημοκρατικη πλουραλιστικη κοινωνία πρέπει να προβαινει σε περιορισμους και απαγορευσεις μόνο στα πλαισια των ανωτέρω χαρακτηριστικων της. Και φυσικά, μια τέτοια κοινωνία δεν αρκειται σε ανεξιθρησκεία, αλλά σε θρησκευτικη ελευθερία. Ε, διαβαστε και καμια απόφαση του ΕΔΔΑ επιτέλους...
άλλο ενα μνημείο εθνικιστικής σχολιαστικής μπουρδολογίας.
ο γάμος είναι αστική πράξη την οποία εγγυώνται όλα τα συντάγματα των δημοκρατικών χωρών καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις , όπως η ΕΣΔΑ :
Άρθρο 12 – Δικαίωμα στο γάμο
Άνδρες και γυναίκες σε ηλικία γάμου έχουν δικαίωμα γάμου και ίδρυσης οικογένειας, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο που διέπει την ενάσκηση αυτού του δικαιώματος.
Μόνο ο γάμος που εγγυάται ως αστική πράξη δικαιώματα σε όλους τους κατοίκους-πολίτες η μη μιάς χώρας, ανεξάρτητα αν διαθέτουν θετική η αρνητική θρηκευτική ταυτότητα, είναι νόμιμος και έγκυρος.
διότι ο γάμος παράγει σειρά ΑΣΤΙΚΩΝ νομικών αποτελεσμάτων τα οποία περιγράφονται στο οικογενειακό και επακόλουθα κληρονομικό ΑΣΤΙΚΟ δίκαιο και τα οποία βιώνει καθόλη της την διάρκεια μια οικογένεια, σε ενα κοσμικό κράτος.
ακόμα και ο θρησκευτικός γάμος αποκτά εγκυρότητα ΜΟΝΟ όταν η πολιτεία παραχωρεί ληξιαρχικά δικαιώματα στον θρησκευτικό λειτουργό.
φυσικά η εγκυρότητα αυτή αντιβαίνει στην αρχή της ίσης μεταχείρισης και απαγόρευσης των διακρίσεων.
για αυτό σε όλη τη ευρώπη και την τουρκία, με αρνητική τριτοκοσμική εξαίρεση την ελλάδα , ο πολιτικός γάμος είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ.
ο θρησκευτικός γάμος είναι προαιρετικός , καταγράφεται μόνο στα αρχεία του θρησκευτικού φορέα και δεν αφορά την πολιτεία.
π.χ η καθολική εκκλησία δεν χορηγεί διαζύγιο .
αντίθετα η πολιτεία το εγγυάται ανεξάρτητα μάλιστα του αριθμού τους...
κανένα περιορισμό στη θρησκευτική ελευθερία δεν αποτελεί η υποχρεωτικότητα του πολιτικού και η προαιρετικότητα του θρησκευτικού γάμου , σε ένα κοσμικό και μη θεοκρατικό κράτος.
το οποίο βασίζεται στα δικαιώματα των πολιτών και όχι στον θεό και στα δικαιώματα των πιστών, τα οποία τα σέβεται αποκλειστικά στο πεδίο με το οποίο σχετίζονται.
αντίθετα η αστικότητα του θρησκευτικού γάμου αποτελεί διάκριση και περιορισμό της θρησκευτικής ελευθερίας.
ο γάμος και η οικογένεια για την πολιτεία είναι θεσμοί ιδιωτικού ΑΣΤΙΚΟΥ δικαίου .
αντίθετα για την εκκλησία είναι θεσμοί ιδιωτικού ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ δικαίου.
αλλά σε όλο το κόσμο , ιδιαίτερα στην ευρώπη έχουμε ΚΟΣΜΙΚΟ πολιτικό σύστημα και όχι ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ/ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟ πολιτικό σύστημα.
εξαίρεση η ελλάδα και το ιράν.
για αυτό η ελλάδα συνεχώς καταδικάζεται από το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
το ανώτατο δικαστήριο το οποίο ανατρέπει τις γελοίες αποφάσεις των ελληνοταλιμπανικών δικαστηρίων.
είναι αυτοί που μας οδήγησαν στην ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ...
τα εγκλήματα έκφρασης τιμωρούνται ποινικά και μάλιστα αυτεπάγγελτα μεταξύ των άλλων με τον νόμο περί διασποράς ψευδων ειδήσεων .
π.χ η πρόσφατη εθνικιστική ανάρτηση περι χρεωκοπίας της ελλάδος στις 25 μαρτίου του 2011...
αλλά και παρόμοιες περί επικείμενου σεισμού, κ.λ.π
Ριχάρδος Σωμερίτης
Λιβύη : Μήπως είναι πολύ αργά;
Οι φονιάδες του Καντάφι βρίσκονται πια κοντά στην Βεγγάζη. Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ενωμένων Εθνών αποφάσισε επιτέλους τον αεροπορικό αποκλεισμό της Λιβύη και, έμμεσα, άλλα μέτρα που μπορεί να περιλάβουν και διεθνή στρατιωτική πίεση ίσως και παρέμβαση εναντίον του Λίβυο δικτάτορα και του συστήματός του.
Μήπως όμως είναι πολύ αργά; Επιτράπηκε στουςκυβερνητικούς να επανακτήσουν τα περισσότερα από τα εδάφη που είχαν καταλάβει οι επαναστάτες. Πώς; Με αεροπορικούς βομβαρδισμούς, άρματα μάχης και πυροβολικό. Με άλλα λόγια : ο αγώνας των επαναστατών ήταν άνισος.
Και το χειρότερο : με βάση τις σαφέστατες δηλώσεις τόσων δυτικών ηγετών μπορούσαν να πιστέψουν ότι «είχαν πλάτες». Όπως οι Ούγγροι το 1956 και οι Τσεχοσλοβάκοι το 1968...
Αν όσοι υποστήριξαν την παρέμβαση στη Λιβύη οργάνωσαν μια κοινή δράση, «λελογισμένη» φυσικά, περιμένοντας την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας μπορεί να υπάρξει ανατροπή. Αν όχι, το ψήφισμα θα επιτρέψει μόνο στους περισσότερους παράγοντες της διεθνούς κοινότητας να έχουν, υποκριτικά, τη συνείδηση τους ήσυχη.
Με διάφορα επιχειρήματα, η Μόσχα, το Πεκίνο και το Βερολίνο επέλεξαν την αποχή. Δεν τόλμησαν να προχωρήσουν σε κάποιο βέτο. Έχουν έτσι το δικαίωμα να μας λένε σήμερα ότι δεν εμπόδισαν όσους ήθελαν παρέμβαση αλλά δεν αναλαμβάνουν και την ευθύνη τους. Στο μεταξύ, δεκάδες χιλιάδες Λίβυοι πήραν οικογενειακά τον δρόμο της φυγής και της εξορίας. Κάτι το ανάλογο με τους Ισπανούς που όταν νικήθηκαν από τους φασίστες του Φράνκο, γιατί δεν βοηθήθηκαν από τις Δημοκρατίες, πέρασαν σε άθλια κατάσταση τα γάλλο - ισπανικά σύνορα για να βρουν απάνθρωπα στρατόπεδα «υποδοχής».
Ακολούθησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος...
Ευτυχώς η χώρα μας δεν μετέχει αυτή τη χρονιά στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Αν κρίνουμε από τα αδιάφορα και συνήθως «κατόπιν εορτής» μισόλογα της διπλωματίας μας για τα δημοκρατικά κινήματα της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής αποφύγαμε έτσι τα χειρότερα.
somerit@otenet.gr
Αντε πουλακια μου να διαβασετε καμια MANU ή κανεναν Αστεριξ. Μονο γι αυτο ειστε. Διαζευκτικο σύστημα καθιερώνεται στις ΗΠΑ και στις περισσοτερες ευρωπαϊκες χωρες (Ην. Βασίλειο, Ισπανία, Ιταλία, Ιρλανδία, Πορτογαλλία, και τέλος στις πολυ θεοκρατικες και υπαναπτυκτες Σκανδιναυϊκές χώρες), καθως και στην πγδμ. Παρακαλώ να προσθεθουν και αυτες στη λίστα με την Ελλάδα και το Ιραν (παρεμπιπτόντως δεν ειναι το Ιραν, αλλά το ισραήλ που επιβαλλει θρησκευτικό γάμο). Και κάποια στιγμή οι κυριοι με φασιστικες απόψεις τυπου "ολοι πολιτικο γαμο και ακυρος ο θρησκευτικος" -που θετει υπο αμφισβητηση την πλειοψηφια των βαλκανικων γαμων και τις σχεσεις που δημιουργηθηκαν απ αυτον- να καταλάβουν ότι δεν ειναι πιο εξυπνοι απο τους Ευρωπαιους νομοθετες και δικαστες. Οσο για την καταδικη του διαζευκτικου συστηματος από το ΕΔΔΑ, θα μ ενδιεφερε πολύ να μάθω την ανυπαρκτη σχετική απόφαση. Αλλά θα μου πειτε οι περισσοτεροι σχολιαστες εδω φαντασιωνονται πραγματα που θα ζηλευε ακομα και η J. Rowling. Οσον αφορα την ικανοτητα των Ελληνων νομικών, η προσφυγη της πγδμ στη Χαγη δεν αργει να εκδικαστει... Κυριακη κοντή γιορτή.
Countries with mandatory civil marriage
In many countries such as France, Germany, The Netherlands, Belgium, Turkey, Argentina,Poland, Hungary,Macedonia, Romania,Bulgaria and Russia, there is a civil ceremony requirement.
Following the civil marriage ceremony, couples are free to marry in a religious ceremony. Such ceremonies, however, only serve to provide a religious recognition of the marriage, since the state's recognition has already been given. In some of these countries (e.g. The Netherlands and Belgium) most couples get married without any religious ceremony at all. Full, formal weddings, complete with wedding gowns and the presence of family and friends, are usually conducted in special ceremonial rooms in the town hall.
------------------------------------------------------------
το νομοσχέδιο για τον πολιτικό γάμο αρχικά προέβλεπε την υποχρεωτικότητα.
δυστυχώς επήλθε υπαναχώρηση του δημαγωγού ψηφοσυλλέκτη παπανδρέου στις αντιδράσεις του ελληνοορθόδοξου υπερσυντηρητικού μπλόγκ.
ετσι επήλθε η ισοκυρία.
σύμφωνα με τους ολλανδούς νομικούς ,ειδικούς στο δικαστήριο της Χάγης, το δικαστήριο αυτό δεν θα φοβηθεί να διαπιστώσει την παραβίαση εκ μέρους της ελλάδος του άρθρου 11 της ισχύουσας ενδιάμεσης συμφωνίας που απαγορεύει το βέτο της ελλάδος στην είσοδο της μακεδονίας σε διεθνείς οργανισμούς με την προσωρινή της ονομασία.
αυτό εξάλλου τήρησε η ελλάδα και η μακεδονία έγινε πλήρες μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, με την προσωρινή ονομασία...
για τους μακεδόνες βέβαια τα πραγματικά και ορατά δεδομένα έχουν προτεραιότητα και όχι τα νομικά , τα οποία έπονται...
Δημοσίευση σχολίου