Το κόμμα Plaid Cymru Η σημαία της Ουαλίας
Plaid Cymru - Οι στόχοι του Κόμματος της Ουαλίας είναι:
1. Η προώθηση της συνταγματικής εξέλιξη της Ουαλίας, με σκοπό την επίτευξη πλήρους Εθνικής Κατάσταση (status) της Ουαλία στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
2. Η εξασφάλιση της οικονομικής ευημερίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και της υγείας του φυσικού περιβάλλοντος, με βάση το αποκεντρωτικό σοσιαλισμό.
3. Η οικοδόμηση μιας εθνικής κοινότητα που θα βασίζεται στην ισοπολιτεία, στο σεβασμός των διαφορετικών παραδόσεων και πολιτισμών και στην ίση αξία όλων των ατόμων, ανεξάρτητα από την φυλή, την εθνικότητα, το φύλο, το χρώμα, το θρήσκευμα, την σεξουαλικότητα, την ηλικία, τις ικανότητες ή της κοινωνικής προέλευσης τους.
4. Την δημιουργία μιας δίγλωσσης κοινωνίας, προωθώντας την αναβίωση της Ουαλικής γλώσσας.
5. Η προώθηση της συμβολής της Ουαλίας στην παγκόσμια κοινότητα και η επίτευξη να γίνει η Ουαλία μέλος των Ηνωμένων Εθνών.
http://www.english.plaidcymru.org/our-vision/
11 σχόλια:
Προς Τρόικα Ανοικτή Επιστολή
May 3, 2011
Ως ευρωπαίοι πολίτες στέλνουμε το ακόλουθο μήνυμα στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα που έχουν αναλάβει μέρος της ευθύνης της ανάκαμψης της Ελλάδας από το χείλος της χρεοκοπίας στην οποία ανεύθυνοι πολιτικοί έχουν φέρει τη χώρα τα τελευταία 30 χρόνια: Κάνουμε έκκληση στην Τρόικα να βοηθήσει να αφαιρεθούν σημαντικά εμπόδια στην οικονομική ανάκαμψη και την απονομή κοινωνικής δικαιοσύνης, τα οποία το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο συστηματικά αποφεύγει να διευθετήσει. Ζητούμε από την Τρόικα να φέρει στο προσκήνιο τις αμέτρητες περιπτώσεις κοινωνικής αδικίας που διαχέονται στην ελληνική κοινωνία, τις περιπτώσεις των φτωχών που χρηματοδοτούν τους πλούσιους, τις περιπτώσεις των αδικαιολόγητων, ακόμα και ανήθικων κερδοσκοπιών των λίγων εις βάρος των πολλών. Συγκεκριμένα ζητούμε από την Τρόικα να επιμείνει στα ακόλουθα:
1. Κατάργηση όλων των φόρων υπέρ τρίτων
(συνήθως σε συνταξιοδοτικά ταμεία συγκεκριμένων επαγγελματικών ομάδων, περιλαμβανομένων δικηγόρων, μηχανικών, δημοσιογράφων και εκδοτών). Στην πολύ σημαντική για τον τουρισμό ακτοπλοΐα φόροι υπέρ του ταμείου των ναυτικών και άλλων ομάδων αντιπροσωπεύουν το 1/3 της τιμής του εισιτηρίου. Υπάρχουν δεκάδες παρόμοιοι φόροι οι οποίοι βρίσκονται υπό μία διαχείριση που καλύπτεται από απόλυτη αδιαφάνεια. Είναι άδικο οι χαμηλόμισθοι να χρηματοδοτούν τις προνομιούχες ομάδες. Η κυβέρνηση ανήγγειλε τον Μάρτιο του 2011 ότι θα κατέγραφε και θα δημοσιοποιούσε όλους αυτούς τους φόρους, έτσι ώστε να καταργήσει τους περισσότερους από αυτούς, αλλά αυτές είναι πολύ γνωστές τακτικές κωλυσιεργίας που χρησιμοποιούν διαδοχικές κυβερνήσεις από τη δεκαετία του 1950.
2. Ο περισσότερο διάσημος από αυτούς είναι το «αγγελιόσημο», ένας φόρος 21,5% σε όλες τις διαφημίσεις στα ΜΜΕ πλέον του ΦΠΑ 23%. Το μη δημοσιοποιούμενο ποσό που συγκεντρώνεται από αυτόν το φόρο, το οποίο αυξάνει το κόστος των διαφημιζόμενων προϊόντων στους καταναλωτές, καταλήγει κατά βάσιν στα Ταμεία των δημοσιογράφων και εκδοτών. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι δημοσιογράφοι που επιλέγουν να μην ανήκουν στην Ένωση (και να μη συμμετέχουν στις απεργίες) δεν δικαιούνται υγειονομική κάλυψη υπ’ αυτό το καθεστώς.
3. Κατάργηση του φόρου (4,24 ευρώ μηνιαίως σε κάθε μετρητή ηλεκτρικού) προς όφελος της κρατικής τηλεόρασης και ραδιοφωνίας ΕΡΤ, ο οποίος συγκεντρώνεται μέσω των λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος. Με μερίδιο στην αγορά 4%, η ΕΡΤ λειτουργεί τρία τηλεοπτικά κανάλια. Πρόσθετες στρατιές ανθρώπων απασχολούνται από δημοτικούς ραδιοσταθμούς και από το Κανάλι της Βουλής. Ο κύριος σκοπός όλων αυτών των μίντια είναι να προβάλλουν την εικόνα των πολιτικών πατρώνων τους, ενώ προσφέρουν ελάχιστα όσον αφορά την πληροφόρηση του κοινού. Προτείνουμε τον περιορισμό της ΕΡΤ σε ένα τηλεοπτικό κανάλι και ένα ραδιοφωνικό σταθμό, που να στεγάζονται στο κτίριο της Κατεχάκη και την πώληση του μεγάρου της Αγίας Παρασκευής. Επίσης τον τερματισμό της δημόσιας χρηματοδότησης στο κανάλι της Βουλής και στους δημοτικούς ραδιοσταθμούς.
4. Να τερματιστεί η με πολιτικά κίνητρα στήριξη των ιδιωτικών σταθμών, των οποίων η επιβίωση εξαρτάται με ποικίλους τρόπους από κράτος: (α) Διά νόμου, πέραν της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, τόσο οι εισηγμένες όσο και μη εισηγμένες εταιρίες οφείλουν να δημοσιεύουν τα αποτελέσματά τους στις εφημερίδες. Στην εποχή του Ίντερνετ αυτό είναι εντελώς περιττό βάρος για τις επιχειρήσεις. (β) Δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμοί ξοδεύουν τεράστια χρηματικά ποσά για να διαφημιστούν στα ΜΜΕ, περιλαμβανομένων εφημερίδων με σχεδόν μηδενική κυκλοφορία. (γ) Σχεδόν χρεοκοπημένα ΜΜΕ διασώζονται από το κράτος μέσω «ρυθμίσεων» των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων, καθώς επίσης και με διαγραφή χρεών.
5. Επιδίωξη της επίπονης αλλά απαραίτητης αναδιάρθρωσης και ιδιωτικοποίησης των δημόσιων επιχειρήσεων που ούτε καν έχει αρχίσει. Σε κάποιες περιπτώσεις η κυβέρνηση έχει υποχωρήσει αντί να πραγματοποιήσει πρόοδο. Πουθενά αυτό δεν είναι περισσότερο ολοφάνερο απ’ ό,τι στη ΔΕΗ. Υπό την απειλή «αίματος και συσκότισης» που εξαπολύει το ισχυρό συνδικάτο των εργαζομένων ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, η κυβέρνηση συνθηκολόγησε στην απαίτηση να θέσει το ηλεκτρικό δίκτυο υπό τον έλεγχο της ΔΕΗ αντί να το κάνει ανεξάρτητο.
6. Πρέπει να επιβάλλεται από τον νόμο στα εργατικά συνδικάτα να δημοσιεύουν ισολογισμούς και οικονομικές καταστάσεις και να υπόκεινται σε ανεξάρτητους λογιστικούς ελέγχους. Μία πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε ότι η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ έλαβε χρηματικές ενισχύσεις, «δάνεια» (ουδέποτε επιστρεφόμενα), από τη ΔΕΗ που ξεπέρασαν τα 30 εκατομμύρια ευρώ την τελευταία δεκαετία. Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας που έδωσαν το πράσινο φως σ’ αυτές τις ενισχύσεις παραβιάζουν τον νόμο 1264/1982 που απαγορεύει τις ενισχύσεις από τους εργοδότες στα εργατικά συνδικάτα. Η έρευνα αποκάλυψε ότι τα χρήματα χρησιμοποιούνταν για ταξίδια πολυτελείας και έξοδα που ωφελούσαν τους εργατοπατέρες και όχι τους εργαζόμενους της ΔΕΗ, και σίγουρα όχι τους καταναλωτές του ηλεκτρικού ρεύματος.
7. Ο εθνικός σιδηρόδρομος (ΟΣΕ) πρέπει να κλείσει. Αφού καταργηθούν ζημιογόνα δρομολόγια και αυξηθούν τα εισιτήρια, θα πρέπει να ξανανοίξει με το ένα τρίτο του προσωπικού, υπό νέες εργατικές συμβάσεις που θα παρέχουν αισθητά χαμηλότερους μισθούς και επιδόματα. Η μετάταξη των απολυμένων υπαλλήλων των σιδηροδρόμων σε άλλους τομείς της Διοίκησης σίγουρα δεν θα εκπληρώσει τον στόχο της «υψηλότερης παραγωγικότητας στον δημόσιο τομέα» που προτείνεται από το μεσοπρόθεσμο σχέδιο δημοσιονομικήςπροσαρμογής της κυβέρνησης, το οποίο ανακοινώθηκε στις 15 Απριλίου.
8. Ολοκλήρωση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης. Είναι απαράδεκτο να επιδοτούνται τα δημόσια και ιδιωτικά συνταξιοδοτικά ταμεία από μεταβιβάσεις υπέρογκων ποσών από τους φορολογούμενους (συμπεριλαμβανομένων και των χαμηλόμισθων εργαζομένων). Ποιο κοινωνικό συμβόλαιο θα επέτρεπε να επιδοτεί η κυβέρνηση συντάξεις της ΔΕΗ με 700 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο όταν οι πολύ χαμηλότερες συντάξεις του ιδιωτικού τομέα (ΙΚΑ) περικόπτονται;
9. Τα επαγγέλματα θα πρέπει να είναι πραγματικά ανοικτά στον ανταγωνισμό. Είναι απαράδεκτο λ.χ. τα φαρμακεία να έχουν εξασφαλισμένο από τον νόμο ποσοστό κέρδους 35% και η μίνιμουμ θεσμοθετημένη από τον νόμο αμοιβή για δικηγόρους, μηχανικούς, συμβολαιογράφους κ.ά. να διατηρείται από την πίσω πόρτα της ελάχιστης φορολογήσιμης αμοιβής.
10. Είναι απαράδεκτο οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα να αντιμετωπίζονται σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Περίπου 250.000 άνθρωποι απολύθηκαν πέρυσι από τον ιδιωτικό τομέα, σε σύγκριση με μηδενικές απολύσεις μονίμων υπαλλήλων από τον δημόσιο τομέα. Γιατί αυτή η διαφορά; Διότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα εξασφάλιζε τη διατήρηση της εξουσίας με το να επεκτείνει συνεχώς τον δημόσιο τομέα.
Επομένως, είναι κατανοητή η απροθυμία του να τον μειώσει. Αλλά ως εδώ! Ως πότε οι Έλληνες φορολογούμενοι θα πληρώνουν τα σπασμένα γι’ αυτόν τον υπερδιογκωμένο και δυσλειτουργικό δημόσιο τομέα, ο οποίος εμποδίζει την ιδιωτική οικονομική δραστηριότητα και την προσφορά δημόσιων αγαθών;
Τάσος Κωστόπουλος – Κριτική στο βιβλίο Σπύρος Καράβας, “Η ταξική «καρδιά» του Μακεδονικού”
(άρθρο στην “Ελευθεροτυπία” 2010-12-28)
Από το εξώφυλλο του βιβλίου, Σπύρος Καράβας - Η ταξική «καρδιά» του Μακεδονικού, αγρόκτημα στην Κορφούλα (Νοβοσέλο) Καστοριάς
Ο Σπύρος Καράβας είναι επίκουρος καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου, και συγγραφέας, μεταξύ άλλων, του βιβλίου “Η ταξική «καρδιά» του «Μακεδονικού», Μακάριοι οι κατέχοντες την γην. Γεωκτητικοί σχεδιασμοί προς απαλλοτρίωση συνειδήσεων στη Μακεδονία 1880-1909” (εκδόσεις Βιβλιόραμα), Αθήνα 2010, .
Το βιβλίο αυτό, για το οποίο ο Τάσος Κωστόπουλος, εκ των φορέων του “Ιού” υπογράφει την κριτική, μαζί με κάποια ακόμη βιβλία, όπως π.χ. τη “Μακεδονική διαμάχη” του Loring Danforth, το “Μακεδονικές ιστορίες και πάθη (1870-1990)” της Αναστασίας Καρακασίδου, και τα “Απαγορευμένη γλώσσα, Κρατική καταστολή των σλαβικών διαλέκτων στην ελληνική Μακεδονία” και “Πόλεμος και εθνοκάθαρση, Η ξεχασμένη πλευρά μιας δεκαετούς εθνικής εξόρμησης 1912-1922” του ίδιου του Τάσου Κωστόπουλου, κατά τη γνώμη μας, μπορούν να αλλάξουν μια για πάντα την τυχόν κοντόφθαλμη εθνικιστική οπτική όσων αναγνωστών ζουν μέσα στην άγνοια, και εάν είναι ανοιχτόμυαλοι και καλοπροαίρετοι, να καταλάβουν την αλήθεια για τους εθνικά Μακεδόνες και το Μακεδονικό έθνος.
Η ταξική «καρδιά» του Μακεδονικού
Του ΤΑΣΟΥ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Η ελληνική βιβλιογραφία για το Μακεδονικό Ζήτημα στην «κλασική» του φάση, μέχρι δηλαδή τους Βαλκανικούς πολέμους και την κατάλυση της οθωμανικής κυριαρχίας, χαρακτηρίζεται από μια έντονη ανισομέρεια. Από το εξώφυλλο του βιβλίου, αγρόκτημα στην Κορφούλα (Νοβοσέλο) Καστοριάς Από το εξώφυλλο του βιβλίου, αγρόκτημα στην Κορφούλα (Νοβοσέλο) Καστοριάς Αυτό που έχει μελετηθεί είναι κυρίως οι διπλωματικές και (με ισχυρή δόση εθνικά ορθής αυτολογοκρισίας) στρατιωτικές παράμετροι του ζητήματος. Οι κοινωνικές αντιθέσεις της μακεδονικής κοινωνίας πριν από το 1912 και η διαπλοκή τους με την ανάπτυξη των αντιμαχόμενων εθνικών κινημάτων και τις στρατηγικές επιλογές των εθνικών κέντρων, μόνο περιθωριακά έχουν θιγεί -συνήθως με παρεμπίπτουσες, δευτερεύουσες και λακωνικές αναφορές.
Κι όμως, το Μακεδονικό είναι πρακτικά αδύνατο να κατανοηθεί χωρίς τη γνώση του κοινωνικού πεδίου και των αντιθέσεων, πολιτική αντανάκλαση των οποίων υπήρξε η διαμάχη μεταξύ «ελληνοφρόνων» και «σλαβοφρόνων» Μακεδόνων στη διάρκεια μισού και πλέον αιώνα. Το σοβαρό αυτό κενό έρχεται να καλύψει το βιβλίο του Σπύρου Καράβα, επίκουρου καθηγητή Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου, «Μακάριοι οι κατέχοντες την γην. Γεωκτητικοί σχεδιασμοί προς απαλλοτρίωση συνειδήσεων στη Μακεδονία 1880-1909» (Αθήνα 2010, εκδ. Βιβλιόραμα).
Αντικείμενό του είναι μια ξεχασμένη αν και σημαντικότατη πτυχή αυτής της διαπλοκής του κοινωνικού με το εθνικό: τα σχέδια εξελληνισμού της (οθωμανικής ακόμη) Μακεδονίας διά του «εξελληνισμού» τής εκεί γεωκτησίας. Ως πηγές, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί υλικό από τα αρχεία του ΥΠΕΞ και προσωπικοτήτων της εποχής (Στέφανος Δραγούμης, Πηνελόπη Δέλτα κ.ά.), τον Τύπο των ημερών, κυρίως όμως ένα ντοκουμέντο προκλητικά αγνοημένο από την εγχώρια μακεδονολογία: το φυλλάδιο «Το έργον του ελληνισμού εν Μακεδονία», που τύπωσε το 1880 «ως χειρόγραφον» (σε περιορισμένο δηλαδή αριθμό αντιτύπων, για διανομή σε στενό κύκλο οικονομικών παραγόντων και στελεχών του ελληνικού κράτους) ο Αθανάσιος Ευταξίας.
Τρικουπικός και τσιφλικάς
Απεσταλμένος της κυβέρνησης Τρικούπη στη Μακεδονία τα αμέσως προηγούμενα χρόνια, ο τελευταίος αναλύει χωρίς εξωραϊσμούς την «εθνολογική» και κοινωνική κατάσταση στην περιοχή, εισηγούμενος μια στρατηγική συστηματικής αγοράς οθωμανικών τσιφλικιών και μετατροπής τους σε «εστίες ελληνικής εθνικής ζωής», με στρατηγικό στόχο τον γλωσσικό εξελληνισμό και -προοπτικά- την εγχάραξη ελληνικής εθνικής συνείδησης στους σλαβόφωνους καλλιεργητές τους. Συνδυάζοντας την εθνική δράση με τα ιδιωτικά του συμφέροντα, ο Ευταξίας φρόντισε, άλλωστε, στο ίδιο διάστημα να μετατραπεί ο ίδιος σε τσιφλικά, αγοράζοντας ένα αγρόκτημα με σλαβόφωνους κολίγους στο Τίκφες.
Ολόκληρο το φυλλάδιό του αναπαράγεται στο βιβλίο ως παράρτημά του, μαζί με δυο παρεμφερείς εισηγήσεις του 1859 (από τον εγκαταστημένο στις Σέρρες γιατρό Ιωάννη Θεοδωρίδη) και του 1909 (από τον πρόξενο Σερρών Αντώνιο Σαχτούρη). Η εμπιστευτική φύση της όλης «πραγματείας» είναι σαφής: ο Ευταξίας ξεκαθαρίζει στους επίλεκτους αναγνώστες του ότι «διά λόγους ευνοήτους εκρίθη επιβλαβής η δημοσίευσις αυτής» και ζητεί να μην «ανακοινώσωσιν αυτήν και εις άλλους, μη δυναμένους να τηρήσωσι το πράγμα εν απορρήτω».
Αποκαλυπτική είναι επίσης η περιγραφή από τον Καράβα της αντιμετώπισης του ντοκουμέντου από την «εθνικά ορθή» ελληνική ιστοριογραφία: είτε πλήρης αποσιώπηση είτε παραπλανητικές αναφορές, υψηλά δείγματα «της τέχνης τού να μιλάς αποσιωπώντας και να αποκαλύπτεις συγκαλύπτοντας» (σ. 42).
Τα… «κτήνη» του Δραγούμη
Χρησιμοποιώντας ως σκελετό το κείμενο του Ευταξία, και διασταυρώνοντάς το με παρόμοιες υπηρεσιακές εκτιμήσεις και εισηγήσεις μισού αιώνα, ο Καράβας φωτίζει εξαιρετικά το κοινωνικό υπόβαθρο της ελληνικής πολιτικής στην οθωμανική Μακεδονία.
Από τις πρώτες κινδυνολογικές διαπιστώσεις του 1859 μέχρι τα εποικιστικά σχέδια του Ιωνα Δραγούμη, που το 1903 διαπιστώνει πως «απαιτείται όχι διατήρησις αλλά κατάκτησις της Μακεδονίας» με εγκατάσταση ελληνόγλωσσων γεωργών για ν’ αποτραπεί ο κίνδυνος να μετατραπούν κάποια μέρα σε ιδιοκτήτες τα «κτήνη [τα] λαλούντα την βουλγαρικήν» που καλλιεργούν τη γη της, η εικόνα που προβάλλει απέχει έτη φωτός από το εξωραϊστικό σχήμα της κυρίαρχης ιστοριογραφίας.
Ο συγγραφέας δεν περιορίζεται ωστόσο στην τεκμηριωμένη αποδόμηση ενός ακόμη εθνικού μύθου. Καταδεικνύει, παράλληλα, την ευρωπαϊκή γενεαλογία αυτής της στρατηγικής: πρότυπο του γερμανοσπουδασμένου Ευταξία δεν ήταν άλλο από την πολιτική, που εφάρμοσε ο Βίσμαρκ για τον εκγερμανισμό των πολωνικών εδαφών της Πρωσίας. Αποκαλύπτει, επίσης, μια ξεχασμένη πρόταση της αγγλικής διπλωματίας προς τον σουλτάνο το 1869, δυο χρόνια μετά την εξέγερση των Φίνιανς, για εποικισμό της Μακεδονίας με «οικονομικά κατεστραμμένους και πολιτικά επικίνδυνους Ιρλανδούς αγρότες».
Τελικά, το τελευταίο αυτό σχέδιο έμεινε στα χαρτιά -κι έτσι, το Δουβλίνο δεν αποτέλεσε έναν ακόμη παράγοντα του(ιστορικού αλλά και του σημερινού) Μακεδονικού…
Πουθενά δεν θα βρείτε στο Κόμμα της Ουαλίας τον όρο Ουαλός με την έννοια του 'εθνικά Ουαλός'. Όλοι οι κάτοικοι της Ουαλίας είναι εξ' ίσου Ουαλοί. Και βεβαίος υπάρχουν ουκ ολίγοι Ουαλοί που ταυτίζονται ως έτσι και έχουν πλήρη Αγγλική συνείδηση.
Αν δεν κάνω λάθος, από τα λίγα κόμματα που επιμένουν στο 'εθνικά' είναι το ΒΜΡΟ-ΔΠΜΝΕ και στην Ελλάδα μερικοί Σλαβόφωνοι 'εθνικά Μακεδόνες'.
Και εσύ το ίδιο αγαπητέ μου belo more. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό αλλά σε θεωρώ σωστό άτομο και φίλο.
φτιαξτε μας ακόμα περισσοτερο... Τι αλλο να μας φερουν οι σωστοι, αδιάφθοροι και εντιμοι πολιτικοί της Τρόικα; Να μας φέρουν και καμαριέρες; Και να φανταστει κανείς ότι δεν ζητήσατε ΚΑΝ αυτη τη φορά να ΣΤΡΟΣει η Τρόικα τον δρόμο ωστε να παρθουν και μέτρα για το γνωστό σας θεματάκι...
Ανώνυμε 9:58, το κόμμα είναι εθνικό! Παντού γράφει για το έθνος των Ουαλών. Φυσικά υπάρχουν και Άγγλοι και Σκωτσέζοι και άλλες εθνότητες που ζουν στην Ουαλία, αλλά άλλο π.χ. Άγγλος και άλλο Ουαλός. Όχι μόνο οι Ουαλοί θεωρούν ότι είναι έθνος ξεχωριστό από τα υπόλοιπα του Η. Βασιλείου, αλλά ζητούν ακόμα και ανεξαρτησία και να έχει θέση η χώρα τους ως μέλος στον ΟΗΕ!!!
Όσο για τον όρο «εθνικά» Μακεδόνες που χρησιμοποιούν κάποιοι, είμαι εντελώς αντίθετος στην χρήση του. Κάποιος είναι Μακεδόνας η είναι κάτι άλλο και το λέει, για να δηλώσει εθνοτική καταγωγή (Μικρασιάτης, Πόντιος, Βλάχος, κτλ). Δεν μπορεί να είναι όλοι Μακεδόνες, οι κάτοικοι της Μακεδονίας αφού οι άλλοι δηλώνουν άλλη πολιτιστική ταυτότητα (όχι μακεδονική).
Σην Ουαλία που έχει όλα τα δικαιώματα και την οργάνωση του κόσμου, το Plaid Cymru πήρε 11 απο τις 60 έδρες στο τοπικό κοινοβούλιο ενώ οι το άκρα ενωτικό κόμμα των Συντηρητικών πήρε 14.
Στην Ελλάδα, με παρόμοιες συνθήκες θα έλεγα πως ένα κόμμα που θα στήριζε το δικαίωμα της ονομασίας 'Μακεδόνες' μόνο στους Έλληνες της Μακεδονίας, θα έπαιρνε πιό πολλούς ψήφους από όποιο κόμμα των 'εθνικά Μακεδόνων'.
φυσικά και δεν έχουν όλοι οι κάτοικοι της γεωγραφικής περιοχής της νότιας Μακεδονίας ( όπως φυσικά και την βόρειας , της ανατολικής και της δυτικής ) την ίδια εθνοτική ταυτότητα και εθνική καταγωγή..
όπως και οι κάτοικοι της Θεσσαλίας-Βλαχίας , ή της Δυτικής Θράκης ( φυσικά και της Ανατολικής και της Βόρειας Θράκης )...
εθνικά μακεδόνες είναι όσοι αυτοπροσδιορίζονται απλά και μόνο ως Μακεδόνες..
δεν υπάρχει αντικειμενικός λόγος σύγχυσης για να
προστεθούν διάφοροι αυτοπροσδιοριστικοί ή ετεροπροσδιοριστικοί προσδιορισμοί..
αν παρά ταύτα κάποιοι κρίνουν ότι πρέπει να τους βάλουν , τότε αφορά τους ιδίους και όχι βέβαια τους Μακεδόνες..
γιατί άλλο Έλληνας και παντελώς άλλο Μακεδόνας...
ξεχωριστή ελληνομακεδονική εθνότητα δεν υπάρχει..
ούτε βουλγαρομακεδονική , ούτε σερβομακεδονική εθνότητα δεν υπάρχει...
απλά και μόνο μακεδονική..
όπως και εθνικά βλάχοι είναι όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως Βλάχοι...
σε όλες τις παραπάνω περιοχές ζούνε διάφορες εθνότητες :
στη νότια Μακεδονία ζούνε Μακεδόνες, Έλληνες- ελληνόφωνοι πατριαρχικοί με διάφορες γεωγραφικές καταγωγές , όπως τουρκοασιατική ποντιακή ή μικρασιατική , αλλά και από άλλες περιοχές της Ελλάδος. το ίδιο Βλάχοι και Αλβανοί..
έτσι και στη Βλαχία - Θεσσαλία με Βλάχους , Σαρακατσάνους / Ελληνόφρονους Βλάχους , κ.λ.π
παρομοίως και στη Δυτική Θράκη κατοικούν ελληνόφωνοι πατριαρχικοί , τούρκοι μουσουλμάνοι, πομάκοι/βούλγαροι τουρκόφρονες μουσουλμάνοι...
@ 1:20
Το γεγονός ότι το κόμμα των «εθνικά» Μακεδόνων δεν παίρνει πολλές ψήφους δεν οφείλεται στο ότι οι Μακεδόνες είναι λίγοι αλλά ότι το κόμμα Ο.Τ. είναι σχεδόν σε αδράνεια. Τι να ψηφίσει κανείς, για το Ο.Τ.; Το πρόγραμμα του; Την αγωνιστικότητα του; Την ηγεσία του; Το όραμα του, που είναι ανύπαρκτο; Το να κατηγορεί ένα κόμμα συνεχώς και μονότονα το κακό ελληνικό κράτος, χωρίς όμως να αγωνίζεται για να αλλάξει την κατάσταση (περιμένει να παρέμβουν οι Ευρωπαίοι της ΕΕ για να τους λύσουν το «πρόβλημα»;), δεν πρόκειται να πάρει ποτέ την πλειοψηφία των Μακεδόνων ψηφοφόρων.
Στην Ελλάδα, με παρόμοιες συνθήκες θα έλεγα πως ένα κόμμα που θα στήριζε το δικαίωμα της ονομασίας 'Μακεδόνες' μόνο στους Έλληνες της Μακεδονίας, θα έπαιρνε πιό πολλούς ψήφους από όποιο κόμμα των 'εθνικά Μακεδόνων'
-----------------------------------------------------------------------
αυτονόητο ότι ενα κόμμα με μέλη ελληνό-φρονες
( μακεδόνες, βλάχους, τούρκους πατριαρχικούς , κ.λ.π) κάτοικους της νότιας μακεδονίας , υποστηριζόμενο άμεσα ή έμμεσα από το βαθύ ελληνικό κράτος θα έπαιρνε περισσότερους ψήφους από ένα κόμμα που θα αναφέρονταν στους Μακεδόνες και τα νόμιμα δικαιώματά τους σε καθεστώς ντε γιούρε νόμιμο και ντε φάκτο παράνομο ...
όσο και καλύτερο να ήταν αυτό το μακεδονικό κόμμα , όσο και ποιό δραστήρια να ήταν η διοίκησή του...
αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι ακόμα και με τις υπάρχουσες συνθήκες δεν υπάρχουν περιθώρια για καλύτερα αποτελέσματα...
ότι θα πρέπει να επαναπαυόμαστε...
Δημοσίευση σχολίου