Πολυτεχνείο, 17 Νοέμβρη του 1973

H αντιδικτατορική εξέγερση της 17 Νοέμβρη του 1973 στο Πολυτεχνείο των Αθηνών και η ελληνική εθνικιστική της άρνηση.

Τα τελευταία χρόνια εντείνεται ο αριθμός των απόψεων οι οποίες θέλουν το πραξικόπημα της Χούντας των Eλλήνων συνταγματαρχών το 1967 στην Ελλάδα ως πράξη η οποία προετοιμάσθηκε και υλοποιήθηκε από την Αμερικανική Κυβερνηση. Πρόκειται για ξεδιάντροπο εθνικιστικό ΨΕΜΜΑ το οποίο αποβλέπει να αποσείσει τις ευθυνες του εθνικιστικού βαθέος ελληνικού κράτους, αποκλειστικά υπεύθυνου της κατάλυσης της Δημοκρατίας.

Tο αμερικανικό κράτος δεν είχε κανένα εθνικό συμφέρον να καταλύσει την δημοκρατία στην Eλλάδα, πράξη που πιθανόν θα συνέβαινε αν κινδύνευαν τα συμμαχικά συμφέροντά της, γεγονός που ουδόλως συνέβαινε την συγκεριμένη περίοδο σε αντίθεση με την περίοδο μετά την αποχώρηση των γερμανών ναζί, όπου η πλειοψηφούσα αντιστασιακή δύναμη διακήρυττε την πρόθεση αλλαγής του καθεστώτος.

Tο ίδιο πράττουν για το πραξικόπημα της Kύπρου, που έγινε από το ελληνικό εθνικιστικό επεκτατικό καθεστώς με σκοπό την βίαη ένωση ολόκληρης της Kύπρου, παρότι πολλάκις οι επίσημοι Aμερικανοί είχαν προειδοποιήσει την χούντα τόσο για την άμεση αντίδραση εισβολής από την Tουρκία όσο και για την αμερικανική απόφαση μη αποτροπής της, και ειχε ως αποτέλεσμα τη διχοτόμηση της Kύπρου, με την ίδρυση του βορειοτουρκοκυπριακού κράτους.

Παρομοίως, λίγα χρόνια αργότερα η γνήσια αντιδικτατορική εξέγερση στο Πολυτεχνείο της Αθήνας στις 17 Νοέμβρη το 1973, οι αναθεωρητές εθνικιστές ιστορικοί αρνούνται το γεγονός και κυρίως τους τεκμηριωμένους νεκρούς και τους εκατοντάδες τραυματίες που συνόδευαν την εισβολή του χουντικού τάνκ στην πύλη του πολυτεχνείου. Με βάση αυτά τα δεδομένα μερικοί εκπαιδευτικοί/δημόσιοι υπάλληλοι ακροδεξιών απόψεων αρνούνται την συμμετοχή στην κρατική σχολική αργία, με την άρνηση τους να προβούν στην επετειακή επίσημη ομιλία και κατάθεση στεφάνου, αψηφώντας σχετικά καταδικαστικά ψηφίσματα της συνδικαλιστικής οργάνωσης τους, της ΟΛΜΕ.

Με βάση τα παραπάνω, μειοψηφία εκπαιδευτικών της Έδεσσας αρνήθηκε τα γεγονότα του Πολυτεχνείου με συνέπεια να μην συμμετέχει στις επίσημες σχολικές εκδηλώσεις, δίχως φυσικά οποιαδήποτε πειθαρχική κύρωση. Ανάμεσα σε αυτούς και ο γνωστός καθηγητής, ο οποίος αναρριχήθηκε σε υψηλή θέση στο νέο δημοτικό συμβούλιο της Εδεσσας και θεωρεί την κατάλυση της Δημοκρατίας επαναστατική πράξη, την δε μαζική εξέγερση στο Πολυτεχνείο παράνομη πράξη, εναντίον μιάς νόμιμης εξουσίας. Για αυτό οι δημοκράτες πολίτες, κυρίως οι εκπαιδευτικοί της Έδεσσας οφείλουν να καταδικάσουν δημόσια τους συγκεκριμένους συναδέλφους τους για την παράνομη αντιδημοκρατική τους στάση!!!

Η αντιδικτατορική εξέγερση του Πολυτεχνείου και η εθνικιστική της αμφισβήτηση

Στις 17 Νοέμβρη του 1973, πέραν πάσης αμφισβήτησης, μεγάλη μερίδα φοιτητών, εργαζομένων αλλά και δημοκρατών αστών πολιτών έδωσε το παρών του συμπαραστεκόμενοι στην φοιτική κατάληψη του Πολυτεχνείου.

Δεκάδες μικροδιαδηλώσεις σε διάφορα μέρη της Αθήνας λάμβαναν χώρα με σαφές αντιδικτατορικό χαρακτήρα.

Η παραβίαση της πόρτας του Πολυτεχνείου από τάνκ της Χούντας είναι τεκμηριωμένο γεγονός. Όπως και ο αντιδικτατορικός ραδιοφωνικός σταθμός μέσα στο Πολυτεχνείο, με την φωνή της Μαρίας Δαμανάκη.

Αλλά και οι νεκροί, άσχετα με τον τόπο δολοφονίας τους ή τον αριθμό τους, αποτελούν αδιαμβισβήτητο γεγονός, ενώ οι τραυματίες ακόμα περισσότερο...

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια οι θαυμαστές του Χίτλερ και του Λεπέν σημερινοί Ελληνες εθνικιστές, απολογητές της Χούντας, διαδίδουν την άποψη ότι την Χούντα την επέβαλαν οι Αμερικανοί, ενώ το ελληνικό κράτος δεν φέρει καμία ευθύνη, παρότι είναι ο μοναδικός εμπνευστής και υπεύθυνός της.

Φυσικά αυτό αποτελεί σαθρό ισχυρισμό αφού κανένα αμερικάνικο συμφέρον στην Ελλάδα δεν κινδύνευε το 1967, σε αντίθεση με την περίοδο μετά την αποχώρηση των γερμανών Ναζί όπου ετέθη από τις πλειοψηφικές αριστερές αντιστασιακές δυνάμεις η αλλαγή του μελλλοντικού πολιτεύματος.

Η ευθύνη των Αμερικανών έγκειτο στην ΑΝΟΧΗ στους Δικτάτορες, με το ελαφρυντικό όμως την αντιπαλότητα του Ψυχρού Πολέμου της εποχής.

Παρομοίως η εξέγερση του Πολυτεχνείου έγινε από αγνούς και έντιμους Ελληνες πολίτες δίχως οποιαδήποτε εξωτερική ή άλλη παρέμβαση. Η καταστολή της από την Χούντα του Παπαδόπουλου και η ανάδειξη της Νέας Χούντας του Ιωαννίδη απετέλεσε την αρχή του τέλους της. Ενα τέλος που επισφράγισε η εθνικιστική επεκτατική χουντική πολιτική της ένωσης ολόκληρης της Κύπρου με την Ελλάδα, με συνέπεια την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Πολιτική για την οποία ουδεμία ευθύνη φέρει η Αμερικανική Κυβέρνηση, η οποία αφενός μεν προειδοποίησε έγκαιρα για την δεδηλωμένη στρατιωτική αντίδραση της Τουρκίας αφετέρου έκανε ξεκάθαρη την αρνητική της απάντηση στην Χούντα για στρατιωτική διαμεσολάβηση στα πλαίσια του ΝΑΤΟ.

Επρόκειτο για μιά άφρονη, κουτοπόνηρη εθνικιστική πολιτική η οποία οδήγησε στον ντε φάκτο διαμελισμό όλης της Κύπρου.

Μετά την μεταπολίτευση η νόμιμα και δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση καθιέρωσε τον εορτασμό αυτής της αγνής ηρωϊκής εξέγερσης στις 17 Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο του κατοίκων της Αθήνας. Υποχρέωση κάθε νομοταγή πολίτη και δη εκπαιδευτικού δημόσιου υπάλληλου αποτελεί η ενεργή εκπαιδευτική και μη συμμετοχή σε αυτή την εκδήλωση.

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια μερίδα καθηγητών του δημοσίου με ακροδεξιές και χουντικές απόψεις μποϋκοτάρει τις εκδηλώσεις εκφράζοντας παράλληλα δημόσια την αντίθεσή της σε αυτές. Πρόκειται για παραβίαση καθήκοντος το οποίο ενέχει πειθαρχικές κυρώσεις, άσχετα αν αυτές δεν εφαρμόζονται στην Ελλάδα.

Στην Έδεσσα , παρόμοιο περιστατικό συνέβη με καθηγητές γνωστούς για τις ακροδεξιές και φιλοχουντικές τους απόψεις. Μάλιστα ένας εξ΄αυτών πρόσφατα κατέλαβε υψηλή θέση στις δημοτικές εκλογές. Πρόκειται για τον πασίγνωστο πλέον ακροδεξιό εθνικιστή Δημοτικό Σύμβουλο. Καλείται η Δημοκρατική Πολιτεία και συγκεκριμένα η Διεύθυνση Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας να προβεί πλέον στις δέουσες ενέργειες και κυρώσεις, μετά βέβαια από σχετική αναφορά του Συλλόγου των Καθηγητών, ο οποίος κάθε χρόνο δημοσιεύει επετειακές ανακοινώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου.